Alle inzendingen van Marieke

Vader, moeder, drie toekomstige gezinnen. Zoals ik vader haat, strijker die genas. Hij wil zich voor de eerste hap bezinnen op honger, armoe, de schepper die er was, is, toch geweest moet zijn, et cetera. Hij krijgt bijna geen voedsel binnen want onze vrienden komen hem te na. Rode koppen boven glanzend tafellinnen. Dezelfde koppen in de…

Ik mag vandaag niet vloeken en dat valt mij zwaar. Ook het binnenhouden van de tranen. Wat staan mijn ogen raar. Welke kleren trek ik aan? De hemelsblauwe blouse, de zwarte rok? Sneeuwstorm verwacht. Heerlijk: laat het jagen. In de aarde sneeuwt het niet. Ik zal vragen niet te lachen als ik huil. Mijn moeder hoor ik roepen in de kist: god…

Voel als steen kan niet bewegen stil in koude regen in mijn hoofd storm verdriet enorm verdriet om jou voor iets dat ik zo graag wou…

Hij heeft mijn leren koffers ingepikt. Ik zag hem gaan en dacht: laat hem. Als hij maar voorgoed verdwijnt. Nu ben ik mijn koffers kwijt, hun sterke geur en lege heiligheid zodra ik op mijn kamer pakken ging. Hij heerst door hun afwezigheid. ---------------------------- uit: 'Plejaden', 1992.…

Achterover dit hoofd, vrij de keel, de kin hoog in de lucht, ik hang nog niet, ik speel maar wat. Waarom zo bang en zo gespannen, doodsbang voor de boom die wurgt en voor de struik die wondt? Weg van toezicht, uit het gebied van achterdocht kreun ik het uit: er is voor mij geen therapeut. Ik kan niet rusten in de onbeheerde tuinen die…

Precies twintig jaar geleden, Heeft hij zijn eerste boom geplant. Kort hierna is hij overleden, Ik voelde me sterk met hem verwant. De boom werd sierlijk en groot, Het had mooie ranke takken. Helaas was mijn opa al dood, Hij wilde er brandhout van hakken. Ik mis hem heel erg, Als ik kijk naar die berg, Houtjes van opa's boom. Ik mijmer…

Vader zit vanmorgen in het zwart gekleed. Geniet van tuin en vogels. In mus en gras ziet hij zijn leven na het neemt en eet. Mijn moeder zingt de maaltijd weer gereed. Ik zet mijn pop bij hem op schoot. Hij laat zijn klokje met de vreemde cijfers zien. Die í is één, de v is vijf en deze x is tien. Hij is al jaren dood. Gras is gras, mussen…

Zij is gekleed in kant en koele zijde. Ze zit rechtop en staalblauw is haar blik gericht op smalle marges onverstand. Maar god zij dank ook moeder van geheime zonen. Ik wil nooit zien hoe zij hun liefde geeft, voorleest, in parken en aan stranden speelt. Ze wijst me af en reduceert me tot slavin, ruikt mijn parfum maar wil mij niet bewonen…

Zwarte leegte koude eenzaamheid tranen van ijs vallen op een gebroken hart Een beving, een rilling een windvlaag door mijn kille lichaam Starend in het niets snakt mijn ziel naar adem gevangen voel ik mij Geketend in de boeien van het alleen zijn kruip ik diep in mijn schulp Tijdloos en kleurloos een gapend gat is mijn gemis smachtend…

als je het even niet meer ziet zitten en niet meer door wil gaan denk dan aan je echte vrienden die onvoorwaardelijk naast je staan dan gaat het allemaal wat beter beter dan je had verwacht want je vrienden zijn er voor je elke keer weer dag en nacht…

Er zal straks een leegte zijn die niemand voor u kan vullen een hart is immers klein maar enigzins te hervullen alleen niet op die ene plek speciaal voor u bewaard er is geen gebrek want uw liefdadigheid was goud waard al doet ons dit allen veel verdriet het leven gaat gewoon door maar vergeten doen we u zeker niet we vechten er samen voor…

Een diep dal, zo diep dat het er donker is. Een dal waar nooit licht zou schijnen. Hoe heeft het zo ver kunnen komen Dat de wolken niet meer voor jou verdwijnen? Ben jij dan zo in de steek gelaten, Voel jij je op deze wereld dan zo alleen. Ben je dan zo gekwetst, zo vertrapt, voel je dan helemaal geen liefde om je heen? Wat is er gebeurd…

Zo mooi en puur, Als een onbeschreven blad. Onschuldig en klein als het is, Onwetend van de gevaren om hem heen. In zijn kleine beschermende wereldje, Kan het zorgeloos opgroeien, Tot een wijs en volwassen mens.…

jij en ik alleen oog in oog hand in hand starend naar elkaar ik verdrink in je ogen neem me mee haal me hiervandaan en breng me naar een plek waar ik mezelf kan zijn samen met jou…

Je gooit je tas neer sleutels op tafel even rustig zitten en geen vragen starend naar het onkruid gegroeid in de tuin denkend aan de zomer wintertrui aan lekker even dromen geen gezeur aan je hoofd masserende handen in je nek even verdoofd zuchtend op de stoel er even tussenuit niet denkend dat je weer moet werken je bent nu lekker…

Ontelbaar veel woorden om alles mee te zeggen, Zijn nu onvindbaar om dit gevoel uit te leggen Zo onwerkelijk als het lijkt zo echt dat het is, Wat zo onmisbaar was is nu een groot gemis We zien je nu niet meer leeft nu van ons apart, Je bent niet meer in ons midden maar voor altijd in ons hart.…

Ik tel de weken af de dagen tot ik je zie mn hart bonkt steeds sneller wat doe je toch met me maar ook jij weet 't niet ik tel de dagen af de uren dat ik bij je kan zijn in je armen mag liggen wat doe je toch met me 't voelt zo fijn ik tel de uren af de minuten dat ik je stem hoor ik je liefde mag voelen wat doe je toch met me de…

Verliefd Gelukkig Als ik aan je denk Je mooie ogen Je lieve lach Ik houd van jou Precies zoals je bent Perfect Volmaakt…

Ik kijk naar buiten strijk mijn handen door m’n haar de zon schijnt door de ramen even valt een stilte regendruppels vallen neer maar ook daarmee de lach op mijn gezicht ik voel de pijn steeds meer jij was de enige de enige voor mij jij was m’n liefde waar ben je gebleven ben ik je kwijt ik mis je zo en betuig je mijn spijt ik…

Wat is er moeilijker dan opstaan met een dubbele strijd gevoelens voor twee mensen je wilt ze beiden niet kwijt de een is houden van op de ander ben je verliefd maar t voelt zo goed aan doet liever niemand verdriet wat zijn de woorden waar ik mijn troost in kan vinden waar is mijn steun die mij laat weten aan wie ik mij zal binden…

Wat is nog de zin van het leven als er enkel kou en verderf voor de achtergelatenen is overgebleven wat is nog de zin van het leven als de warmte is ontnomen er geen gezamelijke momenten meer komen wat is nog de zin van het leven als juist de ons zo dierbaren in de armen van de zwarte gedaante worden gedreven zij niet terug kunnen…

Onvoorstelbaar, onvoorspelbaar Hoe moet ik verder Verder leven zonder jou Je laat een grote leegte achter Die niet te vervullen is Door niets Of niemand Ik houd me sterk Met de gedachte De gedachte dat wij elkaar Ooit weer tegenkomen…

vanuit de duisternis keek je naar de wereld naar de mensen, naar het geluk je probeerde met je hand deze warmte naar je toe te halen om maar nooit meer de koude en de eenzaamheid te voelen.…

Het is zomers buiten zonnestralen verlichten de lucht toch zo koud van binnen diep in mij en slaak een zucht wat is de reden dat jij bent weggegaan naar het dal van de doden of juist de tunnel des lichts zo ver weg bij mij vandaan misschien was het je tijd wel zoals je zelf zei maar ik heb je nooit gelooft enkel de kou die jij hier…

De golven van de zingende zee reiken mij de hand. Rollend waaieren ze uit op het strand. Bij iedere stap mijn voeten spetterend nat. Doorzichtig, schuimend, verkwikkend, volg ik hun pad Zon, zand, zingende zee ik mis je... Nu is er regen en veel TV...!…

Wat moet ik nou? Ik kan je niet meer volgen je hebt alles eerlijk verteld maar de waarheid heeft gevolgen Je vertelde me van alles waar ik niet blij mee was je had het over drugs en nog meer van die poespas Een opgevoerde brommer o, wat prachtig vond je dat toen je die bekeuring kreeg lachte ik me slap Toen begon je over roken "…

ik kwam je weer tegen na lange tijd zonder contact geschrokken keken we elkaar aan en alles kwam weer boven beelden doemen voor me op jouw handen op mijn lichaam mijn nagels in jouw rug jouw veelbetekenende blik die zich in mijn ogen boort jouw tong die met mijn lippen speelt mijn gretige mond die de jouwe zoekt dat was toen nu zien…

Vandaag is het weer kerstmis En ik voel me o zo fijn. Vandaag is het die dag weer: Die dag dat we allemaal samen zijn! De kerstboom ziet er prachtig uit Met ballen en slingers erin. Eronder liggen pakjes. Kerst is iets wat ik zeer bemin! We zijn nu allen samen, Iedereen is blij. Iedereen is gelukkig: Dit is de fijnste dag voor mij!…

Jij.. 2 nachten was het wij.. Jij hebt me diep geraakt, mijn hart gekraakt.. Voor de 2e keer in mijn jonge leven, mocht ik dit heerlijke gevoel beleven.. Je mooie blauwe ogen, verminderden mijn denkvermogen.. Je blonde haren, ik wilde het beeld bewaren.. Je betoverende lach, ik wist niet wat ik zag.. Je zachte handen lieten…

Duizende lichtjes onder m'n voeten jong, vers gras tussen m'n vingers katoen net voor m'n ogen en een koude windvlaag langs m'n buik Gekke dingen wil ik met je doen met z'n twee-en alleen midden in de nacht op je handen staan in het park Zand tussen m'n tenen wind door m'n haar het zout op m'n lippen en de grote Schepper spelen…