101 resultaten.
Het gele huis
poëzie
4.0 met 3 stemmen 471 Ik ben ziek van heimwee naar 't gele huis,
In het lommer van groene linden,
Waar zongen belovend hun neurie-geruis
De dromige zomerwinden.
Nu wilde ik wel reizen naar 't gele huis
En luistren naar 't suizlen der linden
En dromen van liefde in mijn zonnige kluis
En omhelzen wie trouw mij beminden.
Doch zo ik nu belde aan het gele huis,
Wie…
STERREN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.188 O de heilige onsterflijke sterren,
hoog boven mijn sterfelijk hoofd,
Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen
mij een hemel eens had beloofd,
als deze ogen zich sluiten voor eeuwig
- en dit lijf wordt ten grave gebracht, -
o de stille onbegrijpelijke sterren!
o 't mysteriënheir van de nacht!
Lief, de dag is zo druk en zo nuchter,
zo…
AAN EEN JONGGESTORVEN DICHTER
poëzie
2.0 met 4 stemmen 873 O, jeugdig beeld, verheerlijkt beeld eens doden,
Zo vaak aanschouwd in zaalge weemoedsdromen,
U blijf ik trouw, hoewel de jaren vloden,
De vluggewiekte, die niet wederkomen.
Nog voel 'k een tranenvloed mijn ziel doorstromen,
Wanneer ik peins aan u, en hoe de goden
U, ach! zo vroeg, een koele wijkplaats boden,
Melodisch door de wiegezang der…
Als 't kindje komen zal
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.496 Loom laat zij vallen 't hemdje vlinderlicht -
En dromig ziet ze, aan morgenblauwe trans,
Met wapperlokken zweven rond een krans
Van engelkopjes, blond en blank, belicht
Door lente-zon, in slepende cadans.
Op wie zal 't kindje lijken? - En 't gezicht
Houdt, blij en vroom, ze op 't wolkenspel gericht,
Waar hemelkindren dansen hemeldans.…
Avond
poëzie
3.0 met 6 stemmen 798 Nu blinkt de straat van zilver en van goud,
Waar 't zwartgelakt plaveisel hel beschijnen
De winkellichten. Ver alree verkwijnen
De speelse knapenkreten. Star en koud
Nu staan de huizen. Achter de gordijnen,
Spreken de mensen, warm en welvertrouwd,
Hun liefdewoorden - Sterloos donker rouwt
De regenhemel boven huizenlijnen.
Zo vol die huizen…
BADENDE KNAPEN.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 573 Mild zaait de zon, door 't klaterloof der popels,
Haar gouden spranken op het stromend water,
Waar, slank en blond, twee vlugge knapen zwemmen,
Als zwanen blank en fier als jonge goden.
Op hals en armen beeft der blaadren schaduw
En vonklend vloeit, van beider brede schouders,
In 't golvenblauw een regen van juwelen.…
Bertha's Brief
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.327 Door ‘t loof der linden gloort de zomerzon
Omgonsd van bijen wuift de blonde bloesem
Zijn frisse geur de blauwe hemel toe.
Doch wie daar lette op licht en lommerspel
‘t Is niet de kleine, die daar zit en peinst;
Bleekwangig kind met ogen roodgeweend
Met handen roerloos rustend in de schoot
Ze is doof en blind voor wat haar weelde biedt
Bertha…
Bij zijn graf
poëzie
4.0 met 2 stemmen 526 De arm vol bloemen, ijlt de vrouw naar 't graf,
Alsof haar stralend dáar te beiden stond,
Wijd open de armen, rijzig, jong en blond,
Haar lief, die haar, wie zij een hemel gaf.
En hijgend buigt ze en bevend kust haar mond
De naam van hem, wien dood nam van haar af.
Zij lijdt voor liefde als voor een zonde straf.
Zij strooit haar bloemen op…
Boek van jeugd
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.246 Ik zocht alom, ik zocht en kón niet vinden
Mijn Boek van Jeugd, verloren en versmeten.
't Was al zó oud: 'k had d'inhoud half vergeten,
Zo liefdezoel als heimweegeur van linden.
Maar gele bladen uit dat boek gereten,
Gedragen op erinnrings sidderwinden,
Wezen waar 't lag, omrankt van blanke winden,
Of me uit elk blad een bloem wou welkom…
CIRCUS-RIJDEN
poëzie
2.0 met 2 stemmen 667 Op melkwit paard, met telkens wuifgewiek
Van d' open kelk der rose rokjes, rijdt
Een tenger meisje, als vleugelen gespreid
De ranke lelie-armen, bij muziek
Brutaal van koper-schetter-jool, bereid
Tot vogelzweven, voor verwend publiek,
Door linte'-omwoelden ring die, star-comiek,
Een clown hoog óphoudt, dat zij 't blank doorrijt'.
In '…
Christophoros.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 639 En in de beek stond reeds mijn voet gebaad,
- Een beek, door dubble dorst van zon en zand
Half leeggezogen - toen een kinderhand
Mij vasthield bij de zoom van mijn gewaad.
En als een rooswolk in een gouden rand,
Lachte in een lijst van goudhaar zijn gelaat,
Terwijl hij sprak: - ‘Zo gij door 't water waadt,
Draag me op uw schoudren naar…
DE LEZENDE
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.153 Zij leest; haar ziel blijft aan de bladzij hangen.
Zij laat zich leiden naar het dromenland,
schier ademloos, met vonklend oog en wangen,
waarop de blos der rode rozen brandt.
O zomerzon! o gloed der minnezangen!
Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand.
Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen,
haar rode lippen op de rode band.…
DE STRAATZANGER
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.554 De blinde bedelaar langs de stille straat,
en met een stem, die beeft van koude en honger,
zingt hij een liedje van verwelkte bloemen.
Doordringend klinkt de klagende romance.
De man is oud en grijs. Onordelijk fladdren
zijn dunne lokken op de vale jaskraag.
De hond, met wie hij elke bete broods deelt,
zijn trouwe metgezel in wel en wee, ziet…
DE WIJZEN
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.276 Zij zagen blank een wonderster verrijzen.
Die ster te volgen dreef hun zieledrang.
Door woestenij geen dooltocht zwaar en bang:
Trouw blonk de ster en bleef hen wijzen.
Plots in den hoge hoorden ze engelzang –
Een arme grot was 't einddoel van hun reizen.
De kemels knielden. En de grote wijzen
Aanschouwden 't kind, geprofeteerd zó lang.…
DECEMBER
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.437 Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht.
Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt
De weke wegen, waar ’t geplet fluweel
Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef.
De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wien grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze, kale kruin.
In de oude toppen…
DECEMBER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 795 Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht.
Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt
De weke wegen, waar 't geplet fluweel
Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef.
De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wie grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze kale kruin.
In de oude toppen…
DICHTERWIJDING
poëzie
5.0 met 2 stemmen 366 In donzen dromen zonk de blonde knaap.
D'arm boven 't hoofd, glimlachende in zijn slaap,
Lag in zijn lokken 't blanke godenkind.
Door 't open venster woei de lentewind,
Vol zoele geur van bloemen en van gras.
De lucht was licht, of ze àl van zilver was.
Toen zweefde een engel door 't omloverd raam
En vouwde op 't blanke bed de vleugels…
DODE LIEFDE
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.169 Laat nu de doodsklok voor mijn Liefde luiden!
Vlecht in haar lokken leliewitte rozen,
Hecht aan haar boezem bloemen wélgekozen,
Die weelde en leven, dood en rouw beduiden.
Laat in haar hand de levensappel blozen,
Strooi om haar peluw koele balsemkruiden,
Geef háár de sluier en de dos der bruiden,
Hul míj in 't zwart, de kleur…
De bolle winden blazen blauwe kuilen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 662 De bolle winden blazen blauwe kuilen
In 't asgrauw fulp der zware wolkenlagen.
Een brede bundel zilverlicht komt vagen
De rug van 't grijze paard, dat sleept de zuilen
Van 't woud, gevelde stammen, op een wagen,
Door 't blanke heizand. Matte zon bleef schuilen.
De wegen-eiken staan als ijle tuilen,
Maar de einder-berken, schimmenbleek, vervagen…
De brug
poëzie
3.0 met 12 stemmen 827 Ik zocht een bloem, die op de bergen wast.
En aan mijn voeten grijnsde ene afgrond, diep
Als wanhoop na een misdaad, en ik riep:
- 'Wie redt mij?' Ik voelde een hand, die greep ik vast.
En over het zwarte water, dat daar sliep,
Wees mij de hand, als brug, een dennenmast.
Ik vroeg: - 'Hoe draagt die boom ons beider last?'
Hij sprak: - '…
De drie gezellen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.161 In ’t bloeiend loofprieel zit ik alleen
En drink, verlangend naar een kameraad, –
Is geen nabij, die met mij drinken wil?
Daar komt de maan en groet mij als een vriend
En nog een derde duikt daar op: mijn schaduw!
Mijn schaduw en de maan! Bij God, twee stille
Gezellen – en geen droppel drinken zij!
Mijn schaduwbeeld beweegt zich zoals ik,…
De horzel van mijn onrust drijft mij voort
poëzie
4.0 met 2 stemmen 356 De horzel van mijn onrust drijft mij voort,
Zodat ik nooit mijn vrede weer kan vinden.
Wil stil ik dromen in den geur der linden,
Verledengeur, die teder nog bekoort,
Zoo toornt de horzel en zijn angel boort
Mij in de keel, tot tranen mij verblinden
En 'k zwervend weer moet zoeken wie mij minden
Zoo drijft de horzel mij van oord tot oord…
De pop
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.190 Gelijk een spelend kind, in zoete waan,
Haar pop aan 't liefdevolle hartje drukt,
Van 't zielloos mondje menig kusje plukt
En meent haar kindjes hart te voelen slaan,
Het vlassen haar met bloem en lintje smukt,
De kleertjes aantrekt, die zo mooi haar staan,
De wassen wang, wier rooskleur haar verrukt,
Warm streelt - de verf hangt lipje en vinger…
De spiegel
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.391 Een vreemd visioen! Ik droomde dat ik zwaar
Gezondigd had en vóór de spiegel stond,
Nog dronken van mijn zonde, met los haar
En vonklende ogen en ontloken mond.
En ‘k juichte in wilde weelde en ‘k zag – zo waar
Als God leeft! – doodsbleek tussen ’t lokkenblond,
Een droef gelaat mij aanzien met een paar
Ogen, mijn hart doorborend tot de grond…
De weg in 't woud
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.881 Indien gij weet wat leven is en lijden,
en welk een zee van weedom in een traan ligt,
laat mij die holle weg in ’t woud vermijden,
verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt!
Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden,
een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht.
O laat geen lach die stille plek ontwijden,
geen ruwe spot…
De wel
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.722 Als een die, wandlend in een groot groen woud,
Een wijle neerzit bij een waterwel*,
En in zijn handen 't water schept, dat snel
Vervliet, tot hij geen druppel overhoudt;
En, in gepeinzen, telkens weer dat spel
Herhaalt, als had hij nimmermeer aanschouwd
Hoe 't vonklend vocht, als levend zonnegoud,
Zich niet laat vangen in de kleine cel;…
Dodewagen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.710 De wagen zwart, met één chrysantenkrans,
Voert traag een dode waar hij rust zal vinden.
Als wenend mee met wie die mens beminden,
Vloeit droeve regen uit d' omfloersde trans.
Stil ritselen neer van bleekvergeelde linden,
Te regenzwaar voor wilde werveldans,
De laan bevloerend met hun matte glans,
De bladren, zacht gedragen door de winden.…
Dood
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.454 En statig dalen, slank in blank gewaad,
Maagdengestalten, in de maneschijn,
Van brede marmertreden, tot waar staat
Een blanke baar, - in 't kistje een kindekijn.
't Ligt wit en weerloos op het wit satijn,
Een sneeuwwit rozenkransje om 't lokkenblond.
De stille glimlach van wie zalig zijn
Trilt, als een vlinder, om zijn vredemond.…
Dorps-idylle
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.087 't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt,
Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen,
Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen,
Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt.
Oranje wortels, druiven als violen
Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt,
Roodwangige appels, welig opgehoopt
En bronzen peren heeft hij aanbevolen…
God is zo ver!
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.642 God is zo ver! - Ik kan Hem niet bereiken
Mijn bede rijst niet hoger dan die ster
En hoger woont Hij dan de sterren prijken -
God is zo ver!
God is zo rijk! - Berooid, met lege handen,
schuil 'k huivrend weg, een bedelkind gelijk.
Mijn haard is zo koud, reeds donkren de avonlanden
God is zo rijk!
God is zo groot! - In blauwe hemelzalen…