17 resultaten.
Prozagedicht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 747 Kerstmis 2010: een blinkend-zilveren Kerstengel houdt mij gezelschap en ik vraag haar:
Kan mijn arme, haveloze ziel, die diep in mij rust
nog opstijgen, kan zij zich nog verheffen en haar vleugels uitslaan
staan de hoogten nog voor haar open,
kan zij nog opstijgen en de verhevenheid proeven, die haar geboorterecht is
en het geboorterecht van…
Prozagedicht; Een hulde aan het leven?
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 837 Carnaval:
hoe komen mensen erbij
tegen een decor van troosteloosheid, grauwheid en verval
in een koud, sfeerloos, somber en heilloos seizoen
de groen/oranje sjaal te dragen of andere potsierlijke kledij
als uit een nachtmerrie en wagens in elkaar te knutselen
die de bizarre, groteske hallucinaties van een krankzinnige
veruit overtreffen in waanzin…
Voor Elodie (zeven jaar na haar dood)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 278 Elodie, ik kende de kleur van je dagen niet
was die oranje, paars of zwart?
Ze zijn ooit rozerood geweest
zoals die van mij, eens
ze werden zwarter dan zwart, inktzwart
toen ik getuige was
en je mij ten afscheid "schat" noemde…
Voor mevrouw S. van haar laatste leerlinge
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 380 Het einde van jouw seizoen
De hemel neemt al lichtere tinten aan:
de bleke dag is hier waarop ik je prijs moet geven aan aarde en aan vuur
Verbittering was je metgezel;
je was getuige van mijn tranen;
Je sprak over verschrikking
en over trouw.
Ik was er, maar je wist het niet
Winterkou slaat me in het gezicht
jouw seizoen is voorbij…
Asbestemming/5 februari 2007
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 331 Rust hier maar uit mama
op deze zachte aarde
die zachter voor je zal zijn
dan je leven ooit kon zijn
of geweest is
nu zwarte, kale stammen ten hemel reiken
nu vroege tulpen aarzelend hun bloemen tonen
nu een nieuw seizoen begint
regen zal je dorst lessen
de eik zal je beschutten
rust hier maar uit mama
op deze zachte aarde.....…
Prozagedicht/"Ik zal te zwak zijn om te dragen, wat uwen wil mij tegentart" (uit een boek uit mijn schooltijd)
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 391 Je noemde me "Ineke" "Ineke" is mijn naam. Zo noemen ze mij, zo spreken ze me aan en zo was de naam van de baby met de fragiele beentjes in het wiegje dat ome Guus getimmerd had: de beentjes spartelden op het lakentje; inderdaad een teken van kwetsbaarheid, aangeboren kwetsbaarheid die mij bleef vergezellen, die mij blokkeerde, die rotsblokken wierp…
Prozagedicht: Oktoberstemming
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 132 In deze luwte van het late seizoen wil ik leven, nu ik mijn verlangens en angsten in milde, lichte, getemperde tinten kan mengen op het palet van mijn innerlijk en nu ik ze kan schilderen op het schilderij van mijn leven, nu er schemerlicht binnenvalt in de kerker van mijn hart.....…
Aan het Novemberlicht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 131 O Novemberlicht
dat mij gezonden werd
vanwaar, vanwaar?
o mild, weldadig novemberlicht
hoe kon ik je haten.....
Hoe kon ik haten
de statige regelmaat van mijn dagen en nachten
zonder kwaal, zonder last
Moest ik eerst weten
wat zou komen,
wat zou kwellen
ten einde toe?…
Prozagedicht: Als de rododendrons bloeien bij "Amarant"
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 109 Als de rododendrons bloeien bij "Amarant", als het seizoen is gekomen dat ze hun majesteitelijke pracht tentoonspreiden:
lila, paars, roze
in het landschapspark
bedenk ik hoe je leven is geweest:
bitter, verscheurd, getormenteerd
en dan betreur ik je
betreur ik jouw leven, jouw lot
en kunnen de bloemen die jou eens zozeer troostten; kan jouw…
Begroetingsceremonie......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Hallo pijn, hallo angst, hallo schuld
daar zijn jullie dus!
Welkom verlatingsangst!
Welkom faalangst!
Welkom doodsangst!
Is dit jullie volle omvang en zwaarte?
Goed, dan weet ik dat
Jullie zijn met z'n drieën, zie ik
Ik wil graag met jullie kennismaken
Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth
Is dit alles?
Dat moet ik wel zeker weten…
Geschonden bewustzijn
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 164 Flarden van vroeger
achtervolgen mij
als jachthonden
waar is de gouden morgen
het ongerepte voorjaar
waar is de gaafheid
die ik de mijne kon noemen
mijn bezit, mijn universa
ze zijn verwoest…
Begroeting en Afscheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Mag ik de zomerrozen begroeten
die her en der in de plantsoenen
teken zijn van mijn vijfenzestig jaren
en het wisselende feeërieke licht op mijn muren
Het licht en de rozen begroet ik met tranen
om het afscheid, zo nabij
om de liefde, zo groot en oneindig
die ik droeg
voor wat mij gegeven was.....…
Aan de eenzame bloem aan de rand van het plantsoen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 53 Ach hoe heb ik je bewonderd
eenzame, wonderlijke gele bloem
slechts door mij opgemerkt
nog in september
onder de hulststruiken
(de scherpe rand, de stekelige bladeren, de besjes)
door wie ben je gezonden?…
Bloesems voor een verloren verliefdheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 Ik bracht je takken van de jasmijn
geurig geschenk van een nieuwe zomer
maar mijn hart bloedde
om een verliefdheid
vergaan door de tijd
waarvan ik niettemin nog getuigenis aflegde…
Prozagedicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Kerstmis 2010: Een blinkend-zilveren Kerstengel houdt mij gezelschap en ik vraag haar:
Kan mijn arme, haveloze ziel, die diep in mij rust
nog opstijgen, kan zij zich nog verheffen en haar vleugels uitslaan,
staan de hoogten nog voor haar open
kan zij nog opstijgen en de verhevenheid proeven, die haar geboorterecht is
en het geboorterecht van…
Prozagedicht: Als de rododendrons bloeien bij "Amarant"
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 110 Als de rododendrons bloeien bij "Amarant",als het seizoen is gekomen
dat ze hun majesteitelijke pracht tentoonspreiden:
lila, paars, roze
in het landschapspark
bedenk ik hoe je leven is geweest;
bitter, verscheurd, getormenteerd
en dan betreur ik je
betreur ik jouw leven, jouw lot
en kunnen de bloemen die jou eens zozeer troostten; kan jouw…
Voorspelling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Je zegde me verdriet aan
en het is gekomen
je rust onder zachte, rulle aarde
je vroeg me eens of ik bang was voor de tranen
en ik was bang
nu is er hun rijkelijke vloed
nu is er hun milde vloed
en ik ben niet meer bang…