101 resultaten.
LEVENSBOOM EN LEVENSSTROOM
poëzie
3.0 met 72 stemmen 16.473 Mijn levensboom stond groen van lenteloof
en blank van bloesem - ieder blaadje een droom,
en elke bloem een vreugd; - mijn levensstroom
was licht van liefde en blauw van blij geloof.
Toen schudde een lentestorm mijn levensboom:
Een wolk van bloesem en van blaadren stoof
in 't grijs der lucht; de stroom stortte in een kloof ...
en wenend zeeg…
Dorps-idylle
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.087 't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt,
Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen,
Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen,
Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt.
Oranje wortels, druiven als violen
Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt,
Roodwangige appels, welig opgehoopt
En bronzen peren heeft hij aanbevolen…
Liefde
poëzie
2.0 met 23 stemmen 4.452 En langs een wand van rotsen, rug aan rug,
Volgde ik een pad verlicht door maan noch zon.
Toen stond ik vóór een afgrond en ik kon
Geen handbreed verder en geen stap terug.
En de angst des doods kwam over me, ik begon
Te beven en ik riep: - ‘Wie bouwt me een brug?’
En 't ver gebergte gaf mij, honend-stug,
Mijn woorden weer, tot wanhoop…
DE LEZENDE
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.153 Zij leest; haar ziel blijft aan de bladzij hangen.
Zij laat zich leiden naar het dromenland,
schier ademloos, met vonklend oog en wangen,
waarop de blos der rode rozen brandt.
O zomerzon! o gloed der minnezangen!
Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand.
Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen,
haar rode lippen op de rode band.…
DECEMBER
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.437 Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht.
Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt
De weke wegen, waar ’t geplet fluweel
Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef.
De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wien grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze, kale kruin.
In de oude toppen…
JUDAS-KUS
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.329 Hij nam de beker en Hij brak het brood.
Hij sprak het woord dat onvergeetbaar klonk
Door de eeuwen heen. En onheilspellend blonk
Op Judas’ rosse lokken ’t avondrood.
En elkeen at van ’t brood en elkeen dronk
De purpren wijn, die hem Zijn liefde bood.
Doch ’t brood was Judas bitter als de dood,
In elke wijndrop gloeide een helse vonk.
Kalm…
Zijn dood
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.197 O God ! nu is mijn liefste dood,
Mijn leeuwriklied, mijn morgenrood,
Mijn zonnestraal, mijn lentevreugd,
De blonde liefste van mijn jeugd!
Ik heb zijn eenzaam graf bezocht.
Dat was een lange, bange tocht.
Mijn hart, dat sloeg en joeg mij voort,
Als wachtte ginds zijn liefdewoord.
Ik vond de plek, de grond was week...
Daaronder slaapt hij…
WAAN
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.993 Toen bracht mijn gids mij in een stille tuin,
Met donkre lanen, kronklend over 't gras,
En bloemen bloeiden tussen 't struikgewas,
En gouden vruchten sierden kruin bij kruin.
Ik plukte een schone bloem, doch eer zij was
Gebroken van haar stengel, werd zij bruin.
Ik plukte een vrucht - het zonlicht lonkte schuin…
STERREN
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.783 O de heilige onsterflijke sterren, hoog boven mijn sterfelijk hoofd,
Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen mij een hemel eens had beloofd,
Als deze ogen zich sluiten voor eeuwig en dit lijf wordt ten grave gebracht,
O de stille onbegrijpelijke sterren! o 't mysteriënheir van de nacht!
Lief, de dag is zo druk en zo nuchter, zo voor 't kleine…
De wel
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.722 Als een die, wandlend in een groot groen woud,
Een wijle neerzit bij een waterwel*,
En in zijn handen 't water schept, dat snel
Vervliet, tot hij geen druppel overhoudt;
En, in gepeinzen, telkens weer dat spel
Herhaalt, als had hij nimmermeer aanschouwd
Hoe 't vonklend vocht, als levend zonnegoud,
Zich niet laat vangen in de kleine cel;…
DE STRAATZANGER
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.554 De blinde bedelaar langs de stille straat,
en met een stem, die beeft van koude en honger,
zingt hij een liedje van verwelkte bloemen.
Doordringend klinkt de klagende romance.
De man is oud en grijs. Onordelijk fladdren
zijn dunne lokken op de vale jaskraag.
De hond, met wie hij elke bete broods deelt,
zijn trouwe metgezel in wel en wee, ziet…
Najaarsnacht
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.400 O nevelnacht, waarin geen sterren stralen!
O diepe, doffe stilte dezer stonde!
Geen klokketoon, die plechtig 't uur verkonde,
Niets hoor ik, dan mijn eigen ademhalen.
't Waar zoet voor mij, de in 's levens strijd gewonde,
In 't rustig rijk der dromen rond te dwalen.
Dan, ach! ik voel de fantasie mij falen,
Die vaak mij leidde, opdat ik…
Mijn haat
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.374 Ik ben met mijn haat door het leven gegaan
Een mantel van purper had zij aan
En onder die mantel een kleed van rouw
Als het slepend gewaad van een weduwvrouw
En een kroon van robijn op haar lokken blond
En een bittere lach om haar trotse mond
En een levende slang om haar middel heen
Als een goudgroene gordel van edelsteen
Zij droeg in de rechter…
Herfstrood
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.217 In rouwzwart groen een vrolijk plekje rood:
Een blozend dak, een gladiolusvlam,
Een rozige appel of een hanekam,
Zal dat mij troosten over zomerdood?
O tragisch traag laat vallen van de stam
Scharlaken bladen in de bruine sloot
De wilde wingerd, of in gulpen vloot
Zijn bloed, gelaten najaars-offerlam.
Een huivrende angst bevangt me en jaagt…
De pop
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.190 Gelijk een spelend kind, in zoete waan,
Haar pop aan 't liefdevolle hartje drukt,
Van 't zielloos mondje menig kusje plukt
En meent haar kindjes hart te voelen slaan,
Het vlassen haar met bloem en lintje smukt,
De kleertjes aantrekt, die zo mooi haar staan,
De wassen wang, wier rooskleur haar verrukt,
Warm streelt - de verf hangt lipje en vinger…
STERREN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.188 O de heilige onsterflijke sterren,
hoog boven mijn sterfelijk hoofd,
Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen
mij een hemel eens had beloofd,
als deze ogen zich sluiten voor eeuwig
- en dit lijf wordt ten grave gebracht, -
o de stille onbegrijpelijke sterren!
o 't mysteriënheir van de nacht!
Lief, de dag is zo druk en zo nuchter,
zo…
DODE LIEFDE
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.169 Laat nu de doodsklok voor mijn Liefde luiden!
Vlecht in haar lokken leliewitte rozen,
Hecht aan haar boezem bloemen wélgekozen,
Die weelde en leven, dood en rouw beduiden.
Laat in haar hand de levensappel blozen,
Strooi om haar peluw koele balsemkruiden,
Geef háár de sluier en de dos der bruiden,
Hul míj in 't zwart, de kleur…
De weg in 't woud
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.881 Indien gij weet wat leven is en lijden,
en welk een zee van weedom in een traan ligt,
laat mij die holle weg in ’t woud vermijden,
verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt!
Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden,
een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht.
O laat geen lach die stille plek ontwijden,
geen ruwe spot…
KERSEN
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.878 Knaap, breng mij kersen op een zilvren schaal,
Strooi blanke rozen over ’t frisrood fruit,
Drijf ’t licht der zon met purpren voorhang uit
En buig de schenkkan naar de wijnbokaal.
Nu aan uw lippen zet de slanke fluit,
O blondgelokte, en speel voor nachtegaal,
Met zuiver juichen vul de marmren zaal
Of zachte klacht, een regen van geluid.…
Muziek
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.859 Betoverd stond ik, in het park, te luistren,
Bij de muziektent, die me een tempel was.
Zoel geurde aroom van bloemen, loof en gras.
En ’t bladerflappen leek geheimvol fluistren.
Mijn weemoed zwaar, die ’t leven nooit genas,
Mijzelf bevreemdend, zwol in ’t avondduistren,
Doch iets in mij spring los, dat lag in kluistren,
Of ‘k mooie verzen of…
Late liefde
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.819 Ik wil uit mijn kamer ontvluchten
De bekoring van je gelaat,
Het zweeft in de wolkenluchten,
Al boven de grauwe straat.
De mensen doen wijze verhalen,
Niets begrijp ik van hun gepraat.
Tussen anderen en mij zie ik stralen
De bekoring van je gelaat.
En wil ik boeken lezen,
Ik weet niet wat er in staat.
Tussen mij en het boek komt gerezen…
Lach
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.727 Ik heb gelachen, wijl ik niet wou schreien
Toen mij de vriend mijns harten had verraden
Ik stond alleen aan 't kruispunt onzer paden
Hij ging, waar blijden zich ten feestdans reien
Vaarwel den weg dien wij te zaam betraden
Mijn gids verlaat mij in donkere doodsvalleien
Waar zon noch bloem mijn blik met hoop wil vleien
En 'k eenzaam…
Dodewagen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.710 De wagen zwart, met één chrysantenkrans,
Voert traag een dode waar hij rust zal vinden.
Als wenend mee met wie die mens beminden,
Vloeit droeve regen uit d' omfloersde trans.
Stil ritselen neer van bleekvergeelde linden,
Te regenzwaar voor wilde werveldans,
De laan bevloerend met hun matte glans,
De bladren, zacht gedragen door de winden.…
Liefde en Zonde
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.710 Toen zag ik Liefde en Zonde, hand in hand,
Met rode rozen in het gouden haar.
Zij wenkten mij met vriendlijk handgebaar:
- ‘Kom met ons mede naar 't Beloofde Land!’
Ik trilde stil van weelde en zoet gevaar.
En Liefde gaf me een passiebloem tot pand
En Zonde bond mij met een rozenband
De lokken saam en 'k volgde... ik weet niet waar.…
Naar het plantsoen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.647 Gekromd, zacht momplend, stromplend met haar stokje
Ontkomt zij ’t wreed gevaarlijk straatgewoel.
Bereikt is de oude bank, haar troostrijk doel.
Ze ontvlood de broeiing van haar zolderhokje,
Waar hing de lucht beklemmend zwaar en zoel.
Van ver een kerk tampt vroom een bedeklokje.
Vaalzwart de mantel over ’t rosbruin rokje,
Rust ze op haar plekje…
God is zo ver!
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.642 God is zo ver! - Ik kan Hem niet bereiken
Mijn bede rijst niet hoger dan die ster
En hoger woont Hij dan de sterren prijken -
God is zo ver!
God is zo rijk! - Berooid, met lege handen,
schuil 'k huivrend weg, een bedelkind gelijk.
Mijn haard is zo koud, reeds donkren de avonlanden
God is zo rijk!
God is zo groot! - In blauwe hemelzalen…
Vincent van Gogh
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.626 Galgroen, de lucht, de bomen, groen als slangen
Een stormgefolterd graanveld, waar, rouwzwart,
Neerstrijken raven uit een hemel, hard
En dreigend blauw — als vlammen van verlangen,
Vreemdpaarse bomen, in hun vaart verstard,
Zelfs bloesemtuinen lijken droefheidzangen
De kamer grijnst, of lag daar angst gevangen.
Felgeel een bloemtuil gilt een…
Voor 't venster
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.613 Voor 't open raam, omrankt van wilde wingerd
- Een loverlijst, begloord door de avondzon -
Zit, mijmrend, Grootmoe met haar oude bijbel.
De koperen sloten vonklen in het zonnelicht
En 't koeltje krult een hoek van 't gele blad om,
Waarop, gevouwen, 't handenpaar nu rust.
Op 't vensterbankje, in rode potten, bloeien
Geranium, goudsbloem en…
Rozen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.586 Geen rozen uit een grafkrans geef ik u,
Die met de rozen van uw levensvreugd
De stille kamer van mijn Hoop verheugt.
Zie! blank en rood van liefderozen nu
Bloeit weer de tuin van mijn verloren jeugd,
Door storm en stortbui leeggeplunderd ruw.
De blauwe balsemlucht is juniluw,
Elke adem hier wordt paradijsgeneucht.
Vol is mijn hof van vogeltjesgekweel…
Verlaten straat
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.577 In de oude straat, waar vreemd de voetstap klinkt,
En welig gras, voortwoekrend, ongestoord,
In groene lijst de grauwe keien vat,
Staat, droef vervallen, 't lang verlaten huis.
De ruiten blinken, blauw, in 't licht der maan
En staren, stil en strak, met glazen blik,
De blik van ogen, die geen licht meer zien,
De blik van een, die zich…