39 resultaten.
springweides
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 758 Soms waan ik mij
in springweides
met schapen en dat soort
liefdesdieren
Of gevaarlijk ingeklemd
op jubeltribunes
juichend, juichend
voor wie weet ik niet
En dan het zwenken
van goud omlijst
naar zwarte gronden
zonder randen
En daar het houvast
weggerukt
uit mijn handen
uitgeblust
Of het leven
houdt zich dood
en nee
ook geen…
akker
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 272 ik leg mijn hart
in de voren van een akker
niet opdat
de raven het zullen vinden
maar zodat
het kan groeien
onder azuurblauwe hemel
zich een nest weet
of een beginpunt
waar nieuwe dingen wachten
zijn geklop over treurnis
een zacht bed rust
zodat het ritme zal galmen
over weiland en water
aplaudiserend voor het leven…
vlindertje
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 367 hij ziet haar vlindertje
achter duinen
ze wriemelt een snoepje
open
werpt het papiertje
in de branding
hij volg het
wegdeinen
met rave-ogen
toegeknepen
de zee
weerkaatst haar leven
en zijn lusten…
kinderkoppen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 227 het is warm de fontein spuit
haar zilveren stadse sappen
uit over de kinderkoppen
een kind huilt in een wagen
een fanfare sproeit noten
platanen verwachten lente
een bruiloft verandert levens
het gemeentehuis uit roze
bakstenen opgetrokken
waakt over dit bruisend plein
als een stenen mensenwaker
een kind huilt in een wagen
het weet…
onder de essen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 265 luchtige dag
vol van blauwe weemoed
zachtkens glijdt zij daar
zonder dat ze hem ziet
blauwe waanzin
zomer vol witte hoop
glans maar raak, zon
blonde haren
onder de essen
laat zij gras vliegen
de witte handekes
vol van lente
lichtblauwe dag
een oude man in waanzin
zijn dag met haar
zonder dat ze hem ziet
de blauwe oogjes
vol…
zij aait water
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 557 zij aait water
vingerkes
hoofdje vol dromen
springvloed kent ze niet
onweer nadert
blikken machines razen
de woekerwolf wacht
lacht
want zij zal welkom zijn
klemmende kaken
de schaduw valt reeds
over haar veldje
haar plekje op de wereld
wit en schoon en nieuw
aan het zoute water
hoofdje vol dromen…
waanzin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 634 het is broos
flinterdun en voelbaar
een gevoelige avond
alleen
tussen de levenloze stukken
eikenhout
en ook het venster
biedt geen opening
het is breekbaar
jij noemt het eenzaamheid
ik een afscheid
van zonnige dagen
tussen de jonge dennen
grenenhout
lange, blauwe golven
jij en je meisjeshaar
het is een ramp
hier te stranden…
woekergras
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 833 hij boetseert zijn klei in late dagen
tot een pop
die de wereld niet kan verdragen
zijn leven was een flop
schopt het zand over de graven
woekergras
waar de insekten zich kunnen laven
dan ziet men hoe hij was
bij leven, naar menselijke maatstaven
een verdoemde
welkom in geen enkele haven
geen mens die zijn naam roemde
op die ene na…
aangemeerd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 705 aangemeerd waar geen golf
geen teken van de overkant
niets dan dauw over land
uitgespreid, mij welkom heet
grenzeloos verlangen wordt
beteugelt door terughoudendheid
angst is een ander woord
voor extreme breekbaarheid
een vlaag verlaat als wind
een groet vaart tot strand
waar ontvangen tot danken werd
een streling kon nooit zachter zijn…
ijsmeer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 548 haar vuur kent geen uur
van sterven of een flakkering
geen doven onder naaktheid
hemel biddend smekend
geen koude taiga strekt zich
uit onder haar weemoed
het meer weerspiegelt slechts
sneeuwvlokken uit het hart
haar trillen is niet dat
van het riet aan de poel
waar bedorven water kleeft
aan de klauwen van de hebber
meer dat van de…
hemelvlucht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 443 en zij zwermen in glad
gestreken formaties heen
zonder omzien naar zwart
zonder traan voor een verleden
waarin naakt zijn helser was
hun stemmen niet bestonden
en een rilling was als lood
de horizon een prikkeldraad
waarin kinderen rimpelden
de medemens een bloedhond bleek
vergeven tot een kwelling werd
de ziel verdwenen leek…
mergtranen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 281 tranen, tranen, levensdans
bleke mergtranen liet je na
oorlog was je naam die dag
of het sterven zonder doden kan
natte woorden, inkt vermengd
met het gif van roemloze daden
kinderen huilen nog
wanneer zij boeken openslaan
daden, daden, held
waar was je toen die dag
dat vrede had moeten zegevieren
of geboorte zonder leven kan…
de zucht der krotten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 en weer voel ik die wind
waaiend uit vergeten landen
geen streling is het, of aangenaam
het is de zucht der krotten
en hun bewoners, de vechters
gezichtsverlies van een wereld
die een eeuwige winter baart
waar zomer slechts een aantal treft
en geld en het gewin der banken
of dat van de industrie en leiders
weer voel ik die adem van vragen…
oh, Java
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 148 voor hen, de bloemen
die parels uit de oost, elven
cinta, cinta riep de blanke
maar hij stal niet de harten
hij brak ze
dacht hen als muurbloemen
zo sneed mijn voorvader
bloem voor bloem, oh Java
Sumatra en Palembang, daverend
was het handen klappen, toen
hij heenging naar Belanda
klonken de glazen aan de kolam
cinta cinta riep de…
brokstukken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 337 aangemeerd waar geen mens
het leven kan verdragen
slechts tijd
houdt mij hier nog gevangen
neergestreken daar
waar vogels zelfs ontwijken
mensen rietstengels lijken
eenzaam deinend in de wind
engel, ach, engel
was jij niet mens geworden?
waar moet ik zoeken
dit eiland groeit te snel
mens, ach, mens
was jij geen engel geworden?
wijs…
zonnekind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 o ja, zij liep over het ruwe
zij proefde het bittere kruid
de aarde sprak geen woord
van welkom
een relatie was een branden
niet van verlangen maar
dat van het vuur der ontrouw
de aarde sprak geen woord
zonnekind, je zoekt op plaatsen
waar geen liefde is, geen paleis
jouw noden zijn van kristal
pure liefde, het hogere al
richt je liefdespijlen…
hunkering
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 439 ..en slechts een melodie
de harp die in de morgen
mijn ziel betovert
of de eenzame avond
waarop wij samen
hadden kunnen zijn
maar die alleen
wordt doorgebracht
zei ik je niet: 'hoop'
wat heb je eraan?
als de warmte van jouw handen
zoveel beter is
zei ik je niet: 'vergeten'
kan ik niet, en jij?
bent als een vergezicht
gedroomd…
zwarte ogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 ik schreeuw vanaf
plakkaten en foto's
mijn kleine, zwarte ogen
huilen
ik raak jullie harten
gelijk de regenbogen
niet met pijlen
doch met hoop
'licht'
zei je, 'het komt eraan'
maar mijn zwartheid
kent geen woorden
zie me dan
hier sta ik tussen krotten
maar mijn handje
verheft zich niet
nu moeten jullie
ja, ook de rijken…
zwarte bloem
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 175 ogen bloeden van verlangen
foto's van de zwarte bloemen
deel ik uit, voor wie maar wil
nieuwe wereld kom
handjes klappen in de stilte
niet zo hoog geheven
kindernagels krabben leegte
meisjes janken iedere morgen
kom, jij reus
vergeet je olie en je winsten
lever in die ruwe dood
verbrandt je moordend tuig
bewaar haar ogen in jouw hart…
bruine stad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 363 ik proef het verlaten
in deze stad, bruin en geteisterd
door somber voorgevoel, regen
de leegte gevangen in natheid
alhier klaterend op de straten
zelfs de kieren in de muren
cementloos ademen zij verleden
waar nooit een zon echt scheen
onder daken waar nooit de liefde
bedreven werd zoals verteld in boeken
in straten die stammen uit een…
rivier
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 270 de middag liegt
de zon bevriest de dag
gele bomen vol donkere vogels
ik loop langs de rivier
alle kinderen huilen troebele tranen
vandaag, die lange, lange dag
hier, langs de eindeloosheid
doorwaad ik hun levens
waar zijn de groene weiden vol wit leven
de gele koppen van paardenbloemen
die beloofd werden aan hen
waarom zwijgt de merel…
zwembadwater
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 318 vandaag ruik ik water
niet dat van een rivier
of het zoute van de zee
niet het frisse van een bergmeer
vandaag ruik ik zwembadwater
een opblaasbad vol kinderen
chloorvrij en vol spetterende bellen
ik koester een moment
ik verf de zwarte wolken
tot het smetteloze wit
zoals die schapen vroeger waren, dromend
achter in een steegje
kindervoeten…
eenzaam woud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 482 ik herinner mij een tuin
die vol spiegels was
waarin men glazen schoenen droeg
de zon scheen er bleek
boven onze jonge waanzin
het veroveren van de borsten
deze dagen die verdriet verslonden
kanonnen vuurden op ons ritme
ik herinner mij de eerste stenen
een omhelzing in lantaarnlicht
dat jij in de hoek van de tuin
een viool bespeelde,…
gadeslaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 302 hier sta je
op het zwarte gras
te denken over gedachten
de sterren geven weinig licht
vannacht
en de rake klappen behoren de dag
het dreunen van een onweer
het sterven en de geboorte van een etmaal
gadeslaan
de tuin
er is geen ritme in het donker
er is slechts zijn…
zwarte rook
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 522 het vuur verwarmt
verbrandt twijfel tot zwarte rook
de regen dooft niet
zij vormt slechts plassen
de tuin dampt ontsteltenis
hier was onze grond
wacht zij of verwacht zij
langzaam schrijdt de tijd voort
zonder een geluid
ons vuur verbrandt dit voorjaar
we dachten het woordeloze
uit te kunnen drukken in omhelzing…
herfstwater
hartenkreet
4.0 met 31 stemmen 730 herfstwater
gebotteld
uitgewrongen
mij doordrongen
In stilte anijsjes eten
daar
onder het bladerdak
van die lindeboom
en allengs
terwijl ik de dartelaars
gadesla
klopt de vloek weer aan
en nog
het eeuwige klitten
dit besef van voorbijgaan
omstrengelt het mij
met sterker garen…
rode bomen
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 618 gekras
langzij
de woudzoom
september kraait
herfstvogels
kelen luids
de grond ontbindt
het gele gras
daar, wat kinderen
zich niet bewust
van de onbestendigheid
der dingen
trekken zich los
van de ouders
tussen rode bomen
in hun herfst
nog
zeg ik niets
verpest niet
hun onwetendheid
lach
en zeg:
fijne dag
tussen rode bomen…
oorlogskruizen
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.260 ik geef het geen naam
het is meer een verstaan
van houtige zuilen
die zijgen in arme grond
ze zouden niet huilen
al welde het traanwater
uit kinderfonteinen
die ouders verstomden
zo volgen mijn ogen
toegeknepen door lijden
herinneringskruizen
rij aan rij
en vrij wilden zij zijn
leven om te leven
maar zij strandden hier
zij aan zij…
geen geluid meer
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.162 het gonzen in de malle uren
de weerklank van een wekker
een schepping zingt ons wakker
vandaag is vroeger gekomen
dan verwacht, de linde schudt
haar vocht tegen de ruiten, wij
verzoenen ons even tussen veren
de regen slaat een laatste groet
voor ons beiden en we bereiden
een ontbijt op kaal eiken, de
randen zijn verweerd, het blad
stamt…
ik spreek tot de vijver
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.114 ik hou de leuning vast
van de parkbrug
hij geeft mij
zijn roest
een eend zwemt en vraagt
om wat brood
hij klaagt
omdat ik niets heb
twee witte zwanen glijden
weg in late zon
zij zoeken
warmte
de lantaarn spreekt mij toe
in woorden van licht
maar verdomd
het helpt niks
Ik spreek tot de vijver
die rimpelloos luistert
mij zijn…