inloggen

Alle inzendingen van Heiman Dullaert

15 resultaten.

Sorteren op:

Aan mijne uitbrandende kaarse

poëzie
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 3.493
O haast gebluste vlam van mijne kaars! nu dat Gij mijne voortgang stut in 't naarstig onderzoeken Van nutte wetenschap, in wijsheidvolle boeken, Voor een leergierig oog zo rijkelijk bevat, Verstrekt gij mij een boek, waar uit te leren staat Het haast verlopen uur van mijn verganklijk leven; Een grondles, die een wijs en deugdzaam…

Christus stervende.

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 254
Die alles troost en laaft, verzucht, bezwijmt, ontverft! Die alles ondersteunt, geraakt, o mij! aan 't wijken. Een doodse donkerheid komt voor zijne ogen strijken Die kwijnen als een roos die dauw en warmte derft. Ach wereld, die nu al van zijne volheid erft: Gestarnten, Engelen, met uwe Hemelrijken, Bewoonderen der aarde, ey! toeft gij…

Op gewiekte vissen in Amerika

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.193
Men ziet, daar 't daglicht, hoog gerezen in zijn vlucht, De kringen brandt en blaakt, neervallen uit de lucht Oprechte vissen, die, de gulzigheid ontvlogen Van roofziek zeegedrocht, en, zwakjes van vermogen Hun blode wieken, als een toevlucht in de nood Die hun aan 't leven dreigt, gebruikende, in de schoot…

Aan alle de KAPITEINEN

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 391
Aan alle de KAPITEINEN In deze zeeslag doodgebleven. O dierbare Offeren de Vrijheid opgedragen, In wie een fier gestarnt de krijgslust had verspreid, Die, zelver nooit versaagd, door wijze moedigheid De stoutsten voor u deed versagen: Men kan aan ieder Held geen stoflijk pronkbeeld wagen, Maar zo de gunst mijn pen door vleikunst niet…

Aan de drie wijzen uit het Oosten

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 546
Gij die, gewoon omhoog met uwe geest te zweven, de voorbeduidselen des Hemels, eer het daagt, met gouden letteren op bruin azuur geschreven, de op- en ondergang der aardse rijken vraagt: Wat hope is uwe kunst van boven toch gegeven, waardoor gij hier beneên zo zware landreis waagt? Wat is er dat uw hart, door weetlust aangedreven, uit uwe morgenstond…

Christus in ’t hofke

poëzie
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 5.528
Wat rode klonteren besmeuren deze gronden? Wordt gij van zonde en wet, van dood en heel omringd? Zeg, heeft de liefde uw hart in hare gloed verslonden, Uw hart, dat smeltende door huid en kleed’ren dringt? Heeft u Gods toorn een pijl in ’t ingewand gezonden, Die uw beangst gemoed zo vinnig praamt en dwingt, Dat zijne wonde, o mij! bloedt uit…

Christus stervende

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.893
Die alles troost en laaft, verzucht, bezwijmt, ontverft! Die alles ondersteunt, geraakt, o mij! aan 't wijken. Een doodse donkerheid komt voor zijne ogen strijken Die kwijnen, als een roos die dauw en warmte derft. Ach wereld, die nu al van zijne volheid erft; Gestarnten, Engelen, met uwe Hemelrijken; Bewoonderen der Aarde, ei! toeft gij te…

DE BEKEERDE MOORDER

poëzie
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 721
Die langs het aardrijk zworf om wat op buit te passen, Wiens flukse wakkerheid de reizenden verried, Heeft hier, dus vastgekneld, de volheid zelf bespied, En komt het Hemelrijk tot roofgoed te verrassen. Die diep in eenzaamheid de hand wies in de plassen Van een verdoemend bloed, wordt hier, waar 't ieder ziet, In 't zaligende bloed, dat Jezus…

EEN KORENWANNER AAN DE WINDEN

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 304
Ik offer vermiljoene rozen, En leliën en violetten En bloemen vers geplukt, die blozen, Waar op de dauw haar paarlen zetten; En strooi ze met gewassen handen Op uw altaar, o lichte veugels! Gebroederen, die alle landen Der wereld met uw snelle vleugels Doorreist, en met een duislig ruisen Het schaduwrijke loof beweegt, Waar door gij zachtjes…

Minnezuchten

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.147
Vertroosters van de minnesmarte, Die door mijne aders vloeit op een bezielde lucht, Volmaaktste kinderen van 't allerziekste harte Dat immer in het rijk der liefde heeft gezucht! Ontdekkende en bespraakte kusjes: Ontsnapte boden van 't gemoed, Verradertjes van blode lusjes, Van wie de schaamte waant dat gij ze onkenbaar boet,…

OP HET GRAF VAN DE VOORSPOED

poëzie
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.216
Hier rot de Voorspoed, die zo vrolijk groeide en bloeide, totdat de grootse Praal hem, tot zijn nadeel, ving, in gulden zalen sloot, met zijden strikken boeide, aan gouden ketenen en paarle snoeren hing, en d'Overdaad die met de Praal te zamen spande, in 't slikken onverzaad, in 't zwelgen onvermoeid, hem in de wijn verdronk, aan 't braadspit…

Op Maria Magdalena.

poëzie
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 737
Hoe laat zij in het nat de schone lokken slingeren! Hoe stilt een regenvlaag nu die gekrolde zee! Zij is niet meer het spel van spiegel, strik en vingeren. Haar maakt nu ander vocht als reukrig vocht, gedwee. Of zou van ieder haar hier wel het zilver glijden, Waar mede d'ouderdom het sterflijk hoofd bekruipt, 't Geen met dit buigzaam…

Op de aard der Vooreilanden van Amerika.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 366
In 't aangenaam gewest, waar nooit het groen verdwijnt, Komt nooit d'onvruchtbre winter beven. Slechts kan het lieflijk wit, dat op de lelie schijnt, Het schijnsel van zijn sneeuw daar geven. -------------------------------------- Vooreilanden van Amerika – Antillen beven- schrik brengen…

Op het graf van ene ZANDLOPERMAKER

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 747
Hij die door stoffig zand, terwijl hij heeft geleefd, ‘t Verloop van ieder uur in 't glas gewezen heeft, Wijst in zijn eigen stof, aan d'ogen daar toe open, Nu 't aller uren uur, dat niemand kan ontlopen.…

Verraderlijke kus

poëzie
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 3.606
En Judas tot Jesus komende zeide, Wees gegroet Rabbi; en hij kuste hem. Matth. 26.29. Wat vriendelijker schijn bij vijandelijker haat! Wat bitterder gemoed bij zoeter liefdeteken! Wat zedelozer hart bij zedelijker spreken! Wat Christelijker groet bij duivelser verraad! Wie zag ooit zo veel strijd in vredelijker staat? Wie schandelijker…