Pas als je het kwijtraakt
Besef je hoeveel het uitmaakt
Gezond en fit te zijn
Niet te lijden door ziekte en pijn
Dus ga het leven "leven"
Zolang jou, gezondheid is gegeven
Jaag je dromen vandaag nog na
Wacht niet tot morgen
Of tot je met pensjoen gaat
Want straks is het te laat…
Ik kijk door het raam naar buiten
Daar buiten is het leven
Ik wil het ook proeven
Aanraken en voelen
Al is het maar heel even
Maar liever voor altijd
Ik ben het al veels te lang kwijt…
Walrus Freya is niet meer
Ze ligt niet meer te zonnebaden
Het was de laatste keer
Daar in de Oslofjord
Waar ze zich wel eens op een mooi bootje had gestort
De mensen haar dagelijks kwamen bewonderen
Tot die dag, toen het ging donderen...
In het geheim werd ze van haar leven beroofd
Hopelijk hadden ze haar toch goed verdoofd
Ik kan het nog niet…
Mijn boek is uitgegeven
Er staan gedichten in geschreven
Mijn zo "dichtgrage" vader,
mocht dit helaas niet meer beleven
Ik had hem zo graag mijn boek gegeven,
zijn reactie willen horen
Helaas heb ik hem te vroeg verloren
Mijn boek heb ik naast zijn foto gezet
Misschien dat hij nu een klein stapje verzet
Ook al weet ik dat dat niet kan
Toch…
Het leven is duur en wordt duurder
De appelĀ dus zuur en straksĀ zuurder
Onze inkomens zouden hier aan moeten worden aangepast
Zodat onze koopkracht niet wordt aangetast…
Ik voel aan hoe jij je voelt
Dat is depressief
Dus doe ik extra lief
Maar dat maakt geen verschil
Jij lijkt nog even kil
Geen glimlach die verschijnt
Jouw rotgevoel verkleind
Ik blijf wachten op jouw glimlach
Maak een grapje hier en daar
Maar krijg het helaas niet voor elkaar…