36 resultaten.
Afgekoeld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 De wereld staat in
Een afgekoeld bad de dag
Moet nog beginnen…
Avond in het dorp
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 149 De laatste mens wandelt op straat,
de straat vlucht met hem mee.
Wat enkel nog bestaat is de
actualiteit tot amusement gemaakt.
Ze regeert in huis op ieders scherm.
Straks worden zeker ook nog
de kijkers uit henzelf gejaagd en
prijken zij nog alleen als cijfer.…
Bloeiende brem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 En plots bloeit de brem
Elk jaar als nooit tevoren
Knalgeel het talud…
Cynisme
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Als er iets verloopt
is het wel het leven.
Het sijpelt aldoor
in de goot en valt
dan ergens droog.…
De doden zwijgen niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 261 Van alle oorlogen elk slagveld,
de hinderlagen, scherpschutters.
Door dralend stof van getroffen
wijken, staren holle kinderogen.
De strijd trekt helder aan ons
oog voorbij, desgewenst in slow
motion of uitzending gemist, maar
de beelden raken ons steeds minder.
Artsen klagen dat de hulp faalt
wegens groot gebrek aan middelen.
Mannen…
De generaal
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 193 Zijn blik kaarsrecht, het zwaard geheven,
met onder de arm, het wetboek van het land.
Zo gleed de generaal, in brons gegoten,
ter ere van een groots verleden, de jaren door.
Maar het zoet van de victorie verwaterde,
verkeerde na een zeker tijdsbestek in bitter
vocht. Een groeiend schuldbesef omtrent
zijn daden dat steeds dieper werd.
Het…
De schrijver en de archeoloog
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 147 De schrijver krast
op papier.
De archeoloog
in de bodem,
op laag na laag.
Beiden krassen in
de oppervlakte
van de tijd.…
De weg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 129 Het bewandelen van zijwegen is niet
zonder gevaar. Een mens is echter
nieuwsgierig van aard. En in een
verborgen uur lokt het avontuur
Een gletsjer krimpt en scheurt. De
ondergrond krijgt vrij spel. Veel
gaat veranderen of wordt uitgewist.
Men zoekt naar ingang en verloop.
Voorbijgangers doen geloven dat dit
nou juist de nieuwe hoofdweg…
Deze wereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Ik voel me na die tijd
niet zoveel jaren verder.
Ik ben nog steeds
wie ik toen was.
Ik vrees: zo is het ook
met deze wereld.
Als ik voor haar spreken mag:
ze komt niet verder, geen trap.…
Dichtbij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 De Middeleeuwen zijn nog heel dichtbij
met schilfers van een vroeger tij.
We heffen nog graag een strijdlied aan
en een omgang prudent en stil
is aan ons nog welbesteed.
Als we om voorspraak vragen
slaan we graag een Kruisje
of bidden tot de Maghed reine.…
Eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 Als jij je horloge doormidden breekt,
heb je niet meteen tijd tekort. Je komt
misschien ergens te vroeg of te laat.
De tijd is menselijk rekenwerk, wat als
muziek kan klinken, maar uitgevonden
om het verloop der dingen aan te wijzen.
Tijd bestaat niet in de eeuwigheid. Daar
zit niets op slot. De eeuwigheid, ooit
door God afgevuurd, voelt…
Geestelijk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 251 De hele dag sta ik te meppen
om van alles hoog te houden.
Maar niets krijgt vaste voet
in de lucht. Het enige wat blijft
zweven is het geestelijk leven.…
Gezag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 85 Hij praat zacht; hij hoeft niet
hard te spreken; hij heeft
gestudeerd en spreekt met gezag.
Maar als het gekijf toeneemt,
trekt hij zich terug en
schuilt in de boeken die hij las.…
Herfstblad
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 96 Het eerste herfstblad
Ineengedoken, verstijfd
Ligt het voor de deur…
Het eerste
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 45 Het festival dat gaat komen zal
vorige edities overtreffen.
Het wordt het eerste festival
waarop gelijkwaardigheid landt
en voeding vindt.
Het dak van de wereld komt omlaag,
Niemand zal meer te veel boven
een ander kunnen uitstijgen.
Himmelhoch was voor velen te hoog.
De wereld wordt eindelijk bevolkt
door gewone mensen.
Hoe toch…
Het stof der eeuwen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 Ik grijp alle spullen
aan, het dierbare
familieportret
mijn oude klarinet.
Hetzelfde soort stof
haal ik weg dat al
viel over het verleden.
Het stof der eeuwen
neem ik af, zo blijft
alles bij het heden.…
Kampvluchteling
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 375 Ik hoop dat er iets is
om je aan te warmen.
Dat je spullen in de
tent op orde zijn. En
er nu een bord voor je
staat dat smaakt.…
Liefde en duurzaamheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 172 Laat dit dijkhuis zich onttrekken
aan het verval en nooit de bakens
meer verzetten.
Het kan niet zonder een steuntje
in de rug, maar houdt blinde
architecten weg.
Dan zal het sterk en beschut
het toonbeeld vormen: dat wat
eens begon niet hoeft te lijden.
Zie hoe het blaakt in de zon.…
Mezelf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 Ik lijk nu helemaal op mezelf
Niet meer op mijn ouders
Die gestorven zijn
Dat te volle gezicht
Met ogen halfgesloten
Ik ben nu in mezelf gegoten
Zoals ik worden moest…
Mooie woorden
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 192 Eens stelde ik mij de wereld voor,
in mooie woorden uitgestald,
het scheppen in het klein. Helaas,
zijn ze niet uitgekomen. Misschien
zweven ze nog ergens boven het smalle
rotspad, in hun bevlogen staat.
Kwamen ze in een vlucht terecht, die
spontaan landde in een treingesprek.
En werden ze door een ander
opnieuw gezegd, met meer succes…
Niet meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Meteen na het bevel we vallen aan
stormden de troepen naar voren
als vanouds, nog nooit waren
ze zo belust op nieuwe glorie.
Gewone mensen spreken met elkaar
af, from both sides, dat
doen we dus niet meer.
En leggen de wapens neer.
Er is geen berg te hoog
om aan de voet te blijven.
Want in elke oorlog loopt
de waanzin voorop dat…
Niets is buiten werking
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 In deze woning is niets buiten werking.
Er brandt altijd licht. De bewoners
zitten klaar om de knoppen te bedienen.
De dag snelt over vaste paden, enkel
onderbroken door een korte lunch.
De vingers blijven aan de pols.
Stipt op tijd wordt het avondeten
afgeleverd, daarna verdwijnt men
weer achter de knoppen.
En buiten de tuinverlichting…
Oude kerk
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 100 De oude kerk
brokkelt zacht.
In de hoge ramen
valt alles samen,
licht en donker.
Het eindeloze staren.…
Quasi-land
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 201 De wind ruist langs smetteloze muren.
De palmen zwaaien met hun tooi.
Om toch nog iets om handen te hebben
wiegt het volk extra met de heupen.
De vrouwen geven knikjes met hun borst.
Het leven in Quasi-land is onalledaags.
Er zijn dagen dat er geen leven is:
roerloos ligt de middag in de zon.
De bezoekers komen niet met bussen
tegelijk.…
Reizen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 Omdat ik aldoor zou denken dat
het de laatste kan zijn, maak ik
geen grote reizen meer.
Ik doezel dicht bij huis wat rond,
te voet of op de fiets. Naar de
boswachter en terug. Meer niet.
Misschien betrap ik de waarheid nog,
die immers niet ver verborgen ligt,
alhoewel oneindig diep.…
Rimpelloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 Rimpelloos staart het
Lange brede water langs
Grazige weide…
Roerloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 Stilte hangt roerloos
boven het water. Visser
aan kant luistert mee.…
Rotondemens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 222 Hij werpt zich in de baan en
moet onmiddellijk handelen,
als hij van rijbaan wil veranderen.
Iedereen holt, niemand staat stil.
De tijd om uit te kijken, krijgt hij
niet, laat staan zich te bedenken.
Hij richt zich op de borden, die
wijzen in de juiste richting en
zwaaien als bezorgde ouders.
Hij ziet ze enkel in een flits en
slaat…
Springvloed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Water schudt en springt
Hoog tegen de oevers op
Terwijl de storm raast…
Sterrenbeelden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 153 Mijn vader zei me wel eens dat
voor ieder mens die heeft geleefd,
een ster staat aan de hemel.
Ik weet niet of hij dat meende.
Hij zei het met een lach en dat
hij het van horen zeggen had.
Ik herken de sterrenbeelden die
hij me aanwees: Grote beer en
Kleine beer, Steelpannetje
en de gordel van de Melkweg.
De wolken weerkaatsen het…