Alle inzendingen van Ruud

Denken denken over de grote wereld gedachtes zonder grens en tijd dan hoor ik mezelf vaak zeggen Ruud je denkt jezelf nog kwijt zo lig ik wat te dromen wat te mijmeren in het groene gras over hoe de wereld vandaag is en hoe hij gisteren was dan denk ik o wat lig ik lekker ach wat lig ik fijn maar wat zou een wereld toch zonder al dat…

Samen wandelen we Over dit lege canvas En behandelen we Alle uitzichten Waar schoonheid schuilt Je horizon mijn blik Mijn uitzicht jouw ogen De blik die je me geeft Als je me aankijkt en weeft Met woorden die klinken Alsof ik ze ken Toeval bestaat weer Ik geniet, verdwaal En meer, de pret In je ogen het palet…

Soms in alle drukte Zou ik je zomaar vergeten Maar dan zie ik je zus Met precies dezelfde kus Als toen jij er nog was Soms in alle eenvoud Ben ik je vergeten Maar dan duik je weer op Voor een trein of op zolder Eigenlijk is het niet te vergeten geweest…

Eigenlijk ging het helemaal niet om de dans Die we ontsprongen De kans dat we verdwaalden was allang bepaald Ik heb me steeds als een blinde in de armen geworpen Red me terwijl ik de wereld beschrijf In afwachting uwer zijde Vloeiend in een rivier, een stroom, een droom, een blik, een wat zie je eigenlijk? Je reist dan wel van a naar b…

ik sta op een veld van schimmen overwinnaar over de leegte. terugdenkend aan de tijd van strijd terugdenkend aan het leven ik zit op een veld van schimmen vriend en vijand liggen hier te rusten ver van de plek waar ik zit beven ver van de eenzaamheid van het bestaan ik lig hier op een veld van schimmen huilend over hen die vielen hopend…

Met je hoofd in de wolken Je gezicht tegen het raam Een wereld van leugens Gecreeërd uit verhalen van een bestaan Jij bent het meisje zonder waarheid Wees blind voor hun woorden Geloof in je leugens Wees open voor de wereld Jij die moet zoeken naar een bestaan Weg van die leugens weg van dat raam…

de nacht is mijn kat op trage poten ze woont in een wit kasteel met dikke muren die kluisteren als we buigen naar zware wind sterrenbeelden vallen uiteen in ovale ogen breder dan de maan het verre licht, fijn wit zand ooit valt alles uit elkaar zweeft alles zacht met iedereen ik raak de dag hij is van steen…

Dit lichaam je geboortehuis ergens onder dit zwijgen de eerste zin geschreven uit jouw leven, de opgang uit niet-bestaan, hier scheurde je afwezigheid open in alle flanken als een mysterie uit het vlees waarna haar warmte armen om jou heensloeg dat begin, kleiner nog dan je smalste herinnering, blijft jouw thuis want je ontstaan…

Dwars door het doolhof van liefde blijf ik doelloos rond rennen paden van passie die mij kruisen maar die mag ik niet verkennen Vergeten gangen van hartstocht gaan aan mij voorbij in een waas ik wil zo snel mogelijk oversteken maar ik ben mijn zenuwen niet de baas Dit labyrint van eenzaamheid blijft aan mijn toekomst plakken zodra ik de…

De eerste golven der liefde zal ik nimmer meer vergeten overspoeld door warmte verdoofd door hartenkreten Elke dag zwevend opstaan even langs haar huis dromen die ene lieve blik was genoeg om de dag weer door te komen Die pure liefde de eerste keer is nog steeds iets magisch helaas nooit meer geëvenaard en dat is best wel tragisch...…

Ik kan er maar niet aan wennen dat ik jou zo vreselijk mis ik ga het ook niet ontkennen dat alles nu zo anders is Ik heb helemaal geen zin meer iedereen mocht mij verlaten maar bij jou deed het echt zeer jouw hart heeft nu makkelijk praten Ik heb de antwoorden niet of jij terugkomt is de vraag ik leef nu in een grensgebied tussen nooit…

Door jou kan ik weer stralen gaat mijn lieve hart op reis kan ik zorgeloos verdwalen in jouw ogen als paradijs Door jou durf ik te zweven hier en toch zo ver weg worden nachtmerries verdreven zing ik plots alles wat ik zeg Door jou grijp ik weer mijn kansen mag ik weer voelen voor een vrouw zelfs slapen is voor mij dansen want deze wereld…

Ik denk nog steeds aan jou al heb jij mijn hart verlaten de muur waaraan ik bouw vertoont denkbeeldige gaten Jij breekt soms zomaar in en bespeelt mijn gedachten mijn gevoel leeft dan in onmin hier zit ik niet op te wachten Ik zou jou willen verbieden om zomaar binnen te dringen om mijn ziel te bespieden en mij met twijfel te omringen…

Jij bent de open zee in mijn hart waarop ik grenzeloos mag verdwalen het mooiste bloemenveld in mijn leven waar ik steeds mijn hart kan ophalen Jij bent de fantasie die echt bestaat waarin ik graag de hoofdrol speel de rustgevende oase in mijn ziel die ik onzichtbaar dagelijks streel Jij bent de sterrenhemel overdag waaraan ik mij urenlang…

De klas is haar veilige onderkomen thuis zijn ongelukjes haar ondergang onzichtbare tranen die constant stromen zelfs voor haar eigen vader is ze bang En op school gaat het echt niet goed haar gedachten zijn voortdurend besmet niets in haar jeugd zoals het moet haar moeder doet een drankgebed De pubertijd zal haar onderkoelen haar geluk…

Tussen angst en verlegenheid in dat kleine onzekere gebied daar ligt mijn liefde voor jou te wachten totdat jij het ziet Ik ontmoet jou in prachtige dromen mijn hart zingt als ik aan jou denk maar ik durf jou niet aan te spreken bang voor het allermooiste geschenk Ik wil mijn angst overwinnen maar weet nog niet precies hoe met mijn ogen…

Het verlangen naar jou groeit elke dag de tijd strekt zich uit over lange uren de brieven die ik schreef met een lach helaas durfde ik ze niet te sturen Ik zie ons zo voor me…hand in hand een wandeling over zeeën van tijd door ogen der liefde een hechte band overstelpt door eerlijke geborgenheid Helaas mag dat nu nog niet zo zijn maar ik…

Elk woord dat ik spreek is een schim van verlangen... Elke droom die zich ontvouwt is een glimlach op mijn gezicht... Elke blik die ik werp is een vlinder die jij mag vangen... Elke hoop die ik koester is als een juweel door jou verlicht...…

Jouw reis is inmiddels begonnen en jij heb hem dubbel en dwars verdiend jij gaf jezelf met alle liefde gewonnen en daar ging je, mijn allerbeste vriend Voor altijd draag ik jou met mij mee elke dag kijk ik in jouw trouwe ogen onafscheidelijk waren wij met z'n twee maar na 14 prachtige jaren ben je weggevlogen Ik…

Zij opent langzaam de voordeur het is drie uur in de nacht hij slaapt en is heel ver weg zijn enige moment zonder macht De kinderen slapen op de achterbank zij start de auto en geeft gas het blijft gelukkig donker binnen want wat als hij nu wakker was? Twaalf vreselijke donkere jaren zij vlucht weg van de rake klappen zij rijdt de straat…

De zee legt zijn hoofd op het strand middels ontelbaar veel koppen van schuim het tij neemt het recht in eigen hand de wind verdwaalt in het hemelruim Het goudgele zand knispert een lied tussen schelpen, zeewier en kwallen de melodie van een rustgevend gebied waar ’s nachts sterren zich laten vallen De frisheid van de golven nodigt uit…

Ik lig naast je op je bed stiekem lig je te gapen het was zo’n dag vol pret nu ga je weer slapen Ik begin je te aaien jouw handje zoekt mijn gezicht je oogjes beginnen te draaien langzaam vallen ze dicht Voor eventjes laat je me alleen ik merk dat ik ook gaap Liefje, waar ga je vannacht heen? Slaap...kindje...slaap...…

ze stapt aan boord en kijkt me aan haar ogen dicht, het hoofd omlaag vuur wordt kil en dooft gewillig wijkt zwaar weer wanneer het anker wordt gelicht ze zet zich af, kijkt schuchter om naar de ondergaande zon haar mond is een bezworen lach een zielsweerspiegeling op zee zend haar op het juiste pad dan wordt ze bevrijd als onverwacht…

Zullen we een nachtje vluchten naar het paradijs bij de maan waar we zweven op pure ontspanning en ons volledig kunnen laten gaan Daar waar niemand ons zal missen waar een ster van rust ons verlicht de warmte van het heelal omhelst ons zie hoe alles even mooi is met je ogen dicht Daar waar de dood niemand achtervolgt waar geen verschil…

Leven voorbij de angst de rillingen geëvacueerd nooit meer het bangst niet meer in mezelf gekeerd Leven voorbij de angst de toekomst is mijn vriend een hemelse ontvangst een levenspad volledig uitgekiend Leven voorbij de angst vrees maakt plaats voor moed eerlijkheid duurt het langst misschien komt alles toch nog goed...…

Het uitzicht vanuit hun bed is de enige troost elk bezoek bezorgt hen een traan wachtend tot het leven wordt geloosd want veel langer kunnen ze het niet aan Elke dag met verdriet en pijn geen toekomst meer voor hen weggelegd overgegeven aan een lot zonder welzijn terwijl ze zo aan het leven waren gehecht Of God dit nou gewild heeft of niet…

Toen ik jou voor het eerst zag voelde ik een steekvlam in mijn hart alles was meteen anders die dag weg was het verleden, een nieuwe start Toen ik jou voor het eerst sprak tintelde mijn tong bij elk woord normaal zelfverzekerd, nu heel zwak mijn angst in verlangen gesmoord Toen ik jou voor het eerst voelde schoot de sterrenhemel aan ons…

Waarom zit jouw hart vastgebonden aan een zware ketting van verlangen ik heb jou mijn liefde verzonden maar jij wilde het niet ontvangen Een harde les uit het verleden laat jou helaas nooit meer vrij jouw ogen kijken ontevreden ik kom maar niet te dichtbij Of ik ooit nog tot jou doordring is voor ons beiden de vraag ik weet nog dat alles…

Kom, doe de maandans met mij in de spiegel van mijn dromen voel mijn handen op je zij en laat je hart tot rust komen Laat het licht van liefde sprankelen voel mijn lippen op je zachte wangen laat onzekerheid even wankelen en door hoop worden vervangen Kom, doe de maandans met mij laat ons in de schemering zweven straks is deze nacht weer…

Doelloos slenterend over het strand terwijl mijn haar danst door de wind ogen dicht…ik voel weer jouw hand en mijn emoties zijn eensgezind Urenlang verdwaalden we aan zee eindeloze gesprekken over ons leven waar je ook ging, ik ging met je mee onze toekomst stond zelfs geschreven Ik zie ook jouw schaduw in het zand hoopvol kijk ik even…