129 resultaten.
De gekroonde arend
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 815 Een gekroonde arend
cirkelt boven de stad en het bos,
haar standvastigheid ligt aan vleugels
steeds vaker stilt zij haar honger
dichter bij huis en zweeft niet verder
met de wind mee rond het gebergte
maakt dan een stille ommekeer
naar wat wij in hogere sferen
niet beheersen
wendbaar toont zij haar veren.…
7 juni 2021
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.068 Een jaar is plots verstreken,
alleen jouw datum achtergebleven
en geborgen in mijn beschadigd hart,
voorgoed kan niet worden vermeden
God zij dank ook niet de momenten
die ik in bijzondere waardering
kon delen met jouw bestaan
mijn broer..
jij had en hebt nog steeds
de sterkste vleugels
die mij vooruit gaan
in blijvende verbondenheid…
Watermolenpad
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 310 Aan de Oosterschelde
dichtbij verstreken getijden
toont haar oude aanblik kracht
om wind en stoom af te blazen,
de droge Scheldemond
zij behield een dorstig gevoel,
eerder rijk gevuld met water
rond het verdwenen getijdenrad
na drooglegging ontbrak vloed
aan de nood om nog te stromen,
effende voor menigeen het pad
om heden daar veilig…
Kleur van het leven
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 260 Het leven waait verwachtingen
doorgaans niet vanzelf aan
weten wij met de wind tegen
en betraand gezicht
moeizaam in ogenschouw
te nemen
het leven laat de hemel soms scheuren
om het geluk beter te zien in kleuren
kijk maar.. met zijn sprankelende ogen
die bij hem horen, lacht je kleinkind
weg je plots minder grote zorgen..
naar…
De roep van de stern
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 390 Traag gaan mijn gedachten
bij de al maar koude windvlagen,
het op en neer gaan van de boot
doet het peinzen verzachten.
De roep van de stern
zwevend op ons innerlijk gevoel
geeft waardevol een betekenis,
dat gedachten op kunnen komen
die niet in woorden zijn te vangen
neerstrijken op het gemoed
en dansen.…
Vincent
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 522 De jaren kunnen niet verhullen
dat onze oorsprong blijft bestaan,
populieren werpen hun schaduw
ver vooruit.. voorbij de kalverdijk
waar het uitzicht onbegrensd,
de paddock gevuld en de verrekijker
gelukkige jaren in beeld had
vergrootte een dijkvlucht
de afstand naar het begin,
het verschil zit 'm vooral in de jaren..
jouw gelijkenis…
Rode kimono
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 717 Haar ongedwongen moment
losjes gevangen in rode kimono
deed hem versteld staan..
omgeven door een wazig kleurbeeld
wordt haar verlangen zichtbaar
zacht gedragen door het licht.…
Symfonie
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 413 Al dan niet bewust
trilt de dag nog wat langer na
als een snaar op het gemoed
waar klanken in verder gaan
ik kijk met weemoed
naar de vergleden dagen
die eerder geen hele noot raakten
hoor nu anders dan voorheen
haar onvergetelijke melodieën
niet verloren gaan.…
Momenten van wisselend geluk
hartenkreet
4.0 met 62 stemmen 1.416 Momenten van wisselend geluk
verschijnen in ons leven
van eisprong tot zwanenzang
zozeer dat aantrekking over afstand
tussen hemel en aarde
een dauwdrop kan laten vallen
op het gras en langs de wang
dat een regenboog onverwachts
veranderingen kan overbruggen
in tijden van verlies en verdriet
dat wolken van goud
zorgen kunnen doen…
De vaandeldrager
netgedicht
4.0 met 62 stemmen 1.186 Marcheert trots en vastberaden
voor de troepen uit,
staat hoog in aanzien bij het gilde
het lot was hem gunstig gezind,
zijn moed meer dan een pose
want minder of niks kan hem deren
met vermeend ontzag draagt hij
zijn vaandel over zijn schouder
om een ieder te imponeren
alleen een pluim was nog nodig
voor zijn faam en op zijn hoed…
Ochtendgloren
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 196 Anders dan eerder in verlangen
komen de jaren gestaag op gang,
onvermijdelijk verloopt het leven
met tussendoor onzekerheden,
een onaanraakbaar waarmerk
schemert haar beloften door
bij het ochtendgloren,
haar zingeving heeft geen maatglas
nodig voor het zichtbaar worden
van verbintenissen met
een kostbaar blijvend heden.…
Klimaattop - Glasgow 2021
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 1.156 verloren strijd, bezinning of verdrinking?
Kritische noten wachten al lang
om dure misstanden te kraken,
wij drijven de ultieme prijs
van ondergaande zon en aarde op
met inkleuren zonder schaamte.
Zolang de aarde ons warm laat draaien
en wij haar trachten te doorgronden
beter niet aan haar kern geraken
want het verschil zit daarbuiten…
Moederliefde
hartenkreet
4.0 met 36 stemmen 1.463 Nu de dagen korter of langer
daar niet meer toe doen,
wint een andere betekenis..
niet een voorbijgaande overgang
maar de allesomvattende bezieling,
die haar en ons leven heeft verruimd
met geluk ondanks tegenslagen,
nu zonder pijn en strijd
naar rust in vrede.…
Juweel
netgedicht
5.0 met 36 stemmen 809 Vanuit ons verleden
kleurt alles rijk hoe ik jou heb gezien,
een verloren geraakt juweel
omgeven door bemind groen
met daaronder de kleuren van toen,
ik bewonderde je aanblik
meteen op het eerste gezicht,
echter niet de gesloten luiken
die jij mij gunde nadien.…
Voor de wind gaan
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 1.248 De nacht kleurt het verlangen
Voorbij het purperen avondrood,
Een bootje draait en danst
Op golven net een slag te groot
Driftig manoeuvrerend
Raakt het nodeloos in nood,
Geluk eerder nog verterend
Nu met schrik beroofd van
De laatste meedeinende golf,
Op verlangens na verdronken.…
Ruwe bolster, blanke pit
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 291 De avondzon verdwijnt langzaam
aan de flanken staan loten
met de jaren stevig verankerd
rond een weerbarstig bastion
haar schemer twinkelingen
in half blind geworden ogen
verraden een pittig karakter
een lang uitgebloeide boom
ontfermt zich nu (stok)stoïcijns
over rijp gegroeide vruchten..
vier maal vruchtdragend,
vijf maal smaakvol…
De verloren tuin
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 339 Door nevelflarden omgeven
met opkomende zon uit het verleden
komen beelden van een gelukkige jeugd,
herinneringen aan weelde
Een beschreven blad dwarrelt
om zijn bestaan, echter meer ruimte
brengt ook onzekerheden wanneer
het vraagt om houvast los te laten
Bomen omgaven mijn ouderlijk huis,
in onze tuin liepen kronkelpaden
vol met bladeren…
met de stenen mantel der liefde..
netgedicht
4.0 met 64 stemmen 2.787 De verandering is merkbaar aangebroken,
een zachte sluier van onaantastbaar goud
ontspiegelt alles wat aan liefde zo hard
in mijn gezicht werd teruggekaatst
ik verloor aan kracht de kwinkslagen,
aan diepte jouw schier onmetelijke lach
aan hoop jouw neergeslagen ogen
het blindelings vertrouwen dat ontbrak..
de ruïnestenen op het uitgelopen…
Stad van jouw stromen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.042 Gevangen zijn in vrijheid
kan haar inwoners niet bevrijden
de stad begroet, verdrinkt ons
in verloren gewaande stromen..
adembenemend als je bent
verstommen wij bij jouw oevers
een overdaad aan dubbele glazen
glanzen het water rafelig uiteen,
zo stroomt de aloude Maas
licht beneveld en gestaag verder,
ons voorbij met weemoed
naar het…
Vriendschap
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.572 De nacht ademt licht,
Columbus dagen van weleer
in beeldende kunst terugzien
zorgen voor een herleving..
het geluid van ons zwijgen
kan niet ongehoord blijven,
balancerend op het verweerde koord
doet zij onze vriendschap natrillen,
Jij nog altijd dichtbij in Amerika
ik hier verder weg in Holland
hebben onze eigen horizon..
een zachte…
Nispen (Brabants: Nipse)
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 817 Verwacht geen winkelstraten,
drukte blijft daar in het midden,
tevreden zijn de mensen.. gebleven
ja zij begroeten elkaar, vertellen hun belevingen
met Brabantse tongval en vernipsen zo hun tijd
bij de Gouden Leeuw met haar vertrouwde klanten
zo streekgebonden, zo grenzeloos wijd
deelt men een gemeenschappelijk gebruik
van kostbare eenvoud…
Den Haag sfeervol bewaard
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 590 de Stadhouderspoort daarentegen
verloor zijn spindraden, boven
het sleutelgat naar vroegere tijden
waar hoffelijkheid naast de vijver
het alledaagse leven bepaalde
in met trams gevulde straten,
de diender straalt gezag uit,
hield met beide armen op de rug
stand bij het beeld Koning Willem II
het nostalgisch aanzien
werpt geen vuil op…
Intimiteit
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 657 Hoe kan het nu verwelkt zijn?
het zacht lentegroen
omfloerst met geluk
kleurde nog prachtig
in jouw ogen.. daar
in de bloesem weilanden
de oude knoestige laan
door jong geliefden betreden
was voor ons passievol moment
te kort en onnodig geknot,
een buizerd verscheen
zweefde minzaam mee,
echter niet om geliefden te volgen..
want…
De Laurenskerk zwijgt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 559 Op het grote marktplein
dragen geluiden wolken van licht,
de Laurenskerk zwijgt, een winterhoorn schalt
verder van de standvastige toren
en dichter bij de mensen
ogen de straatklinkers verlaten
hun aandacht krimpt,
zij laat zich ook niet vragen
op een mee wapperend doek
Rotterdam dompelt zijn vreemdgangers
om vrij hun eigen weg te gaan…
Het liefdespad
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 569 Waar liefde verschaalt tot glorie
aan gelukkige jaren..
vernauwen zich doorgaans de paden,
herinneringen, ja de gedachten
die het bewustzijn besprenkelen,
nog altijd enthousiasme opwekken
tegelijkertijd broos in werkelijkheid zijn,
verbeelden oneindige luchten
die wij ooit bewonderden, ontdaan van
slaap en met dauw benevelde ogen.…
Gevangenpoort
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 465 Ik vraag mij af...
Mag ons ‘zomer tijdloos' verleden
de klokken verder terugdraaien,
haar vergeten tijd in beleving
een stille nagalm laten krijgen..
twee torens gevangen in het licht
vinden elkaar achter dikke muren
aangetast door teloorgang van binnenuit
met hoop aan ketenen gebonden,
hun wereld is veranderd
maar nog altijd onverdeeld…
Mijn Rotterdam
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 504 De Maas blijft doorstromen,
het water gaat haar eigen gang
keert een laag zelfbeeld om
naar herwonnen kracht..
Ik zie trotse schippers
en hun historische boten
In de oude haven liggen,
masten vol scheepstouw
dragen een collectief lichtsnoer
doen het erfgoed belichten,
verenigd met Rotterdam..
de torens aan de havenkant
wedijveren…
Bergen op Zoom, anno 2018
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 429 Onder de rook van Philip Morris
dwaalt een smeulend vuur,
geur van vervlogen jaren..
stuwt verlangen en drift
aan het langste eind te branden
beiden wakkeren de hoop aan,
echter het water noch het vuur
komen tot aan hun droge lippen,
schone lucht en een niet verloren wal
zorgen voor verademing
langs haar boszoom,
De Peperbus overziet…
Kaapse Brouwers
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 480 Rondom een loods in Rotterdam
ademt de kade half rokerig
eenzelfde Fenix sfeer als San Francisco,
het terrein braakt geuren uit
van een mix met urban overgoten spijzen
die je aan de haven kan wegspoelen
met twee dozijn aan keuzes
van stoere brouwsels..
bezoekers worden zo
van hun laatste reserves gekaapt,
't laat het leven vrijuit…
Zomerstorm over Nederland
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 Zij schudt het leven,
blaast voor even zichtbaar
kleur op de wangen
van het lage land..
de storm raast voorbij
tilt onze kussen in de nacht
naar almaar hogere sferen..
de spanning is gedaan
zij is gaan liggen,
de avond zucht na.…