163 resultaten.
De oude man
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.486 Hij leeft vijandig tussen het ontluiken
Van 't vredig huisgezin; als late sneeuw
Zich handhaaft in de schaduw van de struiken.
En in hun dromen brengt hij angst en schreeuw.
Daar is hij drijfzand voor hun zware voeten,
En onweerdreigen boven 't machtloos hoofd.
Hij is de worm die in een vrucht gaat wroeten;
En zij verderven, want zij zijn…
Ik kus uw lippen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.174 Ik kus uw lippen en uw ogen,
Ik kus uw haren en uw mond,
Ik kus mij moede en gezond;
Kussende ben ik rondgetogen.
Gij glimlacht en gij wilt gedogen
Dat ik uw hand kus en uw voet.
Ik eet uw vlees en drink uw bloed
Ik kus uw lippen en uw ogen.
Ik kus u in de vroege morgen,
Ik kus u 's avonds en des nachts.
Ik kus u stil en onverwachts…
DE „EERSTE DAME"
poëzie
4.0 met 4 stemmen 639 Ik ben de bloemtak die het huis versiert.
Van een zeer oude stam ben ik gerukt.
Mijn heer vereert mij als zijn eerst bezit.
Soms uit de kennel van de concubinen
Wringt een hoogzwangere zich en werpt haar dracht
Voor 't hemelrecht van mijn gebonden voeten.
Haar blik kruipt op naar mijn emaillen gelaat
En tracht door 't scherpe split der donkere…
Ik vrees zijn spelen in de drukke straat
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.482 Ik vrees zijn spelen in de drukke straat,
En zijn aanbidlijke onvoorzichtigheden.
Ik ren hem na, en ben niet eer tevreden,
Voor, wild en willig, hij zich vangen laat.
Hij groeit, en alles wat zijn stem verzwijgt,
Zie ik in schaduw om zijn ogen trekken,
Wanneer zijn leden krachtiger zich rekken,
En haar en huid zijn gaafste glansen krijgt.…
De luiken
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.345 Om hitte en onrust uit te sluiten,
Doen wij de zware luiken dicht.
Nu dringt uit het rumoerig buiten
Alleen de klaarheid van het licht,
Want zie, de harten zijn nog open,
En zon komt helder ingezeefd
En toont, van blanke glans omdropen,
Al wat er binnen staat en leeft.
Heer, doe de luiken van ons wezen
Voor werelds ijdelheden dicht.
En…
JONATHAN
poëzie
4.0 met 9 stemmen 834 Zijn kleren had hij niet alleen geruild
en kostbaar wapentuig, maar ook zijn leven.
Hij had zijn wijsheid en zijn kracht gegeven
en wat in harts verholen diepten schuilt.
Voor simpele eenvoud, sterke aanhanklijkheên,
bood hij het de gebronsde jonge herder.
Die nam, en streed, en slingerde het verder
en trof Saul met de scherpgekante steen.…
U zien
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.765 Of Gij niet hoort, toch schreeuwt mijn hart
Nachts angstaanjagend donker in,
Of mij niet eindlijk een begin
Van troost gewerd.
Ik heb Uw pand, ik heb Uw woord!
Wat baten beiden
Als Gij niet hoort,
Of luistert zonder medelijden?
Zijt Gij nu ver, of dicht nabij?
Mijn handen tasten
Het duister tussen U en mij,
Of ze U verrasten!
Dan zinkt…
O dit ontroeren om een klein gezicht
poëzie
4.0 met 2 stemmen 896 O dit ontroeren om een klein gezicht,
vredig en goed, onder donkre haren,
bruin met goudglans, die de zware
streling der handen doet trillen in ‘t licht.
Het zoel aandringen van dit gevoelen
drijft tot het staamlen van huiverblode
woorden, die ‘t snelle stromen van node
hebben, en vrezen hun eigen bedoelen,
en stokken… en er is enkel een…
TE VROEG BLOEIENDE PERZIK
poëzie
4.0 met 2 stemmen 603 Het voorjaar kwam zó vroeg
Met zon en luwe winden,
Dat ik in een verblinde
Verrukking bloemen droeg.
Ik kon de vaste tijd,
Door U besteld, niet wachten.
't Hunkren van mijn gedachten
Werd teedre werklijkheid.
0, de eerste morgen, dat
Mijn bloei zich openbaarde,
In de verdorde gaarde,
Hebt Gij mij liefgehad.
Toen, voor…
Geboorte
poëzie
4.0 met 2 stemmen 366 [Maria-lied]
Toen het kleine kindje was geboren,
Bleef er in het hart van zijn verkoren
Moeder slechts een moeheid, en ze leed.
En ze lachte smartlijk, toen zij even
Weer terugdacht aan het eerste beven
Van zijn leven in haar, en ze kreet.
Nu begon voor beiden het gescheiden
Wezen... en zijn zijden kopje vlijde
Ze aan het snelle…
De grootvader
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.653 De laatste levensglans lag over hem
In afscheidnemen en ontzeggen moeten
Van kleine vreugden, die het leven zoeten,
En iets gebrokens in gebaar en stem.
Hij liep behoedzaam, en de wandelstok
Werd losgehouden, of hij nog niet steunde,
Maar als hij statig in de tuinstoel leunde,
Trilden zijn knieën, en een kleine schok
Ging door zijn fijnomzilverd…
De voortplanting
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.027 Ik trouwde een vrouw, en kocht mij vele vrouwen.
Voor ik verouder wil ik zonen winnen.
Zaads overvloed geeft overvloedig vrucht.
Doet zo de rijke niet die veld aan akker
schakelt en 't grote goed met goed groot graan
Bezaait, en rijst en goede bomen plant?
Zaad is het kostelijk bezit des mans.
Veel zaad bezitten is veel zonen hebben.
Zaaien…
IK BEN GEEN VADER EN IK HÈB GEEN ZOON
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.385 Ik ben geen vader, en ik hèb geen zoon.
Niets dan een sage is zijn zacht bestaan.
Toch groeide hij gelijk de nieuwe maan
In grootte en glans en werd volwassen-schoon.
Nevens mij, glorieus en monotoon,
Verging de kringloop van zijn kort bestaan.
Mijn hand is strelend door zijn haar gegaan
En langs het kloppend halsje van mijn zoon.
Ik weet…
Schemerliedje
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.130 In de schemering
Is er een fluisteren:
Lieveling, lieveling!
De hemelen duisteren,
Maar klaar glanst hopen en herinnering:
Lieveling, lieveling !
Kom in de schemering.
Handen zullen teer strelen,
En aan uw oor de hele
Hele stille fluistering:
Lieveling, lieveling!
En aan mijn wang uw hoofd gevleid.
Om mij de warme zaligheid…
De seringen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 599 Deze geuren zijn zo week als 't strelen
Van een hand door zijïg zachte haren.
O hun vleiïng die het bloed met zware
Slagen door de vingeren doet spelen
En dan zachtjes tempert tot bedaren.
En een vreemde droefheid glijdt met hele
Lichte aarzelingen in vervelen
Over, en een lusteloos strak staren.
O dit wreed genadeloze dringen
Van uw schone…
O droom, die in een slapeloze nacht
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.162 O droom, die in een slapeloze nacht
Verschenen zijt voor wakkre brandende ogen.
Gij naamt uit mij vorm en bestaansvermogen.
'k Heb u verwekt en smartelijk voortgebracht.
Eindelijk zie ik, bang, de late pracht
Van uw gelaat, o zoon, mij toegebogen:
Trillende wimpers over tintlende ogen,
Zo warm en diep en donker als de nacht.
Er moet veel…
DE ZALIGEN
poëzie
4.0 met 15 stemmen 2.638 De gele rozen lichten langs ‘t terras.
In diepe stoelen liggen zij te rusten,
De zaligen, die elkaar gelukkig kusten,
De toekomstlozen; heel hun leven was
Een dringen naar de voorgeweten uren,
Waar alles eensklaps in vergeten is;
‘t Verwaait nadat het stukgereten is
Hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren
Naast dit verzonken zijn,…
Gij wordt geboren
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.554 Gij wordt geboren: het bekommert geen.
Gij sterft verloren: het bekommert geen.
Het golven van de grote oceaan
Breekt niet door 't zinken van een kiezelsteen.…
Voorjaar
poëzie
4.0 met 1 stemmen 610 In wildernissen en plantsoenen
Begint het lentelijk geluid
Van nestelen, en de blazoenen
Van alle bomen hangen uit.
’t Is groen met geluwe schakering
In kruinen en vlak langs de grond.
En in de tuin en langs de wering
Pronkt perk en gras met bloemen bont.
De mensen zijn weer jong geworden.
Hun stap, gebaren en gelaat,
Ook van de droeven…
VITELLUS
poëzie
4.0 met 37 stemmen 4.912 Waar is Vitellus, de wafelverkoper?
Waar is Vitellus, die snelle loper?
Hij danste als hij liep, en hij stond op één voet,
Zijn wafels waren zo warm en zoet.
De keizer kocht, en de gladiatoren,
En de keizerin heeft van hem gekocht.
Hij mocht alles zien en alles horen.
Was overal en nergens als men hem zocht.
Vitellus komt in paleizen en…
De banneling
poëzie
4.0 met 13 stemmen 2.615 Hoe bar, hoe onverzoenlijk bitter
Heerst wintertijd over het land.
De bodem prijkt met wit geschitter.
De maagre boom staat zwart verbrand.
De onzaalge boom schudt zwarte kraaien
Onwillig over 't witte land:
Een groot penseel dat onheiltekens waaien
laat over het geduldig land.
Ik kan de vreemde tekenen niet lezen.
Ze omdwarrelen mij vluchtig…
DE BOERENDOCHTER
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.500 Zie, hoe zij met haar rokken zwaait,
De brede handen staan naar grijpen.
Reeds voor zij duidelijk gaat rijpen,
Weet zij waarom de wereld draait.
En daarom is zij zo onhandig
Met haar gebaren; en haar woord,
Ofschoon haar frisse mond bekoort,
Maakt knapen roekeloos losbandig.
Maar voor haar blik wordt ieder stil.
Plotseling is ze, uit steen…
Wij hebben onze ziel niet laten vangen
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.361 Wij hebben onze ziel niet laten vangen
In 't net van vrees en onderdrukt verlangen.
Als rozen bloeiend uit uw welig bloed
Kuste ik uw warme lippen en uw wangen.…
AVOND-SCHOOL
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.204 Een enkle lamp werpt zijn armzalig geel-
Koperen schijnsel langs de kale muren.
Met wijd geopende oogen zitten heel
Scherp jonens naar het verre bord te turen.
Stoffige lege banken, waarop veel
Inktvlekken en ingesneden figuren
Werpen hun schaûwen langs de doffe deel,
Gesleten door het schuiflend voeten-schuren.
De jongens rammlen met hun…
Liefde, is er geen ander pad?...
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.828 Liefde, is er geen ander pad,
Dan door leed tot u te komen?
Hebt gij nooit een hart tot u genomen,
Dat zijn bitterheid nog niet geleden had?
Moet een elk de vuren vlam
Uwer heilgenade zengen?
Kunt gij die slechts in uw hemel brengen,
Die gebrijzeld en gebroken tot u kwam?
Gij verscheurt, en gij geneest
De oude breuk met verse wonden,
Gij…
Oktober
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.486 Oktober met uw donkerblauwe dagen,
Uw koesterende warmte en koelend licht.
’t Hart kan uw heerlijkheid haast niet dragen.
Gij zijt té schoon voor ons verweend gezicht.
O, tranen kunnen onze ziel niet zuivren,
Zij maken ons ellendig en zo zwak,
Dat wij voor uw milde weelde huivren,
Als uw wit licht in stille kleuren brak.
Gij hangt de weke…
Luieren
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.083 Ik lig de hele dag zalig languit
Te dromen en gerust op u te wachten.
Verlangen heeft mijn denken iets gekruid,
Precies genoeg om met plezier te smachten.
Ik luier feestlijk, mijn lichte gedachten
Bewegen zich om fris en geurig fruit
En bloemen, en ik luister of 'k het zachte
donkere lokken hoor der diepe fluit.
Alle avonds fluit bij dat…
In de moskee
poëzie
4.0 met 2 stemmen 742 Hij wandelt daaglijks tussen de pilaren
En de klimrozen en de ruisfontein.
Hij kent: de groene vanen en het plein
Waar vreemden naar de goudspiralen staren;
De Koraanspreuken boven ’t deurgordijn;
De egale zon; der schaduwen slagorden,
Die zwart opdoemen, en verwijderd worden;
De stilte, de gebedsroep, en de schijn
Der maan, die als een man…
Familiedag
poëzie
4.0 met 1 stemmen 913 Van heinde en verre komt de sippe saâm,
Een dag per jaar, om met elkander te eten,
En op te rakelen wat werd vergeten:
Der vaadren veten en hun eigen faam.
Zij smullen lang van 't hartig nagerecht
En lasteren met argloos om zich schouwen.
Bij veel betuigingen van vol vertrouwen…
VOORJAAR
poëzie
4.0 met 2 stemmen 570 De hagelbuien raatlen door de hemel.
De bamboestangen klapperen luidruchtig.
De wilde ganzen trekken krijsend verder.
Het water kreeg een korte snelle golfslag.
Het gele leem vertroebelt de rivieren.
't Heldere van de zee trekt zich terug.
Het wilde voorjaar spiegelt in mijn ogen.
Ik voel een schok door 't plekje roerloosheid
Dat mij aan hemels…