Alle inzendingen van Jeroen Zwaal

Als hanen van torens kukelen Klokken nergens op slaan Als de priester zijn heilige hang Naar jonge billetjes laat gaan Misschien wel nooit Begrijpt men alle boeken Leest men wit op zwart Dan wordt uit alle hoeken Een wereldhoop gestart Misschien wel nooit De tempel in je hart De gedachten in je hoofd Zijn eerlijker dan dit alles…

Nog even en alles is internet Kennis, cultuur, porno, pret Alles wordt er op gezet Leven als upload tot aan de dood Wanneer wordt het mijn strop? Weet je wat? Dat zoek ik op…

...voor 'mijn' kinderen Oorlog zag ik in hun ogen Vrijheid schalde in hun lach Steeds meer begonnen ze te geloven Steeds vaker van dag tot dag Hoop zag ik in hun ogen En een blik, nog vol verdriet Onzeker vroegen ze me onbewogen Zonder woorden zei ik: ‘ik weet het niet’ Hoe kan ik nu zeggen Wat hen staat te wachten? Wat valt er uit…

Aan de keerzijde van de medaille bevindt zich de held…

Voor hen die bijna durven Als je nu gewoon probeert Zoals een kind al doende leert Een keertje vallen en weer opstaan Drempels nemen en weer verder gaan Kijken naar een mooie bloem Lachen om insectgezoem Spelen met een rode bal Alsof er nooit een avond komen zal Snel vergeten als je je bezeert Elke dag een dag dat je weer leert En…

Op overdagse wolken schijnt altijd de zon Ze vormen zichzelf, groeperen Ze huilen hun regen leeg, pakken samen De draad weer op door te condenseren Ze compenseren de gaten in de lucht Ze accepteren zonnestralen in vogelvlucht Drijven als een warme deken richting de koude nacht Omarmen gouden randen aan hun grens van waterzucht Veranderen…

Wees iemand en niemand verbergt iets Wees iets en iedereen ziet het Verberg niets en niemand die het ziet…

Iedereen zit aan tafel En heeft het leuk Door samen te praten Maar ergens slaat een deuk In iemands vertrouwen Die zit te rouwen Alleen Niemand heeft het in de gaten Iedereen zit nog aan tafel En heeft het leuk Geboorte van jezus ja en amen Kalkoen In Een Saus Van Bramen Maar ergens slaat weer een deuk In iemands vertrouwen Die zit…

Zonneschijn Heb ik niet nodig Om gelukkig te zijn Geef mij maar Alle pech, de dorheid en de pijn En ik ga er doorheen Daarna ben ik gelukkig En zit ik in de zon Die toch wel scheen Vandaag En schijnt Deze schoonheid Extra, als een extra Als een onbeantwoorde bonusvraag Zojuist goed beantwoord Zonder woorden helemaal verantwoord…

Nooit zou dit gebeuren Als het mooi had mogen zijn Maar elke keer als ik zo kijk Moet ik toch weer betreuren Dat mijn leven is gegaan Zoals het moest bestaan Ondanks die openbaring van de mooiste kleuren En dat ik hiermee mijn leven vul Als strepen op een doek Met kleuren verf zo fris en gul Over een diepe zwarte laag Van vernieling en…

Als je ogen mij ontwijken Als je stem mij niet meer hoort Als echt begint te lijken Als alles jou zo stoort Als samen twee keer één is Als delen niets vervult Als telkens blijkt ‘er is iets mis’ Als schuld Dan ontwijk ik je ogen dan ben ik alleen met de waarheid die me stoort Dan wordt een flauwe optelsom die maar niet wil kloppen…

Hoe zou het zijn met mijn vlinder? Mijn vlinder uit de nacht Hoe zou ze zich nu voelen Zonder dat ik nog wacht? Hoe ver zouden haar vleugels reiken? Zou zonlicht haar zachtjes strelen? Hoe zou ze zich vermaken? Zou zij zich ook vervelen? Zou ze alleen zijn soms En zou ze vrienden maken? Met wie zou ze spelen? Wie zal haar hersens…

Ik zocht naar mooie woorden maar vond alleen maar stenen Gestapelde dolmen Menhirs rechtop In lompe hoekige ronden Ik zat op ze Klom en klauterde En het ‘louterde’ Toch een mooi woord gevonden!…

Paniek-getjiep klinkt het verderop Er sluipt een kat met een nestje in zijn kop Geruisloos verdwijnt hij de struiken in Moedermerel bekijkt het flink, tegen haar zin Tjiep – tjiep zo klinkt ononderbroken onmacht De lichte lucht verkleurt, verdraait, verzacht Horen doe ik haar al lang niet meer Ik denk:‘Morgen hopelijk warmer weer.’…

Totdat ik wolken droom En ik de regen niet meer hoor De dag bijna voorbij geraasd Totdat niets meer weet En gisteren rond was Zoals de maan van laatst De nacht verglijdt onhoorbaar haast De Poolster maakt een kanteling Om morgen…

Elke zee is veilig Elke haven is een thuis De reis is vol vertrouwen Zelfs breekbaar gaat niet stuk Wanneer je elkanders baken bent En elkaar om beurten volgt Zoveel meer zul je behouden Op golven van geluk…

Een huis dat honderden jaren staat Stille ramen waar verkeer langs gaat Vensters maken buiten en binnen Als zwart het wit verstaat Twee geliefden verhouden zich tot elkaar Als het glas waardoor je kijkt Hetzelfde lijkt Als ze beminnen Een huis dat honderden jaren staat Stille ramen waar verkeer langs gaat Een kind dat er opgroeit en…

Overal waar ik zal gaan zullen mijn woorden komen Ze duwen me naar voren en zachtjes leun ik terug Op woorden gedragen zijn mijn handen Die vlug schrijven een weg vooruit…

Onvoorspelbaar wat het is Want wat ik denk te hopen Voelbaar echt, en prachtig moet nog komen om te gaan Het is samen lopen En tja hier zit ik schrijvend Alleen en heel onmachtig Om het enkel staan……

Begripvol, had ik begrepen, is veel weten: Van woorden, wetenswaardigheden, betekenissen juist op waarde schatten, zonder gissen. Naar nooit lang vissen naar de juiste definitie, maar met concrete taal een abstract verhaal kunnen linken aan een eigen kader van auto-vormende cognitie. Door goed kunnen luisteren naar het fluisteren…

Mijn linker voet stapt: ‘Ik weet het niet’ Mijn rechter voet volgt met: ‘Ik ben het niet’ Mijn linker zwaait: ‘Ik wil het wel’ Mijn rechter zet: ‘Maar ik weet het niet’ Een enkel kraakt: ‘Ik hoop het wel’ Mijn teen antwoordt: ‘Maar toch weer niet’ Mijn kuiten zeggen: ‘We voelen wel’ Mijn dijen kletsen: ‘We zijn het niet’ Links: ‘Nog…

Het is nu niet echt anders en toch ook weer wel Alsof ik nu pas praat over wat ik net vertel: In rust zijn Bezig, druk Alleen zijn Met geluk Kunnen, doen en weten Voelen wat ik wil Willen reiken naar wat mijn vingers grijpen Blij zijn, Vreugdevol verdrietig Groot zijn en nietig Groeien en rijpen Ervaren als hetzelfde…

Drogend in de kortste tijd Zonder al te veel gezeur Gister met een brave plicht Hier en daar een gat gedicht Vandaag heb ik een beetje spijt Heb hier en daar terreur verricht Langs de stenen met zijn geur Zoekt een bijtje naar zijn deur…

Stil staat alles Elke kracht weigert zijn invloed, mijn invloed Zwaarte valt weg alsof het niets is en dat voelt wederzijds Materiaal zonder bestaansrecht, ik zonder materiaal Atomen weigeren simpel weg te draaien Aan het niets houd ik me vast Zonnestralen komen gevangen in dit ogenblik te langzaam binnen door het raam Lopen is onmogelijk…

Groenten weeg ik met een zwier Welke zuivel pakt mijn hand? Tjonge zeg, wat staat er hier Op de vlaflip bovenrand? Extra romig, extra zacht Nou, dát is onverwacht Houdbaar tot: 01-09-08 Dan wordt ons kind verwacht! Kijk daar papa heerlijk gaan Denkend aan een haar of hem De radio staat keihard aan ‘Together’ zingt een stem Ineens…

Hij ploegde met man en macht Handen zaaiden concepten Onder de hete zon Een lovend woord gaf zeggingskracht Toen het over bloeien repte Wist hij dat hij het kon Hopend op een oogst vol pracht Velden vol verlepten Tot hij opnieuw begon…

Dunne arm aan blauwe hand Ruime ring aan stille vinger Harde lucht aan witte slang Geborrel; zuurstof in een bakje water Een kus, een streel Vocht deppen op de lippen Praten aan het witte bed Langzaam wordt het later - Klein nog, daar ging je Van niets een besef Het alles werd alles Van jaren aaneen Van oorlog tot sterven Van geven…

Buurmeisje Hoi buurmeisje Je doorbreekt mijn sleur Kom ik net op mijn saaie dag Bij mijn droge voordeur Spring jij tevoorschijn Vanachter het hekje Je bent zo blij en vrolijk Je duwt en trekt en kwebbelt gebekt Scheld met kleuterwoorden Met in je mondhoek een chocoladevlekje Poepie scheetje drollie plas Gekke Jan dikke bil poepiedrol…

Dag oma! Ik noemde haar de naam en het geslacht 'Ik heb het gehoord' klonk er zacht U mag het weten, Al zit 't in de buik nog 'Ik heb het gehoord', zei ze iets harder Het gesprek viel ten einde Tot een eenzijdig stil Dag oma! 'Hoe zwaar is het?' Vroeg ze in de verte…

Sjoertie Sjoertie Nu ben je weg Je brokjes staan er nog En de tuin is onbeslopen Hopelijk heb je nooit meer pijn En zit je lekker warm En kan je weer goed lopen Sjoertie Sjoertie Wat had ik het fijn Je was echt waar mijn maatje Mijn lieve grote stoere kater Jij was het vuur en ik het water Het is zo moeilijk weer alleen te zijn “Sjoertie…