Alle inzendingen van Max Kramer

Vechten heeft geen zin En toegeven is afgedaan. Het zit er ergens tussenin Langzaam, maar in ieder geval voortgaan… Gekluisterd aan je bed Flitst je leven aan je voorbij. Toch geen enkel moment die gedachte “NEE dokter, dat is niks voor mij!” De arts respecteert je wens En laat je gedwee alleen. Je kijkt naar een clown op de gang “Zelfs…

Een geschapen eenvoud slechts geslepen voor het moment bekijk ik je gelaat en trek de conclusie, snel paraat. Onze blikken uiteen onze hoofden draaiend. schouders omlaag en mijn voetstappen, als lood. Nog ‘n keer kijk ik om maar ik zie jouw haar. Dit was het dan... Het besef is daar. Mijn gedachten uiteen Verdoofd Leeg en bovenal…

Onze handen raken elkaar nog een seconde aan Voordat ik besef dat dit het einde is. Ik zie je worden weggetrokken door een woeste soldaat. Het beeld wordt zwakker door de afstand En de tijd, die steeds sneller gaat... Ik wil nogmaals omkijken, maar krijg een steek in mijn rug. Een Nazi spreekt mij ruig toe Slaat met een stok, totdat ik buk…

Vliegende vrijheid Een meisje kijkt jaloers omhoog Naar een vogel en zijn vlucht. Vliegend van Oost naar West En vanavond misschien weer terug. Een vrijheid aan mensen misgunt Wegens politiek en gedeelde haat. Duitsland is opgedeeld Door een muur, zo misplaatst. Overal zie je blokken beton En elders een ijzeren gordijn. Met altijd…

Een leven beperkt in zijn eenvoud Slechts geslepen voor resultaat. Geen gedachtegang wordt begrepen En discussies, altijd misplaatst. Ik verander, maar sta stil Niemand beseft eigenlijk wat ik wil. Steeds maar nieuwe mensen Die altijd komen, en snel weer gaan. Ik zal zo altijd blijven leven Eenzaam, en onbegrepen in mijn bestaan.…

Waarom ben ik nog bij je En delen wij samen het bed? Is het liefde van ooit Wat maar niet wegebt? Je doet mij soms pijn Door gewoon jezelf te zijn. Ik kan het niet meer aan denk ik Ik verlies mijzelf in jou En dat is juist, wat ik nooit wou. Wij tweeën gelukkig in droom Dat is alles wat er nog is Want de realiteit is niet zo Dat zag ik ooit…

Door het raam kijk ik naar de regen En zie druppels vallen op de grond. Geen mens te bekennen... Slechts bladeren, geblazen door de mond. De somberheid weerkaatst mijn gedachten En resulteert in een beeld als zo vaak. Altijd maar denken aan de toekomst Nooit enige erkenning, in mijn dagelijkse taak. Misschien een vermakelijke illusie Begrepen…

Nooit meer dat gevoel van verliefdheid Slechts een emotie van leegheid. Altijd maar dat denken aan het verleden Veel gegeven, slechts weinig gekregen... Maar ineens was jij daar in mijn leven En was er weer ‘t gevoel Dat ik mijn hart aan iemand wilde geven... Nu wil ik met jou genieten van elke dag en nacht Geen angst meer uit het verleden…

Het is als emotie ongeremd Mijn omgang met jou... Een situatie niet bekend. Ik zou zo graag 's met je willen praten Je begrijpen als je iets zegt. Een zachte aanraking van je hand Geen foto, maar jou in het echt...…

Ik zie mijzelf soms in mijn dromen Dan word ik wakker, en ik schrik! Het is een beeld van intens veel lijden Ik hap naar lucht, alsof ik stik… Nooit durfde ik te kijken Het staat vermeld in elk medisch boek. Nu vreet het tergend zijn weg in mij Met de dood... reeds om de hoek...…

Het is als begrijpen, nooit gedaan Mijn leven qua eenvoud, nooit bestaan. Complex is een woord met doel Slechts intelligentie, zonder gevoel. Niemand die mij begrijpt, noch kent Vrienden talrijk, maar voor mij onbestemd. Ik wilde leven in eenvoud Met een vrouw aan mijn zij. Genieten van genegenheid Géén ‘IK’, maar een ‘WIJ’...…

Het was een dag die erg lang duurde Maar eigenlijk was het slecht doordacht. Een mislukte inval diep in de nacht En sluipschutters die in hun vizier tuurden. Heel Nederland zag met spanning alles aan Terrorisme leeft, alsof 't hier altijd al heeft bestaan.…

Waar jouw zoekende stem Mij raakt als een kogel Hard en diep, maar niet 'Pijnlijk' als doel... Weerspiegelt jouw stem De angst voor het einde Als een lied vol liefde Dat nooit is afgemaakt... Slechts troosteloosheid overheerst Als blijkt dat ‘t opkomende briesje Zich niet tot een stormwind waadt En langzaam afsterft Tot het laatste…

Een vlucht regenwulpen Tekent het bestaan. Ik zie ze vliegen En bedenk me Dat ik niet weet Waarheen ze gaan. Waarschijnlijk net als Bepaalde mensen op reis Naar een beter leven. Vluchtend naar de toekomst! En weg... Uit dat pijnlijke verleden...…

Een zucht van opluchting Met bevestiging als doel. Een aanblik van emotie Je lach, zo intens en zo zwoel... Mijn hand ging over je benen En je ogen kneep je dicht. Gevolgd door enorme passie... Duidelijk herkenbaar op ons gezicht. Een streling tussen je benen Spanning als "alle hens aan dek!" Omzetting van angst naar genot Komend..…

Het is moeilijk te bevatten Wat de zin is van het leven. Geen mens die me kent Slechts mijn trouwe hondje Die mij bij thuiskomst verwent. Hier is zo alleen Met niemand om je heen. De tv die flitst en schreeuwt Geluid op de radio Een stem… maar geen beeld. De winkels om de hoek Zijn een welkomst alle dagen. Even een moment van contact…

Het was op het journaal dat ik het hoorde Iets wat pijnlijk mijn hart doorboorde. "Bram Vermeulen is niet meer..." Een flits van gedachten Om zijn liedjes en gedichten. Man met baard Een aparte stem, niet volmaakt. Maar vooral... Dat ene lied dat indruk heeft gemaakt: "Het is een wedstrijd Die niemand winnen kan. Het is een wedstrijd…

Weet je wat ik eens zou willen Een gevoel van voldoening En een moment van herkenning. Iemand die met mij praat Die weet van mijn bestaan. Of ben ik soms geen mens Een man, zonder naam...…

Ik ben niet bang voor jou Jij bent niet meer wie je was. Je aanschouwing deed me trillen En je vuist was mijn schrik. Ik kijk de lucht aan en denk; “Jij gaat mij niks vertellen!” “Jij zegt niet wat te doen!” Ik verlaat je direct En zonder mogelijkheid tot verzoen. Vaarwel ‘lieve schat’ De jaren waren klein. De gedachte die rest Is geen…

Een vlucht ganzen in de lucht Doen me denken aan morgen. Het tikken van de klok Herinnert mij aan mijn zorgen. De regen die tikt op het raam En het onkruid dat groeit Maken me duidelijk... Wat de zin is van het bestaan. De zin van het bestaan is eigenlijk niets. Het is een vermenging van leven met dood Een verdruppelde ton met regen En emoties…

Een vlucht ganzen in de lucht Doen me denken aan morgen. Het tikken van de klok Herinnert mij aan mijn zorgen. De regen die tikt op het raam En het onkruid dat groeit Maken me duidelijk... Wat de zin is van het bestaan. De zin van het bestaan is eigenlijk niets. Het is een vermenging van leven met dood Een verdruppelde ton met regen En emoties…

Daar zag ik je fietsen Een glimp... Een gedachte... En een gevoel... Veel veranderd was je niet Nog altijd even mooi En zeker zo zwoel. Wat je soms zegt Raakt me diep Bevestigt mijn gevoel En streelt mijn oor. Op weg naar je kamer Stappen we op je fiets Jij vanachter en ik van voor. Eenmaal aangekomen Een vertrouwelijk gevoel…

Het leven is een wedstrijd Vol prestatie en vol trots. Het is een wedstrijd Die ik niet winnen kan! Het is een wedstrijd Die niemand winnen kan! Het gaat maar om één man "Papa kijk dan!" --------------------------------------------------- (Gedicht gemaakt naar aanleiding van het nummer ‘De wedstrijd’ van Bram Vermeulen.)…

Elk leven heeft zijn scherpe randjes Als een ongeslepen diamant. Gevoelens die je wilt verkroppen Emoties die je wilt stoppen En herinneringen als ‘niets aan de hand’. Gemakkelijker dan laten slijten Is verstoppen wat je voelt. Diep van binnen is het veilig Zit er geen pijn En zijn geheimen onbedoeld. Vastklampen aan het heden Om niet…

Wat is een droge mond Als je dorst niet wordt gelest? Wat is doodgaan Als je nooit hebt geleefd? En wat is pijn Als je niet anders hebt gekend? Ziekte bekend onder die vervelende naam Hekelt mij Sloopt mij En maakt mij gek. Ik ben niet sterk Ik kan niet overwinnen En mijn krachten vloeien weg. Ik wil niet langer leven Niet langer…

Vandaag mijn ogen rood Speurend naar een gedachte Van wat ik hier ooit heb gedaan. Het was op een woensdag Het was warm, de zon scheen En ik was een beetje ontdaan. Een merkpunt raakt mijn oog Het was dáár waar wij lagen. Gelukkig verliefd En realistisch in een droom. Nietsvermoedend over wat komen zou Kusten wij elkaar met vuur. Afscheid…

Druppelend rood op het parket Scherven op de grond En geen reactie nabij. Liefde vermengd met hoop Uitmondend in lust Passie, wraak en seks. Een gedachte reeds bedacht Geslepen voor deze nacht Gecreëerd uit emotie En toegepast op jou. Die gedachte... Dat was vannacht. Vaak gehoopt Maar zeker nooit verwacht...…

Vandaag mijn ogen rood Speurend naar een gedachte Van wat ik hier ooit heb gedaan. Het was op een woensdag Het was warm, de zon scheen En ik was een beetje ontdaan. Een merkpunt raakt mijn oog Het was dáár waar wij lagen. Gelukkig verliefd En realistisch in een droom. Nietsvermoedend over wat komen zou Kusten wij elkaar met vuur. Afscheid…

Ik kijk je aan Je glimlach doet me smelten Je aanblik roert me En je stem streelt mijn oor. Je zou eens moeten weten Wat ik voor je voel Met je zou willen doen En nooit meer wil vergeten. Jij bent mijn lucht Om mij te laten leven. En mijn vleugels Die me laten zweven. Ik denk ik ben verliefd Iets wat ik echt nooit opbiecht. Ergens…

Blijheid om vrijheid Een onbekendheid voor ons. Wij die het niet snappen En ook niet kunnen bevatten. Doen wat je wilt En denken zoals je bent. Iets wat velen niet kennen En nooit zullen ervaren. Geen meningsuiting En geen bestaan Een privilege van schoonheid En voor velen slechts een waan……