1922 resultaten.
Het verdriet van Ariadne (1)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 113 Mind your step
jouw reiziger gaat vertrekken
maar jij komt liever ergens aan.
Watch out
voor het leven zonder liefde
een bodemloos bestaan.
Je zwaait hem uit misschien
In sluiers van verdriet
een gat in je hart.
En je slingert tussen zwijgen
en spreken zwijgen
mythische tranen komen van ver.
Alles is ver
en verhalen nog verder…
Vangzeil
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 81 Bedolven onder
diepe lagen van
het leven
Voert de pen ons
naar zanderige
verre woorden
Een wolk schuift over
het land als de
weemoed in ons kruipt
Het verstilde wachten
tot sterren in
het vangzeil vallen
Hoe het water
ons laat gaan
hoe we vechten
In zinkende tijd
met verwaaide woorden
naar de lichtste stilte…
Onderduik
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 80 Verscholen achter luiken woont
een ondergeschoven leven
in de holte van zijn kindertijd.
Diep in de kinderborst
dwalen zeven huizen
woelen verzwegen namen.
In de schaduw achter het
gefluister van grote mensen
gaan bange geheimen schuil.
Het daglicht botst tegen bemoste
groene blinden de wollen bal
in de kleine hand geklemd.…
bergrenner
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 En we zagen hoe jij
de berg op fietste
een slingerend stipje
van je overbleef
je loste op in de
geselende wind
geruisloos verdween je
in de rusteloze afgrond
hoe je onzichtbaar
telkens de berg op fietst
En hoe we vergeefs turen
naar een bewegend stipje
dat door de bergen rent…
verstaan
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 52 als ik je
postuum
voorlees
wil je mij dan
horen al ben ik
er niet bij
als je mij
dode dichter
niet vergeet
mag ik dan in
je verwondering
leven
als je mij
in stilte
tot je laat spreken
mag ik je soms
dan opnieuw
ontroeren
mag ik
dichterbij jou zijn
in nagelaten taal
zou je dan
de toon van je hart
verstaan?…
nachtduivel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 76 voor bijna alles
bang ligt zij in
het zware gras
er is geen tijd
alleen maar duur
de pijn van
het bewegen
bomen wringen zich
uit de aarde
een witte onweerskleur
doorklieft de lucht
haar schreeuw
zo luid zo rauw zo bang
in het zware gras
waar de nachtduivel
zich verborgen had…
Da capo al Fine
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 50 ik was je
herhaling van zetten
Da Capo
ik was je
vraagtekens
van je gezicht
ik was je
opnieuw
vanaf het begin
ik was je
achterwaarts
begrijpen
ik was je
Andante
zoekend naar de weg
ik was alles
wat jij was
wat ik was
alles wat
wij waren
vanaf het begin
Da capo al Fine…
Dat ik echt iemand was
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 95 Schichtig kind
kleine vogel gekortwiekt
alleen in dromen verstrikt
dribbelt gespannen van
hier naar nergens heen.
Kunnen vleugellamme
vogels huilen misschien?
zwijg onder de zware vleugels
van verstikkende
ouderlijke vonkenregens.
Veilig dromen onder de tafel
over echte ouders
zij zullen haar halen
als vogels met gespreide
vleugels…
droom de vogel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 70 droom de vogel die zijn vleugels spreidt
het hart dat haperend klopt
droom het blauw van de bergen
jij die naar binnen keert
droom aprilregens
tijd die verdampt
droom de bloesem-pracht
die zacht op je haren valt
droom de vogel…
niemand die zo kraken kan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 81 zij is stilaan oud geworden
zilveren haren verdwalen
op haar smalle schouders
met het Largo van Ombra mai fu
in de oren tooit ze zich in de schaduw
in haar vechttenue
met een fiere all season jas ontmoet zij
de wereld die almaar groter wordt
in een taal die nauwelijks hoorbaar is
met niet aflatende verende tred
treedt de dood haar…
donker zwijgen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 65 een kind staat stil en zacht
in de tuin van donker zwijgen
een stoet van beelden trekt dwars
door het kinderlichaam voorbij
in de warreling van de zwarte nacht
scheidt het stilzwijgen haar van de dingen
het barsten tot scherven
de waanzin van woorden
een kind gehavend
in de tuin van donker zwijgen
stil en zacht…
BLADWACHTER
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 116 nog in leven schrijf ik je
in schaarse tijd
mijn dodemansbrief
het laatste schrijven
van een bijna dode man
kort weloverwogen
en helder moeten
mijn woorden zijn
bied me
het is bijna zover
bied me een vrije doortocht
verleen me een vrijgeleide
naar Hades’ rijk
laat me zacht
tot stilstand komen
druk als zorgzame custos…
niet meer in de wikkeling
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 94 Hij mag niet teveel prikkels
het is beter voor hem
om op zijn kamer te blijven
Nee breng hem maar niet
naar de huiskamer
hij krijgt het eten op zijn kamer
Vijf zwijgende mensen aan tafel
waar spaghetti bolognese
wordt uitgedeeld
Een vrouw aait haar poppenkind
op zijn eigen kamer
dat is beter voor meneer
Een ander woord voor in…
OGENSCHIJNLIJK
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 107 in jou in mij
stroomt bloed
hetzelfde rode
mooie bloed
vertel me
wat ons bijeenhoudt
tussen zondagmorgen
en zaterdagnacht
we raken elkaar
zonder elkaar te zien
het leven en de dood
houden ons bijeen
evenwicht en teloorgang
zijn schitterend
paradoxen kloppen niet…
op het eerste gezicht…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 101 landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?
landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde…
niet alleen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 163 ik moet je nog zeggen
dat je moet leren zacht te zijn
ik moet je uitleggen
je bent niet alleen, je bent alleen
onderweg in een harnas van beton
een weg die nergens toe leidt
hoe oud ben je nou?
je grijnst en grinnikt maar
je weet precies wat ik bedoel
je moet alleen nog leren
om zacht te zijn
niet alleen te zijn…
Het Credo van de Dichter
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 134 de dichter moet in
de onthechting thuisraken
de gespletenheid helen
de chaos bedwingen
de veelheid van ditjes
en datjes temmen om niet
te worden opgegeten
de poëet moet zonder
verdrinken over schotsen-
en-scheven van kolkende
rivieren springen
om langgezochte tekens
te bereiken te omhelzen
misschien…
reis naar huis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 84 luister zei ze
in het voorbijgaan
tranen houden je ziel groen
laat de waarheid naar buiten komen
het leven heeft je elk moment
iets te vertellen
richt je blik op deuren en ramen
laat muren en stenen links liggen
bedek je vleugels niet met goud
je zou niet meer kunnen vliegen
tranen houden je ziel groen
luister zei ze
in het voorbijgaan…
in het licht van de dag
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 141 eens zag ik een man
met een kindje voor op de fiets
en ik zag zijn gesloten oogjes
hoe het kleine hoofd dommelend naar voren viel
hoe de wind zacht door zijn lichte krullen streek
ik zag de zwijgende vader boven het kind
hoe hij oplettend met vastberaden handen
de weg naar huis reed
ik zag hoe een stroompje kinderspeeksel
traag…
In de oren van de tijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 65 In de oren van de tijd
tussen hoop en vrees
echoot jouw naam
Mahsa Mahsa
Elle s’appelait Masha Amini
jouw ogen schitterenden
als het licht van de zon
de zachte volheid van je naam
Vastgesnoerde woorden
worstelen zich los
over de daken van de wereld
schreeuwen we Mahsa jouw naam
Hoe immens jij bent
dichterbij dan ooit
de echo van…
de kern - m.nijhoff
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 een man kwam de hoek om
het is de man die alles stillegt
spanning oproept
wie is hij?
de dood zelf?
hij komt langs mijn raam
de avond blauwt
hij komt er weer vandaan
wie is hij?
ieders reisgenoot?
ijle hoofdpersonen
in poëzie verwoord
de kern van wie jij bent…
eenvoudig als gras
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 68 ik wilde woorden schrijven
tekens van de taal
eenvoudig als gras
lichte woorden hebben
hun eigen leven
zijn uit de ziel ontsnapt
sober en sereen
ingetogen kleuren
op het schrijverspalet
lagen strijken fragiel
penselen op wit papier
schitterend transparant
jij pakte het schildersmes
zei dat eenvoudig als gras
onhaalbaar maar…
Onophoudelijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 107 Ik vond je in een regendichte jas
een plank onder je arm geklemd
angstig wadend langs de kust
Zag dat je niet kon wennen aan
de verblinding van het leven
je kneep de ogen dicht
Dat de volheid van de hemel
te veel voor je was dat je
de hemel naast je niet zag
De ruimte voor een vogel
met weigerende wieken
is te hoog gegrepen
Zachte…
lamento
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 62 bij het licht van de maan en de sterren
kromt en buigt de zwaan haar hals
vallen granaten door gescheurde daken
aan de afgrond van altijd dezelfde pijn
roerloos op de boezem van de nacht
het klaaglied van het mensenhart
doorzeefd en langzaam zinkend
een inktzwart ontwaken
niet meer worden wat je wilde…
Missa Sancti Georgii - voor Herman Finkers
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 118 als ik doodga of iemand
anders of jij
maar als ik doodga
zing me dan als het even kan
sereen de hemel in
in een goddelijke nacht
ontvouwt zich de stilte
in een dans van maan en sterren
mijn sprakeloze ziel ademt muziek
met de slinger van de tijd
laat iemand me dan
sereen als het even kan
de hemel inzingen
met de Missa Sancti Georgii…
Ganzennacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 69 de wilde ganzen
zwermen door de koele nacht
gakkende wilskracht
de vlakte wordt zwart
duizend snavels roepen kaw
op de wieken nu
ruisende vleugels
in een donderwolk verpakt
de wilde ganzen
een goddelijke
ganzennacht op het water
door donker bedekt…
de loop der dingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 toen de reformist hervormingen verkondigde
de drukker boven zijn letterkast zwoegde
de stratenmaker op zijn stamper leunde
het wintergraan in de aarde viel
zwermden immigranten over steigers en kades uit
toen ze samen opliepen met de zacht invallende nacht
pakten de eeuwige loop der dingen zich samen
nu we in files koppig stil blijven staan…
Wekker
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 70 Tast met mij de zee af naar een vast punt aan land
Proef de smaken van zee en zout
Er zijn nog miljoenen zonnen te geef
Luier met mij in het gras weg van de koele stenen
Vertrouw op de gevleugelde liefde
Laat los in de maalstroom van de wind
Vlieg met mij de zomerhemel tegemoet
Tril mee met de toonladder-loze spotvogel
Word niet wakker…
halve woorden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 35 kon ik ze maar vertalen
de halve woorden
in slaap gemompeld
van lispelend gras
halve woorden
van de stervende soldaat
de oude vrouw
de ruisende bladeren
de stilte van de nacht
kon ik ze maar vertalen
de halve woorden
in slaap gemompeld…
SCHITTEREND - ode aan Walt Whitman
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 59 in de donkergroene bundel
neuriet de held dromend
zijn legende tegemoet
schepper van een poëtisch collage
dat de ogen vasthoudt zoals
The Joy of Life of Sterrennacht
ik ben een kosmos schrijft hij
een oneindige ruimte samen
met alle materie en energie
een van de wilde jongens
halfgod van innerlijk gezang
weefsel van stemmen
ik…