101 resultaten.
vrijheidszanger
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 324 De handen van de zanger
verstomden voorgoed
nadat de militaire macht
was toegezongen
in dissonante akkoorden
tijdens de zwarte nacht
kritisch klinkende woorden
worden met bloed beschreven
in het volle stadion
als dank aan ‘t vrije leven
onder de Chileense zon
de stemmen vermoordt
leeft desondanks als melodie
de gedachte voort…
Vrijheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 65 Jij bent jij en ik ben ik
dat is de dualiteit
beiden zijn wij vrij
jij kent mij en ik ken jou
zo ontstaat een eenheid
wij blijven beiden vrij
jij wordt mij en ik word jou
in vrije moraliteit
jij en ik worden dan wij
wij worden is een keus
in onze echte vrijheid
en heus niet periculeus…
Museum
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 48 Een museum
is een gebouw
met een inrichting
als herinnering
aan wat ooit was
en nooit meer mag
een museum zou
zo de herhaling
van die grote fout
moeten voorkomen
nu gebeurt het toch
wie weet ze nog
de namen van
de slachtoffers
en van de daders
van beiden zijn
de namen anders
hoeveel musea
zijn nog nodig
wereldwijd…
Zwaarden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Ideologie en religie
zijn beide een zwaard
dat aan twee zijden
broeders zal doorsnijden
voor wie in haar naam strijden
voor bloed en bodem
een waarheid van hogerhand
voor de claim op het land
bloed dat de bodem doordrenkt
onschuldig bloed
dat is gekrenkt
in naam van een waarheid
kinderen van Abraham of Ibrahim
verwant tot…
Vrije ideeën
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 In vrijheid brengt de journalist
het nieuws in beelden en in woorden
in vrijheid zaait de dichter ideeën
over het nieuws als specialist
in talige akkoorden
de lezer oogst die taalrijkdom
handelend in vrijheid
want niemand schrijft hem voor
om die ideeën te vermoorden
je kunt ze in taal vatten
door ze gevat te verwoorden
voor vrijheid…
Bestaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 139 Als hij komt
onaangekondigd
ongelegen
onvermijdelijk
neemt hij je mee
als je gaat
onvoorbereid
onverwacht
onomkeerbaar
ga je mee van
onzijn naar onzijn
in een flits
van viraal bestaan…
Opwekking
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 72 Opwekking
In het licht van de ondergaande zon zitten
nog slechts kraaien, zwart als de nacht
zich te laven aan de resten op wacht.
Wat leven moet brengen in vruchtenpitten
ligt op de kale grond, verdort en sterft.
Een bliksemstraal in de verte kerft
het avondlicht in delen, nadat een wolk,
zich bevrijdend van deze dodelijke dolk,
de zon…
Beven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 56 Ik sta bevend
met mijn leven
in de hand als ik
Iets te hard knijp
verkruimelt het
een windvlaag
is daarna genoeg
om de kruimels
in wind te verwaaien
ik kus daarom
waar niemand kust
zonder te verdraaien
geen lage lust
waarom kan ik niet
regenen van verdriet
waarom lukt dat
mij steeds maar niet
en blijf ik beven…
Jij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 Jij bent
gewoon
zoals je bent
niet bijzonder
niet speciaal
maar gewoon
het beste goed
goed is goed
genoeg
voor mij
perfect
bestaat niet
jij bent
eigenlijk
perfect
voor mij…
Als haat regeert
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 Als haat in naam van een idee regeert
veranderen velen in brullende beesten
waar werkelijkheid woedend wordt verteerd
en waarheid draait in gestoorde geesten
in harteloze haat voedende berichten
waarin gewelddadigheden worden vereerd
ventileren ze verwarde vergezichten
op zoek naar hun gillend schrille gelijk
wanneer haatmail regeert over…
Als de ondergang van de zon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 bij het ondergaan van de zon
sta ik peinzend op een perron
vanwaar die ene trein terug
al in het middaguur vertrok
ik heb alles achter de rug
niet langer telt voor mij de klok
en goede plaats in een wagon
bij het ondergaan van de zon
vele landen heb ik bezocht
en de steden daar bekeken
nog zo veel meer heb ik gekocht
voor ik hier…
Denkend in taal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 43 Denkend en schrijvend in taal
zet ik klanken in betekenis
zend ik mijn boodschap uit naar jou
mijn lezer en mijn luisteraar
voor wie het allemaal
een hoorbaar teken van leven is
ik speld jou nooit iets op je mouw
zoekend naar het eeuwige waar
ik heb mijn best ervoor gedaan
om jou met mijn gedachten
mee te laten voelen
denk jij…
Held
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 166 Wie of wat is toch een held?
Die verricht een daad die telt,
groots en zonder zelfzucht.
Die slaat niet op de vlucht
als angst het hart verlamt,
maar moed in hem ontvlamt.
Een held hijsen we op het schild,
door bewonderaars hoog getild.
Maar wie zijn toch die kleine lieden
die dagelijks in hun vakgebieden
zonder zeuren zware, saaie taken…
Zonsondergang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 Ik wil met jou
op de hoogste kruin
van het achterland
de dag bloedend
zien sterven
in de zee.
De natuur
verstillend, verkillend,
ons deert het niet.
Ik wil met jou
een bloeiende tuin
en in elk kwadrant
leven voedend,
zo tevree
verwerven.
In het vuur
van hartstocht gewrocht
zing ik mijn lied.
Ik wil met jou de laatste…
Wapens van woorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Ideeën uit gedachten
worden de woorden
en krijgen de krachten
die allen bekoorden
die de werkelijkheid
uit ijle niets vluchtig
als de eeuwigheid,
als de lucht sublimeert,
klagend noch kluchtig,
stolt, uitholt of verteert.
't Woord wordt vlees.
In naam van 't woord
worden zonder vrees
weer mensen vermoord.
In ijl trillende lucht…
Alles stroomt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 195 Alles stroomt altijd omlaag
water, mest en modder.
Alleen de laatste wel wat traag.
Ook dan eindigt elke klodder,
meanderend en gestaag
komend van de hoogste top,
in de sedimentaire laag
uiteindelijk ergens onderop.…
Niets is oneindig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 dieper dan diep
in pijn en verdriet
zo intens
voor een mens
een hart bonkt
een raam lonkt
open is hopen
hoger dan hoog
zweef erheen
ontstijg en
stijg omhoog
de pijn en
verdriet
verdwijnen
maar niet
als vlinder
dartelend
verder dan ver
naar het buiten
bij het sluiten
van deze dag
in het rood
van de horizon
ontvouwt…
Dwarrelende gedachten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 135 Soms dwarrelen gedachten neer,
die ‘k opvang en voor jou noteer,
die ‘k rangschik in grammatica,
spelspelend met fonetica.
Betekenis heeft zomaar geen zin,
als ik er mijn logica in spin.
Ik weef een web van woorden
vol verrassende akkoorden.
Soms dwarrelen emoties neer,
die ‘k vasthoudend voor jou fixeer,
componerend in harmonica…
Winter sonnet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 Winter sonnet
De maan beschijnt de stollende stilte,
laat grillig groeiende kristallen in kilte
zich overgeven aan die krakende kracht,
laat slapen de slang in de lange nacht.
De winterse wind dwingt, dringt diep
en verkilt in stilte het kronkelend kristal
tot vriezende vormen in zijn ijzige val,
dit glazig gestold en gestilde poliep.…
Herinnering aan een lente
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 Herinnering aan een lente
Bladerend door mijn hoofd
zie ik jouw gespiegeld beeld
dat mij zonnezacht verdooft
en mijn gemoed warm bespeelt
omdat zo lang geleden
jij mijn klasgenootje was
twinkelend klinkt een wijsje
uit dat verre verleden
voor het leukste liefste meisje
van een merel op het dak
bij het allerlaatste reisje
zat je naast…
Aanvaarden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Tevredenheid is
het kunnen dragen
van je last
succes zit in
het durven maken
van een fout
en geluk is
het accepteren
van verdriet
immers alles is
zoals het altijd is
iets anders
wordt het niet
niet anders
dan alles
aanvaarden…
gedichte gedachten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Ik denk gedachten
met alle krachten
die ik, zodra ik
uitgedacht ben,
sluit, zodat het
gesloten gedachten zijn.
Ik denk met alle kracht,
geef vorm aan wat ik dacht
in woorden en zinnen
waarmee ik kan beginnen
de taal om harde zaken
werkelijk te maken.
Uit woorden wordt een wereld.
Wensen worden waarheid.
Ik sluit op tijd…
Doel van de lente
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 Langzaam ontspruiten knoppen aan bomen
bladeren en bloesems zo beloftevol komen
lente tooien in kronen met een roze krans
bezems in winterwind vegen lucht tot glans
gevuld met zielzuchten volzinnige beloftes
waar wolken verklaren in loze geloftes
een lied klinkt klatert het klimt hoger dan hoog
tot een meeslepend meanderend melodisch betoog…
Laatste vlucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 226 Mijn gedachten vliegen en vluchten
in grenzeloos gerede geruchten
naar de verste verten
als vogels heen en weer
en strijken in verre gehuchten
naamloos nederig ter neer
ze smullen van de verste vruchten
van eindeloze ziedende zuchten
zo worden woorden
in gezangen vol verlangen
naar de bronzen herfst
hunkerend neergelegd
vergezel…
Zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 Het ziekste zwarte zijn
spiegelt zijn witte pijn
van niet zijn, zwart wit,
wit zwart. Zijn niet zijn
is niet zijn zijn,
niet zwart zijn,
niet wit zijn, maar niet zijn.
Geen grijs,
geen wit,
geen zwart,
geen zijn,
slechts pijn.…
Tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 198 De tijd tikt zich
stap voor stap
van de kalender af
tot het laatste blad
valt verscheurd
leidt zij lijdend
naar het licht
bespiegelend
zij zoekt en speurt
naar inzicht
alles tikt voorbij
mijmerend
wijs wikkend
vol verwachting
die ezel droeg
zijn zalige last
toch niet te vroeg…
Verkeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 Ik bewoon een huis aan een stille straat
die met het passeren van vele jaren
zijn logistieke taak lijkt te bedaren
en merk dat verkeer niet langer langsgaat
steeds minder wordt er doorgereden
en dan ook steeds in dezelfde richting
geen bord roept op tot die verplichting
verkeer verloopt om een vreemde reden
ooit was de straat een drukke…
Het leven gedicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 Soms kust ons het leven
zacht als een zwoele zucht
op een warme zomerdag
vriendelijk vleiend formuleert
de dichter en geeft lucht
in een verleidelijke lach
aan wat leven ons toedacht
soms slaat ons het leven
heel hard in het gezicht
en de woede die even
aangewakkerd oplicht
schrijft schrijnende
schurende woorden
in droefenis…
managen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 pro-actief zijn jeukt mij te veel
synenergy sluit mij steeds kort
focussen maakt me heel scheel
zet mij zeker niet in mijn kracht
dat is waar ik agressief van word
want dan ga ik steeds harder slaan
maar laat je mij werken zonder klacht
dan heb ik gewoon mijn beste baan…
Veerman
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 200 Veerman, veerman, vaar mij over
naar veilige velden van Elysium.
Ik wacht te lang in transferium
in zo eindeloze zware strijd.
Ik verlang zo naar vergetelheid
en laaf me aan de lieve Lethe.
´t Is volgens mij de hoogste tijd
om laatste lasten te vergeten
en te varen over de stille Styx
om daar dieper dan in stromen
meanderend te mogen…