114 resultaten.
Pacifist
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 171 Wat gebeurt er
met het woordgeluid
wanneer kanonnen bulderen
en stromend bloed
de nacht inluidt
voor doden en gewonden
waar is de stem
die vrede liegt
terwijl geweervuur
steeds meer harten grieft
mensen niets meer vragen
dan doden-loze dagen
is er geen zin
geen woord of taal
die einde maakt
aan dit verhaal
van wreken
en verdelgen…
Moeder
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 194 Zag ik mijn moeder
in de zwoele zomernacht
gekleed in roes van zwarte tulpen
met in haar hart
mijn zelfportret
van hardwerkende handen
en boog zij zich
tot de kolkende rivier
om het haar te wassen
in het bloed van de wereld
door de adem van mijn heimwee.…
Woordwonden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 323 Uit eerbied voor uw schrijven
reageer ik niet
uit al uw woorden voel ik stilte
al zou ik er toe neigen
de minste liefde
voel ik niet
uit al uw wonden
stroomt inkt
naar de rivier
van nieuwe woorden
zo zwart als uw geest
ben ik in uw stilte geweest
zo duister als de nacht
voel ik uw onmacht
in de woordwonden
van uw tedere ziel…
Even bij me
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 205 Je was even bij me
in gedachten ontstaan na een droom
we liepen samen over de kust
van een emotieloos strand
jij bladerde mijn geheugen terug
naar mijn lijfsbehoud
ik nam een beetje ruimte
uit mijn omgeving
die een zweterige geur had
je vertelde iets
over een gestolen tekening
ik gaf je een leeg vel papier
voor de toekomst
nog voor…
Fataal
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 215 Er zat iets
poëtisch in de conversatie
we wisselden gegevens uit
met geluidloze woorden
een duif weggevlogen
uit een oude droom
vloog over een landkaart
naar de horizon
waar geniale autisten
gespecialiseerd in nudisme
de route van organisatie voorzagen
je vertelde iets over een woonplaats
waar vogels met de doden spraken
ik…
Toereikend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 139 Nooit zag ik de hemel meer toereikend
dan die nevelige juliavond
na het voorbij trekken van onweer
dampend boven het liefdesweiland
waar wij betrapt door een terugkerende zon
onze kriebelkleren weer aandeden
om aan de waanzin te ontsnappen
het was bijna aanraakbaar geweest
die zonde tussen het zomerse gras
maar nog voor het tot werkelijk…
Winterboek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 206 Er heerst een winterse stilte
tussen de lege bladzijden
van het onbeschreven winterboek
wat er na het bezinken
is blijven hangen aan de mensheid
is jouw wanhoop
uniek in zijn alleen zijn
maagdelijk als onbetreden sneeuw
als een ster in donkere nacht
die menselijke schaduw verlangt
waar het licht de wensen wegneemt
doodse kalmte zich…
Vogels van het oude lied
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 148 Hoe hoog vliegt de naam
van de moordenaar met faam
in droeve vrede van het lied
door alweer een bloedvergiet
is het keerpunt weer bereikt
hij die zich zonder wapens ijkt
aan de aard van het bestaan
zonder drang in stille waan
zie de vogels vliegen hoog
het kind houdt het niet droog
plast verdrietig in zijn bed
door zijn dromen uitgezet…
Winter in een brief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 254 Winterbomen staan kaal in de straat
wolkenkolossen drijven boven natte daken
jij bent slechts bij me in een laatste brief
alleen de dood kan mijn verlangen doen staken
je aarzelt in het naderbij komen
stilte houdt zich vast aan mijn eenzaamheid
ik droom tussen het zwijgen van antwoorden
alsof ik een landschap ben in de tijd
mijn rivieren…
Spreeuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 207 Het is avond op de gladde daken
geen schimmel waagt zich uit zijn stal
ik zie mijn schizofrene vader
in een kakelbonte spreeuw veranderen
hij breekt uit zijn zwijgen
als een oude ijsschots
op het bevroren meer
ik heb geen herinneringen
aan zijn fysieke agressie
mijn lichaam vindt veiligheid
in mijn lucide droom
het is avond en een…
Leenschilderij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 241 We dwalen in een vierkant land
onze gezamenlijke waarheid
kent geen verfstreken meer
het leenschilderij is veranderd
in een maagdelijk doek
droom niet, verzin niets
verlang niet meer
lijkt het namens
de kunstenaar
te zeggen
we schaduwdansen achter de horizon
waar herfstvogels afscheid nemen
met nieuwe moed als levensbloed
ben jij…
Zielsverwantschap
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 201 Er zijn beeldhouwers
die herinneringen hakken
uit wind en heimwee
omdat het trauma
probeert te ontsnappen
en grafdelvers ongeschonden
met het gelaat in de wind
die dromen laten ontglippen
in zwijgen zonder horizon
er zijn steeds grenzen
te verkennen
maar jouw zielsverwantschap
raakt mij
tot in de kelders van mijn hart.…
Grasveld in het park
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 176 Om in dromen te dwalen
moet je innerlijk rijp zijn
zoals het authentieke knaagdier
in verte van jouw landschap
waar molshopen op bergen lijken
een schilderij zou je kunnen zijn
met verwilderde vergezichten
voor een pastelkleurig konijn
onder mijn hoed van eeuwigheid
terwijl de regen het woord zoekt
vliegen er dromen naar herfstkraaien…
Herfstlicht van de nacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 558 Geluidloos neemt de herfstnacht
alle gedachten mee naar toen
het begon met jouw fluisterstem,
daar bij het graf van jouw vader
vertelde je eindelijk
wat jou was overkomen
in jouw jeugd
er vlogen kraaien
boven bomen die onder herfstlicht
op het kerkhof stonden
er huppelde een verdwaald konijn
op het goed onderhouden graf
van de…
Schoon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 262 De waarheid bij nacht
heeft hier niet veel om het lijf
nu je naast mij ligt
blijf je voortaan onzichtbaar
licht in tijdsverblijf
schoon in jouw vergankelijkheid
neem ik ontvangst van jouw muze
met kleine gebaren omring ik
de liederlijke lethargie
van jouw ontheemde bestaan
iets in de intensiteit
heeft een vacuüm doen ontstaan
terwijl…
Textiel van de dood
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 181 De dood
van jouw stilte is lawaaiig
achter de horizon
trompettert het orkest
in nieuw leven
ik draag jouw broeken
in mijn geest
het textiel van de dood
in gevoelig bewegen
linnen tegen huid
weg naar andere wegen
wollig in mijn hoofd
oneindig langdradig
toekomst die ooit is beloofd
door het verleden genadig
textiel van…
Meeuw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 202 Ik zag mijn moeder
in een meeuw veranderen
tijdens de lucide dromen
van mijn onrust
er stak een wind op
die over het verleden blies
mijn ingewanden lagen hulpeloos
op een tapijt van brandend zand
de meeuw kwam naar mijn rug
naar mijn maag, longen en hart
met een onheilspellende oorlog
in de lethargie van haar schaduw
ik schreef een…
Stille getuige
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 350 Hoe waarheid draait in menselijk verkeer
de ziel die merkt het telkens weer
een vreemd verhaal over moraal
een man begrijpt zijn geest niet meer
maar toekomst werpt een rechte lijn
de winterkou vindt niemand fijn
klimaat hangt aan een zijden draad
en smeltend ijs ten einde raad
zorgt voor extremen in het weer
de mens die krijgt geen lente…
Last van list
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 416 Zij is niet langer de boom
waaraan jij je
na doping zou verhangen
hij is nooit meer de droom
waar je op jouw fiets
naar zou verlangen
droeve helden van weleer
gaan in de hemel tekeer
met helden van vandaag
en stenen in de maag
droom niet, verzin niets, verlang niet meer
de begroting van de tandarts
doet evenveel zeer
als een verleden…
Zielsverwante verlatenheid
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 249 Dikwijls wanneer ik
mezelf in eenzaamheid verlicht
door over het alleen zijn te peinzen
vrees ik weer de zielsverwante verlatenheid
die tijdens mijn herinnerde jeugd
zo voelbaar was in heimweedromen
ik keer dan terug
in verwilderde rozentuinen
en probeer mijn gevoelens
in uitvoerige brieven te omschrijven
maar ik besef tenslotte…
Vacuüm
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 127 Jouw angst heeft
plaats gemaakt voor leegte
het schilderij van de dood
is veranderd in een witte bloem
de armoede van jouw faalangst
heeft je vacuüm gezogen
alles wat er over is
zweeft in de kleinte
van een droom.…
Achter schaduw van mijn stilte
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 308 Mijn woorden, ze waren vaak onzinnig
al kwamen ze dikwijls uit diepte
waar ik door mijn verslaving aan de nacht
met mijn ziel in verzeild was geraakt
ik sprak soms wel hoop uit
in een verklaring van vergankelijkheid
liet ik de dagen scharnieren
met het verlangen van de nacht
ook kleurde ik wolken
in het bijzonder op zolder
stonden duizend…
Intieme duisterklacht
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 246 Haal ze maar weg, de muizenissen
grote, kleine gebeurtenissen in de nacht
hoe ze het humeur soms droef ontstemden
pogingen die je deed, op eigen kracht
je zag niets in de kleuren
waarmee werkelijkheid schetste
een wereld die in arm en rijk
werd verdeeld
je kwam nooit achter de deuren
waarmee het geloof je vaak kwetste
leegte bleef stil,…
Bezoeker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Eigenlijk was jij te ver weg
in het verlangen naar iets
van liefde
voordat het dromen begon
om de dag te begroeten
slechts met mogen
niet met moeten
bleef je een bezoeker
met niets te verliezen.…
Jouw vernietigende kracht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 Wanneer alles gezegd is
steeds opnieuw die opmerking
die een verleden onderuit haalt
een hiaat misschien in jouw denken
of een vernietigende kracht
die uit jouw onderbewustzijn komt
probeer er geen aandacht aan te schenken
want in schemer lacht het denken zacht
streelt herkenning gevoelig drijfzand
in omgeving van de heimweehut
wandelt…
Territorium
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 176 Je dwaalt in een vierkant land
waar ratio en emotie oorlog voeren
zonder elkaar pijn te doen
af en toe
komt er een spreekwoord voorbij
toepasselijk in de tijd
maar verloren voor de eeuwigheid
van het alsmaar dieper innerlijk voelen
alsof het land geen bodem kent
beadem je verleden in de toekomst
haal je alles wat overbodig is weg
om…
Aardse sferen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 205 Of ik je ooit weer ontmoet
na een sterven in de toekomst
wanneer we zonder leven zijn
en het gemis geen pijn doet
zal ik vragen aan de herfstvogels
als ze afscheid nemen
en ik beloof je
in aardse sferen
tijdens dit herdenken
ben ik mezelf
en blijf ik aan je denken.…
Vanaf de horizon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 355 Het gras kleurt grauw
waar jij dromen verspeelt
slapen zeemeerminnen
op vaste wal, vervreemd
golven klotsen tegen kadekust
dromen hernemen liefste lust
en jij schrijft brieven aan de toekomst
vanaf de horizon tot aan het heelal
voor wie het hoort, de zondeval
is door jouw ogen droomgestoord
maar het leven is geen carnaval
door liefde…
Het doodspapier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 655 De herfst treedt weer toe
in mijn belevingswereld
‘t vergankelijke seizoen
van jouw trieste dood
het doodspapier wordt weer
opnieuw gelezen, en tranen wellen
uit bron van innerlijke nood
een doodsgedicht
door jou geschreven
over passie, sterven
en dagelijks brood
de laatste uren
van jouw beklemmende leven
onze gezamenlijke waarheid…
Voelbaar in herinnering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 305 Soms,
wanneer ik in schemerlicht
peins over het alleen zijn
vrees ik weer de eenzaamheid
die tijdens mijn adolescentie
zo onvruchtbaar voelbaar was
in eigenzinnigheid van dromen
ik keer dan terug
in de wilde rozentuin
probeer gevoelens
over diep verlangen
in brieven te omschrijven
na iedere zin voel ik de droomvlucht
erotiek van…