70 resultaten.
Werelverandering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 146 ik ken de wereld niet zoals mijn ouders haar zagen
nog bewoond door de ongerepte rijke natuur
het waren de verbouwingen en de velen afbraken
die mij vormde tot de mens die ik voor hen was
in menig boek zag ik het prille voorjaar
de velen knoppen bovenaan aan de stelen
het zou zeker nog wel enkele weken duren
voordat ze in volle glorie aan…
Vaders woorden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 mijn vader is zo juist vertrokken
op zijn pak lag een beetje stof
in zijn borstzak zat een schrijfblokje
waarin hij al veel geschreven had
hij leek gelukkig en zeer tevreden
was zich nergens meer van bewust
zelfs de storm over het strand
plooide niet zijn verweerd gezicht
ik bevond mij dikwijls in zijn kamer
keek door het raam naar de…
Ontworteld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 er is een boom aan het land ontworteld
hij ligt voor een huis en een dorre tuin
zijn takken raken de deuren en ramen
waar jij vele winters vaak achter zat
je bleef er uren zitten tuurde voor je uit
schilderde met je camera en luisterde
naar de regen en het geselde van de wind
die de oude treurwilg tot vallen bracht
maar nu wandel ik en…
Doorweekt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 111 de aarde is al weken verzopen
er rijdt geen boer over het land
het enige wat je ziet is water
verrotte gewassen en een krant
soms zijn er kinderen die spelen
of ploetert een hond in het zand
het weer oogt zeer mistroostig
zoals het huisje aan de waterkant
ik wil er wel door blijven lopen
maar het is modder die mij plaagt
die blijft zuigen…
Vaderstuin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 151 ik ken mijn vader niet meer
hij zit daarginds de hele tijd
zijn verschrompelde huid
lijkt op versleten leer
hij snoeide vele bloemen
in zijn geliefde achtertuin
en bond er kaarten met woordjes
want zijn geheugen lag in puin
kon ik hem nog maar troosten
maar hij is zichzelf kwijt
alleen het boekje in zijn lade
geeft alles prijs, van tuin…
Polderman
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 70 er wandeld een man door de polder
met aan zijn voeten eindeloze vlakte
het weidse uitzicht kan hem niet vangen
in zijn mond beweegt tevreden de oude pijp
van Edgar Alan Poe kon hij intens genieten
maar ook de kraaien die naar hun verblijf vlogen
de polder nam hem in zich op
wikte en woog en wist hij wordt een
vaste klant
het oneindige…
mijn huis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 228 in dit huis heb ik gewoond
verhalen gehoord
het erf zien sterven.
het is een gedeelte van mijn leven
waar ik jeugd en kattenkwaad
aan de kapstok hing
ik voelde mij er vrij
zat aan de tafel
keek naar de kerk
en drogisterij
nu sterft het in het dorp
dat ooit een zomers ansicht was…
Kinddromen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 er ligt een kind op de bank
te slapen en te dromen
stoor haar maar niet
gister is haar oma overleden
ze legt bloemen op de kist
zingt het lievelingswijsje
leest een gedicht voor
van bloesems aan de bomen
een mooi gezicht heeft zij
dat rust op een kussen
ze was er niet bij
toen oma zich verzoende
met de eeuwigheid…
Onder moeders rok
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 436 ik ben een beeldhouwer
maak armpjes voor een kind
geef het tevens beentjes
en een mondje voor de pret
volmaakt hoeft het niet te zijn
want mijn mond staat niet recht
spreekt onvolkomen woorden
en kwijlt als een dronken gek
ze lachen de mannen en vrouwen
die gluren door de winkelruit
want ja ik ben anders dan hun kroost
dat zich verschuilt…
Vader en zoon
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 423 dag vader hier is uw zoon
ik heb papier en een potlood
maak maar een schets
van de wilde eenden in de lucht
ze worden vast vloeiend van lijn
of komt er een onderbreking bij
alles wordt onnodig verfraaid
er is weinig nostalgisch aan
lukt het een beetje met de schets
of glijdt het potlood langzaam
tussen duim en wijsvinger weg
dag vader…
dodenpraat
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 de doden praten niet
ik wil ze zo graag horen
en met ze lachen
maar ze lachen niet terug
ik hoor alleen de wind
en het koren op het akker
waarom zwijgen ze zo lang
kan ik ze maar begrijpen
moeten ze mijn problemen niet
ik sta op de plek waar ze zijn
vertel hun over mijn probleem
maar ze zeggen niks terug
ze hebben toch geen geheimen…
Linde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 daar staat een bloeiende linde
ze is een beetje rank
ik zou haar willen voelen
om te weten hoe ze het land beschrijft
voor haar zou ik willen zitten
met een kleed en picknickmand
broodjes met jam besmeren
en genieten van het weidse land
trots staat ze tussen wat beuken
genietend van de voorjaarswind
en geeft een beetje bloesem
aan een…
boerenkool
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 is er nog boerenkool
een flinke struise meid
of moet ik ploegen
op dit verdorde land
zeg het maar
dan rooi ik alles weg
haal tarwe van het land
lachen doe jij niet
wanneer ik denk aan vlas
en kikkers die zich vleien
in het kletsnatte gras
ik had honger voor een dag
lustte wel een bord of twee
totdat ik duidelijk zag
het is enkel…
Geraniums
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 418 dag mijn liefste op zolder
het huis wordt binnenkort verbouwd
in de kamer staan geraniums
met eraan een kaartje ik hou van jou
verzorg ze maar goed
de grond moet vruchtbaarder zijn
dan het stof waar
mijn vriend in bijt
ik ga naar pa buiten het dorp
die met het voorjaar stoeit
er al weken in verblijft
hij lachte een beetje om mij
toen…
bij het venster
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 er staat een man bij het venster
met een vel papier
gaat hij het zo verscheuren
of blijft het nog een tijdje heel
al een aantal minuten
tuurt hij door het raam
naar de margrieten
in de pas aangelegde tuin
ze bloeien naar behoren
al waren er een aantal dood
er groeien er nog voldoende
voor een volmaakt boeket
hij genoot er van
en van…
vos (wad)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 151 ik was een mooie kerel op het wad
die aardappelen en knollen verslond
en opkeek naar de pastoor die verstond
waar ik des ochtends nederig voor bad
ik hield van haar op deze najaarsdag
toen zij kastanjes haalde uit het bos
zich bezig hield met de geschoten vos
die zij de afgelopen weken zag
ze kleurde hem in op het papierendoek…
Kleine meester
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 306 als een kleine meester herken ik de stukken
van pion tot koning op de troon
bestreed er veldslagen in het hoge Noorden
totdat mijn adjudant werd vermoord
we vochten voor het vaderland
en de vrouwen bij de wasmand
die ons schone kleren gaven
en een pint met schuimend bier
ze zagen onze besmeurde gezichten
en zand en bloed op de mouw
voor…
krantenbericht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 in de krant stond een bericht
de overledenen zullen schrijven
ze hebben een nieuw bericht
dat elk individu moet lezen
wat het is weet ik niet
omdat de ogen zijn gesloten
ik aarde ruik en pieren zie
die door het bloemperk kruipen
maar ga het maar lezen
misschien gaat het over vrede
of pistolen die dagen
en nachten korten
het is vast…
Oud Parijs
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 244 ik dwaalde door de straten van Parijs
vergaapte mij aan die mooie oude stad
genoot van het overheerlijke ijs
alsook van haar die ik het meest aanbad
we wilden wat vragen over de toren
de winkels op het schoon geveegde plein
in het centrum kon je het koor horen
dat begonnen was aan een nieuw refrein
ze zongen duidelijk, en hielden wijs
genoten…
Thuiskinderen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 treur niet lief wanneer je amper iets ziet
een boek opent en een potlood pakt
het is de regen die het land verliet
terwijl de vloer langzaam aan verzakt
je gaf genoeg om het ouderlijk huis
waar de vloer bij elke voetstap kraakte
en wij als kinderen bij het fornuis
niet over elkaar uitgepraat raakte
we hadden vrijheid en een stukje drop…
Autorijden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 367 Als ik autorijd rijd, kijk ik opzij
zie het land als een film
de straten als een fragment
Ik kijk dagelijks
of er een nieuw hoofdstuk komt
bijvoorbeeld de zandweg
waaraan een oude boerderij stond
De film is duidelijk
met soms een mistig moment
al herken ik altijd de contouren
van het dorp
Ik rijd dikwijls auto
soms snel een ander keer…
Donkere kamer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 143 ik zit in een donkere kamer
hoor niks
het was al een poosje verlaten
totdat ik verscheen
er lag stof op de meubels
een boek stond er in de kast
met vergeelde papieren
waarin ik je las
ik zag je handschrift
op het kiekje van de stad
je bent mooier dan het schilderij
waar ik Delft zag…
Brieven voor jou
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 Ik schrijf maar een beetje
over kalfjes en koetjes in de wei
de boer die zijn vrouw berijdt
Zie het allemaal voor me
het complete festijn
een prentenboek ga ik er van maken
al slaat het niet aan op de universiteit
Moet het dan gaan over de evolutie
het breken van een ei
liever zie ik de mensen
zich vergapen aan een schilderij
Ik heb…
Parijs 13-11-2015
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 326 ik heb geen woorden
voor de doden
die gisteren nog aten
zwijg liever bij de vijver
waar ik eendjes brood voer
een vogeltje zijn pootje spalk
over gisteren wil ik niet schrijven
wel over vandaag
of de zon
die de bladeren beschijnt
ik wil het niet hebben
over de doden
en de verlaten straten
het zijn namen
die mij herinneren
aan…
Krijtjes (poppetje)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 Ik ben een kind
dat zich soms vergeet
een poppetje op papier tekent
en zich afvraagt wat is hier
De wereld ken ik wel
het is de zaak van pa
boordevol krijtjes
waarmee je een bord bekladt
Ik lever in
nu de jaren verstrijken
er een grijze mantel
om het lijf zit
Tekenen kon ik
een boom een vliegtuig
en nog veel meer
Alleen ben ik…
Populier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 in het park staat hij
met zijn hoofd boven het dak
het opgroeien zag ik
en de wildgroei van de stad
's winters was er weinig uitzicht
de sneeuw bedekte het gras
en het blad
je zag soms een kind op een slee
wat mist over de vijver
en tussen het riet
de ochtenden waren mooi
totdat hij zijn bladeren gaf…
Dorpswijsje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 ik speelde met een houten vogel
in een dorp op een wintervacht
waar we Brahms hoorden aan de gracht
en ons bogen over een kogel
we liepen samen over het veld
in een jas en een mand vol waar
de componist zagen zonder haar
als de koude oorlog zonder held
we waren anders dan de leraar
met zijn jas en versleten sjaal
die ons interesseerde…
Bonkevaart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 113 dit is mijn gezicht
het is door lijnen getekend
vroeger werkte ik op het land
waar schilders stroompjes creƫerden
het zag vaak tegenslag
groef zich vast in de winter
in '63 schaatste ik de tocht
die mij het leven zou leren
over weemoed las ik
de huisjes aan de Bonkevaart
het ijs dat smolt
onder mijn voeten
over pijn leerde ik
het…
Veerman
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 113 de veerman op de pont
belaagt het water keer op keer
overwinnen zal hij dat
wat zijn vrouw nam
rusteloos frommelt hij
aan een sigaret
hoort de takken
in de noordenwind
het is kalm aan dek
zoals bij hem in huis
waar koffie en muziek
zorgden voor een thuis
onbewogen staart hij
het water af
dat zijn gezicht prijsgaf…
Schutkleuren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 54 zal ik je vermommen
schutkleuren zien ze niet
wel de rode bladeren
op de stoep
je hoeft niet te vechten
verderop is een agenda
schrijf er maar in
wil je hier blijven
alles is goed
maar weet je
ik verhul mij voor de soldaten
die mij willen kelen…