76 resultaten.
DE ZESDE DAG
gedicht
2.0 met 17 stemmen 13.728 Zo loop ik maar door,
aldoor maar door,
zoveel mogelijk
rechtdoor want een doel
heb ik niet te verwachten.
Er is gezegd dat dit
bedacht is door onze vader
maar dat weiger ik
te geloven. In het begin
was er slechts een
grijze zaterdagmiddag.
De straten waren leeg,
de man kwam thuis,
de vrouw liet haar benen zien.
Het kwam en ging…
Gayparade
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 340 Als er straks een schip vaart met veel jong grut
Afgeladen met zeer strakke gespierde jongenslijven
De grachten vol met wilde mannen, met een stijve
Denk ik als hetero waarschijnlijk toch alleen aan kut
Maar door Cohen, onze hoeder van de goede zeden
gaat de leeftijd eerder naar boven dan naar beneden…
Santiago de Compostela
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.167 Het pad waar je niet vanaf kan raken
Omdat je kleuren volgt op de bomen
Alleen in stilte met mijn dromen
Slechts bezig met mijn eigen zaken
De stappen van de duizendtallen
Die hier liepen in ver verleden tijd
Zorgen en angsten raak ik kwijt
Woorden die de stilte hard ontvallen
Waar de scherven van mijn leven achterblijven
Alleen, met…
Weg
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 945 Zinnen zweven door de lucht
Niet uitgesproken woorden
Geen geluid bereikt mijn oren
Wanhopig oog en diepe zucht
Stilte scheurt door helse hoofden
Zeg het, zeg het, verdomme dan
Samen wetend dat het niet kan
van ons valt niets meer te geloven
Er is niets uit te leggen of uit te spreken
Maar over, uit, de liefde klaar
Ik hoor de deur…
De mussen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 816 Lopend langs de speeltuin waar ik met jou vaak zat
jij die daar altijd cola, snoep en vieze handen kreeg
En waar ik droomde dat ons leven altijd zo bleef
omdat ik met jou zoveel plezier in het park had
Waar jij zo klein, verbaasd keek naar de mussen
Die brutaal landde op onze broodjes of onze koek
En jij met je handen klappend naar ze sloeg…
Parijs
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 629 De Pont Neuf,
waarop jij snikkend naast mij liep
omdat je weer eens,
de verkeerde schoenen aan had,
zag er prachtig uit in de avondlucht.
De grote rondvaartschepen
gleden hel verlicht over glinsterwater.
Jij weigerde om door te lopen en je
deed je verkeerde schoenen uit.
Wat ik best vond.
Ik liep door en liet je achter
en toen ik veel…
Een dode dichter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.019 Ik heb er nog geen traan om gelaten.
Ik heb er niet om gehuild.
Ook dichters gaan dood.
Dat weet je, ook dichters gaan dood.
Of je een dichter lang kent,
of kort, of een beetje.
Dichter of niet. Dat maakt niet uit.
Steeds vers verdriet, maar,
Ik heb er niet om gehuild.
Ik heb er nog geen traan om gelaten.
Ook dichters gaan dood.…
Mijn stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 465 Mijn stad, mijn stad,
waar ik in het donker struin,
dronken dwaal en die ik
stap na stap zo vaak doorkruis.
Mijn nacht en ontij stad,
waar straten in het donker
lanen zijn, met struikgewas,
bloemenpracht en bomenrij.
Zonder al die mensen en lawaai
en slechts mijn voetstap die
tegen slapende huizen klinkt.
Mijn stad, mijn stad,
's…
De regen valt zacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 134 De regen valt zacht
Op een kussen van groen mos
Hoofd vol bewolking…
Wijze gedachten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 177 Soms zat ik aan de oever van het brede water,
Zoiets als een rivier
En zag dan aan de overkant
Iets, door de afstand schijnbaar traag, bewegen,
Een vrachtwagen of autobus.
Dan dacht ik: “kijk,
Daar gaat iets
Dat ik nu niet kan bereiken.
Het beweegt ongrijpbaar
Langs mij heen en heeft van mij geen weet.…
De Pleinen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Ik sprak die taal vroeger ook
De taal die ze op dat plein spreken,
De taal van al die pleinen
De pleinen overal ter wereld
Waar we spraken in de
taal van het verzet, de stenen, de opstand
de revolutie, de vrijheid,
Die sprak ik ook, die taal
Dat sprak ik, vroeger
de taal van het plein
Nu spreek ik de taal van de angst
De taal van het…
Bickerseiland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 De maan scheen over de bogen.
De treinen reden over de dijk en
het gebouw van machinefabriek Jonker,
stak hoog en donker boven mij uit.
Voor mij op de cafétafel stond een kopstoot
en ik proostte op mijn oma.
De stem van mijn opa dacht ik te horen,
Ik rook nog steeds de geur van teer en olie.
Een auto reed de Bickerstraat in.
Ik voelde…
Tijd zat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 573 Er is nog tijd zat
We hebben nog tijd genoeg
We wachten af en leven verder
We drinken wat, we trouwen eens
en scheiden weer, kinderen komen
en leiden hun eigen leven
We lachen soms en huilen vaak.
We drinken wat en het inzicht,
dat je denkt te hebben,
dat wisselt met het aantal glazen
Tijd speelt geen rol
Gisteren, vandaag, morgen,…
Gitaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 359 Zacht bloeien de snaren in kleur
Iedere klank een eigen lied
Temperament dwingend als geur
Stampend snakkend naar adem
Als een arend spiedend vanuit de hoogte
Snijdt de eenzame klank door het hout
Danst en wiegt als dons op het water
Spiegeling van smaragd in goud
Timbre, kracht, gevoel, melancholie
Snikkend, helend, in passie gebracht…
Nazomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 117 Gouden rijp hangt zwaar aan takken
Kreunend onder gedragen last
Als de oogst weer is geleverd
En de zon verzwakt in glans
Zullen de bladeren verkleuren
Om te sterven in hun herfstdans
Verstild gehouden de belofte
Van na nachtelijk verwijlen
Nieuwe dracht in zacht bekoren
Waarin het nieuwe leven lacht…
Vaartuig van plezier
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 164 Zonovergoten in de haven
Ligt het vaartuig van plezier
Het is klaar om te vertrekken
Maar wacht nog op een passagier
De kapitein wordt onrustig
Donkere wolken aan de kim
Dan verschijnt daar plots de duivel
Van een hellereis slechts het begin
Uit de luwte van de haven
Prooi van de wispelturige zee
Geeft hij zeeziek over de reling
Gierend…
Doornroosjes droom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 113 IJsberend vraagt de koe aan het kalf:
‘Weet jij hoeveel dat is, een half?’
Waarop het jong heel alert reageert:
‘Dat is de wortel van wat jij me nu leert.’
De watertrappelende ooievaar vraagt zich nu af,
terwijl hij om kwesties als deze nooit eerder iets gaf:
‘Is dat nu een gesprek waarvan ik iets leer?
Want volgens mij is het niet meer dan…
De glimlach van Hekate
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 Was het nodig haar aan te spreken,
haar te vragen naar de weg?
Ik keek haar in de ogen
die mij liefdevol beweenden.
Met gratie wees zij mij de richting.
Langs afgronden, wonden
diep gesneden uit erbarmeloos graniet,
over rivieren kolkend vretend,
door wouden diep vertakt.
Driemaal moest ik rond de wereld,
een der Gratiën steeds mijn gids…
Eeuwige vergankelijkheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 In stilte ligt de roem besloten
Die ieder ten deel valt als hij zwijgt
In rust gevangen is de beweging
Die het leven voortdrijft in zijn gang
Uit woord wordt het gevaar geboren
Van onherroepelijk misverstand
Niets beklijft, niets is eeuwig
Niets kan meer bekoren dan de reis
Van eeuwige vergankelijkheid…
Dag in nieuwe sluier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 294 Goudgebloemd is het stille sterven
In weidse dalen lommerzacht
De oude man ziet om in afscheid
Overdenkt wat hem tot hier heeft gebracht
Lang geleden jong in krachten
Had hij in fantasie nog zo gevreesd
Hoe het leven te verlaten
Als oud worden hem gegund was geweest
Nu bij het moment van opzien
Zag hij dat de angst hem was geweken…
Zwanen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 436 Glorieus verheven door de lucht
Gaan de zwanen in hun vlucht
Sierlijk piepend krakend wit
Hun halzen golvend in gelid
Reikend naar een hun bekend doel
Een nabij gelegen sloot of poel
Of verder noordwaarts buiten zicht
Naar gronden waar hun toekomst ligt
Als zielen reizend wonder wetend
Zelfverzekerd aan queeste geketend…
Depressie genezen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Godverlaten is de weg naar leegte
Waar niets niemand nog bekoren kan
Enkel huiver, ankerloze, kille wanhoop
Stuurloos in een wrak of de schim ervan
Geen behoefte, geen interesse, niets
Gemis van wat er is maar niet deelachtig
Radeloos verdriet, schuld en spijt
Eenzaam zichzelf al te machtig
Dan is daar het inzicht, laat het gaan
Laat…
DE BIOGRAAF
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 76 De biograaf graaft zich suf in dode tekst
Op zoek naar leven allang geweest
Als lijkschouwer van de tijd leest
Hij de getuigenis van roem behekst
Miskend in ego zoekt hij bijval
Voor zichzelf ijdel nooit geleefd
Graait, plukt, steelt, schift en zeeft
Uit een leven dat nooit het zijne zijn zal
Uit gebrek aan talent gebruikt hij de ander…
EEN AVONDJE NARCISME
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 366 Oeverloos gezwets in zuchtig zoeken
Naar het genot van onbescheidenheid
Narcisme tot maat verheven
Gevoelloos interesseloos kil
Afkomst verloochend in succes
Verwend in alles dat te koop is
Maar jaloers in het tekort aan aandacht
Dat is de oogst van een avond
Ja, het was gezellig, zeker…
De Reiziger
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 217 De reiziger reist
Zijn tenen blauw
Ontdekt, bewondert
Herontdekt, vergeet
Om nooit thuis te komen
Uit te rusten
Te slapen
Niet meer te weten
Dat hij is weggeweest…
Vindplaats
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 69 soms
kom je
aan op plekken
waar je
nooit meer
wilt vertrekken
‘t is
net alsof je
kennismaakt
met iets
dat je was
kwijtgeraakt…
Breekpunt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 je kwam binnen
en zag meteen iets in
mijn ogen wat al veel
te lang had vastgezeten
ik brak open
- dat was het mooie -
en liet me schaamteloos
door jou ontdooien
alsof je kwam om mij
omver te werpen -
als een vaas in duizend
stukken - en dat lukte
je kwam binnen…
Heelal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 wij zwerven
als scherven
door ruimte
en tijd
als kwijtgeraakte
onderdelen
steeds weer
op zoek naar
een vorm van
nabijheid
om alles
wat stuk is
te helen…
Mama
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 2.437 Een lach, een klein stemmetje
Een sprong, blonde haartjes en een mooi klemmetje
Dartelen over het gras
Springend in het leven
Ik wou dat mama hier nog was
Maar dat duurde maar zo even
Een lach, een klein stemmetje
Een sprong, blonde haartjes en een mooi klemmetje
Zorgeloos door het leven
Tot het moment van ontwaken
Dan besef je je dat…
Stiekem huilen
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 877 Eenzaamheid is stiekem huilen
terwijl een ander om je lacht
eenzaam zijn is willen schuilen
daar waar geen mens een mens veracht
eenzaam als je wat wilt delen
waar niemand ook maar iets om geeft
eenzaam als je jezelf wilt geven
terwijl ook alles in je beeft
Eenzaamheid is je uit te strekken
naar een hand die nooit verschijnt
eenzaam voelt…