1561 resultaten.
de trombonist
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 750 hij schuift vooruit
en dan weer terug
doch niet in gelijke mate
in wisselende standen
spuugt hij geluiden voor zich uit
op verschillende tonen en maten
of naar links
dan wel rechts
maar immer in de lucht
waar bollende wangen,
droge keel met opgezette aders
in de nek en op het hoofd
tezamen met verlangende lippen
uitzien naar…
mijn gebroken armen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 739 troosten kan ik
slechts met woorden
maar besef terdege
dat zij de zee er niet
van kan weerhouden
oud zout in jouw wonden te legen
de spiegel van de dag
zo ogenschijnlijk alledaags
legt de leegte bloot
het scheurt het hart in stukken
maakt van de pijn
in de ogen gewag
ziet helen alsmaar mislukken
waar geen leven is,
daar verschijnt…
schaduwbeeld
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 481 de schaduw
achtervolgt mij
als zij een oogje
op me heeft
ik loop daarom
het liefst
in duisternis
mijn hersenschim
en ik
rusten dan,
ongedwongen,
in de avondgeest…
Herscheppen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 345 als de straat dreigt dood te lopen
of de lantaarn te weinig belicht
vergeet dan voor een wijle
de naamplaatjes op deuren
of namen van stijlen
schrap nummers
die aan bordjes zijn toegedicht
erken dat het onkruid tussen
klinkers is geslopen
daarmee schep je
nog geen wanorde
of ruïnes in spe
plaats je geen vlaggen
op zwarte lijkauto's…
de geringste
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 947 zie mijn pink
aangevoerd door
de kleine nagel
als schild
terwijl mijn
geringste teen,
in deze, ter
rechter zijde,
ook wel de
minste vinger
aan mijn voet,
kneuterig is te noemen
en door verwijdering
van een eksteroog
genadeloos gevild…
als vandaag
netgedicht
3.0 met 111 stemmen 308 als vandaag
een lenteblad
jou niet zal bereiken
dan leg ik nu
mijn hand
op je wang
we zijn even
als gelijken
ik kijk je aan
nee, wees niet bang
we zijn in
vriendschapsland
om elkaar
in het voorbijgaan
met sprakeloze warmte
te verrijken…
een geboren einde
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 984 er is een tijd van komen
de eerste stap van gaan
een poging tot scheppen
om dat weer los te laten
ja, ik was met veel begaan
maar het meeste bleek al
in een ver verleden verlaten
of tot stof te zijn vergaan
torens van gestapelde beelden
bouwde ik om me heen
het was slechts mijn gegeven tijd
inkleuren
het waren de momenten van stilte…
van de duivel bevallen
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 739 mijn liefdevolle hand wil geven
en zo volkomenheid schenken
ik word door onbaatzuchtige
passie gedreven
wil jou met een pauwenstaart zwaaiend
in mijn richting wenken
waar ik het pad alvast
met rozenblaadjes heb gestreeld
opdat je vrijelijk voort kan schrijden
en gratie wordt toebedeeld
om omzichtig tot rijkdom te leiden
toch geraakt…
gebroken taal
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 453 en toen,
andermaal,
zeeg de stilte
er ontbrak lippentaal
overdonderend
de allengs ingeslopen kilte
het klare licht
groeide donker dicht
verbetenheid
enkel op zwart gericht
ruimten met
verstomde gedachten
wirwar van spinsels
die de werkelijkheid
verachtten…
dicht de dag
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 525 vandaag worden woorden uitgelicht
soms aan elkaar geregen
zwaar of licht van gewicht
doch in de mond gelegen
uitgesproken
en meer dan alleen
op pennenlikkers gericht
heden is de dag van het dicht
het verbloemd verbeelden
of afdrukken van vergane weelde
opdat hopelijk menig lezer zwicht
en zich herkent in de ander
poëzie is voor…
mijn adonis
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 1.115 hij was nog zo jong
de ruige adonis
die mijn ziel beroerde
toen hij mijn hart bezong
wat was het toch
dat mij diep ontroerde
ikzelf was al vergrijsd
reeds lang gearriveerd
in het zogenaamde leven
de wereld bereisd
met weelde omgeven.
hij keek me uitnodigend
met grote open kijkers aan
mij zuigend in zijn stralende lach
elke…
dodenmars (2)
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 609 ik loop voor
de muziek uit
dat doe ik wel vaker
speel op
mijn oude dwarsfluit
het largo van
mijn eeuwig verdriet
in mijn rug voel ik
de trilling van de trommelaars
met koude rilling gepaard
in weemoedig gelid, het geluid
van de klarinettenbroeders
ik loop vooruit
de tragiek in mijn benen geaard
de laatste gang, gedragen,
van mijn…
zie mij
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 957 mijn lief,
sluit je ogen
en kijk mij aan
zie de
kleurrijke regenbogen
die ons binden
en als vanzelf
onze harten vinden
je teder lijf
raakt mij
binnen de
ruimte van
zij aan zij
ik hoef
niets te zeggen
je bent in mij…
gedag
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 704 ik zeg even gedag
laat zien
dat sinds de vorige keer
we waren toen samen
in die ijzige sfeer
ja, ik maak er maar van gewag,
elkanders ziel doopten
in stinkende teer
onze woorden kleefden
aan tongen met pek
we waren kemphanen
met een opgezette nek
en ik tegenover jou stond,
mijn lijfde trilde
toen jij, ja jij
mij naar het…
vertel me wie ik was
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 736 al probeer ik
het sterven te mijden
op mijn verleden
kan ik me niet
voorbereiden
ik ben er geweest
zal ik niet kunnen zeggen
mijn bestaan is ook
amper uit te leggen
de dood maakt
dat mijn historie
geschapen wordt:
een groeiend monument
waar voor de nabestaanden
reeds de fundering is gestort…
ik
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 795 dat
wat je niet ziet
ben ik ook
voel je iets
wanneer mijn woorden
anders duiden
ook dan zijn het
betekenisvolle geluiden
van deze mens
jawel,
met wisselende
akkoorden…
het dauwt
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 452 het dauwt over
mijn gesprokkeld
hout
het bos is kaal
de ziel rouwt
het zijn
vaal…
vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 831 vandaag verliest
het kind in mij
vandaag verliest
het kind in mij
opnieuw de hoop
die blijkt,
al kon hij het weten,
verborgen
in een
onlosmakelijke knoop
van liefde en
zorgen
alhoewel gedragen
door een prille ochtend
ligt het duister op de loer
waar allengs
onder de onbereikbare zon,
de verwachting sterft
wat dan het…
ik schrijf je dit
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 979 ik schrijf je dit
als het zwart
nog de ramen
bedekt
en rust nog
naast stilte zit
alsof de nacht,
met gemak,
nog even
de eeuwigheid
oprekt
ik schrijf je dit,
zomaar,
zonder heden
en verleden,
en droom dat het licht
nog niet
door jachtige gedachten
wordt bereden…
de ijzeren trap
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 373 ik zie het licht worden
zonder zonnestralen
in het grijs van de ochtend
terwijl de slaap nog vecht
tegen de nieuwe orde
onder de indruk
van gedichten
die over de ziel verhalen
de ijzeren trap
leidt mij omhoog
naar de zolder,
van de avond ervoor,
met licht in glas
met geluid zo zacht als was
waar het gezochte woord
in beelden schiet…
sterven bij leven
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 876 ademen zonder morgen
is omgaan met het nu,
het heden,
waar geborgenheid
in vandaag
moet zijn verborgen
het is niet meer verlaten
op een verwachtende hoop
een droom met in wezen
onbekende baten
of zo men wil,
fantasieloze gaten
je bent op…
de overkant
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 662 soms denk ik wel
of vaker nog
in momenten
die vragen om lange adem
en er geen sprake meer is
van een ontluikende lente
of ik niet ten onder ga
aan gestapelde lasten
waar gevoelens lijken versteend
of gespletenheid zich uit
in onoverbrugbare barsten
en de resterende tijd alleen
aan de duivel is uitgeleend
als het mij dan toch lukt…
hoor mij
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 975 hoor mij
als ik fluister
over het pad
naar het meer
met roepende vlinders
en broze libelles
leg je oor te luister
hoe zachte klanken
waaien langs mijn tong
en ranke lippen
van het harpspel
uit mijn ademende ziel
het zijn witte engelen
die ook uit mijn zuchten
nog geurende roosjes knippen…
omzien naar jou
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.022 voor jou
die dit leest in stilte
en het licht van morgen
nu al ervaart in kilte
weet
dat ik
je omarm,
zomaar,
in gedachten
en heel even
mijn lach is warm
het is om jou,
weliswaar
van verre,
enige nabijheid
te geven…
geriefelijke troost
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 736 ik dwaal in een ongerede gevoel
immer zoekend naar geriefelijke troost,
is het gewoon mijn leven dat ik bedoel
gewaarworden van hoe ik door het
naakte bestaan word geloodst
of daar mijn ademend hopen op stoel
en liefde in een flits wordt nagebootst
in verwijlende dromen bij dagend licht
ach lieve, laat mij de glans zien in je twinkelende…
nacht in dag
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 406 ik,
de dichter
deel met u
de verveling
door enkele
minuten heen
volg mij in
het trage ademen
der seconden
vier de oogleden
ze zijn door
loomheid te zwaar
bevonden
maak de wimpers
tot één horizon
waar licht verstilt
en de dag
zich aan donkerte vertilt…
uitzien naar morgen
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 798 ik zie uit
naar morgen
waar het licht
nog onbevlekt is
alsof ik
in de toekomst
word geborgen
een verwachting
zonder gemis…
een stilleven
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 594 gebogen
leun ik
op de steunen
van mijn
statigheid
een rustpunt
terzijde van de schouw
een monument
van waardigheid
een hoge zetel met leder
en uit donker eikenhout
opgebouwd
de jaren zijn
ons aan te zien
als het sierlijk schrijnwerk
verschoten rouwt
de haard uitsterft
gelijk mijn toekomst
die stilaan verflauwt…
kom maar
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.156 mijn handen steek ik uit
gedragen door vragende armen
kom maar, fluistert mijn stem
ik til je naar mijn rozenbed
zal je tere huid verwarmen
ik strijk langs je kwetsbaar lijf
mijn ogen op je gericht
verlegen zie je naar binnen
dat verraadt je glimlachend gezicht
kom maar, fluistert mijn stem
voel de stilte in ons dalen
kijk ook naar…
het sterven beminnen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 426 als het jaar zijn einde nadert
verblijf ik wat dieper vanbinnen
de hemel duikt dan
ongevraagd in mijn ziel
alsof ik het sterven,
haast gedwongen
moet leren beminnen
het hangend grijs
dringt zich door mijn huid
om de maakbaarheid te vertragen
en de winterslaap te verkiezen
tot mijn allerlaatste bruid
als hoop verder reikt dan het…