472 resultaten.
BOOM DER DROMEN.....
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 220 Het is een boom
boom in een landschap
in een winters landschap
Wat ik snap
is zijn eenzaamheid
alleen,verlaten
Weg,noch pad
noch straten
lopen naar hem toe of af
Hij mag er zijn
die boom
een schitterend silhouet
tegen winterhemel
de takken,kroon
vangnet van dromen
Geef mij....
zulke bomen
alleenstaand
in het landschap…
Regenbuien....
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 209 Regen
hing er
boven de haven
van Honfleur
De donkere wolken
-blijkbaar-
nog niet klaar
voor het vallen
Deuren
van de hemelsluizen
nog
in het slot
Je schrikt je
kapot
als het dan
zover is
Het schijnend gemis
van paraplu en
regenjas
of cape
En alles wat
water heet
blijkt zich
samen te ballen
wij worden
werkelijk…
Licht & donker
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 147 Het is
een spel
een dagelijks spel
van licht en donker
donker en licht
De rollen
zijn verplicht:
dag & nacht
blauw & wolken
zon en maan,de hoofdrol
Het oneindig spel
eist zijn tol:
nat worden
van regen
koud zijn
door snijdende wind
val op glad ijs
geen hand voor
ogen zien door
invallende duisternis.....
Maar welk
een gemis…
Luchten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 129 Beducht zijn wij
voor
deze lucht
Sinister zeilen
er kapotte wolken
die regenbui naar bui
laten vallen
als
door het valluik
De kruik van 't verdriet
gaat zolang
te water
Er is geen later
alleen een nu:
onheilspellend
vertellend:
het verhaal
van 'n hel en verdoemenis.…
Sprookjesboek......
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 Wie
gelooft er niet
in sprookjes?
Hier loop je
door straatjes
paadjes
uit een sprookjesboek
Je wandelt
met je ogen
over de omslag
door ongekende bladzijden
waarin kleuren
en geuren
als lente met zomer
hand in hand gaan
Dat ze je
versteld
doen staan:
de huisjes, daken
schoorstenen en
de klimrozen
die niet ophouden…
Het zoet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 193 Ik ben op weg
dwaal en draal
op twijg, op bloem
Op weg
door blauwe luchten
op m'n vleugels: zon
Het dwalen en dralen
nooit echt
moe
Voldaan
na elk bezoek
aan een bloem
het zoet te proeven.…
Halmen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 151 Halmen
zijn wij
waaien mee
met elke bries, wind
M'n kind,
we zijn halmen
op de scheiding
van water en land
Waar onze voeten
sporen achterlaten
soms alleen
van het (te)lang staan
Stilstaan
aan de oever
aan de waterkant
zonder te bewegen
Niet te weten
wat te doen
de daadkracht
uit ons lijf gestroomd
We hebben
ons leven…
Avondvaart
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 387 Lucht
luidt de avond in
daglicht
maakt zich uit de voeten
Wind zucht
door de kruin
van bomen
er geldt niet langer:
'n heilig moeten
van
het dagelijks werk
de uren als klokslagen
al geteld
Dimt het licht
we strekken onze ledematen
buigen niet langer
voor baas noch geld.…
Brief
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 303 In een brief
bedankte je me
voor de wandeling
het middaglicht
dat ons rijkelijk
bescheen
er geen genoeg
van kon krijgen
Of ik nog zing?
vraag je me
want je houdt
van m'n stem
Jij kan
je woorden
-met 't grootste gemak-
tot zinnen aaneenrijgen
Het is nu
dat ik ween
want ik ben
je adres onderweg verloren.…
Danseressen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 Ze liggen
liggen er onbeweeglijk
winter...
niet hun seizoen
Bevroren
in hun taal
taal van
hun frele lijf
Ze willen
dansen in het licht
van zon
hun warmtebron
Maar zon
staat te ver weg
-voor hun doen-
ze wachten lente.…
'n brug slaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 102 Je wilt de oever
verbinden
mét de andere wal
De woorden
uit andersmans mond
willen verstaan
Niet 'kapot'
van een snoever
van brutale zelfingenomenheid
Strijd...
ga je uit de weg
want verbindt niet
Kom over de brug
m'n armen
gespreid.…
Vogel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 304 Vogel te zijn
je vleugels...
uit te slaan
Schreeuwend
te scheren
over golven
en stil te staan
als zee
je tot de veren komt
Met eb en vloed
op te groeien
de stand van de maan
De 'schoonsten der schepping'
in hun bijna- naaktheid
te zien staan
De handdoek...
te zien vallen
in nat zand.…
WEGWIJS.....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 403 Je wilt
lopen
loper zijn
in beweging
komen en zijn
Natuur
het decor
landschap
-aanraakbaar-
met decorstukken
De weg
wijst je
als vanzelf
je hebt geen
bord nodig
Maar
op het bord
staat meer dan
die lijn
de knooppunten
de verbindingen
het treffen
van elkaar
het ontmoeten
van jezelf.…
Brief
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 158 Je brief
vond ik
in de brievenbus
verfomfaaid door regen
Ik vond 'm
zwaar wegen
de woorden als stenen
op m'n maag
Door het schrijven
van de brief
had je onenigheid
-voor jezelf- opgelost
Ik zag je
-diep verborgen-
in je kraag
de straat oversteken
Na weken....
geen schim van je
te zien
misschien?
had je spijt
van je…
Vader
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 220 Vader...
Sneeuwval
noch sneeuwdeken
zal je voelen
In een
der tuinstoelen
niet gaan zitten
om het winterlandschap
samen te overzien
sneeuw, dat nog vlokt, valt
Ik mis je
alle seizoenen
in winter vooral.…
TAFELTJE DEK-JE....
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 322 Mijn lentes
zijn gevuld
met zang
van merel,lijster
.....vink en mees
Het zijn kille winters
die ik vrees
hun stille afwezigheid
in tuinen,langs bermen
Het zijn m'n oren
die ik wijd open zet
zo ook mijn hart
bij klanken van voorjaar
Hoeveel herfsten....
dalen vogels neer
om zich te voeden
aan het rood van bessen?
Niet alleen…
NAAR DE HERBERG OP ZOEK....
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 Naar de herberg
ben ik op zoek
'n arm
om mijn schouder
Stemmen gedimd
en woorden
zonder snelheid
in zinnen gevat
Niet drank
als gastheer,herbergier
niet de kurk
om op te drijven
Naar de herberg
ben ik op zoek
papier....
om over vriendschap
te schrijven.…
SNEEUW....VOORZICHTIG!
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 240 Wij zetten nu
voorzichtig onze voeten
in sneeuw neer
Niet langer meer
willen we uitglijden
bot of been breken
Wij zetten
voorzichtig schoen
voor schoen
De prent,afdruk zegt
wat over de maten
van onze onderdanen
Besneeuwde paden
straten en lanen
die wij belopen, begaan
Na uitglijers zullen
we gaan opstaan:
standpunt, ponteneur…
SPIEGEL...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 De akker
lijkt een spiegel
door zon aangeraakt
Ik wandel erlangs
vertraag mijn pas
ontdek in deze spiegel:
verten.…
BRUGGEN BOUWEN...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 561 Ach,hij wilde
bruggen bouwen
bruggen slaan
tussen hem en haar
Zij zouden
nimmer,nooit
in het snelstromend
water vallen?
De lieve woorden
pijlers
de zoete zinnen
stalen balken
Hij leek
-na jaren- ermee klaar
maar de brug
stond op begeven
Het bleek
de roest
van zijn zwalken
tussen het vrouwvolk
dat wenkte en lonkte
met…
A'dam IN MAART
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 159 Maart
roerde z'n staart
wolken hingen
boven de stad
het hoofd zwaar
Het is waar
het weer is
-zelfs door een weerman-
onvoorspelbaar
Wind speelde
met licht venijn
met jas en das
...tijd voor wanten
De rondvaartboot
zwaaide en zwenkte
had slechts
'n handjevol klanten
Maar
voor mensen
'uit de provincie'
'beneden de grote…
Venster...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 208 Naar buiten
kijken
na 't ontwaken
de buitenwereld
beschouwen
vroeg in de morgen?
Je voelt je
geborgen
bezit nog van nacht
van maan
kussen en laken
Naar buiten
kijken
ontluikend groen,vogels
en hun nestelen
bespieden
Er zijn
van die lieden
die niet aarzelen
naar binnen
te blikken
Je gade slaan
zonder blozen
door -hetzelfde…
WUIVEN.....
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 288 Ze wuiven
de rietstengels
langs de oevers
de wal,de kant
Geen enkele krant
heeft erover
bericht,de boodschap
van generlei waarde?
Maar...
wat -ter aarde-
is dat wel
of niet?
Het water
is in beweging
vloeit
en vliedt
Ongezien
wuif ik terug
en het riet
blijft mij groeten
Ze heeft
met me
de wind
mee.…
RUGGEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 224 Ruggen
zullen we zien
ruggen,talrijk...
in beweging
rechte ruggen
en soms licht gebogen
Ruggen
die van de meet
weten
geen loopje nemen
met deze tocht
Wind
kan de lopers inspinnen
tegen houden
als met honderd handen
de innerlijke stem kan
een duivelse influistering
doen:'geef op,
geef maar op'
je voeten willen je
niet langer…
STRATEN EN STRAATJES VAN ZUTPHEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 154 Ze vullen
de gaten
dichten de gaatjes
In de straten
en straatjes
van deze Hanzestad
Ligt te blinken
aan 't water
in vroeg lentelicht
Ik vervat
de IJsselstad
in een gedicht
geniet
vooraf
met mijn ogen
op Zutphen zicht.…
Amsterdam....het Mekka.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 233 Je zoekt
je hele leven
je hele leven
lang
Vaak ben je
bang
bang voor
het boze?
Levenslang
bang
voor het kwaad
in de mens
Op straat
in een steeg
op het pad
langs de baan
Je hult je
in een harnas
verbergt je
in het zwart
want bang
voor hen
die uit de maat
lopen
Een andere
levenswandel
gaan
of maken
Vuurspuwende…
Laatste licht....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 185 Ik fiets
in laat zonlicht
langs de rivier
Zondag
in 'n vroege herfst
staat op 'n kier
Een kerk
luidt haar klokken
als met de hand
Wonderschoon
de stroom,het land
door dag vergeten
Bij mijn weten
schrijft een God
dit dicht.…
Gewoonweg....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 Gewoonweg
zitten
zitten op 'n bankje
in de zon
Genieten
van het schijnsel
op de huid
de nog witte huid
En alleen
het geluid
van na - zomerse stilte
op een plein
Je mag er zijn
daar in de stilte
van het plein
waarop de zon
haar baan trekt
weet,hoe de dag
begon
met 'n scheutje
morgenzon
en zitten
gewoonweg zitten
zitten…
In hazenslaap versteend...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 316 De herders...
Ze lagen
niet alleen
'bij nachte'
Ze wachten
niet alleen
het Nieuwe Jaar
Ze trekken
met hun kudde
schapen
waar gras
in pol of spriet
welig groeit
Dichtbije natuur
en einder boeit
voor herders ogen
Met eigen ogen
zag ik ze
in een gevel
in hazenslaap versteend.…
Leegstand....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 149 Ze staan
leeg
badder-en zwemseizoen
nog niet begonnen
Zon heeft
de aarde
met prille lentevingers
aangeraakt
Ze vragen
om
wielen
wielen van fietsen
Kijken uit
naar fietsers
die een rustpunt
aan deze plas zoeken
Binnensmonds
even vloeken
want ze staan
er nu wel:
onbewaakt.…