Alle inzendingen van Jean Fermate

Door helder sprankelend stromend bronwater verkwik ik wat of meer door de waterval-muziek van Chopin Het afscheid van tante Lucy het bijwonen van de dienst is confronterend raak Ook zij heeft 't moeilijk met het loslaten van een leven zonder leeftijd Tranen ontvallen haar ogen maar worden opgevangen  door de glimlach van haar lippen…

Het is stiller op straat het is vooral stiller in de harten van Nederlanders Zij denken mee zij leven mee zij beleven mee zij kijken mee zij voelen mee zij huilen mee zij en zij: wij herdenken nationaal de MH 17 vlieg/oorlogsramp!…

"Wie een maaltijd vooruitdenkt, die houdt trek in z'n leven!"…

Als frustraties vast gaan vriezen en er geen zicht is op dooi wordt het wel een lange winter laat de lente zich niet lonken om over de zomer maar te zwijgen en de herfst die speelt geen rol Wie de dooi inzet van ´t lijden voelt meer liefde van de zijnen laat de lente lief lachend toe in de zomer wordt het schateren en de herfst schokt hikkend…

Filosofie is niet wat je ziet geen theater geen buitenkant maar je binnenkant wat je voelt wat je wezenlijk bedoelt wat je boeit en in wordt gegeven in bad, in bed en op ’t toilet Waar zeker vorm aan is te geven in je eigen leven en dat van anderen door ‘t vooral te delen in spraak en schrift Dus open dat doek lees het boek van…

Als je niet meer zo diep behoeft te graven in je eigen levensgeest of in die van anderen omdat alles opgegraven is aan het licht is gekomen dan komt de donkere tijd voor het grote graven het begraven van jouw stoffelijk overschot en wil je voor de eeuwigheid verder graven uitsluiten laat je lichaam dan cremeren!…

Alleen echt hecht alleen!…

Als ik als nacht-receptionist ook mijn rondes loop over oerverloze uniforme gangen van mijn hotel in Rotterdam dan bekruipt mij de angst van het vergaan van de pluriformiteit van de intrinsieke eigenheid van al onze gasten achter al die gesloten deuren Angst voor het wegvallen van die veelkleurigheid van mens en samenleving vooral van…

Het oudejaar 2011 gaat overlijden het oudejaar 2011 gaat dood het nieuwe jaar 2012 zal verschijnen wees niet bang en voel geen nood Zoals bij de dood van de Koning dan gaat ook alles gewoon door na 'de Koning is dood´ roepen we 'Leve de Koning' met elkaar in koor Dan gaan we samen verder met zingen in 't levenskoor dat jaartallen telt…

Je leent bij leven de aarde laat de schuld niet oplopen!…

Begraaf mij maar onder een oude boom het allerliefst een eeuwenoude eik Maak een precies passend diep gat wentel mijn dode lichaam in doeken gemaakt van vers geschoren schapenwol en vertrouw me zo toe aan de aarde Zo natuurlijk mogelijk wil ik mijn lijk in de natuur laten begraven Dan zal mijn geest natuurlijk aardig en vol hemels vertrouwen…

Censuur koploper van dictatuur!…

Loop gerust voorbij aan de dood maar niet aan "LE DERNIER VOYAGE' Rozengracht 189 Amsterdam-Jordaan Deze stijlwinkel afscheidswinkel van verfraaiing en verzachting voor wie doodgaat en haar nabestaanden Zelf doodgaan is eenmalig maar talrijk in je leven anderen je familie je vrienden je netwerkmensen zovele dierbaren…

Erwin Olaf is dood Maar zijn werk leeft Een beetje gek Heel veel te gek Te mooi Te inlevend Zin gevend Zen voelend ’T zal nog meer leven Dan tijdens zijn leven Wat heeft die man geleefd Wat heeft die man gewerkt Wat heeft die man betekend Veel, heel veel, te veel Erwin Olaf de Koning te rijk Maxima , W.A. en ‘t Rijks verrijkt…

Als de rouw zo vaak heeft aangeklopt is 't moeilijk de deur gesloten te houden soms staat mijn deur gewoon op een kier in de hoop dat de rouw voorbij gaat of zonder kloppen even zijn werk doet Want verdriet, pijn, angst, verslagenheid ze doen bij leven en bij dood hun werk en soms zo vaak, maar ook dat went zoals het hele leven wennen…

Als ik een stukje van de wereld ben dan ben ik daarvoor verantwoordelijk als ik een stukje van de wereld heb dan ben ik daarvoor ook verantwoordelijk als ik stukje bij beetje de wereld verlaat dan blijf ik verantwoordelijk voor daarna als ik gestorven ben, cremeer me dan maar dan vraag ik maar om een heel klein stukje als mijn as begraven wordt…

Als ik voortaan afwijk van mijn intrinsieke gedrag: manieren, humor, omgang, kleding, kleur en geur dan schaar ik het maar voor een tijd onder loyaliteit voor de duur dat ik afhankelijk ben van anderen Die anderen zijn niet zoveel anders dan ik maar Mercurius: De God van de Handel is meer op hun hand, dan de mijne Ik kan altijd nog in het…

Wij begraven anonieme doden ook al kennen wij hen niet bij naam wij behandelen die doden alsof wij hen kennen bij naam wij spreken over die doden met gevoel voor die mens zonder naam wij werken hard voor die doden net zo lang, wij vinden hun naam wij, levende herkende wereld met naam en toenaam erkennen hun bestaan! --------------------…

Brandt zoveel mogelijk een kaars als het donker wordt, somber blijft Want een brandende kaars geeft: licht = hoop = warmte = gezelligheid een fijne herfst en winter toegewenst!…

Ik ben nu AOW-gerechtigd ik hoef niet meer te werken ik krijg een basisinkomen ik zoek m'n weg elke dag ik voel me verlost en gevangen ik zit nu in het buurthuis ik en zovele 65 plussers ik en zij, zij en ik ik ga dat spul bestellen ik ga er mee stoppen ik ga lekker overlijden ik heb tenminste dat lef ik had het leven lief,…

AVAAZ als de wereld je aanstaat volg ons voed ons vecht mee!…

Waar leidt iets of wat naar toe maar veelal voelt het als ' lijdt' zoveel leed om onverwachte ontwikkelingen kleine en grotere moeilijkheden Wat leidt dan nog af weinig tot niets Maar als ik iets weet iets voel dat afleidt dan zal ik het toepassen op jullie voor jullie samen met jullie!!! Want ik wil jullie niet zien afglijden…

Toen mijn hart stilstond ging mijn liefde nog niet over Toen mijn lichaam jullie verliet ontstond wederzijds het stoffelijk gemis maar voedde vooral onze geestelijkheid van de blijvende invoelbare liefde: van 'n kus, 'n aai, 'n gebaar, 'n blik, 'n praatje, 'n lach, 'n traan die liefde, die voelbare liefde blijft voor altijd!…

Ik huil in dit romantisch klassieke stuk gaat het wenen nooit heen het blijft maar komen en raakt het diepste van mijn ziel en zaligheid en de eeuwigheid welke ook mij wacht dit stuk wat steeds tranen zal brengen welke ik telkenmale zal plengen me zachtkens en intens verdrietig makend over zoveel niet bereikt, niet gekregen afgewezen…

Alex Koek overleden! Alex Koek vierde het leven maar met moeite vier ik nu bij zijn dood zijn leven zijn mooiste momenten mee Ik doe wel mee maar achter elke lach ligt een traan op uitbarsten zoals je kan snikken van de lach barst ik uit in een hevige huilbui waarvan de salvo’s klinken als gelach En als de bittere tranen op zijn geen…

Als alle dagen op elkaar gaan lijken ontstaat bij mij een doods en kil gevoel als je dan ook nog iedere dag hoort van zoveel doden, vrachtwagens met lijken dan lijken die dagen op lijken te gaan lijken doods, bleek, grauw, rauw en oh zo ijzig stil even wordt ik zelf lijkbleek, doodsbang en moe maar dan spreek ik mij mens- en manmoedig…

Mijn verjaardag gaat nog dagen duren Wellicht zelfs wel weken De opgehangen slingers blijven hangen, ook Als ik er niet meer ben Niet om de dood te vieren Maar het leven, mijn gekregen leven Wat ik dan heb weggegeven Als ik er niet meer ben Neem mijn leven dan voor lief Huil gerust, maar laat ook een lach ontstaan als dat te moeilijk is…

In een wereld die van aaibaarheid overloopt verbeeld ik mij Het Paradijs aan te raken geen wind, wel zon, stabiele temperatuur en veel, heel veel aardige, zeer aardige mensen, bijna aaibaar Ik luister naar hun stemmen bijna fluisterend omfloerst beelden besprekend in de tuin biertjes bestellend op het terras Ik besef me door die wat grauwe…

Een begraafplaats spreekt me aan daar zwijg ik graag als het graf respectvol voor de gestorvenen Slechts de bomen ruisen wat en wat bladeren dwarrelen er vanaf God's zonnelicht schijnt op de veeal inktzwarte zerken licht de namen op van die mij voorgingen Ik stap maar weer eens op met lood in de schoenen stap ik mijn leven in hap…

Ik zag de bladeren vallen dwarrelen door de lucht van oude bomen die hun herfst voltooiden Ik zag een hoop zand liggen afgedekt met taxussen van groenblijvende coniferen die haar ´berghulp´ symboliseerde Ik zag een open wachtend graf een groot gapend gat omlijst met taxussentoppen die haar afscheid verzachtte Ik zag de taxussen bewegen…