Alle inzendingen van Stef Wouters

opgaand in extase swingt een ritmische vibratie in de creatieve geest zo worden de genen al trillend gevuld met lyrisch spektakel en zal er een vorm van euforisch leven door het brein heen zweven *Dit nieuwe percussie…

van muggen maakt men olifanten voor mij heel erg sneu geen huis kan ik meer binnen vliegen en dat ben ik meer dan beu met zo'n slurf kan ik niet steken slagtanden zijn daarvoor te groot het is gedaan met mijn prikkende streken ik ben een mug in nood…

als je blijft drijven zul je niet zinken als je een wind laat kan het gaan stinken als het regent vallen er spetters en als je dit leest... ...zie je letters…

van alles wat op je pad maar toch ook weer niets al is niets ook weer iets iets om mee bezig te zijn iets om vast te houden los te laten, weg te stoppen iets wat nietszeggend kan zijn of juist veelbelovend vooruitstrevend & springlevend iets om voor op te staan iets om te laten gaan zodat er niets overbljft want ook niets is iets…

Er was nog geen besluit genomen, al had hun relatie nog weinig zin. Dus zagen ze allebei spoedig in, dat het huwelijk ten einde was gekomen. Maar toch hebben ze nog geregeld seks. Onder het mom van: "ex op ex".…

de jungle bij nacht een andere wereld weg uit de steden wars van alle paden reeds betreden andere geluiden een ander gevoel gissen in het duister streven naar een doel momenten van bezinning een kwestie van gewenning eens op een andere manier in het leven staan tijd...voor persoonlijke erkenning…

afgeschoten in het ongewisse malen gedachten onafgebroken rond en worden maskers telkens verwisseld zo dreunen er talloze kreten door het diepste van de psyche waar alles in een waas verschijnt dan ontwaakt de ziel volledig lijkt elke stemming weer vredig totdat het gedonder opnieuw begint…

Kleine Wesley kopt zich groot Een aanslag op Robben bestraft met rood Brazilië faalt, Dunga baalt De samba heeft het niet gehaald…

Het is die waan van elke dag waarin menigeen altijd moet scoren, zichzelf -tot vervelends toe- wil horen, of het nou nodig is, kan of mag. Dus in diezelfde dagelijkse waan is onze huidige politiek ontstaan.…

verlichtende dromen weerspiegelen het zelfbeeld aan de gene zijde dienend als draagvlak om vergetelheid te bereiken wat rest is hemelse adem...…

in een dolende terugblik zie ik rook op het water in een diep paars visioen voel ik sympathie voor de duivel door dat opzwepende ritme word ik weer eens geil van mariska veres en die zwarte magische vrouw op de hoes van santana en reis ik met cocaine in my brain per roltrap naar de hemel waar moeder maria mij welkom heet met wijze…

In dichtkunst hoeft de beste geen nummer 1 te zijn. Al dichten dichters vaak met erg veel venijn. Ze uiten hun verzen, vaak lyrisch, soms banaal. Maar het gaat om de essentie, het spelen met de taal. Met taal als kanaal, kan men zijn spinsels kwijt. Maar moet er dan zo nodig een beste zijn door strijd? -------------------------------------…

dolfijnen dollen fijn voor de gein om fijn dol te zijn…

in een oogwenk flitst zij voorbij dat meisje op die racefiets zo mooi zo strak zo adembenemend Oh was ik maar de handrem waarin zij straks zal knijpen de bidon met inhoud die haar dorst zal lessen of liever nog... het zadel…

mijn hartslag wordt het ritme van jouw zwoele dans in deze tropische nacht steeds sneller beweeg je met jouw fraaie vormen helemaal tot in extase en die glinsterende blik in jouw donkere ogen vraagt om meer meer... totdat ik nat ontwaak door lekkage van de bovenburen…

werkgever: Goede morgen meneer Van Weert!? Heeft u enig idee hoe u dit jaar heeft gefunctioneerd? werknemer: Hoe zou ik dat moeten weten!? Ik kan u alleen maar zeggen dat ik me van mijn taak heb gekweten en dit jaar erg heb zitten zweten om de targets te halen!? Maar heeft u zelf enig idee? zo ja, kan ik er dan wat mee? werkgever:…

onderweg naar het bovenzinnelijke over gewijde grond en oude ethiek het gegeven relativeren beproevingen doorstaan verlichting in een trance door ontleende krachten op het pad van de sjamaan…

zwoel swingend en ontspannen word ik meegevoerd in vele maten opgezweept door de ritmes van mijn innerlijke drum zwoel cool swingend en ontspannen door het oergevoel dat zich uitbreid in universele vrijheid en voortkomt uit de ritmes van mijn innerlijke drum…

In woord, klank, ritme En een gigantisch oergevoel Reis ik af naar mijn innerlijk doel Zo word ik daadwerkelijk mezelf Stroomt er passie door héél m'n genen En ga ik terug naar de bron Waar het allemaal begon…

met de kim in mijn gedachten denk ik aan een verhaal in horizontaal…

met daadwerkelijke beleving maak ik mezelf los los uit de wildernis der gedachten los van zielsperikelen los van geestelijke vervuiling los van dwalend verstand los van vooroordelen los van iedere onaangename band want met het besef dat niet alles vast staat voel ik mij losser dan ooit…

niets is voor niets in alle mystiek om ons heen waarin wij broeien groeien en bloeien in de kunst des levens…

ontwakend uit de begoocheling laat niets zich nog vangen in de wildernis der gedachten de steen van stoffelijkheid rolt uit het bewustzijn en zal weldra zweven als een komeet door eigen ruimte vrij van tijd richting oneindigheid…

tussen flora fauna graf en zerk is zij vrij van stoffelijkheid maar constant aan het werk…

Misschien was ik te skaffa en waren mijn patta's daardoor ineens loesoe. Misschien kwam het door die kaolo banga, met wie ik vroeger panja werd, zonder doekoe uit te geven. Misschien had mijn beste esahbi ze per ongeluk gepakt, nadat hij mij gratis asi gaf. Maar ach... Misschien moest het wel zo zijn, want die patta's waren wel…

Het kon Frank niet Boeijen dat Harry Slinger druk aan het werk was voor Het Goede Doel, terwijl Henk Westbroek notabene een Toontje lager voor hem zong op De Dijk.…

in de metro las ik de metro en daarna de spits tijdens de spits…

ook in drukke tijden zal innerlijke rust niet van mij scheiden…

open je gedachten eens ongefilterd naar me toe en vertel maar eerlijk wat jou nu werkelijk beweegt om mij opnieuw te verleiden want ik weet zeker dat jij net zo'n open boek kan zijn als ik al zullen onze hoofdstukken wellicht verschillen...…

ontelbare kabouters sprongen massaal uit de beeldbuis waarin Albert Verlinde en consorten werden bedolven onder een berg zwammetjes er viel niet meer te zappen…