401 resultaten.
De kriekende zomer
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 210 Als de kriekenboom beladen stond
en de confituurkom zuurzoete
aroma’s pruttelde,
schreven we op etiketten:
- Kriekenconfituur 1964 -
Later zongen we :
“Quand nous chanterons,
le temps des cerises,
et gai rossignol et merle moqueur
seront tous en fête.”
We wreven terwijl ons hand in een
draaibeweging over onze buik,
smeerden…
Mijn dag en was niet oud genoeg
poëzie
5.0 met 1 stemmen 805 Mijn dag en was niet oud genoeg,
mijn hart en was niet koud genoeg,
dat zwaar de vlijme twijfel-ploeg
mijn vree niet breke ...
Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd)
een vrouw, die, vreemder angst beklemd,
oneindig naait haar doden-hemd
steke bij steke.
En 'k naai mijn eigen weifel-kleed,
zorgvuldig zo't mijn vrezen sneed…
De vrouwen die ik heb gekend
poëzie
5.0 met 2 stemmen 671 De vrouwen die ik heb gekend
zijn mij voorbij-getreden
als zwaarden, in vaste vuist geklemd,
die bevriezende sneeuw door-sneden.
Hun hoop, hun schoonheid en hun schroom
bleef in mijn oog geschreven;...
- maar groeide er ooit tot in de boom
wat werd in bast gedreven?
Zo draag 'k, - mijn eigen vreugde wáard -
in naderend minnens-duister…
2014
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 178 Kijk vooruit
Niet achterom
Want voor je het weet
Sta je stijf en krom…
'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend
poëzie
5.0 met 2 stemmen 418 'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend
al wemelt twijfel in de opalen van mijne ogen;
'k heb in mijn leven meer geloochend dan gelogen,
en zie: de bitterheid ligt om mijn mond versteend.
o Gij, die morgen om mijn laatste bed gebogen,
u voor het raadsel van dees ziele hebt vereênd:
uw zucht trilt door een ijlt die gij vol wisheid…
'k Ben eenzaam droef
poëzie
5.0 met 2 stemmen 702 'k Ben eenzaam-droef, in 't geel-teer avond-dalen...
Door 't open venster hoor 'k de donzen val
van klamme bloemen in kristallen schale...
- En 'k weet niet of ik haar beminnen zal,
in 't stil en licht bewegen harer leden,
en hare goedheid in mijn vreemd bestaan...
'k Ben droef, en 'k hoor haar stille voeten gaan,
en haar…
Menselijk gedrag
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 241 Net aan tafel, heel de dag gesjouwd
Gaat de bel in de kou
Het is de buurvrouw
Die me een bus met gleuf voorhoudt
Wat doe je dan met tegenzin?
Je lacht en stopt er een euro in…
Ik hoor de nacht die nader-zijgt
poëzie
5.0 met 4 stemmen 406 Ik hoor de nacht die nader-zijgt, –
en beider zwijgen...
Ik voel uw hoofd naar mij geneigd,
– zal ’t míjne neigen?
Uw aangezicht is vreemdlijk stil
in ’t schemer-leven...
Ik zie het laatste dag-geril
in de avond-dreven.
– Is dit een einde of een begin?...
Uw handen glanzen;
uw blik is als violen in
verslenste kransen...
– – Ach, is…
Kwaal en middel
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 124 Om een virus af te remmen
Ontwrichten we de maatschappij
Ga nog even door zo
En we hebben allebei…
Italië stort EU in de afgrond
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 81 Hebt u spaargeld?
Maak het op!
Italië is bankroet
U wacht een strop
De derde economie van de EU
zucht onder een schuldenlast
2000 Miljard euro
is er losjes doorgejast
Ach, als het spannend wordt
redt de rest ons wel
Want als ze het niet doen
komen ze zelf in de knel
Inflatie is onze vrind
Hoe hoger, hoe beter
Onze schuld verdampt…
De bedelaar
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.056 Vóór de kerke, met 'n lange
paternoster in z'n hand,
is 'n blinde bedelaar ge-
zeten, op 'n hoopje zand.
Z'n gekrulde grijze lokken
vlotten lijk gezwingeld vlas,
uit z'n mutse neder, op de
krage van z'n winterjas.
Langs hem, ligt 'n waterhond te
Slapen, die van tijd tot tijd
wakker schiet en met z'n witte
tanden, naar de vlooien…
Aan een zeer jong meisje
poëzie
4.0 met 3 stemmen 509 Ik hadde, o gij die me start, wier ogen zwijgen
als dode vijvers onder loom een lover-dak
dat nooit een blijde pijl van zonne-vreugde brak,
- 'k hadde over uw gestaar mijne ogen willen neigen,
en in de diepte van uw blikken willen zien
het leven dat er leeft, de driften die er dreigen,
en voor wie u bemint wat tederheid misschien
'k…
Wees niet de schroom'ge...
poëzie
4.0 met 3 stemmen 610 Wees niet de schroom'ge, die, in lomer avond-komen,
herdenken zwijgen doet;
ben ík de pleger niet, die met zijn eigen dromen
zijn eigen treurnis voedt?
- Treed nader, zie mij aan, en hoe mijn oog, gelaten,
géen liefde vraagt, o kind;
- ik heb de zeilen van 't verlangen neer-gelaten
bij liggende' avond-wind...
En weder teder in…
De laatste zwaluw
poëzie
4.0 met 3 stemmen 657 Oktober strooit, bij wind en vlagen,
De gele blaadren langs de grond;
Reeds koud en huivrig zijn de dagen,
En vliegt gij, Zwaluw! hier nog rond?
o Vlucht, geliefde! vlucht dees streken,
Door al uw zustren reeds ontweken;
Zet u in betere oorden neer,
De lente is hier al lang verdwenen,
De lieve zomer ook is henen,
Hier zijn geen schone dagen…
Maatje te klein
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 87 In de bloeiende tuin had hij even moeten huilen
toen zijn vrouw vertelde dat hun lievelingsdichter
al een week zo dood als een pier was. Ik stop met
schrijven had hij gedacht. Wat heeft het voor zin.
Even. Want toen de zwoele avond kwam, met pootje
baden in de zee – het levende water dat zijn voeten
waste, streelde, beminde - het deinende…
Slavernij hier en nu
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 105 In dit land met slavernijverleden
wordt niets gedaan aan slavernijheden
Ze heten nu geen slaven maar migranten
Vragen nul investering, lezen geen kranten
Willen wat verdienen, stellen geen vragen
Laten zich misbruiken zonder te klagen want
wie zich verzet, wordt onmiddellijk ontslagen
Een smoezelig bed voor twee man
zodat de ene dag- en
de…
De luchten hangen vol dagen
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.901 De luchten hangen vol dagen, -
De dagen hangen vol smart…
Ik zal te zwak zijn, om te dragen
Wat mij de wereld tegen-sart;
Ik zal te ziek zijn, om te wezen
Wat uw wil star me tegen-slaat,
O mijne dade’ : allene wezen
Die door ’t gewoel bang henen gaat.
Ik, die te trots ben om te leven
In stalen palen enkle tijd:
Ik zal te moe zijn om te…
Ter lome zee met slappe zeilen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 297 Ter lome zee met slappe zeilen
onder eenzelfde lamme zon,
en steeds het onveranderd-ijle
aan elke nieuwe horizon;
aldóor de dagen áldoor varen
een onverschill'ge avond toe,
en eindeloos het loom verzwaren
der lamme leden, hooploos-moe;
en nimmer, nimmer slapen mogen,
maar steeds naar horizonnen spiên
met starre en pijnlijk-sperrende…
Sanctiepakketje voor vrienden?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 114 De EU is toe aan haar zevende sanctiepakket
Wellicht worden het er meer
Om het verderfelijke Rusland te straffen
is de EU druk in de weer
We halen olie en gas wel uit de Golf
Waar Jemen wordt bevrijd
van kwaadaardige satrapen
Waar democratie van oudsher bestaat
en mensen vrijheid smaken
Waar vrouw en man gelijken zijn
voor een liberale…
Dag lief kleintje
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.575 Dag lief kleintje
Dat dit gebeuren kon
Je leventje geëindigd voor het begon
Ook al zal de grond nooit jouw voetjes voelen
En zal de zon nooit je hoofdje beschijnen
Toch zul je nimmer meer verdwijnen
Je bent voor altijd in herinnering
Als een wezentje, teer en klein
Onwetend van wat had kunnen zijn
Je bent nu op een plek
Waar geen verdriet…
Verhangen
poëzie
4.0 met 7 stemmen 936 ’s Nuchtens, over winter, hangt 'n
schuwe schooier in de top
van een eike, langs een wegel,
witgeijzeld, aan 'n strop.
Zijn gerokken lijf, in vodden,
wiegelt met een doof gerucht
van de takken, lijk de slinger
van een uurwerk, door de lucht.
Diepe, met de randen vóór zijn
ogen, zit een vette hoed,
en er leken uit zijn neuze-
gaten zwarte…
Doods-gebed
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.531 Heer, als ik sterf
op een december-dag;
in het ziek laken dat ruikt,
en mijn gezicht: geel als een raap,
mijn baard verwoest door het zweet,
terwijl mijn hand vol angst in het kussen plukt,
Heer, houd dan voor mij, arm schaap,
houd uw barmhartigheid gereed.
Want gedurig was ik lui en dom,
onkuis, hovaardig en zot,
ik was gulzig aan bier-…
DE SPRING-KOORD
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.591 De mens springt in de koord des levens:
God draait de koord.
Elk snakt naar adem tot begevens
en springt toch voort.
Hij zingt er zelfs een wijsje bij
of becijfert elke sprong:
‘ Een … twee … drij …’
O God, Gij houdt de koord,
de dolle koord des levens.
Helaas, toen iemand volop zong
en naarstig sprong:
hij stiet, heel even maar
zijn voet…
Gij spreekt geen woord, o vrouw...
poëzie
4.0 met 8 stemmen 3.963 Gij spreekt geen woord, o vrouw, maar weent aan mijne zijde
onder 't ontgoochlen dat uw tengere schouders boog.
En 'k wéét uw leed, ik woog de keten van uw lijden,
-maar sluit afkerig 't werend oog.
Ik sluit mijn oog. Gevallig voel 'k het bar verstarren,
en harde plooien, van een spot-lach om mijn mond,
-ik die me eens voelde een zelfde neêrlaag…
Oud hart, dat niet bemind en heeft
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.307 Oud hart, dat niet bemind en heeft
dan als een bedelaar, die géeft
om eigen armoê te vergeten;
hoe hebt gij, strammer te elke dag,
maar vromer aan uw glimme-lach,
uw trage levens-straat gesleten!
Elke ure, meerdre deuren toe,
elke' avond pijnelijker moe,
en elke nacht wat langre wake;
wat ijlren honger in uw borst
bij iedre…
god
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 480 Een lid van de bond tegen vloeken
Zocht het woordje god in de boeken
En als hij god vond
Schrapte hij Hem terstond
Want god had met G gemoeten…
tegendraads
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 711 Een schuchtere student uit Schore
Las zijn boeken achterstevoren
Z’n moeder zei, kom
Ik weet wel waarom
Je bent in de stuitlig geboren…
LIEFDE-ZANG
poëzie
4.0 met 2 stemmen 658 Zo gij - de luie laan der zomeren verlaten,
de kudden van uw lust naar laatre stal gemend,
en toé de vrede-deure' en stil het gierend blaten,
en 't zorgen voor het voer der morgenden geláten,
de diepre vreugde van de winter-landen kent;
zo gij geen liefde zoekt in strakke dag-gelaten,
en zelfs geen luistrend oor naar duistre nachten wendt…
VRIJ!
poëzie
4.0 met 2 stemmen 518 Al vreet de vijand ons aan 't hart,
ons hart, ons hart, ons Belgisch hart,
al zit hij aan ons bloed te slikken
en geeft dat pijn en geeft dat smart,
hij zal op 't eind er in verstikken!
Al zuipt de vijand aan ons bloed,
ons bloed, ons bloed, ons Belgisch bloed
dat 't hem de lippen af gaat druipen,
al zwelgt hij kroppensvol zijn…
Receptiewind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 218 Geruisloos ontsloten in gezelschap dicht gepakt
Langzaam verder schuifelend, vriendelijk abstract
Wordt het spannend want u ontwaart
Dat de een onderzoekend naar de ander staart
Dan, alsof er niets is gebeurd, wordt het gesprek hervat
Pas thuis vraagt d'een d'ander: wie was die gore rat?…