Alle inzendingen van LadyLove

Jouw handen door mijn haren ogen kijken mekaar verlangend aan handen die voelen en die strelen geen idee hoe lang we hier al staan Door elke aanraking van jou stijgt snel mijn lichaamstemperatuur het voelt zo waanzinnig lekker om van jou te genieten op dit uur Natte haren op mijn gezicht voel jouw handen over mijn lijf zo heerlijk zoenend…

hoeveel donkere dagen en lange nachten ik ongeduldig op je heb liggen wachten bedolven was je onder dikke lagen sneeuw trok ik brutaal de zon naar hier vleide je 'n tapijt neer van zacht fluweel kwamen uiteindelijk groene stengels uit de grond verschoten knoppen al gauw van kleur speciaal voor deze feestavond drieënveertig lentes geleden…

de pijn die jij mij toedichtte is niet meer van vandaag vele jaren heb ik het bevochten totdat ik het vanmorgen gewoon bij het grofvuil zette…

vier lange jaren zijn verstreken in welke je nog altijd aanwezig bent in kleine dingen van alledag hoe zwaar jouw rugzak woog voor jou zullen we nooit weten, maar dat 'ie te zwaar bleek, was 'n feit het maakte niets uit hoeveel we van je hielden, langzaam maar zeker verdronk jij in jouw poel der wanhoop waar jij zo naar verlangde was…

twee gewassen handen een schone mengkom stralende glimlach het bereidingsboek vol plakkerige ezelsoren twintig vlijtige vingers die goed kneden kunnen vuurrode lippen om te zoenen eerlijke producten om aan te lengen met liefdesliedjes een voorverwarmde oven alwaar de hartvormige taartvorm met beleid wordt ingeschoven wachten verwachtingsvolle…

jouw handen omvouwen mijn gezicht ogen vurig verlangend liefkozen we teder nagels glijden over jouw zijden huid tongen dansend lamenteren we zwaar diep in elkaars ogen kijkend smelten we langzaam tot één handen in elkaar gestrengeld heftiger in elkaar opgaand neemt de passie over drijven we tot geweldige hoogtes totale overgave…

zijn ogen stralen maar d'r hart is leeg 't kwam door de uitslag die ze te horen kreeg zachtjes raakt ze jou lieflijk aan geknakt nog in de knop moet ze hem nu al laten gaan zo net nog in ons midden happend naar ijle lucht sluit 't bloempje z'n blaadjes blaast hij uit zijn laatste zucht…

" Ga je me niet te veel missen " vraag ik, je hand streelt over mijn gezicht Jouw ogen kijken mij indringend aan hoor ik je al blijft je mond dicht Langzaam voel ik warme lippen op de mijne zoenend in het rode avondlicht Strijkt mijn hand door je haren vervuld van jou draai ik me om loop ik langzaam uit het zicht…

hoeveel tijd men is vergeven om hier op aarde te vertoeven te mogen genieten van het leven het is aan géén van ons maar aan god 't staat namelijk geschreven in het boek genaamd 'het lot' -------------------------------------------- *~ Voor Hans 4-9-1960 - † 24-12-2006 ~*…

Weet je zus? als ik naar buiten kijk zo midden in de nacht hoop ik, dat papa daar voor altijd op ons wacht dan gaan we stoeien over sterren op visite bij de maan hoeven we nooit meer op tijd naar bed te gaan neem je wel mee hoor kleine zus kijk ze samen zij aan zij samen turen naar de hemel vragen ze: lieve papa wacht daar…

geraakt tot op het bot voel ik jouw pijn als of het de mijne is zo'n sterke vrouw ongenaakbaar gebroken tot mijn ontsteltenis verraad jouw lichaam zich wint het kwade van het goede glij je langzaam af naar de verdoemenis omarmen wil ik je troosten met al mijn liefde, duw je me weg laat jij mij alleen achter in de duisternis…

Me fiets is gejat ben zo kwaad ben het zo zat want Ze hebben me fiets gejat Wanneer blijven ze eens met hun poten van mijn spullen af Nee, Kom als een dief in de nacht.. da's pas laf Den Haag klote stad ben het zo moe ben het zo zat want Ze hebben voor de 2x mijn fiets gejat…

vol ongeloof na het nieuws dat insloeg als een bom staar ik verloren naar mijn eigen spiegelbeeld vraag me ten zeerste af waarom de ring die ooit onze liefde bezegelde nu voelt als 'n leugen is het gras daadwerkelijk groener daar waar hoop gloort aan de horizon blijf ik gebroken achter…

nimmer ontmoette ik zo'n groot hart onzelfzuchtig vol met goedheid kleur jij het leven mooier ook van 'n ieder die jij aanraakt onuitputtelijke enthousiasme werkt aanstekelijk de sterren van de hemel schrijvend schijnt de zon speciaal voor jou om het leven te vieren…

lange ritten zit rails hem achterna de middag tuurt, duwt de tijd vooruit voortijdig zet donkerte in, waardoor koplampen de eindeloosheid beschijnen, zijn komst haalt en brengt berichten uit een ver verleden tot ze zijn aangekomen op hun plaats van bestemming…

het is nu iets meer dan een jaar geleden toen er 'n ongenode gast verscheen; de dood is het gemis van jou nog immens groot en behoor jij nog lang niet tot het verleden wel vraag ik me nog dagelijks af waarom jij nu al vertrekken moest het maakt me soms razend en zo woest voelt deze intense leegte als 'n straf we hadden samen nog zoveel dromen…

Mijn hart vol van verrukking verraadt mijzelf door mijn gezichtsuitdrukking De warmte die door m'n lijf raast gevoel van passie kan het niet geloven haast Dat 'n gedicht mij zo raken kan draai ik rondjes in de kamer wie zal mij ooit geloven dan Betoverd door vele woorden van weleer neemt het bezit van mij hij moest eens weten…

zijn hand wrijft liefdevol over haar warme wang haar ogen kijken vragend van binnen is ze bang zachtjes neuriet hij 'n deuntje terwijl hij haar kalmeert ontnomen is haar vrijheid 't is de ziekte die regeert met 'n fijnzinnige glimlach steekt hij alle kaarsen aan legt zijn hoofd trouw naast het hare vastberaden dit monster te verslaan…

Morgen zet ik verse stappen verse stappen op het doek als voor het eerst een schrede in vers pak welk maagdelijk wit was bezorgd in de nacht waarin de klok een nieuw jaar inluidt bleef de uil stil kust de ochtend me wakker baant zon zich een weg door voorspelde nevel zodat ik niet verloren loop 4-3'67 ~ 4-3'11…

hier sta ik naakt voor jou mijn armen hoog in de lucht ontvang ik de gift van verlichting door jou dankbaar voel ik me bevrijd van mijn zondes blij ontvang ik deze reiniging waardoor ik klaar ben voor de wereld…

Waar ben je toch mooie lieve warme vrouw Met wie ik velen uren heerlijk passioneel vrijen zou Met wie ik zou willen wandelen hand in hand Willen stralen van geluk onze voetenstappen in het zand Heerlijk glimlachend Mijn hart vreselijk veroverd door jou Waar ben je toch mooie lieve warme vrouw…

Ik zag je stralen van daarboven even glimlachte je naar mij Ik heb het gezien je moet 't geloven er vloog 'n engeltje voorbij…

Mijn vriendin vertelde me in de nacht dat zij tot op heden nog steeds wordt verkracht door haar geliefde stiefpapa en onder het toeziend oog van haar lieve mama Ik kon mijn oren niet geloven ben de schok nog niet te boven Verscheurd ben ik van binnen wat kan ik zeggen, gewoon opnieuw beginnen? Mijn vriendin vertelde me in de nacht dat zij…

het huis staat er nog precies zoals zij het achterliet in haar jonge jaren de deur is nog steeds groen van kleur de raamkozijnen creme gordijnen vuilwit haar ouderlijkhuis die deur waarachter zich zoveel heeft afgespeeld even staat ze stil vliegen beelden voorbij en voelt ze zich nog even onbegrepen…

als je haren gaan verjaren en de jaren gaan ontwaren wetend dat wijzen gaan vergrijzen en de leizen gaan bewijzen dat wanneer dagen gaan verjaren deze tweeling wijsheid heeft weten vergaren over deze en aan gene zijde vol reine liefde omhelst zij beide als je haren gaan verjaren weet je waarom ze 't mooist voor het laatst…

Haar ogen zijn gesloten Onze harten doen zo zeer want Onze Duif is er niet meer 72 liefdevolle jaren Was zij hier op aard alweer maar nu is Onze Duif er niet meer Met een hart van goud en die mooie glimlach keer op keer maar nu is Onze Duif er niet meer Heeft zij haar vleugels uitgeslagen en vliegt zij vrij door de atmosfeer…

Zondag 20 juli, Barbara heeft haar ogen gesloten niet voor nu maar voor altijd Alles wat je haar had willen zeggen is gebeurd of zeg het nu maar heb geen spijt Want haar strijd is nu gestreden veel te vroeg is ze jullie ontnomen Lieve Pieter, de kinderen Ik wens jullie heel veel sterkte in de toekomst die nu gaat komen Altijd…

lig niet zo te gluren kijk mij niet zo aan oh wat lijk je mij toch heerlijk kan de verleiding niet weerstaan de kleur van liefde is degene die jij draagt verleidt mij schaamteloos zo heerlijk ongevraagd geef me aan je over kom ik langzaam dichterbij kan je geur al ruiken jij overheerlijk verse aardbei…

Zigeunerhart gedreven door tonen is muziek de leidraad die door zijn aderen vloeit van en naar zijn zigeunerhart dat hem opzweept tot het creëren van wat leidt tot grote hoogtes schittert de twinkeling niet alleen die van zijn ogen…

In de ban van 't veel te kleine kistje omarmd door 'n witte bloemenzee vermengd met tranen over het lot van 'n ziel die ons veel te vroeg ontnomen werd rest mij niets dan kippenvel…