Alle inzendingen van Ton Rijkers

De eerste letter van ‘t woordje waarheid dat is een L zo menen een aantal politici Een enkeling laat dit woord zo beginnen en ministers liegen nog over hun functie Ik heb daar zeker geen herinnering aan of: Ik herken mijzelf daarin beslist niet! Ach, waar komt dat belletje nu vandaan en ik ben niet rood zoals u hoort en ziet Mijn meest…

Ze was om ‘t krijgsgeweld weggevlucht en na de eindeloze tijd op haar vlot in zee Ze verspreidde desondanks geen zeelucht ze droeg alleen krijgslucht met zich mee Men had haar weggemoffeld in een kamp en verteld dat het slechts tijdelijk zou zijn Zeer koude winter zonder kachel en lamp juist dertien en geen schijntje zonneschijn In stille…

Toen het eenzaam stille eindelijk zweeg zuchtte die allerlaatste adem uit je mond Ik weende; ik voelde mij alleen, zo leeg tot ik je na een wijl in mijn armen vond Zelfs die wind buiten ademde niet meer waar ik hem zojuist nog hoorde wenen Mijn ogen traanden; mijn hart deed zeer grote liefde voor jou zit in al mijn genen Teder streel ik…

Ze was een prachtige dame, een schoonheid die zich horizontaal .. staande moest houden Van haar onschuld nam ze al eerder afscheid haar vriend gaf haar een horloge een gouden Ze hield van wandelen derhalve tippelde zij; zo lokte ze vele mannen in haar heerlijke net Die verlangden warempel een kus op hun dij waarna ze liefde zochten met de…

Ze voelde zich door God en ieder verlaten kilte had zich dof in haar innerlijk gebrand ’s Nachts zwierf ze begerig door de straten en dacht ze, ik maak mij nog eens van kant Koude winterwind sneed in haar dunne jas af en toe vond ze een totaal verrotte tomaat In een slooppand vond ze een oude matras daar voelde ze zich even geen brokje straat…

Als ik toch eens een vrouw geworden was in plaats van de man die heden toch ben Dan hield ik net zoals nu niet van poespas en was ik misschien wel slank als een den Een schone vrouw had ik dan willen zijn eentje met heel schitterende, lange haren Dan schreed ik iedere dag in zonneschijn; hoefde ik niet voor de oude dag te sparen Dan zou…

Wat in haar borst klopte vermoedde ze niet mogelijk was ‘t toch wel een kloppend hart Of wellicht was toch iets dat gevoel verried voor de rest was ze nog harder dan keihard Zo vaak had ze de ander sekse erin geluisd door te lijken dat wat ze nooit was geweest Liefst gingen jongens voor haar op de vuist jawel hoor, dan genoot ze dus ’t allermeest…

Wat was ze toch heerlijk gelukkig geweest de dag dat hij de ring aan haar vinger schoof Al meteen echter de dag na ‘t huwelijksfeest zag zij zich beschouwd geworden als sloof Zijn verliefde vlammen die doofden al direct zelfs de vonken stierven reeds geleidelijk uit Hij had in de buurt een andere dame ontdekt die dolverliefdheid overkwam ook…

Graag wil ik jou een geheimpje verraden iets leuks wat je beslist goed zal bevallen Dan zeg jij ? Geen woorden maar daden? en is ‘t iets dat bestaat uit zeven getallen Nee nee, nu zit je op het verkeerde spoor het gaat mij namelijk niet echt om daden; ‘t Is beslist iets leuks voor je innerlijk oor zodat je door ons liefdesland kunt waden…

In een huwelijk zie je ‘t meningsverschil en menig keer loopt dat uit op slaags met elkaar Soms mondt ‘t zelfs uit klappen op de billen mishandeling dat is zelfs helemaal laakbaar Slachtoffers zijn toch meestentijds vrouwen die zich aanvankelijk schamen voor hun man Zij ontvangen herhaaldelijk een rot snauw en dan volgt de tik van ’t tegenvallen…

Laat mij maar nog even roeien vannacht in hoge baren worstel ik tot de overkant Daar word ik straks wellicht opgewacht op ‘t toverachtig golvend hemels strand Hoor de golven zingen in de woeste zee golven stervend op uitgestrekte stranden Achter een verlaten einder wacht er vree dewelke ik omarm met de beide handen Zie de lichtjes dansen…

DOVENDE STERREN LIEFDE Vanmorgen scheen er hoog gehemelde zon voordat al de sterren rap verdwenen waren Mijn engeltje wekte mij in haar nachtjapon mijn gevoel zei, dat ik ‘t vaker had ervaren Gisteren scheen er ook al een hemels licht want ook toen aaide haar hand die van mij Ik opende de ogen en zag haar lief gezicht en ook toen ontwaakte…

De liefde die voortdurend groeit en zich in de warme gloed vindt Is die liefde die voor altijd bloeit en zo’n liefde is zeker niet blind Onze liefde, ons kostbaarst bezit ze gaat nooit sterven bij de dood Ja, al wordt ons haar grijs en wit in ons is de liefde enkel vergroot Het mooiste meisje, dat was zij! ‘t mooiste meisje is ze nog…

Als jij eens in mijn hart kon kijken en zien wat jij daar hebt aangericht Dan zou je niet meer van mij wijken en huilde je samen met mij wellicht Als jij eens in mijn hart kon toeven en zien hoeveel pijn er tezamen ligt Dan zag je ook, ik ben heel droef en schreide je samen met mij, wellicht Als jij eens in hart mijn kon wonen en er…

Heel lang geleden hield ik een knalfeest; alle feestlieden kwamen een voor een aan Één van het gezelschap zoop als een beest ik ging daarom even bij die zuiplap staan Ik sprak hem aan met: o, je zuipt je dood o zei hij, ik lust nog wel tien kratten wijn! Ik dan weer: welnee man je houd je groot hij, ik kan niet dood, ik ben magere Hein Aha…

Af en toe voel je je vreselijk alleen en heb je allerhande onzinnigs aan je kop Dan zou je zomaar stil kunnen wenen; denkend mijn dood lost later alles op Dan ga je over heel ‘t leven nadenken hier zag je al in je kinderjaren tegenop Toen haast iedereen jou wilde krenken zag je de dood lost naderhand alles op Soms treft een afgrijselijke…

‘s Avonds werd gisteren nog laat aangebeld; benieuwd wie het kon zijn opende ik de deur Mogelijk had eentje het gemunt op mijn geld 't bleek echter iemand met een lijkbleke kleur Mag ik mij even voorstellen, sprak hij zacht ik ben de dood; ik kom me over u ontfermen Ik sprak sorry kerel, jij bent al nummer acht! hij uitte toen teleurgesteld…

Ze is jarig zoals acht december elk jaar mijn lieve, nog altijd zo charmante Ans ‘t Mooi zijn, krijgt ze steeds voor elkaar ik zag ‘t eertijds al ik en vatte mijn kans Altijd die leuke schaterlach ha, ha, ha en nimmer een superchagrijnig gezicht Zeg nooit wat lelijks of ik kil je weldra ze is mijn lief, vandaar mijn lofgedicht Haar prachtige…

Ze kampten met ‘t bijna doordringbaar woud van ‘s morgens vroeg tot heel laat elke avond De dagen waren snikheet de nachten zo koud wijl er ’s nachts soms een leeuw buiten stond Teruggekeerd van een vergeefse hongerjacht rook hij mensenvlees als inhoud van die tent Ai, dacht de leeuw toch nog te eten vannacht die daarin liggen zijn morgen vanzelf…

Er was eens het ventje als een duimpje zo klein dat dacht dat hij gans de wereld kon dicteren; Echter verliezen, dát deed hem enorm veel pijn verliezen, ach nee, dat kon hij simpel niet leren Mensen dwingen, dat was zijn ware specialiteit opponenten moesten er doorgaans aan geloven; Onder druk gezet raakte zij gauw hun job kwijt; waarna hij…

Laat de dood maar in mijn leven komen want ik vrees hem echter warempel niet Waarom te strijden tegen wilde stromen, vanwege uitstel naar dat nieuwe gebied Laat de dood mij steeds dichter naderen we gaan elkaar aan de grens ontmoeten Ik zie hem volstrekt niet als een dader en ik ga hem lijkt mij, als vriend begroeten Laat de dood maar aan…

Ze staarde stille naar het pikkedonker, buiten deze nacht duurde voort, al meer dan een jaar Dat ze zich enkel met haar bloeden kon uiten dat was toch wel de enige oplossing, schijnbaar Deze stilte, dacht zij was thans om te snijden waarom huilde haar hart anders van de smart ‘t Stille liet haar meer dan ooit tevoren lijden in haar borst beukte…

Ieder woord dat ze in het donker fluisterde dat kwam regelrecht uit haar wenende hart Terwijl er toch niemand naar haar luisterde haar wereld zag immers zwarter dan zwart Ieder verdrietig woord dat haar hart verliet beproefde het traan uit haar ogen te persen Achter haar klonk het levens afscheidslied het zong van verdriet en pijn controversen…

Ze liepen giechelend wijl ‘t van de regen goot op hun blote voeten op de geasfalteerde straat Eentje had blond haar de andere was vuurrood beide hadden die typische giechel op ’t gelaat Twee zonnestraaltjes wijl ‘t goot van de regen hun kleren waren door die regenbui al drijfnat Zij zongen samen, wij kunnen daar wel tegen en bovendien ach kijk…

Er werd gestreden, dit met wapengekletter schoten klonken door deze donkere nacht De donker geklede gozer scheen een etter die in donker de oude man had opgewacht Het werd een knokpartij op leven en dood dan leek de oudere aan de winnende hand Daarna de slechterik, tot zelfs in een sloot de ander duwde hem onder tot de overkant Geen van…

In het holst van die vreselijke nacht klopte het noodlot ruw op mijn deur Zijn melding ontnam mij alle kracht uit mijn gezicht vluchtte al de kleur Woorden gelijk kiezelsteen zo hard werden grof voor mij neergesmeten Had het noodlot dan echt geen hart? ook nu kan ik ‘t maar niet vergeten Ze spraken van de opkomende zon mijn blik zag enkel…

Mijn schip is stuurloos tussen de klippen mijn hoofd rust reeds vrijwel in de schoot Hoop schijnt door mijn vingers te glippen een vuurpijl toont elkeen mijn code rood Ik zie de kustlijn alsmaar sneller naderen het schip lijkt dieper te glijden in de nood Plots denk ik aan het gebed onze vader en zie dat aan als het antwoord op code rood…

Een klevertje ontmoette eens een kleverin ze was erg mooi; hij werd verliefd op haar Hij vond, ze is voor mij dé prima vriendin leven zonder haar, is nauwelijks denkbaar Haar gevoelen leken even vol liefde te zijn Ze meende, wat een schitterend exemplaar Ja ze kusten ook urenlang in de maneschijn dat kussen duurde zelfs langer dan een jaar…

Ze had absoluut een enorm grote bek en ze zette deze zelfs regelmatig open Als ze dat deed dacht je direct, verrek en zette je ’t maar acuut op een lopen Haar blikken kon je beter ook vrezen zij zag er dus niet al te vriendelijk uit Zij zou nooit moeders mooiste wezen met al die vieze plekken op haar huid Haar benen, als je die zo noemen…

Ik kijk om naar een voorval van toen toen ik dat zalig meisje had gevonden Al bij de eerste kans volgde een zoen ja, of ze door de hemel was gezonden Al vlot zei ik, eind dit jaar huwen wij oké sprak zij dit is een geweldig idee Hoe zalig zei ze, je maakt mij dolblij voor mij is jouw suggestie allicht oké We trouwden; het geluk lachte…