Alle inzendingen van Jacques Kuijpers.

Als in de herfst het hoge beschermende bladerdak dwarrelend, of door de storm wordt weggeblazen, loop ik graag stil in mijn eentje op mijn gemak door het bos tussen speelse konijnen en de hazen. Op mijn gemak geniet ik van de vele bonte kleuren gekleurd, kwistig gepenseeld als een overvol palet, ik geniet ook intens van de vele opstijgende geuren…

Er zit echt waar, een roodborstje in ons voederhuisje de koolmeesjes komen vooral graag op de nootjes af, ook die prachtige groenlingen zijn met velen aanwezig op de grond scharrelt daar tussen het zaad een muisje. Ik kan zo uren zitten turen naar dat fladderend gedoe hoe zij scharrelen in het huisje en vliegen af en aan, of al pikkend aan de…

Mijn gedachten laten zich niet vangen hoe ouder ik word hoe meer het er zijn, er zijn veel vragen er is veel verlangen gedachten soms lieflijk, soms vol pijn. Vele vragen uit een heel ver verleden het leven wordt dag na dag ingevuld, vaak vind ik de antwoorden in 't heden het leven vraagt een leven lang geduld. Geduld in 't leven, geduld…

Ik was vroeger een kwebbeltante ook een behoorlijk huppeltrutje was uitgekookt, wist van wanten ging niet snel door 't afvalputje. Later was ik bekend om 't sjansen ging graag met jongens aan de haal soms van adel, vaak gewoon Jansen ja een bruiloft heb ik wel gehaald. Nu ben ik helaas een bejaarde bes niet meer piek maar ook niet stok…

Het lieve leven lieve lief, is niet zomaar ons gegeven het lieve leven leef je zomaar niet. Het is het stille liefdesleven soms kent liefde ook verdriet samen leven samen lieven, dat is leven lieve lief.…

Ik wil mijn woorden weer gaan kiezen wil weer stil wat schrijven gaan, wil mijn contacten niet verliezen weer te midden van u staan. Ik laat mijn woorden uit me vloeien rangschik stil en kijk verbaasd, hoe kunnen zinnen zo gaan groeien diep van binnen zonder haast.…

Hoe schrijf ik mijn woorden als herinneringen zoveel mooier zijn? Hoe dicht ik mijn zinnen als gevoelens zoveel dieper gaan? Hoe vertel ik anderen nog wat er was zo tussen jou en mij? Maar lieve lief, ik vond nog wat oude woorden van vele jaren terug. Want.... "Ja ik wil" die Lelietjes van Dalen, zo weer voor je halen…

Je hebt een leven lang je liefde gegeven, maar de tragiek van het leven zien wij vaak pas achteraf. Soms is het maar heel even dat het ons de grote, het liefdevolle leven gaf.…

In alle rust fietsten een non en een pater door velden in stralende zon ook langs het water, wat is het water toch helder sprak de non de pater zei, dat komt door die prachtige zon. Zo fietsten en fietsten zij uren in 't rond heerlijk zoevende bandjes over de droge grond, zeg, zei de non, ik zou willen pootje baden en ach wat de pater zei:…

Gisteren heb ik het woord liefde groot geschreven, vandaag spreek ik mijn liefde uit. Morgen misschien is dit woord hoog verheven, of... ik stuit op allerlei bezwaren die mijn liefde zo verzwaren dat zij niet meer te tillen is. Ja, dan gaat het toch met mijn gevoelens van liefde heel erg mis.…

Nu komen weer die dagen de dagen die ik haat, zij zijn gevuld met vragen hoe nu het leven gaat. Mijn vrouw is overleden de kinderen allen groot, het is al zolang geleden dat zij haar ogen sloot. De kinders vol in't leven met eigen gezin en cultuur voel me rot, het is even gedoofd het heilig vuur.…

Mijn gedachten laten zich niet vangen hoe ouder ik word hoe meer het er zijn, er zijn veel vragen er is veel verlangen gedachten soms lieflijk, soms vol pijn. Vele vragen uit een heel ver verleden het leven wordt dag na dag ingevuld, vaak vind ik de antwoorden in't heden het leven vraagt een leven lang geduld. Geduld in het leven, geduld…

Ik was vroeger een kwebbeltante ook een behoorlijk huppeltrutje was uitgekookt, wist van wanten ging niet snel door 't afvalputje. Later was ik bekend om het sjansen ging graag met jongens aan de haal, soms van adel, vaak gewoon Jansen ja, een bruiloft heb ik wel gehaald. Nu ben ik helaas een bejaarde bes niet meer piep maar ook niet stok…

Ik ken jouw gedachten ook je zorg, de pijn, maar na de nachten zullen er de dagen zijn. Ik lees in jouw ogen wanhoop, verdriet, ik heb mededogen weet, alleen ben je niet. Een vriend of vriendin kan delen je zorg, praten heeft vast zin vriendschap is een borg. Om samen te zoeken de zin van jouw leven, haal niets uit boeken kies nooit…

Ik ken een paar kleine woorden zo teder zo intiem, maar ook zo verstrekkend dat ik ze smoor in de kiem. Ik ken ook jouw stille blikken, ingetogen intens warm, maar ook zo verlokkend zij maken mij aan woorden arm.…

Het was weelde toen jij mij streelde, maar jou ontmoeten betekende boeten. Mijn adem stokte toen jij mij lokte, zo de appels vielen ging ik door de knieën. Jouw charme och arme. Maar het is over affaire gesloten. Met mijn voeten op de grond, jawel, ik heb alweer een grote mond.…

Voor jou schreef ik driehonderd vijfenzestig vlammende gedichten, voor elke dag was er een. Toen jij ze allemaal had gelezen was ik toch weer helemaal alleen.…

Ik gaf de Oleander aan een ander ook de Margriet kreeg je niet. de Clivia ging naar Lydia mijn Asters naar Annie Jaspers. De Gentiaan is naar Joke gegaan, het Vergeet mij nietje staat bij Rietje. De Gouden regen heeft Toos gekregen de Ridderspoor staat bij Floor. Onze Lavatera staat nu bij Vera en de Anemonen heeft Astrid meegenomen…

Huil jouw tranen ik wil leven je bezitten samen even in een zinnelijk begeren het naakt ineen geplooid. Ik stamel jouw woorden maar voel me berooid want toch steeds keren zich onze ruggen als wij weer de volgende afspraak pluggen.…

Zag je vanmorgen het was halfacht, ik dacht, waaraan denkt ze, aan vannacht? Of aan het brood, de alledaagse zorgen? Maar als het mag denk even aan vannacht, zoals ik toen ik je zag vanmorgen.…

Weer heeft mij de dag verlaten dit wordt weer een lange nacht, niemand komt er met mij praten of zegt wanneer ik slapen mag. Wil de eindeloze slaap wel slapen wil de dagen niet meer zien, heeft iemand mij nog iets te vragen? Nee? Vind ik nu mijn rust misschien.…

Jij hebt haar weg geleefd, uitgewoond, totaal ook leeg gezogen. Je liet haar niets nam alleen, hebt alles voor gelogen. Jij liet haar de illusies, alleen maar onwaarachtigheid, niets om te herlezen alleen maar jouw kleinzielgheid. Zij was jouw ornament, droeg bij aan jouw glorie. In haar hart heb jij nooit gekeken, jij maakte…

Met je mooie figuurtje loop je vaak door ons buurtje. Op je wangen een kleurtje ruik vaak jouw odeurtje. Je lippen heerlijk getuit, ja ik kom er eerlijk voor uit jij maakt me gek van verlangen, meisje ik wil aan je hangen. Jou geven duizend rozen, wil uren met je minnekozen. Je heel veel dingen zeggen, in mooie zinnen uit gaan…

Breedbeeld, plasma, LCD tv. Kijk mee in't venster op de wereld. Zie de honger, de grijs gerafelde mensen, holle kinderogen leeg en zo onbewogen. Zie bloed op straten en pleinen, zie de plunderende, moordende mensen. Massa graven, kindsoldaten leren haten. De mens, u weet wel, met intellect en rede waart rond. Wij kijken naar…

De rijmelaristen die de mooiste woorden wisten, over albasten borsten dichten dorsten. Nevelslierten donkeren mijn hart daarvan snapt dus niemand nog een barst. Luister mooie woorden brakers, harteloze zinnen krakers, gedichten komen uit het hart, o ja op hart volgt altijd wel weer tart. Wit gemarmerd in't azuren blauw, klinkt…

Vanuit mijn stoel zie ik je snuit, o lief, stap er nu toch even uit. Stap bevallig uit dat kader en laat mij zijn de lieve dader, die uit jou een nieuwe prent ontwikkelt, heel intiem niet ingewikkeld. Groots dit te beleven, fotomeisje toe, wil even met mij leven.…

Mijn ogen blikten je strakke lijf, hard, strak als ijzer. Wilde kennen jouw staalharde wil, bleef bij je als was ik gelast aan jou. Jij, als uit één stuk gegoten brons. Zo wilde ik jou beleven, versmelten met je. Maar nu, een leven verder de erosie. Wat over bleef na het smelten, de slakken, verkoold verdriet.…

Ik heb het verleden aan de kant gezet, alleen het heden telt. Dit zeg ik alle dagen en bedenk dat ik nooit aan morgen denk. Maar.... mijn verleden is debet aan het heden, zal dat ook aan morgen zijn, mijn lieve leven lang. Het leven is verleden, heden en onlosmakelijk de toekomst, dat juist maakt mij bang.…

Nergens krijg je het beter, want weet je, liefde is onbetaalbaar. Hoe laat de liefde zich nog voor ons vertalen bij de erosie. Buik en maag zitten voor, de billen vanachter je verstaat ze nooit. Reincarneren is toch over willen doen wat fout is gegaan.…

De klimmende zon doet de bedauwde heide zilver parelen. Zij wilde terug naar daar, waar alles ontstond, nu, jaren later. Zij zag hem op straat maar hij kwam haar niet tegen, hij liep door alleen. Zij wilde zijn het begin, hij was het einde niets daar tussen in. Neem de waarheid half, deel dat door vier en dan nog geloof je te…