Alle inzendingen van Stanislaus Jaworski

Tussen u en mij Zeedistel en zeekraal een lege plek voor ons warm zand en de zon die ter kimme gaat rood gloeit en uitdooft Ver, ver van ons stemmen verstrooid op de wind Een hond blaft en boven ons muziek als een lied Hier is de cirkel rond het lichaam veilig achtergelaten Hier bestaan wij hebben niets rollen af en aan vloeien…

zou mijn monoloog van een glim- worm willen houden voor jou je als een zonnebank vol energie laden en de aanmaak van vitamine D bevorderen tot je humeur opnieuw straalt als een pasgeboren zon met jou is het leven te verdragen zonder jou verlang ik je te zien en och ik ben er ook niet knapper op geworden, de winter knaagt aan mijn merg,…

Lazen elkaars gedachten wisten al van veel te laat hoe we keken tot de eerste lach het laatste kledingstuk ging uit en naakt lichtjes huiverden je was zo handig met schaar en lijm touwtjes, veren en verbindingsstukjes geloof en zorgvuldig meten we kwamen na ettelijk pogen een meter van de grond en trots dat we waren tot we weer vaste grond…

Van veraf maakt een sensor gedragen door een satelliet een onafzienbare rij nullen en eentjes benodigd voor een digitaal beeld van de wolken boven Noord-Afrika en West-Europa Prachtig is te zien hoe het waas onder andere boven Nederland te wijten is aan het opgewaaide stof uit de Sahara terwijl heldere witte wolken de zonnestralen weerkaatsen…

33 vanaf vandaag en wijzer och vraag dat maar aan hen die me kennen gelukkig niet zo veel toch mis ik er een paar van wie de stem hun gebaren zo teder op hun plekje vallen dat er tranen prikken van geluk weliswaar ik hoor hun stemmen zingen in mijn hart mijn ene hand warmt zich aan de andere liefde belt terug vandaag handsfree naar…

ik wist het niet dat ik iemand zo kon missen een vis het water een vogel de wijde lucht adem happend naar jou zwevend op de thermiek die met jou en mij opeens ontstond jouw vingers verknoopt met die van mij wie van ons twee hakt hen het eerste door en valt als Icarus in een van god en mens verlaten zee als eerste of zullen wij ook…

niets alleen dat ik vrijdag 55 werd definitief op weg naar de 60 en dat we elkaar alleen maar zout van gisteren in de ogen wrijven het had peper kunnen zijn vandaag gele rijst gegeten de kip met tamarinde bereid met perenjenever geklonken aan het gestorvene gedacht…

Zij is zo mooi als nagellak rood kan zijn als rozen van gisteren gesneden en in een vaas gezet ondanks schijnbaar verzet sneven met restjes rood als hele kleine rosse bloemen op blanke nagelglans Een gedicht gaat op en onder in haar lach, zo zacht als was en harder dan de hardste diamant…

De grote zaal is leeg en in de haard dansen de vlammen Van de bedienden slechts hun verre fluisterstemmen Een ogenblik is alles stil een dood moment in tijd de neus gedrukt in het naar stof riekend trijp van de versleten canapé Naar buiten kijkend in de wintergrijze lucht een sledetocht met paarden over het landgoed van mijn…

35 zegt ze en ik tel de rimpels op haar voorhoofd, om haar oog zij vindt het aantal veel te hoog knipoogt en stelt het cijfer bij haar ogen glanzen als druppels een regenbui boven Tienen maken waardoor het suiker zacht smelt verliefden zoete dromen smaken het piepen van het wasgoed aan de witte, gekuiste lijnen stemmen van wie verloren…

Meisje Rommel wil gaan slapen meisje Rommel is zo moe Ze doet haar oogjes toe Vandaag amper drie jaar draagt bloemen in het haar te moe blijft zij maar gapen Meisje Rommel wil gaan slapen meisje Rommel is zo moe Ze doet haar oogjes toe Slingers, ballonnen en cadeaus iedereen blij, niemand boos snurkt mijn liefje als een roos Meisje…

Jij gevangen in jouw cocon ik in die van mij, ben ik de groeven in jouw gezicht ontstaan op weg naar waar geen verdriet heersen kan een landschap van ravijnen die bij elke nieuwe regenval rivieren van smart bevatten en ik pieker, pieker me suf zeg jou dat het van vermoeid- heid is, terwijl ik beter weet…

nou ja, je bent dus nog geen haar veranderd zie ik en je hebt het ontzettend druk, lees ik fijn zo voor je ik ploeter ondertussen ook maar voort ga zwemmen met pruts, ga vandaag naar de ikea met moeke en doe mijn huishouden zoals het hoort 's avonds ben ik moe, ik hark bladeren bijeen van de notelaar, raap de noten en pruts speelt twee…

een loszittende SIM-kaart zegt ze verklaart de slechte verbinding tussen ons en sorry seems to be the hardest way om te duiden het doet er allemaal toe maar veel minder dan verwacht zij drinkt haar milkshake op en brengt in Leuven stormen in Den Haag tot bedaren…

tot vijf uur zit ik op messenger de laatse tijd veel last van vocht op ogen treurigheid ik doe u pijn en tranen helpen niet veel stofdeeltjes in de lucht en al die hormonen in het millieu daar wordt een mens ook niet vrolijk van. het voelt alsof ik u groot onrecht heb gedaan vrouw van taal van woord. ik wacht wel tot…

in de stem van Nafiss het accent van Ispahan tussen de stijlen van het balkon het gezicht van Amir het gemekker van schapen dat van het dorpsplein klinkt de geur die van de bergen komt ik dagdroom voort maak me ongerust drijf mee met de stroom val over de rand kijk om me heen zie hoe breekbaarheid vleugels krijgt met op de rug twee op…

nu je verder droomt met je knuistjes gebald voorbij de donkere nacht langs sterrenlicht en zwarte gaten waar alles in verdwijnt met uitzondering van die droom van jou zul jij je daarvan niets herinneren een glimlach van een milliseconde om mij en alles in je slaap…

Je stem te horen al is het alleen maar een ingesproken bericht dat iedereen ontvangt bij afwezigheid van jou ´Bel gerust terug, ik ben er even niet´ kreeg ik nu zeven malen te horen jouw stem wordt niet moe Ik geloof je niet, omdat jij ergens hoort te zijn tussen mij en Timboektoe…

Soms zien haar ogen hetzelfde als hij een huis op het platteland met een tuin eromheen. Een man die uien snijdt voor het eten, een vrouw die tussendoor nog even haar moeder belt. Dan horen haar oren hetzelfde als hij muziek van Chopin en Bach. Kinderstemmen die ruzie-achtig klinken stenen die kletteren als hagelstenen op de dakpannen van…

Doof ben jij voor lovende woorden van zonden ben jij je alleen bewust al stammen die uit een ver verleden van toen ik jou nog niet had gekust jij spookte door de zware hoofden van slapeloze geliefden van weleer legde bij hen jouw vragen neer de dwazen vroegen, kregen meer mijn lippen op jouw grote mond voelen de volheid van jouw kus zo…

ja, dat heb ik ook al gemerkt dat ik oud word ik had het er moeilijk mee zo'n tweetal weken geleden inenen stond er een drie voor het was best wel emotioneel je was me zeker vergeten of vond geen woorden meer vond het fijn dat die vrij onopgemerkt voorbijging eigenlijk, die dag het is niet zo erg als Bilharzia maar of je daar blij mee moet…

Zij heeft haar nest gemaakt op enkele verdiepingen hoog waar naald de zeebodem raakt zij spant de pees van de boog De vogels zijn weer weggegaan de warmte roept, geur van eten verdeelt herfst het bestaan weven spinnen het vergeten De avond glinstert van het raam licht weerkaatst een halve maan zij fluistert zacht haar naam…

Zij zit verscholen in het scherm van haar gsm, benen over elkaar bezig te zijn, haar been wipt op en neer, met één toetst zij als Luky Luke met ’n vinger een shaggie rolt en sneller schiet dan schaduw valt Haar zonnebril trekt zij omlaag zodra zij ziet dat ik te diep in haar bruine ogen duik Zo kan zij weer koel, afstandelijk zijn haar…

iets van mij zich in jou herkende iemand voor de spiegel staat naar de grijze lokken staart een kleurspoeling echt nodig niet zomaar meer een modegril je kijkt hoe de hand omlaag wijst, prikt, tikt en keurt ziet de borsten, buik verward haar om schamel naakt twee handen in elkaar op navel diep in mijn put was jij er altijd een weg naar…

Een bootje van papier gemaakt nadat ik erop geschreven had iets van veel geluk verpakt in twee bloemrijke kwatrijnen over genieten en mazzel dat onafwendbaar komt het Sterrenschip staat klaar net als het tij wacht het niet…

De bevalling had je goed gedaan alsof je nu weer uren door kon lopen met een lichte en verende tred gedachten volledig en vervuld opnieuw geboren met leven geven De hechtingen deden pijn op een plezierige manier Je wachtte op een levensteken met knusse, warme woorden deken, kachel, olifant…

hals en plooi, daar waar wijsheid op zijn zachtst de vingers streelt schreef hij zoals zijn vrouwen zoveel en divers op de huid alhoewel zij altijd een beetje hetzelfde zijn als de zon alleen is deze ster te heet om vast te kunnen houden een rode zon, een dwergster komt dan koeler uit hoorde hij haar zuchten de hitte komt van het draaien…

Met hun voorhoofden tegen elkaar lijken zij een Siamese tweeling hun bedelnappen gevuld met wensen in slaap met de trein naar Lier op de ruiten racen regendruppels als doldwaze, geile spermatozoa tegengesteld aan de reis vooruit weg van de achtervolgingswaanzin boven maakt een camera een opname van de aanwezigen in de treincoupé voor de…

Opnieuw een ster ontdekt uiteindelijk uit twee bestaat Zij blazen zich op in fel licht al zeventig dagen vergaat want anders niet ontdekt Zoveel helderheid die in het donker verdwijnt opgemerkt aarde bereikt De passie van een ster is het lichtsterktse te zijn het duister voorgoed weggejaagd, op de vlucht…

Als zij haar groene jurk uittrekt valt het dons van populieren ruist het ritselend blad Mijn mond valt er van open Er groeien horens door hoofdhuid gespleten hoeven trappelen Een wolk dimt het licht warmte komt uit de aarde een wesp cirkelt traag Zij geurt van kweeperen kaneel en zweet wit zoet het strelend gras…