136 resultaten.
Tijdloos
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 756 hoe tijd langzaam draait
en jij je rokken droeg
uit andere tijden
andere eeuwen en blond
je sterkste troef nog was
de wereld danste om jouw as
ik zocht, ik vocht, verdronk
in zoveel ogenblauw en hoe
het water veel te diep kon zijn
grandeur groeit in de breedte
en god groeit in de hoogte zei je
maar wat moet ik
met een engel die…
Volle maan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 257 oud en wijs
paraboolt hij door de nacht,
de maan.
hij waakt over de aarde
en spant zijn stralen,
tot sterren toe
en kijk hoe rijk
ze zijn daar boven.
het duizelt van zilver
en goud maar onbereikbaar
als mooiste meisjes zijn ze.
gedoken in mijn dichtersjas
droom ik van vederlichte
lichtgedichtjes.
over de maan welteverstaan.…
Den Grooten Oorlog (1914-1918)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 294 Hoor de Stem van de Dode Soldaten,
en richt je blik naar verre einders,
ginds, waar het Dodenrijk ligt.
Denk dan aan de Dode Soldaten,
en luister naar het lied
van namen, duizenden namen
dat Zij lijdzaam zingen
in smart en droefenis.
Gedoog de schrijnende klaagzang
van slijk, geronnen bloed,
over de hel van oorlogsgeweld
en waar…
Rijkdom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 205 Er is goud aan de bomen
en zilver in de zon,
haar spaarzame warmte
nauwelijks voelbaar.
Na droom en waken
kiest mijn herfstbeladen hart
voor zwijgzame uren…
Woorden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 216 Woorden zijn rare dingen.
Soms huppelen ze zomaar
door het landschap
en vang je ze moeiteloos
met het kleinste vlindernetje.
Dan weer heb je
de zwaarste wolvenklem van doen
om de buit binnen te halen.
Toch ben ik dolletjes op woorden…
… en zij soms ook op mij.…
Yesterday
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 262 soms, als mijn hoofd
naar niemandsland verhuist,
van te veel jij, of te weinig
en ik je toch niet missen kan,
zeg je soms dat je me kwijtraakt
aan dat vreemde huis
dat ‘vroeger’ heet en dat ik koester
als mijn lieflijke wereld
vaak verhuld in mistgewaden
die ik breken mag
en in kamers kom
net zo oud als mijn dromen.
op de radio…
Knipoogje
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 359 Netjes passend in de glaasjes
van mijn leesbril,
vangt ze mijn blik.
Een knipoogje ontgaat me niet.
Zij huppelt dartel
door deze woorden en schaaft
letters tot woordenschat.
Barrages worden gebroken
maar nooit mijn hart en
na omhelzing ontdekken we
het woordje 'loslaten'
in het woordenboek.
We scheuren oude bladzijden,…
Luc De Vos is niet meer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 437 Verscheurende bom:
Vlaamse Reus, Vlaams Icoon
Vos is niet meer. Aarde
onder voeten pulvert, stof
dwarrelt dwaas, de meester
verdween. Plots. Klap
op vuurpijl nog ver weg.
Kleine schalkse ruiter, tussen
pen en podium huilde je
angst en hartenpijn, wars
van glitterglam, de eeuwigheid in.
En waar je nu bent,
verhef nogmaals het wondermooie…
Influenza
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 197 Linker neusgat dicht,
oor vol fluitgeluid
en op mijn hoofd hamert
een kingsize heikraan
wijl ijzervijlsel mijn keel schuurt.
Het brood is op, en de honing,
en er is nog één aspirientje.
Als ik stil blijf liggen,
voel ik amper
de nachtelijke kuitkramp
en elke wervel in mijn rug
creëert torturen die blijven duren.
Maar het brood is op,…
Vroeger
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 408 Vroeger, het lijkt
zo lang geleden.
Toch kom ik
meer en meer
vroeger tegen.
In het verloren huis
de kartelrandkiekjes
van oude vrienden,
onafscheidelijk, maar
buiten het lot gerekend,
neemt de tijd
een achterwaarts loopje
en van lieverlee hoop je
dat het ooit
terugkeren zal...…
Botox
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 203 Het verkleumde lopen
door historische koude.
Handschoenen weer
thuis gelaten. Vergeten
staat wel degelijk
in mijn woordenboek.
En ik denk aan jou.
Hoe jij leeft onder
mijn oude, warme
huid. Kou verdwijnt en
ik word tien jaar jonger.
Zolang jij bij me bent,
mijn lief,
hoef ik niet aan de Botox.…
Zuiver wit
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 177 De wereld slechts
in schamele uren
getooid in zuiver wit.
Maagdelijk nog,
blind door schoonheid,
en eindeloos stil.
Onder zoete balsem
zijn beelden
dichtgesneeuwd. Enkel
een streelzachte adem
geeft de zekerheid
dat jij er nog bent.…
Vriend van mij
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 702 Hoog in jaren
zit hij daar,
in gedachten ver,
mijlenver verwijderd
van de ratrace,
toch ons aller lot.
Kind noch kraai
beroert hem
en de klank
in zijn donkere stem
is lijzig, gebaren
overbodig.
Oude ogen vragen
om droom en hoop.
Met een schouderklopje
en een Koninckske van ’t vat
maak ik hem
tot vriend van mij.…
Zondag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 602 een morgen vol klaarte
en tegen de blauwe lucht
trekt een klad duiven
gejaagde rondjes.
uit het verre dorp
de bronzen jubelklank…
De oplossing
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 590 God o God, het is echt weg
ik heb gezocht, gewikt
gewogen en er is ook
iets met je ogen,
dacht ik toch.
Een ander merk van mascara
dat heb ik dan wel goed
gezien en zoek jij ook
naar mijn verdriet
of doe dat toch maar liever niet.
Ik red me wel, ik grote
jongen, ik heb nog dromen
voor acht dagen
en voor vanavond en vannacht
zal…
Alles wit
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 229 het sneeuwt
op mijn hart
en in mijn ziel,
het legt er stilte neer,
zalig zacht en niet meer denken
worden kleuren wit
en wit is altijd schoon
zei moeder
op haar laatste
rustbed.…
Land van Loon
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 521 Noblesse oblige, zegt ze
in haar Land van Loon.
Ze adelt mijn lijf en mijn leven
en zingt een lied
van koketterie en handje zwaai.
Zij kan mijn dromen lezen.
Het lustige land
van vijftig tinten groen
gehoorzaamt
aan haar lichte tred,
aan de gratie
om haar ruisende rokken.
In huizen en kastelen
van ooit, van ergens
toen tijd nog…
Zij weet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 187 Fonkelsterren aan
het nachtzwarte uitspansel
bevriezen uren
die ik niet meer tellen kan.
Zij weet dat dit beeld
en deze naam,
voor eeuwig staan geëtst,
in mijn papieren hart.
Ergens, hoog aan de hemel,
in deze onmetelijke nacht,
ben jij op weg...
... en ik wacht...…
Gakken
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 211 Wonderlijk hoe dat gekke woord
in een dichtje opduikt. Het valt uit de lucht met een vlucht
van ganzen, op weg naar groene verten, naar de vallei.
Burlen, wat bronstige herten doen, lijkt evenzo onwerkelijk.
Lang getwijfeld aan de juistheid van dat woord.
En het bekt niet, burlen. Of je moet een hert zijn.
Zit ik nog met een haan die kraait…
Soms jij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 319 Soms reik je me
je hand
als ik in de spiegel
enkel angst lees.
Zalf jij de woorden die
mijn lippen nooit verlaten.
Soms geef je me
de tijd,
ben jij de klok
waar wijzers ontbreken.
Wijzers breken waardigheid,
zeg je.
Soms schenk je me
je borsten
die de mooiste zijn en je lacht
als ik zeg dat ze
een plaatsje waard zijn
op de Werelderfgoedlijst…
Rebus
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 925 Er is iets met me.
Dat rebushoofd bijvoorbeeld.
Met plaatjes zonder woorden
en raadsels zonder beeld.
Ben jij een dichter?
een vraag als een andere.
Er wordt verteld
wat me te doen staat en de kwintessens
van mijn arme schrijfsels
verbeurd verklaard.
Godzijdank
daalt geest in deemoed
neer.
Mijn oprechte dank
bij dezen,…
Stiltegebied
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 208 in het stiltegebied
dat sprakeloos maakt
wentelen woorden
naar oppervlak.
kwetsbaar.
gedachten nog bladstil,
moet ik wennen
aan een wereld van
breekbare zinnen,
aan het platgetreden pad.
in een ongebonden vlucht
en de loop van verre sterren
het eeuwig verlangen
naar verleden.…
Dichter bij jou
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 359 de dagen dat ik jonger word
en mijn verlangen ouder,
dat ijsheiligen verdwijnen,
een langzame zon mijn terras vertedert,
een lijster mijn tuin vol zomer zingt,
een blauwe lucht op het groene land ligt,
mijn lome lijf weer zwichten zal
voor een nonchalante ligstoel
in markieslinnenlijntjesstof
én schoonheid liefde wordt,
die dagen…
Stoer!
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 289 zal ik eens het leven
bij de lurven vatten
en nagels met koppen slaan?
of zal ik wat zoden zetten
aan de dijk
en het ijzer smeden
nu het heet is?
en zal ik de koe
bij de horens grijpen
en alle bruggen verbranden?
......
zou je dan misschien, heel even,
mijn handschoenen willen geven?
ja? o, dank je!…
Lieve maangodin
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 217 jij,
mijn lieve
maangodin…
Ik ben
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 268 ik
ik ben
ik ben alleen
ik ben alleen met haar -
ik ben alleen met haargroeimiddelen
aan de slag gegaan
en van dan af
is het enkel nog
gek scheren
geblazen…
Weet je nog
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 428 de zee
had een zee van tijd.
met haar golfgewijs verlangen
naar het eeuwige strand
liet zij
meeuwen schreeuwen
als in een oud cliché.
het grijze water
verzoende zich
met laatste straaltjes horizon
en jij
mijn lief
werd liefde,
een liefde voor het leven.
toch?…
Schoonheidsprijzen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 ach, daar komt hij weer,
de herfst waarin dichters strijden
om schoonheidsprijzen.
in geel en goud en rood verhullen bomen
kaalheid en het regent uit natte luierluchten.
een late spin verzilvert…
Stukje hemel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 382 ik zag een stukje hemel in Averbode,
de abdij, een poort naar hoger leven
droomde ik mezelf in het hart
en alles werd zwart door zoveel wit.
de grandeur van barok
en de gedachte aan de rok
die je ooit kocht, waarin jij beeldig,
waarop ik dolletjes was
maar überhaupt veel te duur,
vond je.
het orgel dreunde hemelen open,
mannenstemmen…
Het einde
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 620 het pierement speelt
het oudjespaar danst
een zomerregen valt
de dichter is moe
zijn laatste ballade
een weg naar berusting
op het lelieblanke blad
het woord 'EINDE'
als ultieme poëzie
met slotstuk…