inloggen

Alle inzendingen van J.Bakx

1922 resultaten.

Sorteren op:

mijn kind

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 101
ik weet niet meer dat jij er niet was dat je nog niet bestond in de stilte van de nachthemel kan ik de aarde niet meer verdragen het kleine leven zal als de doden niet weerkeren rouwen kan ik niet in ijstijden is de lente een slechte leugen de winter eindigt niet je onschuld je tederheid kan ik niet vergeten in deze kille…
J.Bakx21 november 2023Lees meer…

Dodensprong

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 61
Keizer Wenzuan lafhartige ooggetuige van arme drommels Die op bevel hoge ogen moesten gooien vlieg vlieg als een vogel Spring spring met deze vlieger van de toren Gevangenen één voor één op weg naar het onverbiddelijke einde En toen was jij daar Yuan jij overleefde de hellevaart de dodensprong wonderwel Een doodsbange…
J.Bakx21 november 2023Lees meer…

Lush for life

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 91
Ik kwam er vaak in de echte gay bars, clubs, restaurants places to be waar je je ontspant Op de as van het levenswiel waar jazz en passerende cocktails je tot leven wekken De meisjes die ik kende hadden droefgeestige gezichten opvallend getooid met sporen van make up Teveel meiden wasten thuis de mascara van het gezicht schopten…
J.Bakx20 november 2023Lees meer…

Zwanendons

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 119
Zo helemaal niet klaar voor de opmars van pukkels van boobs van overal dons onder oksels ook op benen Oh my god wie verzint dit ik zie er niet uit iedereen ja IEDEREEN kijkt naar mij Als de dood ben ik voor I Me en Myself pimp me krimp me kill mijn aversie het komt nooit meer goed MAMA help Of wie dan ook verbeter me…
J.Bakx19 november 2023Lees meer…

Torens

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 50
Een watertoren ten dode opgeschreven wordt een dodentoren Een steen des aanstoots een drooggevallen watervat dat kil de zwaarte Van stenen harten torst verzaagde levens in de toren van de dood Wie haalt dan de doden weg wie zal ze dragen naar de torens van stilte Zal iemand ze aan de hemel schenken…
J.Bakx17 november 2023Lees meer…

niemand anders dan mijzelf

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 120
plots staat hier een vreemd object storm er niet op af pas op de plaats: eerst denken dan doen niet over één nacht ijs met mijn slurf mijn ware zelf een verkennend onderzoek nu de achterkant van het object is gesloten wellicht de onderkant wacht…kijk eens even zie mijn oorflappers mijn slurf: masseur en krachtpatser ineen…
J.Bakx16 november 2023Lees meer…

Leestekens in een landschap

netgedicht
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 88
in het verrafeld landschap aan de rand van het bestaan zweeft een gier om de dode ontdaan van het zware pak gaf de dood hem vleugels verdwenen verten van zwervende gedachten de tijd met duizend wijzers uitgewist in de horizon in de open levenloze ogen het stukgehamerd hart staat het landschap geschreven laat in teisterende wind…
J.Bakx15 november 2023Lees meer…

niet te laat

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 59
we beginnen met taal in de lichte ruimte van het volledig leven volgen eenvoud klank en ritme vanzelf we verkeren op de rand van zingen en denken onze plaats in het landschap afgeschut en open het is niet te laat…
J.Bakx13 november 2023Lees meer…

petroglief

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 69
onder een eucalyptusboom in de basaltwoestijn wachtte ik op regen een wachten in niets dan het zand en het trage afzetten van een slang tussen al die zwarte stenen dacht ik aan mijn moeder en aan het kind dat zij in het graf in haar armen houdt ik proefde zoute tranen ik voelde het branden van de genadeloze zon ik wachtte op…
J.Bakx12 november 2023Lees meer…

varen in een notendop

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 103
hoe schraag je in loopgraven een smeulend vuur hoe de geselende wind hoe spalk je gebroken vleugels de lege taal hoe kapotte woorden hoe kijk je naar het gezicht van het gescheurde hart naar de tijd geschoffeld onder stenen hoe aard je op bodemloze aarde in de centimeters van je geheugen je zegt: het is leven het is niets…
J.Bakx11 november 2023Lees meer…

aanroep

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 74
na elke oorlog moet iemand opruimen de demonen de laatste kogel het heilige gelijk het opperste kwaad de muren het prikkeldraad na elke oorlog moet iemand blijven op verstikkende zwarte grond om plaats te maken voor het rouwen om verdwenen geliefden de dood van het kind na elke oorlog moet iemand zich vasthouden…
J.Bakx8 november 2023Lees meer…

Reflecties

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 93
Als zilvermeeuwen zich schreeuwend op het brood storten zet de glinsterende zon de rietkraag in brand. Als reusachtige zeearenden landen en elkaar begroeten kakelen hoge opgewonden klanken over het water naar de ondergaande zon. Als een blauwe kiekendief over houtduiven in de populieren zweeft speurt hij verlangend naar een plek…
J.Bakx6 november 2023Lees meer…

Tussen gissen en missen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 90
scharnieren tussen gissen en missen het voor- het achteruit de wisselsporen van de ene na de andere tijd verloren speelgoed in een oogopslag onder getekende lucht zoveel duisternis onder onbegaanbare grond wonden en scherven uit sponningen gespat werkelijkheid vergeefsheid alles is er altijd andere tijden gisteren en vandaag…
J.Bakx5 november 2023Lees meer…

laten liggen

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 72
ze hadden zoveel plaats om te zwerven waar ze maar wilden maar ze stapten niet uit hun verlatenheid noch uit hun woorden ze hadden zoveel armen om de stilte van de zee te vangen maar ze hielden de handen met gebalde vuisten op de rug ze hadden zoveel laten liggen tot ze elkaar niet meer konden zien ze hadden alles laten…
J.Bakx5 november 2023Lees meer…

..er gebeurt wat niet kan

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 105
als zwarte engelen zwermen bommen boven daken van de stad de hemel herhaalt zich in het water weet niet wie en wat hij wiegt in het lege landschap voorbij de verre verte verwaait het verlangen de werkelijkheid zo ondraaglijk dat er gebeurt wat niet kan…
J.Bakx4 november 2023Lees meer…

vóór de stilte

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 60
hoelang nog spartelt de vlieg in de draden van het web de dag is nog niet definitief verloren alles wacht hoelang nog hangt een prooi aan vloeibare gestolde zijde de vogel vindt een tak de gans zoekt het water hoelang nog klampt hij zich vast aan het brekend licht de zon zakt in de kruinen van de bomen…
J.Bakx3 november 2023Lees meer…

Dia de los Muertos - De Dag van de Doden

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 86
Ze rusten niet de doden ze dwalen al werden ze in graftombes te ruste gelegd Ze komen terug de doden houd je vast aan dit hangend koord lispelt de turquoise slang Ik ben een Lemniscaat volg mij ik wijs de weg naar de wereld Een onzichtbare reis een gemaskerd bezoek aan levende wezens Waar Kali haar bloedige scepter zwaait…
J.Bakx2 november 2023Lees meer…

Panorama

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 154
Harlekijn draagt een kap met bellen zijn stem slaat over als hij in volkstaal rapt over zijn panorama op de wereld de wereld op zijn kop om zijn middel draagt hij een koord waaraan een kleine spiegel hangt die ritmisch meedanst als Arlecchino spreekt op de maat van muziek de mensen keren hem de rug toe als de snelle satirische…
J.Bakx1 november 2023Lees meer…

Tussen de regels

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 91
De bomen broos van ijs hoe verdragen zij het diepe geweld van de aarde? Onder de ijsvelden trillen weidevelden van een vergeten diep verlangen. De goden rouwen om vernietiging en dwalende doden Wij bouwen een grafkelder voor het opslaan van ondraaglijke herinneringen. Zullen we binnenkort alles tussen de regels vergeten…
J.Bakx31 oktober 2023Lees meer…

De dag dat alles niets werd

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 80
De dag dat jouw liefste voelt dat het leven binnenin net als jullie halsreikend naar daglicht verlangt De dag waarop de wereld haar woorden wikt belangen weegt soebat over steun of vliegdekschip De dag waarop jij de liefdes van je leven verliest de rode lucht inktzwart kleurt dat is de dag dat alles niets werd…
J.Bakx28 oktober 2023Lees meer…

Dichterlijkheid

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 62
Onzichtbaar zijn in de berg van middelmatigheid En toch die bijna sacrosancte drang dichter te zijn De onbenoembare dingen willen vangen in een dodelijke strik Zwarte merktekens krassen op muren van beton Een Medka getekend tussen de werelden De liefde blijven oefenen met potlood en een beetje gum Droeve woorden dopen in…
J.Bakx27 oktober 2023Lees meer…

Hoog als een berg, diep als een rivier

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 233
als de zeearend boven het wad zweeft en de sperwer uit het bos tevoorschijn schiet klautert zij zonder klimtouw de hoogste berg op als de albatros te pletter vliegt en de kiekendief een kikker grijpt ligt zij lethargisch dagenlang in bed terwijl een leeuwerik de hemel bekleedt en de kievit boven de polder buitelt zingt zij op straat het…
J.Bakx25 oktober 2023Lees meer…

vogelman

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 42
de vogelman sprak niet over liefde wilde niet dichterlijk zijn hij was niet blij met een gebroken strik met de ontkomen bijna dode sijs de vogelman was niet uit op doden leestekens wilde hij nalaten sporen achterlaten het gevederde van zijn merktekens voorzien de vogelman god in het woud de ziel gevangen in zijn eigen strik…
J.Bakx24 oktober 2023Lees meer…

slechtnieuwsgesprek

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 105
het was niet dat ze zijn stem niet hoorde ze voelde alleen kilte die haar lijf besloop het was niet dat ze hem niet zag ze staarde slechts naar zijn pratende mond het was niet dat ze niet op hem reageerde ze knikte ja en nee een flauwe glimlach zo nu en dan het was niet dat ze bleef zitten na het gesprek…
J.Bakx23 oktober 2023Lees meer…

knap lastig

netgedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 67
voor een dwarsliggend mensenkind in de wieg gelegd om aan rust en roest te knagen is de krib al gauw te krap enfant terrible dat in beweging groeit als de verst afdwalende tak van een stam de dwarsdenker doet de wereld kantelen scheurt zich los van alles wat altijd al zo was een bevlogen rebel overstijgt de kasseien ontregeld…
J.Bakx22 oktober 2023Lees meer…

Stukjes van het venster

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 90
Ik Ares moedige zoon van Zeus en Hera god van oorlog en geweld iemand moest het zijn ik spuw vuur als mijn paarden. Dit is de arena waarin jullie en ik hetzelfde van mijzelf zien en weten De Anderen zeggen: hij is impulsief ontembaar wild zijn naam draagt de geur van bloed. Hij vindt iets anders van zichzelf dan wij. Dit is mijn blinde…
J.Bakx19 oktober 2023Lees meer…

Het verdriet van Ariadne (2) In de greep van Fatum

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 70
Ariadne, slim moedig hulpvaardig zo vast en zo zeker verliefd. Maar Fatum trekt het zwaard dwars door huid hart en liefde heen Eenzaamheid dat veelkoppige monster houdt de prinses in haar greep. Ariadne, je geliefde liet je achter vind jij een uitweg in het helse labyrint? Het noodlot heeft gesproken haalt malend de schouders…
J.Bakx18 oktober 2023Lees meer…

een aanhoudend koeren

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 98
de witte duif vliegt niet meer stille apostel van vrede liefde en hoop wacht vleugellam op een tak van de oude boom wie hoort de aanhoudende mantra’s van zijn droeve koeren hoort iemand de schreeuw verbijsterend jankend gehuil in vermoeide vleugelslag verlaat de vredesduif zijn oude boom zal iemand hem zien iemand hem horen…
J.Bakx18 oktober 2023Lees meer…

Ongeschonden

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 161
In het grote blauwe woelen van de wereld schitteren okergele Zonnebloemen in een vaas Hun uitgesproken zeggingskracht in drie tinten geel bijeengehouden Door moederlijke troostrijke armen zachtjes wiegend in ongeschonden samenzijn…
J.Bakx13 oktober 2023Lees meer…

Op de fiets naar Tolstoi

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 114
Op de fiets van hier naar Tolstoi blijkt alles anders te zijn Opgetild uit alledaagsheid uit de raderen van de tijd De fiets wipt uit de groeven weg van de wereld die ik ken Peddelend op het stalen ros van oorlog naar vrede. Van kindertijd naar de mazurka met eerste liefde Sonjetska. Denkend aan Anna K. haar liefde haar schuld…
J.Bakx11 oktober 2023Lees meer…
Meer laden...