inloggen

Alle inzendingen van Tonnus Oosterhoff

16 resultaten.

Sorteren op:

Geheim agent

gedicht
3.0 met 73 stemmen aantal keer bekeken 26.936
Alles heb ik geregeld: de valse naam en het hotel waar niemand ons zou zoeken. Zijn spierkracht, dat hij klein was, niet veel sprak, zijn gladde bruine zolen heb ik zelf bedacht. De rust waarmee hij alles met me deed om me tot een bekentenis te dwingen. Stroomstoot, ijslikeur, bamboe, valse hoop: hij was een meester in het derdegraads verhoor…

Stel: de jacht is onze tweede natuur

gedicht
3.0 met 39 stemmen aantal keer bekeken 17.426
Stel: de jacht is onze tweede natuur. Het is nacht en de interne jager achtervolgt het onvermoeibaar wild. Dat tracht te ontsnappen over het terrein van de kwekerij. De jacht is één bezielde beweging. Van de kweekbedden dwarrelt de jonge afschuw op. Kijk eens naar de naakte hemel: zilver en zwart zijn voorbeeldig gescheiden. En nu weer naar…

Tonnus Oosterhoff

gedicht
3.0 met 87 stemmen aantal keer bekeken 16.059
'Je bent zo integer, zo bescheiden.' 'Voor mijn plezier!' Het is een genoegen Tonnus Oosterhoff te zijn. 'Ik zou het ook wel willen.' Jawel, maar dat gaat niet! Dat gaat niet. ---------------------------- uit: 'Hersenmutor', 2005.…

Tropical beach

gedicht
2.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 11.312
Oplettendheid bracht de vogel. Hier ligt het geluste in aftel, het aas van de vissende bomen. Voor vogelhoofdboothuis een kano al omgekeerd op een plankje. De vogel het nut van de snavel. De snavel het nut van de vogel. De zin van kleurige wieken naar de tak van de vissende bomen. Droom standen vol notige zaden. Het kuifje dat even omhoog…

Drie jongleerballen, vier kleuren

gedicht
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 8.545
Drie jongleerballen, vier kleuren van zachtgeschilderde huid. Een, twee, drie. Een, twee, drie, vier. Groen, geel, blauw, rood. Zomerochtend; poes rust op 't balkon zich een zwart roodstaartje voorstellend. Maar het ziekenhuis om de hoek is nog onder. En in Park Randenbroek spelen sportparen winteravondtennis, stoomwolkjes lachend.…

Klemde het deurtje?

gedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 7.177
Klemde het deurtje? Een beetje. Maar ik stiet het open en liet - diep snoof ik de zeelucht toen blies ik mijn hand leeg - de dief los. Dicht boven de golvende golven, - natuurlijk klemde het hout, zo lang hield het dieren en goden gescheiden - vloog ik mijn dief. ------------------------------ uit: ' Hersenmutor', 2005…

TEKENWERENDE REEKS

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 4.933
leren dat uncle oom betekent afleren dat uncle oom betekent afleren dat uncle niet oom betekent katten kun je alleen maar dingen afleren afleren op de tafel te springen afleren op de tafel te springen ook tijdens je afwezigheid afleren dat uncle niet oom betekent afleren dat uncle oom betekent niet omdat je ze niet kunt leren dat uncle oom…

Luipaard

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 4.704
De luipaard aan de hersenstam luistert naar de radiowind, wetend, niet wetend. Hij heft de poot, trekt de tong langs zijn plekken, geeuwt. Ver weg is een aanrijding. Een windvlaag trekt door de bomen. De luipaard geeuwt, rekt zich. De apen lachen angstig. Het ondier vertakt zich. ---------------------------------------- uit: Hersenmutor…

Vlak boven het havenkantoor

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 4.394
Vlak boven het havenkantoor schittert de Grote Beer. Elk ogenblik is een groter gevaar. Een maand geleden werd hier een schipper verdronken, de hand op het hart in het water De boot is verkocht, de ligplaats vergeven, maar de hond is aan boord. Aan boord is de hond nog. ---------------------------- uit: 'Leegte lacht', 2012.…

Als je niet buigt word je gebogen

gedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 4.258
Als je niet buigt word je gebogen, o, wees maar niet bang, je wordt gebogen, het buigt je, het drukt je met kracht neer. Je wordt door iedereen verlaten, ja, door jezelf. Wees niet bang, het is snel voorbij met het gekloot. Want gekloot is het en het wordt niet beter. '´t Is voorlopig nog toekomstmuziek,' luilakt de radiopresentator…

O jongens, zeg je prevelementjes

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 4.147
O jongens, zeg je prevelementjes, de geschiedenisleraar komt binnen. Op de mutor is slecht nieuws voor doven en horenden. 'Er is een schuchtere rede die wij afschaffen.' De realiteit sloopt de mogelijkheden. Met de strekking naar de speelvelden; welk gevoel roept het product op? Ouwe Truffoto heeft de mutorreclamebron geslagen, Kemp rimpelt…

Tonnus Oosterhoff

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.380
'Je bent zo integer, zo bescheiden.' 'Voor mijn plezier!' Het is een genoegen Tonnus Oosterhoff te zijn. 'Ik zou het ook wel willen.' Jawel, maar dat gaat niet! Dat gaat niet. ----------------------------- uit: 'Hersenmutor', 2005.…

Ze richtten zich uit de ellende op

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.277
Ze richtten zich uit de ellende op om te veranderen, de socialisten. Veranderen deden ze! Na honderd jaar draaide Wim Kok gedienstig de dageraad uit want de markt werkt het liefst in het donker. Wie vandaag nog PvdA stemt verdient alles wat over ons heen komt.…

Zelfs wie de voorzichtigheid zelf is

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 2.521
Zelfs wie de voorzichtigheid zelf is wordt tevoorschijn gelokt: 'Een beetje vertrouwen, honingbeer! We willen je slechts enkel helpen; weet je ik schenk je een kind! Een troonopvolger. Jij moogt zorgen.' In overmoed heb ik met laten zien. Ik lig in de greppel om mijn domheid te lachen, het lukt me niet overeind te komen. De voorbijgangers…

Toen zeiden ze, die hersens van mij

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.863
Toen zeiden ze, die hersens van mij: dit ene artikel begrijpen wij niet. Is het in een taal die wij niet kennen? Nee, dit is niet in een taal die wij niet kennen. Gaat het over een onderwerp waar we niets van weten? Nee, we weten veel over het onderwerp en vinden het interessant. Waarom is het dan of de hokken der woorden leeg zijn?…

Zekere Indianen

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.804
Tussen blind en alziend woont een stam waarvan de leden enkel omlaag kunnen kijken. Hun horizon, twee meters in 't rond, verschuift bij iedere pas. In de rotsbodem hebben voorouders pijlen gekrast naar de beek, de heldere, koele. Als de indianen zich oprichten duizelt het hun de wereld wordt duister: In liefde ontbrand voor een paar voeten…