Alle inzendingen van Patrick Jinxx

De dag is eindelijk aangebroken, voel een rilling door mijn lichaam gaan... heeft de nacht zich uitgesproken, om je weer éven aan mij af te staan.... Weet je wát ik graag zou willen? Gewoon voor één enkele dag de nacht te zijn... om je uren vast te kunnen houden, je te koesteren in de maneschijn... Maar tevergeefs, kan er niet…

Ik zie je, met mijn ogen dicht... ik voel je, en 't verward,... heb jij mijn evenwicht ontwricht, en voel me heel apart... Ik streel je, met mijn hart gericht, je lippen, en je handen, beroer voorzichtig je aangezicht, en voel je lippen branden... Ik mis je zo, je tegenwicht, in woorden van bedachtzaamheid, heb jij mijn hart…

Je diepste geheim, gaf jij me prijs, en ik hoorde je lijdzaam aan... m'n ervaring gespiegeld, toevalligerwijs, terwijl jij dacht hierin alleen te staan... Als ik in je ogen kijk... dan zie ik 'ons' verleden... dan schokt mijn adem, en verkrampt mijn hart... heb het onderwerp altijd gemeden maar 't heeft mijn wereld opnieuw verward…

Slaap maar zacht,mijn lieve zwaan... verlangde, dat ik bij je was... mijn vleugels om je lijfje heen, mijn hoofd heel zacht tegen je borsten aan... Droom maar fijn,mijn madelief... voel je warmte door mijn lichaam heen, en na vannacht, zeer intensief, kwamen emoties veel overeen... Wees maar trots, wat je hebt verricht, mijn…

Soms zijn er dingen, die 'k niet kan zeggen, zijn mijn woorden ongehoord, maar hoef aan jou, niets uit te leggen, begrijp je mij zonder woord... maar toch.. Vandaag heel even onenigheid, je had me niét begrepen.. wijt het aan je jeugdigheid, en onzekerheid inbegrepen.... Je bent niet goed, voor maar heel even, en wil met…

Jij en ik, wij horen samen... in mijn gedachten, in mijn hart... zou jij dit ook kunnen beamen ben jij het, die mijn hart verward....? zou het me lukken, je te schaken... dat is de vraag die ik me stel, of loop ik vast tussen de spaken van het rad in dit liefdesspel...? Ik wees maar wijs, en laat je met rust, jij hoeft die keuze…

vanaf het moment, dat ik je ontmoette betoverde je mij, wat ik niet kon voorzien, Je pakte me in, niet te beschrijven, ben ik mezelf niet meer sindsdien.... woorden schieten mij tekort, als je me aankijkt en en naar me lacht, wat anderen er ook van zouden kunnen vinden, jij bent degeen waar ik op wacht... Als er ooit één moment zou kunnen…

Al zo vaak verlangde ik, dat je bij me lag, en kon die gedachte niet weerstaan ging voor jou volledig overstag, wat heb je toch met me gedaan..? Hoevaak verlangde jíj niet, dat je bij me lag..? om niet alleen in gedachten hier te zijn..? als je door mijn ogen ons eens zag, kleurt je hart dan niet karmozijn...? Een perfect stel,…

Zie jij wanneer een man gelukkig is? tevreden, bevredigd en voldaan? zonder geklaag, geween en bemoeienis, blindeling met z'n lot begaan? Weet jij wanneer een man verdrietig is? benauwd, gebroken en verward ervaart hij 't leven zonder betekenis niet beseffend dat z'n hart verstard? Hoor jij wanneer een man te zwijgzaam…

hij wordt door liefdevolle gedachten vervuld en door onmogelijke verlangens geplaagd vergt dit van hem een onmetelijk geduld en is dit verlangen zeer gewaagd kan jong en oud wel samengaan, dilemma's spoken door zijn hoofd zou deze liefde mogen bestaan als hij haar van haar jeugd berooft? net achttien jaar, net wereldwijs neemt zij hem…

Ik voel je... niet echt, maar in gedachten, je woorden, die mij in verwarring brachten, je pijn, die ik met je wil delen, zonder opzettelijk met gevoelens te spelen, het verdriet, waar je nooit om hebt gevraagd, maar wat je wel al jaren met je meedraagt, Lisa, ik voel je.... geloof me En ik zie je.... levensecht, wat jammer dat jij…

Ik was er wel wanneer je me miste en je dacht, die komt niet meer ik was er steeds al zag je me niet hoorde je me niet maar miste jou ook evenzeer uit het oog is niet altijd uit het hart dit is niet het einde maar misschien juist een nieuwe start....…

Weer een dag voorbij, en niet getreurd.. heb echt gelachen al is er niets gebeurd.. gaf mijn ogen de kost maar hoefte niets te zien heb ook niets gekregen wat ik niet verdien kon niet méér verlangen naar wat ik al had en ga tóch slapen met méér dan ik bezat want jouw liefde groeit elke dag meer dat laat je me voelen…

Wees toch niet zo boos als je denkt dingen te denken die niet zo zijn maar alleen bestaan in jouw hoofd wees toch niet zo bedroefd als je denkt dingen te voelen die je niet hoeft te voelen in je hart wees toch niet zo ad rem als je denkt dingen te moeten zeggen terwijl je die juist moet zeggen in gedachten wees toch niet…

Vaak maakt verlangen meer kapot dan ik had voorzien ontvang ik meer respons dan ik verdien verlang ik meer dan ik mocht wensen verleg ik telkens weer bekende grenzen door meer te zeggen dan te vragen meer te nemen dan ik kan verdragen jij was degene die mij doorzag en mij liet schutteren zonder ontzag ik zie nu eindelijk jouw…

Nu de laatste dagen van het jaar zijn aangekomen, en ik terug kijk op het verleden.... zijn het herinneringen die in mij overstromen en wil ik soms vluchten uit het heden.... Wás het ooit zo goed, of is 't nostalgie... en besef ik niet, wat ik nu heb.. is het een zucht naar liefde en compassie, en bevind ik me nu in een spinneweb?…

Soms mis ik jouw lach, zomaar, op een sombere morgen, en ruik ik je geur nog, in een kussen gevangen, hoor ik je stem, zonder emoties verborgen, en ga ik op, in eindeloos verlangen.... soms wil ik bij je zijn, meer dan ooit, maar veel te laat, wil ik je vasthouden, er voor je zijn.. kan iemand me vertellen, of dit ooit overgaat, dit…

Gisteren... maakten je woorden me gek, en vluchtte ik weer eens in mijzelf... noem het een moeilijke karaktertrek, maar dankzij jou, gaat dat bij mij vanzelf.... Vandaag... wilde ik met je praten, maar kwam ik er gewoon niet doorheen... voelde me enorm opgelaten... en wenste, dat je zomaar ineens verdween... Morgen...ach, dan zien…

Nog even, dan is het zover, dan open jij je oogjes, de geboorte van een ster.... Negen maanden lang, is er over je gefantaseerd, heb je je bestaansrecht verworven, een plaatsje in ons hart gereserveerd... Het wil nog niet echt vlotten, maar kom nu toch maar gauw, we zitten vol spanning te wachten, lieverd...we houden van jou! Je…

Vol verwachting loop ik naar het pleintje, en zie het meisje met donkere krullen... ze is nog zo jong, echt nog een kleintje, en speelt heel vrolijk, met enkele jonge knullen... Ze glijdt van de glijbaan, en huppelt in het rond, wie kan zo'n kind weerstaan, 'tis echt een knuffelkont... liefde en verlangen, is hetgene wat ik…

Laatst wachtte ik op jou, onder onze boom in het park, het duurde even voor ik besefte, dat je nooit meer komen zou.... weet je nog die ene keer, bij de vijver... we samen een belofte deden, elkaar altijd stevig vast te houden, als er aan ons getrokken werd? En er werd aan me getrokken... je hield me in alle macht vast, maar diep, in…

wie ben ik, dat ik dacht je het geluk te kunnen geven... wie was ik, dat ik het probeerde... waar ben je, nu je voorgoed, uit mijn leven bent verdwenen, waar was ik, toen je ging.... heel even dacht ik, heel even....... was je van mij...…

mijn gevoel dwaalt, vol duistere gedachten, vermengd met emoties, doorbreng ik mijn nachten... waar zal ik rusten. langs eindeloze wegen, vol onmacht en ontoegankelijkheid, voor eeuwig verzwegen... luister naar mijn adem, wees één met mijn geest, en ervaar in stilte, waar ik tot nu toe ben geweest...…