inloggen

Alle inzendingen van Hanny van Alphen

261 resultaten.

Sorteren op:

Verhaal

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 370
verhaal heb ik gehaald noch genomen een straatje woorden neergelegd een taalpad gekozen mis gerekend en fout geraamd uiteindelijk de som van de kleinheid gezien…

Wintersouvenir in sepia

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 420
Het wit van oude strenge vorsten uit die jaren van lang gelee. Oh, wat kan ik daar naar dorsten, houten schaatsen en een arreslee. Het krakend riet rondom de plas draagt z'n dik berijpte kragen. De lucht gevuld met ijl gekras. ‘k Hoor de ijzers ritmisch klagen. Oude vrouwen sprokkelen hout. Takkenbossen krommen hun rug en baaien rokken…

Doodmoe

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.117
Ze roept me, haar ogen vechten tegen de lang verwachte slaap. Ik ben er, je hoeft niet op te staan. Kom, dan schud ik de kussens even op en breng je straks koffie en brood. Oké, ook de verwarming wat hoger. Tot zo. Ze roept me weer, zegt dat ze even niet weet wat ze vergeet en staart naar het oude behang alsof in het diepe blauw…

Donker in duplo

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 464
de man op de bank ziet de man van de bank hij staat daar achter het raam naar buiten te turen, en ziet de man op de bank beiden drinken wat, beiden staren wat de man in de schoudervulling rookt een spriet de man in de zwammenjas rookt wiet het licht gaat uit, de aktetassenman verdwijnt de man op de bank zwaait naar de man in de zwarte sedan…

Kinderzeer

netgedicht
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 464
het kind kijkt beteuterd naar zijn wapperende handjes zwaaien, had oma gezegd pappa en mamma verdienen een vakantie…

Chaos en goden

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 475
Wanneer de aarde langzaam zal verdrogen en grote bomen bij bosjes vallen, pas dan zal men bidden gelijk vazallen, er de hemel smeken om mededogen De donkere wolken zijn allang gezien, uiteen gedreven boven de schapen die lamlendig hun helling afschrapen en zich niet houden aan paragraaf tien van het wetboek -verboden te graven in dijken…

Een sjekkie achter z'n oor

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 348
gisteren zag ik de groene ogen van mijn moeder weer, nog altijd onbewogen achter glas dat elk moment kon barsten ze rook naar gekookte was het moet maandag zijn geweest vader keek naar haar gezicht, strak als de lijnen op het bleekveld moeder zei dat hij op moest schieten werk gaat voor, kom, was uitwringen haar wijzende vinger blind…

Huize Oudehorst II

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 250
Ik ben langs, nee niet langs, ik ben geweest, bij opa Oudehorst. Zo rond theetijd werd er weer wat afgekletst. De tafel van gebreken stond er nog met in het midden een bosje rotzooi. Stoelen rolden weer af en aan. De spitse oren van tante Sjaan luistervinkten mee. Oh, die roddelaarster, de soeppan kan gevuld met ballen uit haar nek. Rij me…

Paarde(n)bloem

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 438
ik ben een paardebloem en verguld met mijn familie het weidegras ik worstel tussen stenen of kom boven in uw gazon in mij vloeit melk en honing geel gekroond zetel ik wereldwijd als kruidenkoning ik ben een aandachtstrekker voor de wetenschapper mijn grijze haar verwaait zwevende zaden worden alom verspreid men zal weten van het teken…

Ajax of Abro

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 524
een kind kan de afwas doen zei moeder altijd ze had er tenslotte negen waarvan zeven Assepoesters die het niet waagden de spiegel te breken moeder hanteerde de harde leer geen kans voor meisjeslijven om verschoond te blijven van oorvijgen of wilgentenen zij waren slechts werkbijen in de raat van elf de twee godenzonen, hen ontbrak niets…

Rechute

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 436
in lengte van jaren ben ik niet gegroeid hoogstens in de breedte nu ik ouder word, lijkt de constructie van mijn armzalig verblijf verschrankt en doodvermoeid men heeft mij nooit garantie gegeven toen ik in deze wigwam kwam ik mocht hem lenen voor bepaalde tijd maar ‘k ben bang dat de wig uit de wam is en de stellage het zal begeven…

Doodtij

netgedicht
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 504
ik maak mijn voeten los al voel ik de weerstand in mijn tenen en begroet aarzelend de vrouw die weet dat ze vergeten zal langzaam loopt ze naar de zee haar bange hand in die van mij geef me een zoen, zegt zij en veegt een schuimvlok weg…

Cirkelgang

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 456
bestaat het te keren wat weder komt de seizoenen, de legio braakliggende uren die niet te bezaaien zijn. dode grond bevat geen kiemen en zal opnieuw verwaaien, het stof zal steken in ogen van drooggelegde haaien blauw van de nachten drijven dagen als makke schapen voorbij, de avonden vallen aan, hun bek vol van een stuiterende maan wekken…

De incrowd

netgedicht
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 795
Op de reünie zag ik mijn jaren zestig vrienden weer. De gitarist en saxofonist, beiden zonder haar en haar. Het leven was wat sporen kwijtgeraakt. Het meisje van de zanger vond een vroege dood en hij, hij was blijven hangen in de blues en zoop. Er werd gespeeld, gelachen en gejankt. De incrowd van toen, gekrompen in de was en stokoud, kreeg…

Kwasten en drumvingers

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 467
je schildert een impressie van het land waar je woonde in een paar streken verschijnt een witte weide en altijd weer die vage vrouw met zwarte hoed je zoekt geen grenzen wijst naar je hoofd alles zit daar en daar zit het goed kwasten en drumvingers een enkele wijze haar het zij geloofd…

Leesvoer

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 880
nee, ik hoef geen terras heb buiten niets te zoeken liever blijf ik binnen kruip achter het behang stof genoeg om van te kwijlen in de kast ruikt het naar muizenpis en oude boeken de ruggen versleten het papier half aangevreten door kenners zoals ik © papiervisje…

Ontboezeming

netgedicht
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 838
ik heb je gezien tussen alle vrouwen jij, de mooiste zonder hoofddoek zonder borsten…

Luna

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 315
vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…

Luna

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 619
vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…

Inrichting

netgedicht
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 865
Vroeger dacht ik aan later, nu aan vroeger. Trouwen, kinderen krijgen, een man. Ja, eerst een man, in die volgorde. Zo dacht ik de toekomst in te richten. Liefde in een broeikas en tranen in het afvoerputje. Nu ik eraan denk, scheert een gedachte langs. Het putje is verstopt. Ik moet de loodgieter bellen en zangzaad bestellen voor mijn kanariepiet…

Constante cadans

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 210
beweging tussen natte muren Franse lelies, manshoog wuiven achter sterren er sijpelt water van de schoor die de ingezakte schedel moet schragen drip drip drup drip drip drup het ritme van leven na de dood gaat onverstoorbaar door de kamers er wordt niets geplooid of glad gestreken ontbering geeft voedsel aan alles wat niet is bezweken…

Drimbels rapsodie

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 259
ziehier het leven van Drimbel en kater geschift en geperst twee druppels in ‘t water de bruggen, de wegen, kroegen en stegen overal rotzooi en altijd weer die regen verdomd het is waar, zuiver en klaar mijn kater en ik zijn beiden halfgaar van ’t vreten uit blik, ’t schooien op straat het licht was mooi maar kwam te laat ziedaar het…

Terug naar de platte grond

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 216
ik trek het niet meer die wijde wereld in godsnaam laat haar krimpen tot wat zij was een platte schijf, net groot genoeg voor hier en daar een stam bossen bomen en struikgewas rotsen en rivieren een grot om in te wonen een krijtend kind en een god die verwondert…

Voelen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 400
tasten is voelen maar ik voel niets anders dan mijzelf ben ik een vreemde onder de huid die te lang in het water heeft gelegen een vrouw die nooit weten zal waarom liefde uit de wortel is geperst gedood eer ze leven zou…

Vader

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 554
het is al laat, ik moet gaan bel je morgen, oké? ik moet toch naar de stad zal ik gelijk vogelvoer meenemen ga lekker naar bed en vergeet je medicijnen niet twee blauwe en twee witte dag pa, we kaarten morgen na ’t avondeten, ik moet nu echt nee, er wordt niet gestoken rustig maar, geef me je arm dan breng ik je naar huis…

Een heidens karwei

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 301
zes dagen om te scheppen na de Apocalyps de ervaring van lang geleden borrelt op in zijn brein wanneer hij na zes dagen en triljoenen vragen zijn werk bekijkt is alles zoals het moet zijn weer heeft hij het hemelruim vormgegeven en deze keer, weet de Heer mijn handen zijn schoon gebleven…

Het boomt niet zo tussen ons

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 141
zodra ik een stukje groei steekt hij zijn takken uit niet om mij te helpen, nee hij ziet me liever aan zijn voet soms hoor ik hem wat kraken wanneer de wind ons schudt ik buig dan diep, bemoei me niet met zijn gemoed hij kan me raken, zijn kruin hangt naar onweer en zwiept en zweept en met heel m’n bast hou ik me aan de liguster vast…

Breek me de klep niet open

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 424
hé, grote grijze ik voel me leeg vandaag het groenvoer met slakken ligt nog steeds onder de haag en jij, jij krijgt om de haverklap de volle laag gescheiden, ’t doet me wat ik krijg kramp in m’n maag ach groentje, wees blij jij krijgt het bruidsboeket ik de razernij van een stamper die mijn schedel plet…

Een wijland

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 381
er was eens... zo horen sprookjes te beginnen vreemd hoe zinnen zoet ingeslikt losgekoppeld gaan stollen in de maag bij ’t laatste treffen jij diezelfde blauwe blik beneveld bij de gedachte dat wij ik denk het zou ’t einde moeten zijn er was eens...…

Het zal geen klap geven

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 171
Ik loop zeven keer rond de molen. Mijn enkels gebonden. Die steen is een verzoeking. Ik hang mijn zonden aan de wieken en wil eerzaam sterven, verlost van het spleen. De molenaar schudt zijn kop -Wat moet ik met een martelaar, wat is dit voor land waar iedereen mag malen, bestaat er nog zoiets als boerenverstand? - en steekt een…
Meer laden...