Alle inzendingen van Peter Paul J. Doodkorte

de nachtelijke hemel is grijswit als een ondoorzichtig stofblad zweeft zij ons boven de daken tot het zich zacht vallend nestelt in het licht van het avondverkeer het sluipt in kieren en spleten stapelt zich op vensterbanken dwarrelt op takken en twijgen het fladdert over stad en land welke zij zo in witte lakens legt als de wereld…

wie jou ziet zal het niet geloven jong en oud ben jij tegelijkertijd gelijk de smaak van goede wijn is jouw eigen wijsheid krachtig zoals kleurrijk ook jouw liefde is de gouden jaren van het leven brachten jou geluk naast tranen zien in het doorgegeven leven loten ontspruiten aan jouw stam die schaduw biedt en houvast met het heden als…

enkel één ding is de moeite waard niet het kletsen en het schreeuwen van criticasters is voor mij belangrijk noch de glimmende lach van cynici die mijn doen en laten nu bespotten enkel één ding is er dat voor mij telt de glans van ongeveinsde waarheid als repliek op de verleidelijke leugen die de storm van twijfel waaien doet in wat het geweten…

de haarlokken ooit donker bruinend tegen het zwarte aan met de jaren langzaam grijzer tot nu wit als sneeuw bladeren in een boek dat modellen toont hoeft bij hem niet hij knipt snijdt en scheert het laatste nieuws vertellend zijn mening klaar heeft hij over alles en iedereen niets kan ik bedenken waar hij niks van vindt over hoofddoekjes…

de jaren weten dat de jonge wijnstok meer druiven draagt en betere als hij ouder wordt dat jeugd roes is zonder wijn en ouderdom wijn zonder roes de jaren weten dat ouderen jeugd kenden maar jeugd geen ouderdom dat zorg om prille blik slechts nieuwe rimpels geeft de jaren weten dat je zo jong bent als jij je voelt dat je eerst oud bent…

een taart met kaarsjes cadeautjes ook natuurlijk met kleurrijke strikken slingers en een dikke zoen met dat alles vieren wij jou op deze veertiende jaardag het meisje dat jij ooit was wordt prachtig om te zien een heuse jonge dame nu met je vriendje aan je zijde je oefent ijverig de lessen die jij op school nu leert door ook thuis zo…

wat zeggen wij tegen het mooiste meisje het mooiste meisje van de hele wereld dat alle dagen ons het leven vieren laat met haar altijd vrolijk fleurende glimlach die ons prachtiger is dan platina of goud jij bent ons ongetwijfeld het allermooiste dat ouders in een dochter wensen kunnen met een mooi hart en een prachtige ziel ben jij de…

65 is een gouden jaar zeker in het weten dat eerst met 66 jaar het echte leven begint nog niet eens gestart ben ik dan al bepakt met ervaring van liefde de oogst ook daarvan die rijker maakt dan rijk met wijsheid van ervaring die zich verankerd weet in het opstaan na vallen over de struikelsteentjes die het vindpad plaveien waarop…

ongewenst en ongewild beangstigend kil en koud is daar de confrontatie dan van heden met het verleden door juist ook het handelen van mensen tegen mensen die het beter moeten weten waar ooit een wrede macht hen systematisch moordde vervolgt nu hun nageslacht nietsontziend het buurvolk het mens zijn diep onterend vegen zij met minachting…

waar de havenlichten wenken vaart stevig onze levensboot met aan boord het veilig anker van niet te wissen herinnering onder azuurblauwe hemelen soms ook stormen trotserend stuur jij de oogst van jou liefde altijd weer in een veilige haven daarop koersend koesteren wij de momenten die wij genoten naast ook zorgen die er waren om voor…

verjaardagen komen met de jaren zoals verjaardagen ook weer gaan al lijkt dat steeds sneller ook te zijn daarom vieren wij hen vasthoudend als de feestelijke mijlpalen van leven die ons toekomst in dromen geven met in de ene hand de herinneringen aan het intens toen genoten geluk naast pijn ook van afscheid en verlies de andere hand…

morgen is zij jarig haar kleine trots een feest of cadeau vertellen tranen is er echter niet haar moeder leuk en opgeleid met hoge hypotheek ontslag en schulden dopt de boontjes zelf schaamte voelt ze bij elke aanmaning die eindeloos komt machteloos ook het tij te keren natuurlijk wil zij wel het beste zelfs liefst voor haar meisje…

zuiver en jong is nog de wijnrank als zich de liefde meldt met prachtig de loten die zij spruiten laat rijk en vol is het leven in het volle besef geniet elk moment als druiven in trossen het terroir van de wijngaard als seizoenen verstrijken rijpt zich de liefde tot donkerrood fruit witte chocolade dan wel kruidige rosé van druif…

zaterdagmorgen muisstil nadert het meisje stapje voor stapje op blote teentjes haar slapende ouders vandaag is speciaal met papa naar de stad voor mama’s jaardag een kadootje kopen voor haar allerliefste over papa buigend fluistert zij zacht papa echter slaapt nog door een falend hart voor altijd nu rouwen kan niet want zonder…

daar, waar dromen najagend met ambitie, inzet en overtuiging sturend op resultaat nieuw land wordt herwonnen uit het flevo waar inventief ontwerpen en gebundelde energie geworteld in de kunst van samenspel geïnspireerd door de passie van makers weids en krachtig als haar molenwieken hefbomen zijn voor bouwen met toekomst waar opgroeien…

keuzes op kruispunten wie kent ze niet het ideaal zoekend piekeren we eindeloos met impasse tot gevolg waarin ongewild besluiteloosheid kiest kiezen vraagt moed zonder oordeel vooraf eerlijk oprecht en open van ideaal en haalbaar het voor en het tegen naast kosten en baten alles goed te wegen kiezen vraagt lef onzeker te durven…

heerlijk zijn de ogen die altijd lachen fijn is de taal die met humor sprekend oneindig wel lijkt de warme aandacht die zorgzaam koestert niemand die ziet dat langzaam verdrinkt wat jou gaande houd want even voor jouzelf is er nooit de tijd je voelt je drenkeling in de zee van geluk die jij golven laat meestal in de schaduw blijft…

is met liefdevol respect een flirt met het talent van wie jij houden wil een edele gast of gozer die grenzen respecteert met luisterend begrijpen heeft echt belangstelling bij het doen en het laten in wat de ander beweegt is een vertrouwde vriend die de vrijheid borgen zal van elke vorm van liefde is in elk woord en gebaar van…

de toevlucht hoop is als een veertje dat zit in de ziel zonder woorden is het een deuntje dat nooit stopt ook al stormt het beeft de aarde onder onze voeten het houvast weg het stopt ons niet al is het donker zwarter dan zwart in vreemde tijden die ons koud zijn door het gemis dat juist zo innig is dat het grip welt uit elke kruimel…

wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen heeft oog voor het talent biedt hun kansrijk ruimte tot het vinden van de weg die hen zichzelf laat zijn juist ook door te erkennen dat mekaar gelijkwaardig zijn elkaar ruimte geven vraagt voor verschil dat er mag zijn wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen wakkert nieuwsgierigheid…

misschien ja is hij soms te onbehouwen klopt hij op de verkeerde deur bezigt hij niet gebruikelijke taal waar tegenspraak helpend is wordt lippendienst geprezen de kritiek vaak welgemeend lastig en niet loyaal gelabeld een denkpatroon vastgeroest in een verklevend paradigma overwoekert de vrije mening van tegendenkend perspectief…

met een gewogen geweten verstaanbare taal sprekend bied jij helder een houvast aan de spelers op het veld waar deuren gesloten lijken ben jij vertrouwd het schild dat de spelers spelen laat door ze vensters te openen waar tegenkracht nodig is creëer jij daarvoor ruimte door motivatie te bronnen voor verrassend resultaat de focus…

wat een geluk vandaag je mag het leven vieren een groot feest waard elke dag opnieuw weer herinneringen maken intens genieten ook van het gulle lachen je buik voelen schudden elke dag tot nu toe gezien, meegemaakt gestart en afgesloten is reden voor dit feest ook al die dagen die niet bijzonder lijken want morgen weet je is niet…

als een baken voor de vele reizigers statisch en fier zijn takken zwaaiend zijn wortels ankerend in de aarde groeide hij onwankelbaar ieder jaar droogte storm en regen trotserend mooier en machtig krachtiger weer terwijl zijn fluisterend blad luisterde naar dat wat de jaren hem vertelden over wie er in het heden passeerden wat hun gedroomde…

waar de jas van het oude jaar ons van de schouders glijdt stookt het vuur van verlangen met vurigheid van hartstocht elke mens rond om ons heen waar de les van het oude jaar ons klein tot nederig maakt omhelst ver weg en dichtbij nieuwe hoop de verwachting in miljoenen verlichte huisjes waar in kou van het oude jaar toekomst ons belofte…

waar liefde zich als wingerd hecht groeit en bloeit het nieuwe leven in moeders warme veilige schoot waaraan steeds meer ongeduldig de vader en het broertje luisteren tot op een zomers zonnige julidag het mooiste meisje van de wereld als esmee zich dan tonen laat dit prachtige wonder van het leven sprankelt levenslust en optimisme zoals…

zou jij mij vragen welke leeftijd het gelukkigst is dan zou ik welgemeend zeggen dat zij vandaag op haar best is want wat was is het verleden die als gast kwam en ging wat nog komt is toekomst beloftevol maar ongewis wat een vreugde dus is het elke dag in het hier en nu met moed te leven wat vandaag ons geeft dat jij de ogen hebben…

met een hart vol vreugde feliciteer ik jou vandaag de zoon, man en vader die ons vervult met trots jou een van ons te weten wij ervaren eens te meer de impact van jouw zijn op de wereld om jou heen door trots jezelf te zijn bij alles wat je doet en laat als wij aan jou denken glimlachen de kleine dingen die echt van waarde zijn in…

plotseling en veel te vroeg toch ook staan wij vandaag als vrienden samen om welgemeend ‘tot ziens’ te zeggen tot waar wij jou weer omarmen zullen wij waren samen nog lang niet klaar niet met elkaar en niet met het leven dat verrassend de wegen samenbracht waarop wij elkaar ontmoeten mochten genietend van de grote en kleine dingen volgden…

de kop geheven schuin omhoog zijn oren spitsend waarschuwt hij stil tot daar dan mag jij gaan verder komen moet je niet de staart strak hoog en staand zijn lippen krullend blaft hij grommend waar je bent moet je blijven waag het niet hier te komen…