126 resultaten.
Uit de arbeid komt voort de bloedige strijd
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.588 Uit de arbeid komt voort de bloedige strijd.
De arbeid is 't die doet de stromen bloed
Om de aarde vloeien. In rode damp van bloed
Doet haar dampende voortgaan de arbeid.
Zij gaat in 't Al de sterren tegemoet,
Waarvan de smart en strijd haar onderscheidt,
In wolken van bloed, en tranenbeschreid,
In van pijn en rouw nacht en gloed.…
Mei boek III [fragment]
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.523 Het was de nacht
Toen alle wolken te begraven gingen.
Ik zat waar een rivier ging en er hingen
Treurwilgen over mij, waardoor de wind
Zoet en zoel weende tranen als een kind.
Het was zó een rivier tussen twee dijken
Als uit de bergen springt en door de rijken
Van Duitsland en van Holland naar zee gaat.
Het water gonsde, als een overlaat
'…
Ze nam en zwolg hem in
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.190 Ze nam en zwolg hem in, ìn hare ogen,
En sprong vooruit en greep hem en gedogen
wou ze niet dat hij sprak, ze drukte hem
De lippen met de hare toe, hun stem
Werd niet gehoord, heel lang, ze zat dichtbij
Tegen hem aan en boog zich, en voorbij
Zijn borst, haar hals omhoog, stilde ze zo
haar dorst, soms snikkend en ter nauwerno
Ademend. Eind'lijk…
DE DAG GAAT OPEN ALS EEN GOUDEN ROOS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 2.957 De dag gaat open als een gouden roos;
ik sta aan 't raam en zend mijn adem uit,
het veld is stil, en nauwlijks éen geluid
breekt naar het koepelblauw bij tussenpoos.
En in mijn kamer, als een donkre doos,
waarvoor de parels hangen aan de ruit,
ga 'k heen en weer, tot waar mijn wandling stuit
en ik bij donkre wand stil peinzend poos.
Ik…
Soms, als men buiten loopt in zee van zon
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.797 Soms, als men buiten loopt in zee van zon,
Of in de diepe storm, in 't diepe jaar,
Of in de nacht haar laag neer vallend haar,
Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon.
Dan voelt men zulk een liefde voor de bron
Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar
Zijn armen omheen slaan, en heel te gaar
'r in opgaan, dat het ons bestaan verwon…
DE DOOD VAN MEI
poëzie
4.0 met 14 stemmen 4.056 En in zich voelde zij het laatste: wil,
De allerlaatste wil der stervenden,
De wil tot doodzijn die het zwervende
Mensengeslacht doet stilstaan en hen drijft
Van zelve naar de grond waar ’t lichaam blijft.
Ze duizelde en in die duizeling
Werd ze zo licht, een veer die uit de zwing
Der duive valt: ze daalde en viel niet:
Zo valt een riethalm…
De lente-ik sta midden in haar-
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.035 De lente - ik sta midden in haar -
o daar komt ze, daar, daar,
daar vliegt ze op me aan, ze zoent me
ze zoent me, ze zoent me en ze noemt me
haar zoete ademen woord voor woord -
o en daar vliegt ze voort
de honnige, fladderende lente
naar de verte, daar naar de horizonnerige tenten,
de zilveren, zilvervoetige, zilverhandige lente
de…
De gouden aarde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 3.587 De gouden Aarde is vol en vast en klaar,
De Hemel welft zich donker en zacht blauw,
Het Heelal is die donkerzachte dauw,
Alleen de Zon en de Aarde zijn zichtbaar.
Van die twee samen, van dat jonge paar,
Is de Zon de algoudene flambouw,
En de Aarde de liggende landouw.
In goud en groen beide volkomen baar.
En in het zachte en volkomen blauw…
TWEE lampen schijnen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.321 Twee lampen schijnen,
de spiegel schemerblauwt, er schrijnen
lichten in meubels rondom,
alle dingen zijn stom.
Ik hoor adem uit een vrouw
komen, ik wou
ik wou - ik zit zwaar en stil,
't is niets wat ik wil.
Hoor de klok rikketikken,
hij telt de ogenblikken.…
Weet iemand wat op aard het schoonste is?
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.710 Weet iemand wat op aard het schoonste is,
Het allerschoonste? welks gelijkenis
Hij ziet in alles wat hem vreugde geeft?
Waarom hij lief heeft wat rondom hem leeft?
Waarom diè rijkdom wil en diè een vrouw
En één zichzelf, hoewel ze allen nauw
Weten dat ze iets zoeken dan een woord
Alleen? Weet iemand dit? Wel, hoort.
Het is waarom het kuiken…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.325 Mei
Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht,
In een oud stadje, langs de watergracht --
In huis was 't donker, maar de stille straat
Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat
Nog licht, er viel een gouden blanke schijn
Over de gevels van mijn raamkozijn.
Dan…
Weet iemand wat op aard het schoonste is
poëzie
4.0 met 19 stemmen 5.395 ''''''''''''''''''''''''''''..................
Weet iemand wat op aard het schoonste is,
Het allerschoonste? welks gelijkenis
Hij ziet in alles wat hem vreugde geeft?
Waarom hij lief heeft wat rondom hem leeft?
Waarom diè rijkdom en diè een vrouw
En één zichzelf, hoewel ze allen nauw
Weten dat ze iets zoeken dan…
En overal ontstaat deze verschrikking
poëzie
4.0 met 10 stemmen 3.293 En overal ontstaat deze verschrikking,
Misdaad, Laagheid, Vergaan der Ziel tot Niets. -
O donkre macht van 't Kapitaal. O Avond
Van heerschappij. O toppunt van de macht
Van mensen op mensen door der dingen macht.
O Natuur, die in handen van de mensen
Geworden zijt tot de vreselijkste vloek,
Die èn heersers èn beheersten beheerst.
O…
Verleden
poëzie
4.0 met 6 stemmen 3.634 Ik zat toen heel stil te werken,
de boeken waren als zerken
voor me, ik wist wel wat
elk graf in zich had.
Mijn lijf zat daar in een kamer,
boomtakken voor het raam er
heenkropen en weer vervelend,
met groene bladen al gelend.
Mijn ogen zagen verwonderd
naar 't buitenlicht maar zonder 't
zelf te weten wat of
hun licht oppervlak…
In de zwarte nacht is een mens aangetreden
poëzie
4.0 met 20 stemmen 5.506 In de zwarte nacht is een mens aangetreden,
de zwarte nachtwolken vlogen,
de zwarte loofstammen bogen,
de wind ging zwaar in zwarte rouwkleden.
't Gezicht was zo bleek in 't zwarte haar,
de handen wrongen, de mond borg misbaar,
de nek was zwart
een hel was 't hart,
van daar kwam het zwarte en worgde haar.
Met de wind, met de bomen en met…
De stad verhief zich...
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.951 De stad verhief zich uit de wijde sneeuw,
En ‘k zag een donkre schaar uit het loodgrijze
Komen op het geelwitte van de sneeuw.
Het leek een groep van afgematte slaven.
Het waren arbeiders en ‘k sloot mij aan,
Zoals een broeder doet,
En door het donker licht trokken wij daar heen.
Ik kende hen allen door het schittrend licht,
Dat de Liefde…
Het regende in de stad
poëzie
4.0 met 21 stemmen 4.029 Het regende in de stad,
toen kwam er wat
muziek van straatmuzikanten,
die bliezen naar de kanten.
Toen voelde ik de leugen
van vrolijkheid in 't geheugen,
die men als kind eens heeft,
te dansen omdat men leeft.…
IK zat toen heel stil te werken
poëzie
4.0 met 18 stemmen 4.186 IK zat toen heel stil te werken,
de boeken waren als zerken
voor me, ik wist wel wat
elk graf in zich had.
Mijn lijf zat daar in een kamer,
boomtakken voor het raam er
heenkropen en weer, vervelend,
met groene bladen al geelend.
Mijn oogen zagen verwonderd
naar 't buitenlicht, maar zonder 't
zelf te weten wat of
hun licht oppervlak…
Hé, Ik wou jij was de lucht
poëzie
4.0 met 41 stemmen 3.313 Hé, Ik wou jij was de lucht
dat ik je ademen kon
en je zien in het hoge licht
en door je gaan kon.
Waar zijn je armen en je handen
en die witte overschone landen
van je schouders en schijnende borst -
ik heb zo'n honger en dorst.…
ERGENS
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.389 Ergens moeten toch zijn de lichte waatren van haar ogen
Mijn handen zijn zo hete en droge
en het lichte water van haar stem
mijn keel is een dorre klem.
Het kan toch zo altijd niet duren
met de brandende uren
mijn stem is schor,
mijn ogen dor.
-----------------------------
uit: Verzen (1890)…
Gij staat zo heel, heel stil
poëzie
4.0 met 46 stemmen 3.384 Gij staat zo heel, heel stil
met uwe handen, ik wil
u zeggen een zo lief wat,
maar `k weet niet wat.
Uw schoudertjes zijn zo mooi,
om u is lichtgedooi,
warm, warm, warm - stil omhangen
van warmte, ik doe verlangen.
Uw ogen zijn zo blauw
als klaar water - ik wou
dat ik eens even u kon zijn,
maar `t kan niet, ik blijf van mijn.
En ik…
En haar verlangen...
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.482 En haar verlangen werd zó groot, ze kon
Al deze aardse dingen niet meer aanzien
Van tranen en van liefde, en in waanzin
Voelde ze in hem ieder ding: ze snelde
Op een boom aan, hem denkend, en ze stelde
Zich voor die, armen open, en ze viel
Tegen die aan en kuste en een ziel
Voelde ze in hem; in een sloot die open
Langs bomen lag, stortte ze…
En ik herken haar! De Geest der Poëzie
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.411 En ik herken haar! De Geest der Poëzie,
Die altijd was', der Mensheid hoogst Genie,
't Streven der Mensheid naar oneindge Vrijheid
En daardoor ook haar oneindige Blijheid.
Ik ken haar. Zij is mijn gouden Geliefde
Uit de Poëten der wereld, gouden vreugd.
Ik ken haar. Zij was in mijn gouden jeugd,
Van mijn geboorte af, mijn één'ge Liefde…
De zee is één schuim.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.155 De zee is één schuim. Kokend van woede.
Zij vliegt voort door zich zelf heen. Dolle koppen
doelloos krulle' over zich. Zij wordt niet moede
holten te maken en holten te stoppen.
Tot bergen zet zij om het hoge floppen
van water, tot een berg wordt in het licht
een flop van water, met glooiingen, zicht
van licht schijnt daarin, maar het…
Haar lichaam lijkt de volle rijke aarde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.312 Haar lichaam lijkt de volle rijke aarde,
En als de hemel zijn haar blauwe ogen,
En als de ronde bergen zijn haar hoge
Borsten en buik, die nu een Mensheid baarde,
Een Mensheid, van een oneindige waarde
Van Vrijheid, en een oneindig vermogen
Van krachten, die zich nu op haar bewogen
Als in van 't paradijs de zaalge gaarde.
O zie haar…
Aan u dank ik deez' woorden
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.044 Aan u dank ik deez' woorden, zachtste wezen,
geurend en frisser dan de dauw, gij zacht
als de atmosfeer. Gij hebt mijn hart
gewekt tot leven, het gepoetst.
In uwe aanraking heb ik geleerd wat poëzie is.
0 dronkenschap, o heilige dronkenschap,
enthousiasme, lere ik toch steeds beter
uitspreken wat uw heilige dienst mij leert.…
Het is juist goed
poëzie
4.0 met 4 stemmen 2.451 Het is juist goed
dat ik de glorie derf,
daardoor moet
ik iets goeds maken voor ik sterf.…
Hare buik is zo welvende en zacht
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.790 Hare buik is zo welvende en zacht
Als van de wijde zee een ronde golf,
Die een oneindige lichtglans bedolf
Binnen zijn tedere en donzen vacht.
Van uit die tedere en donkre nacht,
Waarmee zij haar schatkamer overscholf,
Zal stijgen, die zich zelf uit haar opdolf,
Tot vrijheid ene lichte gouden vracht.
Een lichte schone schaar van bloeiende…
De arbeid maakte de verhoudingen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 719 De arbeid maakte de verhoudingen
Der mensen en de strijd van hunne klassen.
Het bezit is uit de arbeid opgewassen
En de strijd om 't bezit, het goudene.
De adel vocht tegen de koningen,
De burgers tegen des adels woningen,
De burgers wierpen koningen en adel
Uit hun trotse en hoogverheven zadel.
De slaven vochten tegen hunne heren…
't Is alles wenen, de storm, het huis
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.502 't Is alles wenen, de storm, het huis,
de grijze hemel om alles henen -
voor me een vrouw, hoor hoor gesuis -
ademen stil door al dat wenen.
O mijn hart klopt zo verschrikkelijk.
O mijn hart klopt zo verschrikkelijk -
zacht is haar huid, adem als bloemen zacht,
het lichte haar - verlangende ogenklacht.…