103 resultaten.
Aan die van Havere toen zij vergaten dat ook Vlaanderen in België lag
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.020 Wij houden van trukken noch tirelantijnen,
heren van Havere, weet het goed!
Wij zijn Germanen, geen Latijnen,
open harten, zuiver bloed!
Heb ik geen recht, ik heb geen land;
heb ik geen brood, ik heb geen schand;
Vlaanderen, Vlaanderen, met hand en tand
sta ik recht voor u,
vecht voor u!
Geen bondgenoot, geen band in 't Zuiden
Havere, Havere…
Onder de helm
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.387 Heten de beulen broeders,
wordt er een zwaard betrouwd,
eer nog de tranen der moeders,
eer nog de lijken koud?
Geen vriendschap, geen vriendschap,
geen vriendschap onder de helm!
Wie met hen hand in hand kan staan
Is in het hart een schelm.
Hoed u voor lange vingeren,
hoed u voor grof geschut.
Waar ze de brandel slingeren
blijve noch kerk…
Het puiteke
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.682 Geen kloef en kletst er
in krakende kruid
of plompe daar pletst er
een puiteke uit
Men dompelt in 'water
Zo potig ter per
en een kringetje
gaat er een voetje ver
Het schiet er zo stille
en het rept er meteen
Zijn buik en zijn bille
En zijn achterbeen
Het strekt en het strijkt, en
Hoe dieper het duikt
Hoe lomper het lijkt
Hoe dikker…
Zorge, zorge
poëzie
2.0 met 18 stemmen 2.194 Zorge, zorge, bouw mijn huis,
Timmer, timmer, timmer,
Eerst uw kruis, dan uw huis...
Ach, een huis voor immer.
Zorge, zorge, weef het kleed
dat de dagen spinnen.
Eerst het leed, en dan het kleed.
Ach een kleed van linnen.
Zie, de nacht is zwoel en zwart.
Sluit mijn ogen, zorge,
Eerst uw ogen, dan uw hart...
Heeft mijn hart geen morgen…
Ik ben van de buiten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.140 Ik kreeg van mijn ouders,
Van ieder mijn part
Van vader mijn schouders
Van moeder mijn hart
Ik vocht om mijn stuiten
Met zuster en broer.
Ik ben van de buiten
Ik ben van de boer!
Bij d'eigenste pachter,
Eerst koeier, dan knecht
Mijn klakke van achter,
Mijn hoofd immer recht
Zo dien 'k om duiten,
En teer op mijn toer;
Ik ben van de…
Mijn klein, klein dochtertje
poëzie
3.0 met 32 stemmen 2.263 Gelijk een daske zijt ge dik,
Gelijk een kwartelke van kwik,
Gelijk een moorke soms zo zwart,
Mijn klein, klein dochterke, mijn hart!
Maar nu gewassen je daar zit,
Daar is geen engelke zo wit,
Daar is geen lammeke zo zoet,
Mijn klein, klein dochterke, mijn bloed!
Ik hef je op de okselkes omhoog,
Ik zie een sterreke in elk oog,
En voor…
Mijn moeder
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.737 Mijn moeder was een heilige vrouw.
O daar ligt blijdschap in die rouw.
Mijn moeder was heilig, en rein, en zoet.
Als de melk van haar borst...
O mijn moeder was goed!
En schoon, schoon oud! Niet één groef in haar wang,
Haar ogen al ziel en haar woorden al zang!
Gij hoordet, gij zaagt haar, en vroeg, mijn vriend:
Ach, jongen waar hebt ge zo'…
Geen luid geluid
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.254 Geen luid geluid, geen luid geluid
De winter vriest de vreugden uit.
Maakt grond en sneeuw en harten hard
en al de bomen zwart
De hutten staan zo kil en stil
alsof haar elk gesloten wil
daarbinnen dringt de koude maar,
daar uit de dodenbaar
Gebogen hoofds, vereenzaamd droef
Een moeder die haar kind begroef
Sluipt wanhoop d' aarden straten…
De schaduwen
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.975 Gij die maar duldend durft te streven,
die strijdende niet strijdend zijt,
gij die maar halveling kunt leven
en in uw lijdzaamheid niet lijdt.
Gij baart het goede, noch het slechte,
noch de gedachte, noch de daad;
gij zijt de schaduw van het echte,
die uitgewist geen sporen laat.
En gij ligt laag, ligt voor de voeten
van al wie sterk in…
Heerszuchtigen
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.724 Heerszuchtigen, die vrede uit uw harten sluit,
aldus spreken de volkeren uw vonnis uit:
Gehuicheld, ontheiligd uw liefde voor recht,
de leus die gij roemt, de bede die gij zegt!
Is uw heil ons heil, uw nut ons nut?
Zijt gij zout in ons brood of een staak in onze hut?
Wat dienst is uw dienst en wat hebt gij gedaan
om te vergen ons bloed en met…
Aan mijn vrouw
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.914 Zwaar is uw last, maar schoon ter schouder;
eerst mijn kroost, dan mijn kruis.
Jaren gaan snel, doch geen hart wordt ouder,
liefde, in uw heerlijk huis.…
Oorlog teistert
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.413 Oorlog teistert. Alleroorden
Loert de dood op buit.
Krachtigen schrikken, heiligen moorden,
De wereld roeit haar eigen uit.
Arbeid, armoe, ziekte en zorgen
Verdwijnen voor de éne angst.
De dagen duren, de nachten langst;
Wat brengt de morgen?…
Teer liedeke
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.894 Niet altijd kan het hart zijn pijn
Als wellust dragen.
Er komen dagen
Dat onze liederen zuchten zijn.
Dan, zo het regent om ons huis,
Wij zien het stromen
En droevig dromen
Van bloesemleed in dropgeruis.
Doch morgen zullen wij misschien,
Juist om het droppen,
Wat schone knoppen
Gelijk ons hart half open zien.…
ZOMERGOD
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.886 Het dorp, het veld, de vruchten,
Bezield, bezonnestraald,
Op landen en op luchten
De zomer zegepraalt!
IJlt tegen, blijde scharen,
De goudgelokte vorst,
Met bloemen in uw haren,
Met bloemen op uw borst.
IJlt tegen,
Hem tegen,
Met zang en groet,
Die weelde brengt en zegen
En liefde in 't jong gemoed.
Plant meien op zijn wegen,
Werpt kransen…
LAPPER KRISPIJN
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.062 De schoentjes gaan er met paren,
en jammer, de mensen ook.
't Verstand komt niet vóór de jaren.
De liefde? Wat vuur en wat rook!
Ach! wisten 't de vliegende gaaien,
ze werden 't vrij leven niet moe.
Ik zitte mijn schoentje te naaien,
en trekke mijn draadje toe.
Hoe groeide uit dat lustige Grietje
die knorrige, dolle katijf?
Een lief als…
Kerstvrede
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.396 Er werd gevuurd en gekorven*
In de loopgraaf wordt het stil.
Vredeloos zijn gestorven
Mensen van goede wil.
Thans naket* de ongeëvenaarde
Wonderzachte nacht.
Wit staat de dood op wacht.
Gods kinderen hebben de aarde.
------------------------------------------------------
gekorven: van kerven - met zwaard of bijl te lijf gaan
naket -…
Het wafeleterke
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.024 Heel alleen aan 't tafelke,
Eet ons kindje een wafelke.
Hapt alhier een hoekske,
Boter vlekt zijn doekske.
Gaapt en bijt alginder,
Weer een putteke minder.
Dan in 't wilde, zeere, zeer,*
Altijd voort en altijd meer:
Wafel in zijn handekes,
Wafel in zijn tandekes,
En zijn gretige ogen gaan
Naar het bord waar de ander staan.
----------…
Geen luid geluid
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.271 Geen luid geluid, geen luid geluid
De winter vriest de vreugden uit.
Maakt grond en sneeuw en harten hard
En al de bomen zwart.
De hutten staan zo kil en stil
Alsof haar elk gesloten wil
Daarbinnen dringt de koude maar,
Daar uit de dodenbaar.
Gebogenhoofds, vereenzaamd, droef
Een moeder die haar kind begroef
Sluipt wanhoop d' aarden straten…
De bietebauw
poëzie
4.0 met 40 stemmen 7.639 Kleine, kleine stouterik,
zoudt ge moeder tergen?
Wacht ik zal hem roepen, ik,
uit de zwarte bergen.
Grijp, grap, grimmeland,
zonder lip of zonder tand,
Grijp, grap, grauw!
de bietebauw!
Hoor hem, met zijn berenkop,
op de deuren bonzen.
Krak! Hij kruipt de zolder op,
oei, oei, oei, de onze!
Grijp, grap, grimmeland,
zonder lip of zonder…
Avondlied
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.235 't Dumstert* en de landman gaat
Met de avond in 't gelaat,
Vrouw en kind traag tegemoet.
Navond, navond,
Vredige avond;
De avond maakt de mensen goed.
Mij, die zonder reisgezel,
Haastig, driftig, verder snel,
Ach, hoe hartelijk klinkt hun groet:
Navond, navond,
Vredige avond;
De avond maakt de mensen goed.
Eens is alle leed geleden…
Laat mij de nacht tot vriend
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.030 Laat mij de nacht tot vriend; de nacht is goed;
de sterren zijn ver en het duister zoet.
Laat mij de nacht tot vriend en rust in rouw,
dat ik hoor op mijn hart het geklop van mijn vrouw.
Dat ik hoor haar vermaan, verneem haar troost,
haar liefde tot mij en de angst voor haar kroost.
Laat mij de nacht tot vriend; de dag is wreed.
Te nacht…
GOEDE VRIJDAG
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.930 Ik zag Hem op zijn kruis, gelaten en verduldig,
Met nagelen door zijn hand, en doornen in zijn hoofd;
Bloed stroomde langs zijn oog gebroken en verdoofd;
Hij stierf voor uwe schuld, en voor de mijne, onschuldig!
Ik heb opnieuw bemind, daar 'k weder heb geloofd!
Ik weet, mijn zonden zijn zo zwaar, zo menigvuldig;
Doch, heeft de laatste blik…
PATER BIBAMUS
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.063 Al woon ik in het klooster,
van steen is mijn harte niet.
Wijn is mijn vertrooster,
vasten mijn verdriet.
Bibamus*, zegt de pater,
liever wijn dan water.
Bibamus! Drinkt, gelijk
uw ziel in 't hemelrijk.
Van alle goeie dingen
is 't beste nog de wijn.
Wil pater vrolijk zingen,
daar moet gedronken zijn.
Bibamus, zegt de pater,…
DAAR IS MAAR ÉÉN VLAANDREN
poëzie
4.0 met 13 stemmen 2.029 Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn,
daar rukt niet de Rhône, daar stroomt niet de Rijn,
daar vloeit maar de Leie en de Scheld' die brandt,
daar is maar één Vlaandren, 't is mijn land!
Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn,
daar is maar één vreugd, daar is maar één pijn,
daar is maar één liefde, daar is maar één haat,
daar…
DE WINTERREUS
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.970 Hebt gij de Winterreus gezien
De koning van het Noord?
Hij is zeer oud, en stijf en stram;
Gestopen stapt hij voort.
Bij klare dage, schijnt hij klein
En duikt zich als een dwerg;
Bij duistre nacht vertoont hij zich
Veel hoger dan een berg.
Wit, sneeuwwit is zijn lange baard,
Zijn schedel kaal en bloot;
Zijn ogen liggen diep en dof
Als…
LENTELACH
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.641 De winter weent, de lente lacht,
de kluizekens gaan open;
en 't blad, dat zich te bergen placht,
komt kraakfijn uitgekropen.
't Is al zo klein en al zo nipt,
zo netjes en zo nuchter;
en 't meesje dat er tussen wipt
het fladdert nog zo schuchter.
Een vlinderlucht waait vleiend zacht
om al die tere levens.
De winter weent, de lente lacht…
Moederke alleen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.572 Wie zal er ons kindeke douwen,
En doet het zijn moederke niet?
Wie zal er zijn dekentjes vouwen
Dat 't schaars door een holleke ziet
Kleine, kleine,
Moederke alleen,
Douw-douw-douwderideine;
Kleine, kleine
Moederke alleen
Kan van uw wiegske niet scheên!
Wie zal naar ons kindeke kijken,
Die bleuzende, stoute kapoen?
Wie zal er zijn hemdekes…
DIE ARME WALEN
poëzie
4.0 met 13 stemmen 1.460 Daar is iets aan 't verandren
In Vlandren.
O wee die arme Walen!
Zij moeten voortaan
Hun koken en braân
Betalen.
Daar valt niet meer te pluimen,
Daar valt niet meer te schuimen;
Zij moeten Vlaandren ruimen,
O wee!
Gebruikten de Walen hun fijn verstand,
Zij lieten in Belgie de boel in brand,
En trokken ineens naar hun liefste land,
Hun…
O 's ochtends
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.203 O 's ochtends moet gij buiten zijn!
De hemel, in de zonneschijn,
't is witte kant op blauw satijn.
Hoe jong: het licht dat streelt en straalt,
de lucht waarin gij ademhaalt,
't gevoel waarbij de ziele dwaalt!
't Is alles schoon! Het stroke, dat
voor u ligt, op het mulle pad,
't is of het gouden glansen had.
De groene rogge, grauw…
De avond zijgt als zegen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.197 De avond zijgt als zegen
Om heide, weide en zand.
Vaag worden al de wegen
Eéndonker met het land.
De grijze verte nadert
Onhoorbaar, kalm en zacht;
In 't blauwende gebladert
Daalt stille vredenacht.
De hemel heeft zich rustig
Om de aarde heengespreid
En zoent haar nu wellustig
In zwijgende eenzaamheid.…