als het stille zand strandt in de golfslag
en enkel water ooglicht vult
-een behoedzame wader zoekend naar
wat laatste wulkenresten niet te na gesproken -
mengt zich zilte ziel met zee
rouwt ze om haar diep geheim verborgen
waar het wrak dat ooit haar leven was
in de onderstroom tot de bodem is gezakt
zwanger van de heimwee
en zie
de zee…
ik grijp deze wereld niet
bij de knoppenloze stengel
die als gebeente zonder merg
schokschoudert na de eerste oohs en aahs van
mooie tulpen uit Amsterdam, mevrouwtje
en lekkere asperges uit volle Vlaamse grond
en toch wel een rare gast die Breivik
-waar ging deze winter ook weer overheen?-
ik eet van deze wereld niet meer mee
ik heb haar…
Verdampte gedachten gepakt
in waardeloze wolken woorden.
Wat spreken wij toch steeds
zonder schaamte en zonder onderscheid
van waarheid en van waan.
Wat praten we maar raak
met losse flodders en met scherp.
Stuifkruit is ons recht.
Onze mening is ons bestaan.
Niemand denkt aan een staakt het vuren.
Niemand vindt woorden die pleiten
voor…
Ik weet niet hoe ik tellen moet
Van 15 en van 7
Wie niet weg is wordt gezien
Even wordt oneven
Ik snap niet wie er sterven moest
In een volle bus jolijt
Onschuld wordt er niet ontzien
Klein geluk verdreven
Ik begrijp niet hoe begrijpen moet
Als geen greep houvast nog biedt
Ik turf hun namen als voorzien
En denk: "Wie?" En ook nog: "Leven…
bewinterde aarde
je versteent alle wereldse geluiden
slechts hier en daar
vallen scherven gekraai
her en der
en woorden vervriezen in de mond
je hardheid
mildert plots het bestaan
er rest nu geen lawaai
als is het leven van overtolligheid ontdaan
stil als steen
zacht het kristallen gras
en bewegingloos alles op zijn plaats gevroren
de ochtenden…
Doornroosje
zoals ze reeds een poosje
is.
Laat de dageraad passeren
laat uit de veren
en
steeds mooi moe
haar steengroengrijze oogjes toe.
Gemis
van wat haar leven vertransporteert
door al dat slapen en gegeneerd
CVS-en.
Zingen enkel het refrein
zonder dat anderen
beseffen hoe ze bidt
en hoe ze smeekt
om haar prins te kussen
en…
Tussen avond en ochtend ontwaken,
slaapdronken in de badkamer verzeilen
en jezelf verlaten
wanneer je klaterend pist.
Door het raam knuffelen nevelen
van opkomende slierten mist.
Het zijn krullende knevels onaanraakbare
verwaseming
van een droom die nooit meer op je wacht.
Tussen avond en ochtend
veradem je nacht.…
Fingerspitzengefühl
komt op
en laat niet los
wringt z’n weg
door je buik en je borst
en stroomt tot tussen je oren
- de materniteit waar woorden worden geboren –
die wriemelen en wrikken
wippen en springen
om zo snel als kan langs je handen
in die Fingerspitzen te belanden
en te ontsnappen
te gaan lopen en te gaan vliegen
een lammerendans…
135
Bezig met laden