350 resultaten.
Anders dan voorheen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 138 ik draag mijn gemoed
naar het weidse
een eindeloze verte
verleg mijn grenzen
twist met de wind
als een gevouwen bootje
varend oeverloos
ongekunsteld broos
aanvaardend de
onstuimige golven
ziende naar de gloed
een horizon van moed
‘k slijp de scherpe kanten
van de vuursteen
fonkellicht warmt de bron
maar, anders dan voorheen…
Verhalenstorm en Poëzieregen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 168 elkaar ontmoeten
in de vochtige herfst
daar waar het rag zich strikt
langs de gevels van het natuurhuis
het blad zich op het pad schikt
bij sfeerlichtjes dromen
in letters die tot leven komen
elkaar treffen rond een plek
in een verhalenstorm
dagvlinders, nachtvlinders
meanderend levensecht
met en langs de Vecht
geraken in een poëzieregen…
Verschiet
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 144 dat stukje twijfel
naast het weten
die traan nog
telkens naast de lach
het niet kunnen bevatten
toch ook glashelder
soms struikelen
naast de krachtige stap
de melancholie
naast de luchthartigheid
-
misschien mezelf
wat minder prangen
blijven vertrouwen
blijven verlangen
naar……
Af en toe
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 103 beetje wegdromen
zo af en toe
aangenaam moe
een eigen paradijsje
licht, stilte, liefde
begin van de dag
bloemen wiegen een lach
naar mijn hart
beetje zweven
mijmeren, vergeten
niet alles willen weten
wonden dichten
-
schrijven van woorden
op duizend vellen
omdat ik wil vertellen
hoeveel ik om het leven geef!…
Uitzicht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 211 kerstfeest draagt mij
naar het licht
want zie de ster
mooier dan voorheen
laat mij weten
je bent nooit alleen
kerstfeest draagt mij
naar de verwachting
van hoop, liefde
en wonderlijke kracht
door het geboren kindje
in de decembernacht
© Hilly Nicolay…
Zorg dragen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 141 nooit meer echt niets
altijd wel iets
het denken aan
kan, zal nooit weggaan
dromen, blijven dromen
tot werkelijkheid laten komen
doen wat kan en mag
met een traan, of een lach
woorden van een dichter
maken het leven lichter
houden van zo mooi beschreven
dicht, heel dichtbij dat vers leven…
Omvallen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 125 hij praat
hij zwijgt
met de wind
soms groeit hij
niet tot in de hemel
is zijn grens bereikt
hij bezwijkt
zijn wortels aarden
niet meer
hij buigt zich neer…
Naast jouw schaduw staan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 292 ik probeer in de schaduw
jouw donker te kruipen
uit het licht van de sterren
om iets te kunnen ontrafelen
van de woorden, dat te voelen
waarin jij gevangen zit
*
ik wil in jouw wereld wonen
de plekjes leren kennen
waar de zon de diepte raakt
samen ademhalen in het blauw
vechten tegen het zwart
zuchten onder de maan
naast jouw…
Trieste oude man
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 332 uw wandeling in het winterlicht
ik kan er niet omheen
de triestheid raakt me
gaat me door merg en been
een zilveren weerschijn
zie ik op uw haardos landen
het spreken van de jaren
plooit zich op nijvere handen
rond schuifeltraagheid
de diep gebogen rug
uitzien naar is er niet
komt niet meer terug
uw oude jas hangt zwaar
doordrenkt…
Zeevlinder
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 248 kan het zijn
dat je nu
die zeevlinder
bent…
je vleugels
laat drijven
op het
diepblauwe water…
kan het zijn
dat je nu
de parelmoeren
schelp bemind…
danst op de
roerende golven
met weergaloze
innerlijke kracht…
kan het zijn
dat je nu
de vreugde in
het vliegen vindt…
nog steeds
woorden dicht
naar de woeste baren
en…
De vergeten melodie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 223 waar is het lied
was het gestorven
voor het werd geschreven
muren hebben oren
kennen het verdriet
rond schaduwramen
roepen om de zon
het vergulde licht
als verwantschap
de klemmende deur
wacht gelaten
op een openheid
een rookwolk krult
gaat langzaam op
zwervend door de tijd
* Vrij bij het gedicht:
“Het nooit gezongen lied…
Wat ik je wil zeggen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 600 zee zo oneindig
de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je…
Dichter dan...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 283 hij veert op die nacht
het zijn weer de dromen
hij kent ze als zijn broekzak
och, waren ze te schrijven…
de ochtend, de uren
een merel kraakt een tak
bladgoud ritselt
o, laat nog even die stilte blijven
vruchten smaken zoet
op brosse beschuiten
thee dampt geurig warm
ademwolkjes tekenen het glas
hij veert op, schuchter nog
zijn hand…
Ondanks
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 82 open blik
nog zoveel te zien
naast het gemis
smetteloze klokjes
geven vaagheid
weer betekenis
ondanks…
een tuin
waar het leven
vliegt, springt
de vogel
het hoogste lied
in herhaling zingt
ondanks……
Afvragen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 468 toen
zag ik het droeve
door uw dagen
het zware slepen
van uw voetstappen
op het spoor
het broze levenspad
het benarde worstelen
eindeloze tobben
ik zag, luisterde
wat kon u nog vragen…
wat bleef er
van uw bewondering
over de vrije natuur
de zonbeschenen bomen
van dauwdruppels
op het ontwakende veld
spiegelend water
een…
Houding
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 204 het silhouet van een boom
lijkt ijzig stil
alsof hij staat te wachten
op een lichtstreep uit het wolkendek
een klein glimpje lentewarmte
op zijn kale kroon
aan mijn werktafel
staar ik kouwelijk in de verte
diep in gedachten
zit ook ik te wachten
op het vroege jaargetij
van thuiskomende zwaluwen…
Vlinderwindekind
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 165 hier kom ik je tegen
tussen letters en dichtersdromen
een vlinder in de zomerstorm
je draagt een mantel van liefde
als een fladderlichte omslag
gerangschikt in een aardse vorm
ik zou met je op willen vliegen
het draagvlak verdelen
sierlijk, soepel, onkreukbaar zweven
schrifttekens rusten op de wind
dwarrelen naar de aarde
daar raak…
Als de dichter ontwaakt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 321 als warmte het hart verlicht
de geest zijn heugelijke ronden danst
de pauwenveer op het bed betoverend glanst
dan schrijft de poëet zijn lentedicht
bloesemzinnen schakeren
bij het ontwaken de dageraad
schetsen de hemel in goudbrokaat
een weerschijn laat de aarde floreren
de pauw waaiert haar kleuren rond
als een weelderige vlag
de dichter…
Bij de traan
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 216 zo de schaduw speelt met de zon
zo speelt de traan met mijn lach
ik dicht me dicht, zo dicht
bij de vraag van elke dag
kan ik dromen onder bomen
als een zeilboot meestromen
op een woordenzee van gedachten
of dein ik in slapeloze nachten
ik teken ademkringetjes in de lucht
ze dansen rond in een verlangen
rond een diepe zucht
blijven ze…
Kriebels in het hart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 170 trompettengele bloemen
omringen de wortels
van uitlopende kruinen
voorjaarsklokjes tonen
een bodem van klanken
het eerste lentelied
kriebels in het hart
voeten maken huppelpasjes
gelijk de lammetjes
zo klein nabij de ooien
de tedere beschermelingen
voor de nog zo frisse wind
een fris groen takje
heeft zich verknocht
aan een oude…
Mens op de grens
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 253 als uw gedachten gaan zwerven
woorden als sneeuwvlokken smelten
onbereikbaar de wereld in wazen
u tracht om helder te zijn
doch uw ogen verschralen
achter groezelige brillenglazen
o wens…
mochten dan daar in de stilte
onze harten elkaar aanraken
nog even ver van die andere grens
in dat ogenblik, een beetje voelen
vasthouden aan…
Het hart traant
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 356 even, nog
toch…
woorden
werden niet uitgesproken
jij weet iets
wat ik niet weet
er schuilt een onzuivere klank
een scherpte in een groet
wanneer ik je ontmoet
even, nog
och…
ik laat het niet meer toe
in mijn gedachten
teken stilte
in mijn nachten
en wacht maar af……
Reikhalzen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 de mooie lichtstralen
als plooien gestreken
bijzondere kleuren
op een fluisterstil veld
o, wat kan ik verlangen
naar het lentefeest
de knoppen aan de
nu nog schrale takken
naar het Kiewiet-Kiewiet
luid en duidelijk
het uitgestrooide zaad in
de vorens van de akker
-
ik zou de warmte willen
meenemen onder mijn jas
de kou laten…
Blikveld
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 187 het is mij om het even
of het pad stokt
een muur breed en lang
ik zal hem breken
te lang, te vaak
al uitgeweken
zonder obstakels
kies ik de vele kleuren
de weelderige bladeren
zet mijn stappen merkbaar
mijn natuurlijke gang
zal tot leven komen
in de werkelijkheid
heb ik mijn eigen dromen…
Zorg dragen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 130 het komt terug
iets anders misschien
dan ik verwacht
had uitgedacht
pakkende beelden
er nog mogen wezen
een wond kan zich sluiten
hoe, dat blijft soms vaag
er is iets in het niets
dat me telkens raakt
ik zal een lans moeten breken
voor gisteren en vandaag
het is de struikelsteen
die de waker in me los maakt…
Getroffen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 137 nachtstaren
enkel een streepje licht
ogen weer open
ogen weer dicht
in stilte denken
zou er een later zijn...
het doet nu al pijn
dat het ooit afgelopen is
dat ik je dan zo mis
en ik zou willen dat ik
het beter vertellen kon
hoe je mijn leven kleurt
in een liefdesrode zon
© Hilly Nicolay…
Het lukt even niet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 189 ik zie het water golven
het maanlicht verlicht
een schilderij van troost
bij het verdriet
ik zou iets kunnen
willen schrijven
maar, het lukt even niet
misschien later
ik kan geen zinnen
verzinnen, woorden
die er nog niet zijn
-
thans
kraait weer de haan
begroet deze morgen
de aarde houdt
haar mooiheid niet verborgen
ze…
Benaderen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 294 ergens wachten woorden
die ik zal schrijven
misschien uitspreken
er is een zucht
het duizelt van binnen
waar te beginnen…
ik voel me als de specht
die hamert op een boom
door bijna onwrikbaar hout
--
waar is jouw zomergeluk
de schikking van bloemen
tot een gracieus boeket
wat ging er toch fout……
Ik tref je nog
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 255 jij bent er niet bij
of toch…
misschien lijkt dat maar zo
rond de warmte
de kamers van mijn hart
tref ik je nog
daar geef ik je
mijn geschreven verzen
ervaar ik nog de band
melancholie drijft
werkt zich ongemerkt
wat naar de bovenkant
en in die tuin
daar spellen mijn ogen
de letters van je naam
de zwarte lijnen
op grijs…
Op dobberend geklater
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 222 de zon speelt
spiegelt zich trots
in watergolven
zeilen tekenen de horizon
een windvlaag, een bewegen
het bootje gaat overstag
rode pompeblêden
sieren het blauw en wit
de Friese vlag
ik lach mijn zorgen
de vreugde tegemoet
net als de visser
die een goede vangst doet
nu is veel dichterbij
in dobberend geklater
geen pijn bij een…