inloggen

Alle inzendingen van J.A. dèr Mouw

187 resultaten.

Sorteren op:

'k Hoor, hoe met gouden lijst de schilderij

poëzie
3.7 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.850
'k Hoor, hoe met gouden lijst de schilderij onhoorbaar zegt, terwijl ik sta te kijken: 'Ik hang in 't niets, zelf niets dan schijn van eiken, van weiden en van wolken, zee en hei; Brahmans gedachte heeft bereikt in mij, wat in uw werklijkheid hij wou bereiken. Met kosmisch Zelfgevoel zal 'k u verrijken;…

't Aardoppervlak zie 'k als een schedelhuid

poëzie
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 457
Zomer 1. 't Aardoppervlak zie 'k als een schedelhuid: Zweetstralen, sijp'len stinkende rivieren, Waarlangs vuil-groenig roos en schimmel tieren; Gebergten schurft steken er boven uit; Mens-luizen, in hun nesten meest op buit Rondkrauw'lend, zie 'k land'lijke blijdschap vieren, Verpletterd soms, als 't trekken van wat spieren…

Achter mij in de laan hoor 'k paardehoeven klakken

poëzie
3.3 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.497
Achter mij in de laan hoor 'k paardehoeven klakken: 'K verbeeld me, dat de k en de l zich steeds herhalen; Maar onstandvastig zijn in timbre de vokalen: De à stijgt naar de è, om wel of niet naar de à te zakken. Iets langs schijnt recht voor me uit te vluchten langs de takken; Iets monsterachtigs schijnt de vlucht'ling te achterhalen: Dichter…

Al wat ik dacht - geloofde je - was waar

poëzie
3.5 met 37 stemmen aantal keer bekeken 2.735
Al wat ik dacht - geloofde je - was waar, En goed was alles - vond je - wat ik dee. At Merlin's feet the weary Vivien lay: Jij zag in mij de Wijze Tovenaar, En 'k aaide, zelf al grijs, je roodblond haar, En 't leek dan, ik werd jong weer, en ik glee Naar 't paradijs op rode morgenzee. Dan zie 'k ook jouw kist staan, zwart, op de baar.…

Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul

poëzie
3.5 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.253
Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul, Verleng door kleine hapjes ik 't onthaal: Mijn ogen likken zuinig ied're haal, led're misplaatste punt op, ied're krul; Met een gedachte aan mij, een glimlach, vul Ik 't wit tussen twee letters, en 'k vertaal Een inktkladje als een half beschaamd signaal, Dat - als de pen - het hart vol was en…

Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul (1919)

poëzie
3.8 met 26 stemmen aantal keer bekeken 2.071
Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul, Verleng door kleine hapjes ik 't onthaal: Mijn ogen likken zuinig ied're haal, Ied're misplaatste punt op, ied're krul; Met een gedachte aan mij, een glimlach, vul Ik 't wit tusschen twee letters, en 'k vertaal Een inktkladje als een half beschaamd signaal, Dat - als de pen - het hart…

Als de luchtschipper, mee met de wolken

poëzie
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.044
Als de luchtschipper, mee met de wolken, Drijft boven de bergen, En, hoger nog, opstijgt in 't licht, Ziet hij dan de aarde nog Met menselijke ogen? Zoekt hij het huis waar hij werd geboren En de lieve bosschages En de voetstappen naast de zijne Aan het strand van de zee? Neen toch; onder hem kent hij Alleen bergschaduwen, spiegels van…

Als koel in 't groen baden mijn brandende ogen

poëzie
3.6 met 21 stemmen aantal keer bekeken 1.448
Als koel in 't groen baden mijn brandende ogen, En, stadsgevang'nen, wijd zwerven door 't ruim, Komt vlokkend op de wind, als gorig schuim Uit een riool, het stadslawaai gevlogen; Twee wolken stuiven aan, ineen gezogen Door stinkende auto die, rollende fluim, Op 't stof, dat wegbolt, in kwaadaard'ge luim De stad, immense zieke, heeft uitgespogen…

Als liefde van een aard'ling aan dorst randen

poëzie
3.3 met 19 stemmen aantal keer bekeken 1.269
Als liefde van een aard'ling aan dorst randen De lichtgestalte van een hemeling, Je weet, dat zij tot nevelbeeld verging, Tot hoon rondom heet hunkerende handen: Zo dacht je dat, toen - lucht'ge zweveling - Je om mij de rust verliet van effen landen, Ik jou applaudisserend op liet branden, Verijlend zelf tot vlucht'ge neveling. Voor …

Aquarium

poëzie
3.5 met 17 stemmen aantal keer bekeken 2.172
In schem’rig groen stukje van de oceaan Zweeft als een schim het zeedier, transparant: Zich vergetend, ziet door glazen wand De mensengeest ‘t ontzaglijk wonder aan, Hoe ‘t zieltje, dat in elk trillend orgaan, Teer van doorschijnendheid, onzichtbaar brandt, ‘t vreemd, glazen vogeltje, zijn fijn als kant Geweven vleugeltjes doet slaan. Zo…

Ben ik het zelf? Moe evenwichteling

poëzie
4.1 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.772
Ben ik het zelf? Moe evenwichteling, Kroop uit tricot mijn vergeefs len'ge geest, Zoals naar 't donker kruipt een oud, ziek beest, Naar druipsteengrot van koele herinnering: Vol echo's was 't, metalen tinkeling; En wat ik hoopte als jongen, daar herrees 't, Zodat 'k vergat, wat 't leven was geweest En zijn zou, als 'k weer naar de wereld…

Beweeglijk bloemperk op stil blauw kanaal (1919)

poëzie
3.5 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.058
Beweeglijk bloemperk op stil blauw kanaal, Flikkeren, fel, hupp'lende zonnestippen, Soms plotselinge lisch met gouden slippen, Soms gouden pijlkruid, plots'ling vertikaal: Magisch onzichtbaar zijn ze, als ze overwippen Van top naar rimpeltop; een enk'le maal Zie je, als een slangetje, een rankende straal, Glinst'rend en glad, tussen twee…

Blauw, licht en stilte tot de horizont

poëzie
3.6 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.669
Blauw, licht en stilte tot de horizont. - Vroom luistert 't onbeweeglijk voorjaarsland Naar gouden profetie, die, zon-gezant, De wind herhaalt met nadruklijke mond. Rustig-sterk stapt een zaaier, jong en blond, Helblauwe streep tegen grijs-glinst'rend zand: Beslist gebaar van zegenende hand Sprenkelt nevelend stofgoud op de grond. Ruisen…

Blond kindje speelt piano

poëzie
4.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 1.805
Blond kindje speelt piano. Plechtig staan, Als was 't een kerk, twee kaarsen. 'T is, als ragt 'T verleden blauw nevelend op, en tracht Naar lichte kring van 't Nu terug te gaan. Als kwam 't van ver, hoor 'k de oude stukjes aan, Waar zalig Mozart's kindervroomheid lacht, En uit berijpte grasjes, rits'lend zacht, Zilv'ren getinkel glipt…

Brünig

poëzie
2.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.312
Augustusnacht. – Aan ’t overkant van ’t dal Bruist uit onzicht’bre sneeuw een waterval. In schaduw ligt de weg. Over de stammen Sprenkelt de koele maan zijn blauwe vlammen. Ergens in struiken zweeft krekelgesjirp. Door ’t donker zagend met zijn zaagje scherp. Ontzaglijk zwenkt, angstwekkend hoog en wijd De Grote Beer zijn gouden majesteit…

DOF VIOLET

poëzie
4.6 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.345
Dof violet is 't west en paarsig grijs. Nog wandel 'k door het zwaar berijpte gras, En hoor naast me op de vaart het fijn gekras Van schaatsen over 't hol rinkelend ijs: Ik heb 't gevoel, of 'k op 't bevroren glas Cirk'lend, zwevend, zwenkend op kunst'ge wijs, Met 't buigend bovenlichaam daal en rijs: 'T is in mijn rug, of…

Dan lachte zij: O jou geleerde ! / Nu slaapt ze in Brahman, veilig voor altijd

poëzie
3.9 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.492
Dan lachte zij: O jou geleerde ! Wat Weet meer dan ik van 't Brahman zo'n brahmaan? Het is mijn thuis, ik kom er net van daan, De Schone Slaapster van jouw Lotusstad. Stil leg ik in de ziel je heel mijn schat Van zelfgeschouwde God, geen mensenwaan: Hoor, nu ik wakker ben, mijn fluist'ren aan, Niet 't plechtigst org'len van de Oepanishad…

De gele wolken

poëzie
3.5 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.417
De gele wolken werden langzaam rood. Dan dacht hij: Nu begint zonsondergang; En keek weer naar de zwaluwen, die zo lang De zon nog konden zien. En dikwijls schoot De angst door hem heen: Eenmaal gaat moeder dood, Hoe moet het dan? - Eens voelde hij bij zijn wang 'T laag rits'len van een vleermuis, en werd bang Toen hij hem van dichtbij zag…

De gele wolken werden langzaam rood...

poëzie
4.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 529
De gele wolken werden langzaam rood. Dan dacht hij: Nu begint zonsondergang; En keek weer naar de zwaluwen, die zo lang De zon nog konden zien. En dikwijls schoot De angst door hem heen: Eenmaal gaat moeder dood, Hoe moet het dan? - Eens voelde hij bij zijn wang 'T laag rits'len van een vleermuis, en werd bang, Toen hij 'm van dichtbij…

De laan in, uit westlijke wolkensluis

poëzie
3.9 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.398
De laan in, uit westlijke wolkensluis, Stuwt-op ’t oranje licht; ’t gewelf van toppen Lijkt, vastgeklonken met fel kop’ren knoppen, Geelgroene naad van zacht hellende buis. Ik freewheel over licht; langwerp’ge droppen Trillen op ’t stuur; en ’k luister naar ’t geruis Achter me in ’t dorre blad, en naar ’t gedruis Bij sprong of droog geknap…

De mensengeest, zei 'k? Ja, was dat maar waar

poëzie
4.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 2.129
De mensengeest, zei 'k? Ja, was dat maar waar! Iedere geest danst op zijn eigen koord; Dat de een, rechtlijnig eenzaam, de and're stoort, Die kans is klein; voor botsing geen gevaar: Ze dansen naast en om en langs elkaar, Elk door zijn eigen gratie zo bekoord, Dat hij de roep van de and're artist niet hoort, Die aandacht vraagt voor zijn…

De ontzetting soms, ver, uit de diepste schacht

poëzie
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.641
De ontzetting soms, ver, uit de diepste schacht Van de erfenis, als de avondschemering Naar dageraad van tijd de herinnering Terug doet flikk'ren van mijn voorgeslacht: Ik ruik de bloed'ge wet van 't: Sterf of slacht, Wanneer mijn ogen, wijd, de tinteling Van 't laatste licht opzuigend, ieder ding Zien als een dreiging van vijand'ge nacht…

Die stond, klaar, op een zolder van mijn geest

poëzie
2.9 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.231
Die stond, klaar, op een zolder van mijn geest: Hij stond te wachten, voelde ik, al heel lang. 'K wist, dat ik 't kon: toch was 'k een beetje bang: Ik dacht: In sport ben 'k nooit een held geweest. Maar vierde schoonheid in mijn ziel haar feest, Dan trilde 't in zijn vleugels als gezang; Ik leunde er tegen bij zonsondergang: Dan gonsde…

Dof violet ...

poëzie
4.1 met 24 stemmen aantal keer bekeken 3.668
Dof violet is ’t west en paarsig grijs. Nog wandel ‘k door het zwaar berijpte gras, En hoor naast me op de vaart het fijn gekras Van schaatsen over ’t hol rinkelend ijs: Ik heb ’t gevoel, of ‘k op ’t bevroren glas Cirklend, zwevend, zwenkend op kunst’ge wijs, Met ’t buigend bovenlichaam daal en rijs: ’t is in mijn rug, of ‘k zelf op schaatsen…

Door blauwe gaatjes valt uit beukenbogen

poëzie
3.6 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.178
Door blauwe gaatjes valt uit beukenbogen Op dood blad spikk'ling van roodkop'ren vlekken; Als soms, schuivend, ze elkaar schimmig bedekken, Is 't, of ze levend uit zich zelf bewogen. Ritselend komt een vlinder aangevlogen En weifelt rond rondom de lichte plekken; Hij zit; en nu zijn vleugels plat zich strekken, Staart in de zon de pauwglans…

Door kelken van onwezenlijk kristal

poëzie
4.3 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.345
Door kelken van onwezenlijk kristal Schijnt de ondergrond van tragisch-paars fluweel. Onzichtbaar is de lamp; langs ied're steel Hangt, smal en stil, een zonn'ge waterval. Melkwegen welven; nevels, overal; En sterrebeelden flikk'ren, puntig geel: Boven 't diep-werkliJk paars tilt, irreëel, Iedere kelk, een spieg'lend niets, 't heelal.…

Door raam van dorpskerk

poëzie
3.9 met 21 stemmen aantal keer bekeken 1.532
Door raam van dorpskerk teek'nen beukentakken Schaduwen op 't verlicht, te smal gordijn; Door twee helblauwe spleten naast 't kozijn Scheren twee evenwijd'ge, gele vlakken. Ginds op de muur ligt fel de zonneschijn, Verdeeld door lijntjes in rechthoek'ge vakken: De ronde schaduwen kruipen op, en zakken Plots'ling, alsof het grote vliegen…

Door winteravondmist zijn blauw beslagen

poëzie
3.3 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.219
Door winteravondmist zijn blauw beslagen De ruiten van de tram: spectrale kringen Vervloeien, of vervolgen en doordringen Elkaar naar stand van lantarens en wagen: Soms is 't, of reusacht'ge juwelen ringen Vlak achter 't glas in etalages lagen; Dan lossen ze op tot halo's, die vervagen Doorzichtig, wijd, in kleur'ge schemeringen. En…

Doornig van wrok staat somber, dor en grauw

poëzie
3.7 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.204
Doornig van wrok staat somber, dor en grauw De distel van mijn ziel, stug-hard als hout, En in mijm'rende zelfmarteling houdt Hij vast de verre herinn'ring, wreed en trouw, Hoe eens zijn jeugd herhaalde 't hemelblauw En 't zeeverschiet, van 't hoge duin geschouwd; En nu, verschroeid en stukgestormd en oud, Kronkelt zijn wanhoop in stek…

Doorschijnende halve bol van nevel

poëzie
3.9 met 21 stemmen aantal keer bekeken 2.223
Doorschijnende halve bol van nevel, ligt Over het kerkplein, ied're lamp een maan, 'T elektrisch violet; schaduwloos gaan De mensen, zwart het lijf, vreemd wit 't gezicht; De toren als een vinger opgericht Uit lage schemering van mensenwaan, Teruggetrokken en afwijzend, staan De middeleeuwen naast 't elektrisch licht. Zoekende lopen…
Meer laden...