119 resultaten.
De nieuwe wereld
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 617 Arrogant van stijl
kan big bigger
omgehangen als vraatzucht
geen stap terug
wordt over armoede heengestapt
not guilty
kennen ze de schuldvraag
het antwoord is aan de ander
ze bevrijden een olieland
in ruil voor veel vaten
God geeft weten zij
nemen graag alles…
Beehhh
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 399 Vier dunne pootjes
bleke huid
een schaap
de sneeuw ontsnapt
maar niet de rappe handen
blaat het
het is lente
weg dat kleed
die hete jas
wil als de zomer was
mijn jas vermaakt
wil straks een trui
wil er graag een die pas
net als mijn afpakte jas
graag los gebreid
dus als het kan
een beetje wollig…
Wonen in broekland
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 372 Het peil is stabiel
en de geur
en de dampen
de dood
verwekt lichte walging
is eeuwig
als wroeging
die leven bewijst
als een last
zuur scheidt zich af
uit vochtiger delen
en etst teveel grijs
in dit drama
diep en te breed
als een gang
Broekland bewijst zich
zompig
als spijt
als deuren
knarsend
vallen
in sloten.…
Klei
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 316 de drab waarin ik uren investeer
de helft van mijn leven
de narigheid
die zich beweegt langs kletsnatte lijnen
van de buien met invloed
ik voel mij neerslachtig
als ik struikel over tegels
scheefgeschoven
over de vettige substantie
aards slik
met een hoog lutumgehalte
maar kleurloos als een afgedekte hemel
toch wordt ze blauw…
Winter 2013
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 175 Daar
waar ik van de wereld af zou kunnen kijken
heerst het grijs
ijzig waait de wind de middag tegemoet
neerslag wordt verwacht
wanneer het licht zich terugtrekt in de nacht
die zich met poedersneeuw zal laten overstuiven
zo wordt gezegd
zo wordt gedacht aan duinen
alom hinder
morgen in ’t verkeer
met nog meer sneeuw
Siberisch…
Kunst- en letterwinkel
gedicht
3.0 met 11 stemmen 7.047 Verdwaald in je taal
heb je een doel
dat woorden heeft
buiten zinnen
terwijl de vorst zich invriest
het zonlicht blaren brandt
vloeien tranen zouter
het verschil met verdriet
is het spoor van de vore
dat je dansend niet trekt
emoties kleuren
in het zichtbare licht
als jij kunst- en letterwinkelt
als
wanneer je durft
in flarden…
Mist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.065 Vorst aan de grond kleurt
het landschap grijsgroen
in het vroegste licht
hervat ik het leven
ben op weg en ontmoet
groet vroege vogels
nog diep in hun kraag
vorst aan de grond hangt
koud boven het land
kleurt het leven tot waas
ik ontmoet snelheid
als een schim uit de mist
groet geschrokken
wijs op mijn voorhoofd
en raak onzichtbaar…
School
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 4.036 School is samen
stapel schriften, boeken
angstdroom van een kind
is pen, papier en
zonder spijt
gedroomde brand
veel vrije dagen
drama echter
waarin krijt
venijnig krassen
school is
ik moet plassen
ruim voor tijd wat spel
is één kwartiertje
tot de bel
in brons gegoten pijn
de bel van dr. Hein…
Andere tijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 532 Half acht heet half negen
terwijl de vroegte
voelbaar in de wind
zijn kilte achterlaat
op hoofd en handen
pas tegen twaalven
oud elf uur
parelt in ’t zonlicht
vermoeden van wat zweet
als het bewijs van zomertijd…
Maagd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 583 Dolend in het groen
verdwaalde ik
wist niets
was twaalf
weet ik nog
een kind
herinner mij haar naam
een beeltenis
haar schim
in groene schemering…
Natuursteen in de klei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.113 Met wiegende heupen passeert ze
ziet dat ik staar
ziet niet dat ik haar zie
denkt dat ik droom
terwijl ik zit op koud steen
met rondom de klei
die haar voeten vergrijst
vegen maakt op haar kuiten
ze danst langs het steen
waar in letters haar naam
waar ik op zit
naar haar staar
naar de vegen
die met haar bewegen
ze danst in de klei…
De enige uitweg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 Zit in de put
in afnemend licht
licht zonder zonzicht
druilerige regen
schemert neerslachtigheid
waar in de put geen plaats voor is
dáár somber ik
met mijn tegenspoed
dieper dan diep
tot ik land
licht is niet meer dan
een vermoeden van stip
de enige uitweg…
Handen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 694 De handen in mijn schoot
draai ik
onhandig weliswaar
met duimen
voorheen stak ik ze uit de mouwen
maar ben met werken klaar
steek af en toe een hand toe
laat niemand in de steek
die met de handen in het haar
handen tekort komt
dat kan best voor een keer
maar houd daar graag de hand aan
doen is goed
dan heb ik iets om handen…
In alle stilte
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 789 Jij hebt met mij de dagen gedeeld
die zich aaneenregen tot een band
van uitgesproken momenten
jaar na jaar
het heden beweegt mee
met elke ademsteun
waartegen woorden leunen
houden van blijft ongezegd
maar in die basis wortelt toekomst
cliché’s worden vaker stilgezwegen
als zijnde bekend
noviteiten blijven ongehoord
die maken…
Vrijheid
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.574 Is ruimte voor bezinning
de dag ervóór
of op 5 mei alleen
of zijn er nog meer dagen
om de wereld om mij heen
in vrede te verdragen
stapje terug
neem ik wat afstand
om die vrede te bezien
vanuit een andere hoek
kop in de wind
die als een bries
als storm misschien
mij brengt
waar ‘t vrije zijn begint
aan de grens van elk ander…
Euromunt
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 2.041 Rammelende munten draag ik
onmogelijk formaat
ik ben niet blind genoeg
te voelen welke waarde
zie te weinig
ongewapend
met het oog
ik raad
vertrouw de andere kant
waarvan ik klant
ben obstinaat
omdat men dofheid baarde
met de komst van deze munt
een klinkend onderscheid
had voor het zelfde geld
ook wel gekund…
Zomerbeek 2005
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 741 De beek in verval
ontdiept zichzelf met kreukelig blad
en met zand van hogere lagen
ze kruipt weg in de schaduw
van verwilderend hout
fijnstof met het sijpelende water
zichtbaar waar de zon wat ruimte krijgt
het nazomerlicht breekt brokkelig
de schaduw die over haar stroomgebied hangt
stuiptrekkingen
van een lang gerekt bestaan…
Wanneer je zestig bent
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.574 Wanneer je zestig bent
en elke functie het nog doet
je ogen zelfs goed
maar het gehoor iets minder
dan ken je Tantalus
je mag slechts dromen
één geluk
wanneer je zestig bent
heeft wijsheid nog een kans
je kent de kwelling van hormonen
discreet beschouw je elk stuk
weet dat jij ouder bent dan veertig
en zoekt ze sjans
weet jij dat…
Opvallend blij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 553 Naderend tot niets
zo klein
een kleurenspel
dat mij tot zwijgen dwingt
zo veel zo vol
ik blaas pluizen van een bol
verbaasd
dat zoveel zaad
zo vrolijk aan de adem hangt
ik ben verrukt van de beweging
van het leven tussen het kruid
ik wil maar kan niet schreeuwen
wat ik schreeuw komt er niet uit
bedwelmd door de bloesem
die geurrijk…
Op de grens
netgedicht
3.0 met 73 stemmen 43.255 Zichtbare schoonheid
bewees haar zijn
vermoedde pijn
rond de schaduw
van een tatoeage
vermoedde een vlinder
op de bloem op haar dij
zo zij dat zei
ik fladder niet
als antwoord op mijn staren
de bloem was de grens
daar kwam niets bij…
Koel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 621 verdwaald in de sneeuw
staat een boom
onder een nevel van twijgen
onbereikbaar
in een dictaat van de tijd
want per trein
stuif ik langs
koel bevraagd
naar mijn plaatsbewijs…
Tot aan mijn knieën in de polder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 3.349 Drijfklei neemt mij op
tot op een meter diep
waar ik een bodem vind
de oude wei
ik wil mijn woorden geloven
die ik ooit eens profeteerde
de Broekpolder
in haar water spiegel ik mij
naast een divers gevormde gevellijn
met stofbeslagen ruiten
waarin de drab een wazig beeld
hier wonen wij
ze spreken zacht
moe van ’t verhuizen…
Op de scheiding van twee eeuwigheden
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 6.726 Een eeuwige stroom dreigt over te gaan
in de kater van de eeuwige haast
dammen dwingen in de plannen
kabbelend water tot verleden
als onbelangrijk weggezet
het heden
laat zich daartoe winnen
wij zijn aan zet
maar wassen onze handen
in de stroom
die Judas spiegelt…
Slagveld
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.151 Decor van eenzaamheid dit landschap
waar leven sterft in de strijd
waar groen het bloed verhult
de maan de nacht
de zon het licht dat dooft
een warme stem zingt van het lijden
van de dagen zonder brood
van betere tijden
soort van vrede
geen andere zekerheid
dan slechts de dood…
De meet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.921 Niets is zo complex
of het is terug te projecteren
tot een dimensieloos punt
de oorsprong van een volmaakt bestaan
‘ik’ als middelpunt van de cirkel
ik knoei wat met de straal
stel deze op één
en meander langs een sinusvormige lijn
door een kunde
die uiterst rechtlijnig raakt aan mijn ziel
sos-castoa overbrugt mijn onbegrip…
De vierde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 796 Sterfelijke ziel
de vierde dimensie is
een kwestie van tijd
ik heb je ontmoet
in de derde dimensie
gevormd als een beeld
de tijd vervlakte het
en plaatste het op één lijn
met de projectie
ik zie nu je beeld
dat vergeeld wordt gespiegeld
als een herinnering
terug in gedachten
sta jij plotseling voor mij
als derde dimensie
mooier…
Herfst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 530 Opeens is daar het licht
waarin het gras veel minder grijs…
een late zwaluw zoekt het zuiden
schapen steken uit hun wol
een koster staat zijn klok te luiden
ergens stierf een mens
maakte veel dagen vol
besloot het leven
in de schittering van water
maar in de haast
heeft niemand tijd voor ’t licht
noch voor ’t geluid
noch voor dit schitterend…
Veertig rond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 489 Houvast snijdt mijn handen,
bloedt mijn bloed,
verliest mijn blaren.
Rauw glijdt langs de wand
mijn bast.
Touw is strohalm,
is mijn angst die beter past.
Ik blijf dus hangen
zeker van de afstand
die ik nauwelijks durf te klaren
want dat touw...
hoe houd ik dat in godsnaam vast.…
Scheibeek 2005
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 539 Wat ooit een scheibeek was
is nu slechts spiegeling
lang
niet breed
een kleine plas
met de smaak van olie
en de geur van rottend staal
een relikwie van hemelwater
ik was mij wakker in een nieuwe eeuw
ik les mijn dorst aan versgevallen sneeuw
tegen de stroom in
loop ik tegen muren
waarlangs een brede pijp
die van de beek bevalt…
Kauwtje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 347 Haar winters kleed
stak zwart af tegen sneeuw
zo hier en daar een bes
viel haar ten prooi
ze pakte ze
van grijze takken
zijn hoofd stak tussen schouders
zijn kleed versomberde de sfeer
zijn hoed verborg norse blikken
vogels WEG ERMEE
hij schreeuwde
dwong haar op te krassen…