271 resultaten.
door het licht geraakt
hartenkreet
5.0 met 7 stemmen 748 O wereld van het licht
mijn angsten en mijn hoop
mijn brandende verlangen
doorbreekt de bliksemschicht
op het ritme van mijn hart
voel ik het leven kloppen
de geuren en de kleuren
mijn denken is ontward
mijn zinnen nu ontwaakt
zal ik alleen maar zijn
ik hoef nog slechts te leven
zo door het licht geraakt…
alleen de lieve liefde blijft
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 445 alleen voor jou wil ik naar honing ruiken
wil ik bloeien als jasmijn
en zingend door margrieten perken
jouw geliefde muze zijn
uitgelaten in de regen
met het stromend water een
blote voeten in de plassen
dansend door het leven heen
wil ik je lieven alle jaren
in omarming die beklijft
alle dingen zullen sterven
alleen de lieve liefde blijft…
tussen wolken en zee
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 624 daar volgt hij de zilveren lijn
tussen wolken en zee
tot het brandpunt van ontmoeting
schuim en schaduw loopt hij
jaagt hij het beeld
om het vast te houden
maar alles beweegt
http://www.youtube.com/watch?v=y4xL2tZyVRk…
en hier liggen wij omringd door eeuwigheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 118 jouw mooie Griekse neus
en je gesloten ogen
je grijze haar dat
zachtjes in de wind
honden huilen
en blaffen naar elkaar
van de ene berg naar de andere
sterft geluid langsaam weg
en hoog in de lucht
trekt een straaljager
een streep door de hemel
tot ver over de Aegeïsche zee
weet jij wat de helm kost
van zo ‘n piloot, zeg jij
vijf…
Chios Zeus en Hera
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 170 Wie nooit in een dal heeft gestaan
weet niet hoe de berg eruit zien
statig machtig en groots torent Zeus
ver uit boven de Godenzonen
waarmee hij zich omgeeft
zijn echtelijke en buitenechtelijke
aan zijn voeten zijn geliefde Hera
haar venusheuvel glinstert in zonlicht
haar lippen altijd gereed om hem
te ontvangen die zij liefheeft
gaat…
Bella Odonata
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 Je bent zo mooi Odonata
Je zwarte kaarsrechte ranke lijfje
gespikkeld en gestreept
en om het uiteinde van je staart
siert jou de blauwe band
en dan die doorzichtige vleugels
weefsel van flinterdunne kristallen draden
waar de zon doorheen schijnt
in een kader had ik je willen vangen
met maagdelijk witte bloempjes
zodat je onderdeel zou…
Woud van duizend bomen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 44 in het woud van duizend bomen
stonden zij - middenin de bloei
van hun kaarsrechte fiere leven
toen zij meedogenloos omgehakt
eerst de ene dan de andere
terwijl zij vielen
klonk er geweeklaag
en er was gehuil maar
beulen hebben geen oren
hun harten bevinden zich
diep in hun portemonnee
er meandert bloed uit hun handen…
eens zong zij bloemen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 754 eens zong zij bloemen uit haar mond
en vogels uit zon-doordrenkte haren
lachte ze haar tanden bloot
en danste zich vrij in t mulle zand
haar ogen groot en wijd
keek zij hongerig uit naar de wereld
maar na het knellende ontmoeten
loste haar lach op in dovemansoren
In pirouette bewoog ze naar omlaag
daar zingt zij nu een eigen lied
haar…
morgen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 758 morgen zal ik pauwenveren dragen
de zon naar beneden halen
een glitterjurk aantrekken
en de stoute schoenen
morgen zal ik voortgaan
ook al draagt elke stap lood in zich
lopen benen in beweging vast
mokert de hamer op een beurse ziel
heeft mijn gezwollen tong
mijn mond verstomd
morgen zal ik bloesems
uit hun knoppen dwingen
morgen…
verwachting
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 255 heel zachtjes kus ik mijn gedachten
schilder ik jou in alle kleuren tegelijk
lopen wij samen over zeeën
bedwingen wij bergen zo hoog
als eerder nooit gezien
vrijen we tot aan het ochtendgloren
vliegen wij vogels naar de zon…
derde dimensie
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 388 duif van de verste verte
breng mij de liefste liefde
uit een nieuwe dimensie
de tussenstop
brug tussen een en ander
wat er hoort bij mij liefste lief
en jou met moedermelk is ingegegeven
probeert een wig te slaan
maar liefde is universeel
haar vleugels reiken naar de verste verte
waar onze zielen elkaar ontmoeten
in de derde dimensie…
ik wil
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.043 lieve fee van de vervulling
trek je toverstafje aan
want ik doe je een onthulling
ik wil de zon en ook de maan
ik wil sijpelend van regen
dansend naar de hemel rijken
ik wil op een zeemeeuw lijken
wil op golven voortbewegen
ik wil zilte zwoele zanden
aan een eindeloze zee
ik wil blote voeten stranden
en ik wil mijn hondje mee
ik wil…
violen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 434 ze houdt van esdoorn en van ebben
waar in het diepe hart
zij vastgeklonken klanken hoort
die om bevrijding smeken
dat is waarom zij vorm geeft
en zich een weg beitelt
naar de ziel die daar verborgen
op ontknoping wacht
dagen, weken maandenlang
schaaft en schraapt zij ruimte
voor geboorte van tonen
die tegen vuren zullen weerkaatsen…
de kunstenaar en zijn berg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 397 een berg is gestolde wijsheid
van een millennium en meer
inspiratie van eeuwen
de berg draagt de kunstenaar in zich
met onverzettelijke kracht
rijst hij waardig boven ons uit
met al wat wij nastreven
en zouden willen bezitten
daarom beklimmen wij hem
trachten wij hem te bedwingen
daagt hij ons uit om zijn top te bereiken
om daar te…
Zij hoort zijn lokroep wel- maar ziet hem niet....
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 454 in vrije val ontmoette wilde vogel
pijnlijk en frontaal de rotskant van het beest
dat haar meedogenloos verwondde
haar vleugels tot de kern geschonden
een val in neerwaartse spiraal
nog nauwelijks van de schok bekomen
gekreukte vleugels ingeklapt
hoort zij uit nevelige verte spijtig verlangend lied
de zoete lokroep van het beest
het woeste…
St. Louis
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 956 het - in zand - gespreide lichaam
draait haar handpalmen
in een groet naar de afrikaanse zon
brullend slaan woest wilde golven
hun lied van verlangen op de kust
getemd water waaiert uiteen
likt gretig het gestrekte lichaam
onder afrikaanse zon
tussen zee en rivier
raakt het teder aan
neemt het woest in bezit
lanque de barbarie !…
in lief en pijn kom je voorbij
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.050 lege handen reiken naar nevelige verten
waar zich meedogenloos gespleten waarheid openbaart
hoor ik je rammen op de toetsen van je vleugel
waar rauw en hartverscheurend de klank in schreeuw ontaardt
en dan is er het diepe kreunen van genot
wanneer nog half in slaap jij onder witte lakens voldaan
mijn hand omvat - zo groot en groots in klein…
just white
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 357 knisperloop door niemandsland
het uitgestrekte onbevlekte
ik schrijf mijzelf heel even
op een onbeschreven blad
strek mijn tong verlangend in de ruimte
waar vlokken brandend landend
tot versmelting komen
heerlijk onbeschrijfelijk lijf'lijk
ijs - ijs koud…
langs water
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 284 stil loop ik over glibberige
half bevroren paden
wanhopige schouders
keren stijf naar binnen
en houden mij vast
statig nadert de zwaan
koud koningsblauw water
volgt golvend haar gang
tot zij me ziet
en hoopvol naar de kade zwemt
niets heb ik te bieden zwaan
dan wanhopige schouders en
gebalde vuisten
die mij gevangen houden
sierlijk…
eens zul je het vinden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 364 eens
wanneer je zult besluiten
je ogen te bedekken
en op reis te gaan
door binnenwerelden
onverstoorbaar dalen
in ravijnen en kerkers of
zwevend - duizelingwekkend hoog
door majesteitelijke luchten
dan
wanneer je ernaar uitkijkt
zul je het vinden
het allerkleinste
bijna onzichtbaar
pluk die dag
en draag hem uit
voed hem…
Rimpelloos in de holte van je hand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 88 je zou oud kunnen worden
met ‘n kogelronde buik
waar geen jurk meer overheen past
met driedubbele kin en hangborsten
die tot je navel reiken
en dat dat dan niet erg is
omdat toch niemand meer kijkt
maar ‘t zou ook anders kunnen
langzaam en bijna ongemerkt
met een craquelé gezicht
of doorschijnend als het
gevallen blad van de Ginko…
alleen wat lief is kan zo raken
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 457 alleen wat lief is kan zo tergend schrijnen
en zo meedogenloos diep
aan oude wonden rijten
dat 't waait en reutelt in de ziel
waar zekerheden splijten
alleen de raakbaren die wonen
in het aller-diepste diep
kunnen zo verloren drijven
en in volkomen weerloosheid
zich spiegelend - in leven blijven
alleen wat lief is kan de ziel
zo in verwarring…
delete de cybervlo
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 435 als een springvlo zap ik opgewonden
langs digitale - poetisch sensuele woorden
maar in de de opmaat naar 't orgasme
verlang ik hevig naar wat eerder mij behoorde
dus tag ik mij vol overgave - opnieuw in boekenwurm
lees boeken die ik strelen kan -en zacht betasten
liever een levende - ruikende - voelende boekenwurm
dan 'n dooie cybervlo in…
even maar
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 588 de lucht ademt onrust
en maakt lange uren
zwenkt tussen dag en nacht
ademt haat en liefde
braakt oorlog - fluistert vrede
eindeloos zoekt zij balans
tussen een en ander
tegenstellingen binnen en buiten
zingt zij de dag en fluistert nacht
wervelend tussen licht en duister
wordt zij vanuit haar midden harmonie
herrijst zij even maar
als…
eenzelfde verlangen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 287 zoals wij daar voorzichtig
haar heuvels beklimmen
tot het topje van haar tepel
vanwaar wij uitzien
over wijdste welvingen
tot aan het rieten schaamhaar
en het zachte mos
aan de oever van haar zwanenmeer
zoals wij daar
hand in hand luisterend
naar haar vruchtbare diepte
heiligheid ervaren
zoals wij daar zijn
ademloos woordeloos samen…
beweeg mee met je dromen en vlieg
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 620 elke ademtocht
glijdt onverbiddelijk
langs grof schuurpapieren longen
geperforeerde levenslucht
vult levenloos mijn lege hart
nu elke droom in duigen is gevallen
wat verwacht ik nog van het leven - vraag ik mij
niets - antwoordt de dromer - en alles
want uit niets worden dromen geboren
dromen zijn bedrog - zeg ik
dromen zijn pijn…
omgekeerd
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 356 hier staar ik mij omlaag
naar verdronken werelden
waar in 't hart van de stilte
mijn spiegelbeeld
verdwijnt in het jouwe
zoals takken van bomen
in zacht golvend water
omgekeerd leven fluisteren
zo lief en tederdicht
vallen wij oneindig samen…
en je zwijgt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 814 je kunt hier niet zijn
spreekt de man in functie
maar jij blijft staan
trots en recht
en je zwijgt
je moet weg
spreekt de man - namens de wet
jij hoeft niets uit te leggen
je weet dat hij weet
en hij schreeuwt
met de wet in zijn ene
en machtsvertoon
in zijn andere hand
vernielt hij je shelter
en hij brult
maar jij blijft stil…
Fatima
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 151 zo schiep Allah de vrouw
uit ronde vormen
opdat zij zich verbinden zal
en leven baart
haar buik
is de poort naar de wereld
haar hart de stralende zon
haar handen scheppen
zachte schoonheid
uit haar mond
komt de toon
die muziek maakt.
zo schiep hij
Allah
de vrouw.…
Ochtend licht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 227 In het licht van de ochtend
lijkt het leven zoveel groter
zoveel geruster dan het duister
en achter het gordijn
aan de zondagse zonzij
staat fier rechtop
de wakkere wereld…