260 resultaten.
16 en 19
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.098 We waren 16 en 19 in
de Gabriël Metsustraat,
Schilderswijk, Den Haag,
heilig oord.
Ouders staken
achterdochtig
uit voelsprieten
van zuivere liefde,
maar in die jaren
voelden wij alleen,
en vrijden rijkelijk.
We rookten, wierookten
in dat dubbel bovenhuis,
draaiden oudjes een loer,
want wij waren ware
liefde, konden zingen:
We…
1964
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 937 Dat jaar
was er maar
één woord heilig:
haar.
over je voorhoofd
en je schouders,
over je ouders.
Nu is het oude
uitgevallen en
wordt het woord:
zij.
Ik voel haar
over mijn angst,
over mij veilig.…
1964, een gedurfd jaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 444 Dat jaar, The Beatles bloeiden,
moet er heel veel zonlicht zijn geweest.
Dat jaar, mijn vader sloeg een hoek om,
moeten er onaardse luchten zijn verwaaid.
Dat jaar, in jou wakker geworden,
moet zacht geritsel te horen zijn geweest
in bomen waar al fruit kwam rijpen.
Dat jaar was dus vol onbestendigheid,
en ik die week na week maar sliep…
Afgelegd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 790 Sedert zijn dood is mijn grootvader
0 ten hemel / 0 ter helle gevaren
aankruisen graag opdat duidelijk wordt hoe dat zit.
Hij was vader van velen, tuinman, burgerman
uit de eeuw voor de eeuw van deze of misschien
wel van toen klokken nog kunstwerken waren en
nieuwe techniek.
Sedertdien gingen er meer, trok mijn vader zich terug,
(beleefd…
Afstand bewaren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 7.205 Oktober. Bus uit Z.
Regen schuint langs de ruit
van jou naar mij.
Een rug ben jij,
een jas, een kraag daar boven-
uit wat haar
van jou voor mij.
Dan trekt een geur
het smalle gangpad door
en slaat een visoen
haar dunne geur
mij om het hart.
Ik neig naar diefstal
van jouw liefde,
maar deze zakkenrollerij
sta ik uit…
Al fine
netgedicht
2.0 met 101 stemmen 59.893 Toen begrijpen poreus werd
geen coma meer nodig was
ging zomaar zijn hand
de lucht in.
Met trage slagen dirigeerde
hij zijn eigen einde nader
het fermate vóór de rust
van een tel eeuwigheid.
En zagen zijn ogen
de solist in de kamer
die al tamelijk lang
stond te kijken naar
het wit om zijn mond
en de kleur van zijn voeten,
die bij…
Alma
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 519 Soms kijkt mijn meermin op
vanonder vallend waterhaar,
schrijvend aan haar tafel,
haar eiland archipel
Ze slaat haar ogen op naar mij
en kijkt mij af omdat
ik haar verboden heb,
maar antwoord weet ik niet,
ik heb geen stem.
En toch word ik voor haar
een sterfelijk woord,
een zieke man.
Tenslotte zie ik haar
Terugdeinen in
haar…
Als een belofte (die blijft...!)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 799 Ik zou je willen voelen op mijn huid als
een bui van bijna:
strakke droogte,
verwachting.
Ik zou je willen horen in mijn oren als
een tel rust :
een maat die stil valt,
aankondigt.
Een proeven dat nog om
de mond zweeft een geur
die nog hoogte moet krijgen
zo zou ik je suikerzacht
zou ik je vluchtig...…
Als in het regenboogvlies
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.251 Als in het regenboogvlies
geen kleuren verbleken,
blijven wij de appels
van elkaars ogen.
Als geur blijft hangen,
worden jij en ik
een vleug rondom elkaar.
Als wat herinnerd wordt,
overblijft, zullen wij
elkaars foto zijn.
Maar zelfs wanneer het niet zo is
en alles straks vergeefs blijkt en vergeten
dan nog:
samen nergens overal…
Als je er niet bent
hartenkreet
2.0 met 45 stemmen 2.970 Juist als je er niet bent,
ben je er zo nadrukkelijk
gezeten in mijn stoel
lezend wat ik schreef
zonder jou
over jou
Juist als je er niet bent
is er die geur van gisteren
zo nadrukkelijk rondom
mijn polsen doordat ik je
omhelsde je geurt naar
fluitekruid
Lief, laat mij tot
je toe, ook bij
afwezigheid.…
Alweer anders
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.389 Zo had ik je nog niet gezien:
terrein wuivend van gras
speciaal ontsloten voor
de voeten van wandelaar ik
Je bent mijn glooiing zonder
slangenbeten, peilloos diepe kloven,
prikkeldraad of paden.
Je bent als kon ik in je
thuiskomen: lief lijf,
zacht jachtgebied.…
Annunciatie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Lavagna in het voorseizoen: zie
de haven
boten nog in ruste
buigen naar elkaar
groeten
het voorjaar
schraapt hoeven en sluit
af en toe de ogen tegen
zonlicht dat al wit wordt
timmergeluiden
klinken op van boten
en rijken komen van verre
met geschenken want
de Oriënt is niet ver
koks rakelen sluimerende vuren op
ratelen keukengerei…
As
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.524 Mijn vader is alleen nog jas;
mijn opa nog alleen het dragen.
De eerste nog het ijs,
de tweede slechts het dooien.
Ach ja, mijn vader en mijn vaders vader:
de één van vuur de as
de ander het verstrooien.…
Babel (duplokids)
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 1.476 Als genesis nog over
de kamer ligt en gods geest
ternauwernood is opgetrokken,
spelen zij al toren-
hoog de blokken op
elkaar.
Er groeit een vreemd gebouw:
één rek en reikhals al.
Dan, na een hartslag van
terreininstinct en binnenangst,
weigeren zij elkaar welk
playmobielfiguurtje
waar mag wonen in die toren;
met woorden bijten zij
als…
Bed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 405 Er is geen bijslaap nodig
als samenslaap deugt en
in een groot bed afstand
nog steeds warmte afgeeft
Ik staar me blind
wanneer ik bij je ben:
de zachtheid van je haar
de gretigheid waarmee
je onderschuift
en overtrekt.…
Bezoek aan Den Haag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 886 wat mij verontrust
is niet dat het regent
maar wel dat de regen
verzuipt in de putten
het water terechtkomt
de beek bij de bioscoop
onder de grond duikt
en niet meer te volgen
is enkel weer bovenkomt
bij het noordeinde
de hofvijver voedt
en langzaam verdampt
en over de stad kruipt
mismaakt wordt
wat mij uitermate
verontrust is de regen…
Bezoek aan Den Haag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 347 wat mij verontrust
is niet dat het regent
maar wel dat de regen
verzuipt in de putten
het water terechtkomt
de beek bij de bioscoop
onder de grond duikt
en niet meer te volgen
is enkel weer bovenkomt
bij het noordeinde
de hofvijver voedt
en langzaam verdampt
en over de stad kruipt
mismaakt wordt
wat mij uitermate
verontrust is de regen…
Bittersweet
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 368 Het bitter en het zout
van jou bespeuren
aan mijn hart en dan wat
honingzoet verzinnen.
Zo is beminnen
een overdaad aan vlagen,
geuren, proeverij.
Soms mijn bittersweet,
meestal mijn puur,
altijd mijn jij.…
Boekarest en de goot
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 518 ...Want in Roemenië
goddelijk apathisch
waar al meer dan tien jaar
geleden een god werd
weggezonden omdat de mens
hem niet meer moest
draaien steden langzaam
om de as van de inflatie
draaien de nek om dragen
vrouwen het hoofd in
doekjes voor het bloeden
de jaren vijftig
wederopbouw
veegt men straten
die nog vol bladeren waaien zullen…
Bos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 352 Ik weet dat wij
in bomen zijn uitgebroken
voor groei en strekken
naar elkaar en reiken
in liefde.
Ik weet: wij lopen vaak stuk,
stuiptrekken op hars, schors
en het kussen van rasp
en oud hout.
Toch wil ik bestaan
aan de faliekant
van je huid
Toch wil ik zijn
in de twijgen
rondom
waar jij ademt
Vooral wil ik
zijn de goudval…
Buiten beeld
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.107 Alles even buiten beeld geraakt
toen jij daar vóór kwam staan:
de tuin, het dagelijkse huis,
de avondkamer nakijkwerk.
Niets zal ook ooit nog eender zijn,
of liggen in hetzelfde licht,
zelfs bij een stap opzij:
het verre dorp, de wagen met de os.
Ik zit er niet zo mee, zolang jij
blijft mijn uitzicht
op het verre sprookjesbos…
Christiaan Huygens
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 347 Alles weten
de grenzen de lenzen
zien de ruimte van
de ouderdom
de afstand tot
de dood
het leven slagadert
zich voorbij
hier zijn wij en
daar waren:
oneven waardetijd
Ik hang mijn klok op in
de kerk en slinger uur
na uur en werk totaan
mijn zerk
mijn doodsbewijs
en alles weten.…
Criteria
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 360 Ik lijn:
wig tussen
binnenhouden,
buitensluiten.
Ik steen:
tussen toen,
nu,
straks.
Ik muur
een grens:
tussen
plusminus
niemand
en een
ongeveer
mens.…
Cumulomnibus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 550 Soms slaat het weerlicht in mijn pen,
en wordt de inkt bloedlink en heet.
Dan moet ik schrijven wie ik ben
en wat ik van het leven weet.
Dus schrijf ik met een kwaaie kop:
Dit is de mens:
hij laat zijn adem gaan
van in naar uit
van grens tot grens.
En die zeventien woorden
luchten fantastisch op.…
Cyrano
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 704 Een grote neus, een grote bek,
een onbewoonde plek
in een bewoonbaar hart,
van waaruit steeds het woord
vertrekt dat liefde uit-
schrijft tot gedicht of brief,
Zo goed als hij weet ik
dat liefde duurt tot
in de laatste snik
alleen het sterven rukt
de pijlen uit een hart.…
Dan
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 518 Wanneer jouw vingertoppen mijn
gedachten zouden raken,
dan
Wanneer mijn handen naar
de jouwe zouden haken,
dan
Wanneer mijn mond was stomgeslagen
met jouw lippen en de stilte over
ons verleden dalen kon,
ja dan
Dat ik dan jonger worden zou
en niet een dag, maar jaren.
Dat wij dan samen zestien waren
of zes of ongeboren…
Dat is dichten
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 271 De titel zet het licht op groen.
De spatieregel die volgt drukt
een gaspedaal en scheurend
rukt de eerste regel mij
volledig weg uit het fatsoen.
Hier maakt de taal mij snel en licht,
een carrosserie van voortbestaan:
gelast, genageld en gedicht.…
De bloem of het ei
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 749 Ik draag
jou in mij
als de dooier
in het ei:
jouw liefde zal
mij omgekeerd
ontplooien
in een mei
en laten
kuiken.
Op de verpakking
staat:
voor altijd
houdbaar
maar
moet nog
ontluiken
als bloem.…
De grootmoeder (variant)
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 3.147 Haar hoofd, van ouderdom te vol
om er weer kind te kunnen zijn,
verviel tot labyrint.
Alle dimensies werden in haar wit,
getallen cijferden zich weg uit reeksen
en elke volzin weigerde te zijn.
Haar ogen, eindelijk in staar gebleven,
zochten nog lang naar een gestorven vader
achter een ontbrekend raam.
Toen werd zij interlinie
tussen…
De school
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 4.012 Het geluid droeg ver vanuit de school.
Vooraan de straat klapte het met
dubbele spoorslag langs de huizen
omhoog wanneer wij juichend uitgingen.
Het moet iets van vuurwerk zijn geweest.
Ik weet er niet zoveel meer van.
En achter ieders rug, over de sportvelden
klonk het luid, kaatste de jeugd van aangrenzende
scholen anders, protestanter…