inloggen

Alle inzendingen van Hans Andreus

41 resultaten.

Sorteren op:

Voor de lieve lezer

gedicht
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 5.619
De woorden der gemakkelijkheid, woorden van rose sluimer, kamer behangen met pastelkleurige dromen, dat is de poëzie die u lust. Volièrevogeltjes wapperen er in rond en de meisjes hebben er een zeer zoete hals en de dichter staat nimmer voor u dan gekleed in het bleekblauwe avond­kostuum van de maan. Maar de poëzie die wil zeggen dat ons…

Voor een dag van morgen

gedicht
4.0 met 1299 stemmen aantal keer bekeken 170.107
Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen, vertel…

De drie vliegen

gedicht
3.0 met 53 stemmen aantal keer bekeken 14.356
Er zaten eens drie vliegen Om het hardst te liegen, Buiten op een balkon, Luierend in de zomerzon. De eerste zei: ‘Met deze poot Sloeg ik vijf olifanten dood.’ De tweede zei: ‘Ik vlieg zo vlug, In ’n uurtje naar Afrika en terug.’ De derde zei: ‘Ik vlieg zo hoog, Nog hoger dan de regenboog.’ Toen werd ’t wat kil en ’t waaide…
Hans Andreus28 september 2011Lees meer…

Het lied van het morgenlicht

gedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 6.273
Ik groet het morgenlicht maar of het zich laat groeten de voeten der voorbijgangers laten zich beter groeten wij moeten zeggen zij ondanks het morgenlicht ik knik ze toe houd moed zeg ik het licht maakt je toch blij ze knikken terug maar ze geloven niet ze gaan voorbij. Het morgenlicht houdt zich nu bezig met de dingen de pasgewassen trams de…
Hans Andreus12 februari 2016Lees meer…

Uit de ooghoeken

gedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 10.519
De zijdelingse benadering is dikwijls de beste: uit de ooghoeken zie je wel niets scherp omlijnd, maar het licht speelt mee naarmate het minder botst op de blik en zelfs de dood- verklaarde dingen verraden dan even hun stralende afkomst. ------------------------------- uit: 'Holte van licht', 1975.…

Voor de lieve lezer

gedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 3.681
De woorden der gemakkelijkheid, woorden van rose sluimer, kamer behangen met pastelkleurige dromen, dat is de poëzie die u lust. Volièrevogeltjes wapperen er in rond en de meisjes hebben er een zeer zoete hals en de dichter staat nimmer voor u dan gekleed in het bleekblauwe avond­costuum van de maan. Maar de poëzie die wil zeggen dat ons…

Lied van de wijze kinderen

gedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 11.923
Toen eerst goed een wereld op aarde ontbrandde, waar waren de kinderen? Zij lachten en stierven welgemoed. Waar bleven de kinderen? Zij aten hun buiken rond in de honingboom en gingen varen op de vrolijke zee. Trof de bliksem hen niet van de dood? Welnee - zij ademden eenmaal diep en vielen in lachen uiteen. ----------------------------…
Hans Andreus26 december 2011Lees meer…

Of hoe dat heet

gedicht
3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 12.719
Gelukkig dat Het licht bestaat en dat het met me doet en praat en dat ik weet dat ik er vandaan kom, van het licht of hoe dat heet. ------------------------------ uit: 'Holte van licht', 1975.…

Vreemd lichaam

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 9.965
Drank – en later een vreemd lichaam: mijn handen blijven tedere snelle werktuigen; mijn mond denkt aan iets anders. Mijn mond, mijn hele lichaam denkt: het goede lichaam, het vertrouwde is hier niet. Het woont weer in een te zachtgroen land: gras dat lispelt, gelogen bloemen. En hier dit vreemd maar natuurlijk toch eenzaam lichaam…
Hans Andreus8 september 2012Lees meer…

Je bent zo

gedicht
3.0 met 95 stemmen aantal keer bekeken 16.090
Je bent zo mooi anders dan ik, natuurlijk niet meer of minder maar zo mooi anders, ik zou je nooit anders dan anders willen ----------------------------------------------- uit: 'Vertel hoeveel ik van je hou', 1998.…

Haast je niet

gedicht
3.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 20.628
Haast je niet. De tijd vergaat wel en al vergaat hij niet, je hebt de wereld aan jezelf, je hebt het leven aan jezelf en de dood als een dier achter je, in je, naast je. Haast je niet. De tijd vergaat wel en de dood is als een deur die je kunt open doen. Leef niet het rechte der oplossingen na. Sta niemand na. Spreek echter. Sommigen willen…

De vogels

gedicht
3.0 met 39 stemmen aantal keer bekeken 10.624
Vanmorgen werd ik wakker van de vogels. En ik dacht: waarvan werd ik wakker? Van de vogels. Van het licht ook, maar meer van de vogels. Het licht zacht zingend, de vogels keihard. ---------------------------------- uit: 'Holte van het licht', 1975.…

Poging

gedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 8.238
Misschien heb ik nog 't meest geprobeerd woorden doorzichtiger te maken, waarbij dan juist extra opvallen de donkere plekken, verdichtingen van wat iemand denkt, meent, voelt, desondanks met de bedoeling meer het licht zichtbaar te maken dan wie dit schrijft en zichzelf ten slotte ook niet veel anders dan stof gegeven is. ------…

Ik wou vandaag ik was

gedicht
3.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 10.780
Ik wou vandaag ik was een sprietje mooi groen gras, maar da's natuurlijk onzin. Ik had er ook maar weinig aan, ik zou alleen maar ergens staan op 'n weiland of tussen stenen en geen mens zou naar me omzien als ie daar toevallig voorbij zou gaan op hele lange benen en dan wou ik als sprietjes gras weer dat ik een mens was, dus wat…

LIGGEN IN DE ZON

gedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 7.466
Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om en op mij…

’S NACHTS

gedicht
3.0 met 80 stemmen aantal keer bekeken 29.105
De regen van noem mij desnoods geen regen wordt door geen oor wordt door de huid gehoord. Booglamplicht geeft waarom daarom zijn zegen; de hemel zwijgt en zwijgt van enzovoort. En niemand komt niemand dan niemand tegen. En iemand zegt ik ben een iemandswoord. En iemand zegt ik ben maar ben verzwegen. De hemel zwijgt en zwijgt want enzovoort…
Hans Andreus16 september 2022Lees meer…

In de nacht

gedicht
3.0 met 56 stemmen aantal keer bekeken 16.267
Zonder mij uit tot dit uitzonderlijk wonderlijk wit van oogappels en van huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij uit tot dit onophoudelijk vrouwelijk wit van ogen en appels huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij zonder mij uit zonder mij uit tot huid…

LIEDJE

gedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 11.250
Alle roekoemeisjes van vanavond alle toedoemeisjes van vannacht wat zeggen we daar nu wel van? Niets. We laten ze maar zitten maar zitten maar liggen maar slapen maar dromen van jajaja.…

In memoriam vogel

gedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 13.534
De beweging die het was, laat deze zonder veel angst nu zijn opgeheven of veranderd. En laat de zwarte raaf of kraai of welke vorm de dood ook voor vogels aanneemt, snel zijn werk hebben gedaan, zoals tenslotte wij ook hopen, dat onze dood zal zijn. ------------------------------------------------------------------------------------------…

Not for me

gedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 8.285
Niet voor mij, de ferme stemmen, de woorden als wapens en tweede huid. Wat moet ik met schrijvers en praters? Ik wil alleen woorden waarvoor ik zelf niet veilig ben, die (om het nog eens te zeggen) wit niet wit licht geen licht doorlaten, laten bestaan in mijn vluchtend en terugvluchtend lichaam. ----------------------------…

Zwart Schaap

gedicht
3.0 met 67 stemmen aantal keer bekeken 18.978
Bij de Hoge Enk een zwart schaap alleen in een weide, grazend en kauwend als één die weet dat alles voor hem is zolang de witte er niet zijn. ---------------------------------------- uit: 'Natuurgedichten en andere', 1970,…
Hans Andreus26 december 2008Lees meer…

KIL

gedicht
3.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 17.067
De herfst wordt nu kil. De meeste bomen houden hun groen vol, maar de berken, van vorm en tint toch al ijl, slinken tot geesten. Hun schemerende skeletten zijn behangen met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt, versleten dukaten die zullen vallen op vochtige hollandse zandgrond. ------------------------------------…
Hans Andreus11 september 2023Lees meer…

Decemberbrief

gedicht
3.0 met 103 stemmen aantal keer bekeken 30.735
Ik wilde dat je dichter bij me was. Het jaar is oud en heeft niets meer te zeggen. Het weer is somber. Alle dagen staat er een haveloze regen voor de ramen lam zwaaiend als een dronkelap. Ik loop door 't huis, de kamers waarin jij niet bent en die dus leeg zijn. Of ik zit maar ergens en kijk naar buiten tot het donker is. De televisie 's avonds…

ANGST DIE ONS VERNEDERT

gedicht
3.0 met 45 stemmen aantal keer bekeken 22.803
Angst die ons vernedert. En het gevecht geen lange heldenzang. Een dierenangst, sidderend en duizelend, een redeloos bijten in leven, hopeloos op de grens van het bestaande. Wij, voer voor de ruimte, ketting- reactie, kralensnoer van de zon, wij verbeelden ons niets meer, zien met onze ogen niets meer, horen onverstaanbaar geluid,…

Liggen in de zon

gedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 11.595
Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht. Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om…
Hans Andreus17 augustus 2011Lees meer…

November

gedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 15.883
Geen spoor meer van zomer, al haast weer winter De mistbanken van de herfst hangen laag over de grond, verschuiven traag. Het licht wordt steeds kouder en minder. En ik denk: ik ben bijna niet buiten geweest toen het gras nog hoog stond en bol van groen de bomen waren. Teveel te doen en schrijven voor brood verduistert de geest. En zelfs…

Mol

gedicht
2.0 met 81 stemmen aantal keer bekeken 25.573
Dat ik woon in de aarde, woel door de grote moeder, kind aan huis blijf bij haar, en dat ik het gevaar schuw van alles onder de zon - goed, maar moet ik niet leven zoals ik ben, blind en met de onrust in de poten van een grond doordrenkt van doden? ------------------------------------------- 'Natuurgedichten en andere', 1970.…

Laatste gedicht

gedicht
2.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 31.393
Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf, nu het met mijn leven bijna is gedaan, de scheppingsdrift me ook wat is vergaan met letterlijk de kanker in mijn lijf, en, Heer (ik spreek je toch maar weer zo aan, ofschoon ik me nauwelijks daar iets bij voorstel, maar ik praat liever tegen iemand aan dan in de ruimte en zo is dit wel…

Zomerse zondag

netgedicht
2.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 3.264
Reusachtig op niets geschraagd brandt en blinkt de hemel boven de groene aarde. In de tuinen werken traag mannen. Door de kantoren in de stad gaan hun doordeweekse schimmen wanstaltig nog om. Maar hier schenken hun vrouwen bier en kleppen hun kinderen helder verwarde vespers. Het gras geschoren; traag en op niets geschraagd tuimelt…

Bloemen leven licht-zinnig

gedicht
2.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 16.341
Bloemen leven licht-zinnig in hun bladen. Dieren lopen vanzelfsprekend; ze zwijgen van wat ze zouden kunnen zijn; hun daden gebeuren altijd nu; dieren zijn eigen. Mensen doen alsof. Bestaan in ijskouden, denken, denken, denken dat ze bestaan. Geen mens kènt een mens. Men wil zich vasthouden. Angst laat niet los. Men kijkt zijn spiegel aan.…
Hans Andreus21 november 2003Lees meer…
Meer laden...