Alle inzendingen van Wim Overweg

Zij, die mij gisteren heeft lek gestoken, Die tussendoor steeds om je hoofd heen zweeft Heeft gisteren helaas niet overleefd, Iets, dat zich niet met dierendag laat stroken. Uiteindelijk was ik een keer aan zet, Standrechtelijk heb ik haar toen geplet.…

Als Tenebrae in Groningen neerstrijkt Om daar een buitenaards concert te geven, Ervaar ik een gevoel van twee uur ‘zweven’, Daar door dat koor perfectie wordt bereikt. Bewezen werd - ik wou er eerst nooit aan - Dat engelen wel degelijk bestaan.…

Al keek die pitbull nog zo vals en vuil: “Bas had tot nog toe nooit iemand gebeten”. “Wat doet u nou?” zo wou zijn baasje weten, Toen Bas van mij een schop kreeg voor zijn muil. Mijn uitleg was herkenbaarder dan ooit: “Het spijt me, maar dat doe ik anders nooit.”…

Er waren zekerheden in het leven: In schelpenpaadjes school een groot ‘gevaar’. Je wist wel dat je lek reed maar nooit waar, Maar daar beton op is zwaar overdreven. Nooit meer een knal, nooit meer een lekke band, Verdwenen is wat hoort bij Ameland.…

Een worm stelt aan zijn woning weinig eisen: “Op woongebied steekt het mij niet zo nauw, Ik heb een bovenkamer bij een vrouw, Ik moet mij dagelijks naar boven hijsen. Het is er knus maar waar ik wel van baal: Het uitzicht daar is ook niet optimaal.”…

De wesp was deze maand weer lekker bezig, Augustus noemt men dan ook wespenmaand. Het is ook niet zo dat zijn aantal taant, De wesp was zeer nadrukkelijk aanwezig. Maar waarop ik nog steeds het antwoord mis: Hoe weet zo’n wesp dat het augustus is?…

Wat Max contractueel aan had gemoeten, Waarin hij elke concurrent verslaat, Heeft echt geen invloed op het resultaat En zeker niet de schoenen aan zijn voeten. Verstappen is gewoon onovertroffen, Die wint een autorace nog op zijn sloffen.…

Toen kinderboekenschrijfster Dumon Tak Zich plotseling tot Theo Maassen richtte En aan hem vroeg of hij misschien ook dichtte Gevoelde het of er bij mij iets brak. Nog zie ik hem in Amersfoort daar staan, Maar: “Dichten?....nee.….daar deed Theo niet aan.”…

Ik gaf -precies zoals Mathieu- vol gas, Maar als ik daarbij op mijn muil zou vallen Terwijl ik lekker bezig was te knallen, Dan vond men mij terug op een terras. Men zag mij daar een lekker drankje doen: Dan volgend jaar maar wereldkampioen.…

Dan ligt zo’n rondworm eindelijk te pitten, Genietend van zijn welverdiende rust, Komt er een prins langs die hem wakker kust, Zo’n Sickbock die hij toch al nooit zag zitten. Dan hoort hij wat die wetenschapper quoot: “Eureka!, er is leven na de dood!!”…

Ik zal mijn slaaptekort straks niet verhelen. Met een oranje vlag zit ik hier thuis Om drie uur ’s nachts in nachthemd voor de buis Nu de leeuwinnen in Nieuw-Zeeland spelen. Voor noppes zit ik op de eerste rij, Die ‘jetlag’ krijg ik als cadeau erbij.…

Wie zich door macht en status laat verblinden Weet die te vinden in de politiek. Eerst volop lof, maar allengs meer kritiek, En op den duur weet men je (t)huis te vinden. Vraag Sigrid Kaag maar wat dat met je doet, Want zuur en bitter komt vaak na het zoet.…

Het moet een echte vakman zijn geweest, Die eersteklaschirurg van Rikkie Kolle. Zij als transgender profiteert ten volle Van diens bionisch-creatieve geest. Nu zij tot mooiste uitverkoren is Vraag ik: “is hier nou wel of niet iets mis(s)?”…

Gelukkig is de rechter niet gezwicht Voor hen die anderen plezier misgunnen. Een heel klein beetje overlast moet kunnen, Dus krijgt ‘het Pauperparadijs’ groen licht. En hiermee wist de rechter aan te tonen Dat in Veenhuizen grote zeikerds wonen.…

Naar Moskou ging het, in gestrekte draf, De hero zou ze daar wel mores leren. Maar door -met zicht op Moskou- om te keren Liep het voor Poetin met een sisser af. Prigozjin heeft - hoe stoer en onverschrokken - Zijn keutel eigenhandig ingetrokken.…

Miljoenen denkt de fiscus op te halen Bij elke boer met een productiebos. De eigenaar daarvan is zwaar de klos, Na dertig jaar mag die zich scheel betalen. Wie ooit zo’n bos begon in blind vertrouwen Hangt nu besodemieterd in de touwen.…

Politiehonden worden sociaal, Het wordt ze afgeleerd om flink te bijten, Laat staan dat ze er een aan stukken rijten, Een hondenbeet is menigeen fataal. Is Bellolief zijn lesjes glad vergeten, Dan word je sociaal door hem gebeten.…

Is er dit keer geen kabel losgeschoten, Dan is de vaargeul weer eens veel te smal. Het Amelandse veer raakt in verval, Ze varen straks niet eens meer met twee boten. Wat ik dan denk is ook een veerboot eigen: Je zou er haast het heen en weer van krijgen.…

Mijn lieve vrouw is woensdag overleden, Marijke werd door Parkinson geveld. Een ziekte die met nietsontziend geweld Garant staat voor alleen maar narigheden. Wie kiezen kan waaraan hij dood wil gaan Moet Parkinson maar liever overslaan.…

Haast smekend ligt het lange gras te lonken, Maar ik doe wat natuurbeheer graag ziet. Ik maai het in de meimaand dit keer niet, Ik heb mij met een ketting vastgeklonken. Want zou ik ondanks alles toch gaan maaien, Dan gaan er nog meer bijen naar de haaien.…

Eencelligen is nog een compliment En te veel eer voor tuig en halvezolen, Voor voetbalhooligans annex mongolen, Maar het O.M. is streng en consequent. Een aso zonder identificatie? Een taakstraf wegens geen legitimatie.…

Met kiekjes is uitstekend aan te tonen Dat op die heilige gewijde grond Toerist Wim Overweg zich eens bevond, Daar waar King Charles zich zaterdag liet kronen. “Westminster Abbey….. upperbest idee, Ver voor mij al liep daar Wim Overway.”…

Ik keek naar 2 voor 12 met Astrid Joosten, Een heleboel wist ik meer niet dan wel. Slechts die twaalfletterwoorden zag ik snel, Maar dat was niet genoeg om mij te troosten. Klaarblijkelijk verlies je met je haren Ook kennis met het klimmen van de jaren.…

Had ik zes jaar geleden echt geen kans (Mijn leeftijd toen was niet door vijf te delen) Ook nu koos hij mij niet uit talloos velen, Om mee te doen aan koninklijk geschrans. Dus woensdag bij mijn lunch alleen maar tranen: Zat Willem daar weer zonder mij te kanen.…

Altijd gedacht dat het gehaktdag was, Helaas had men een woensdag uitgeroepen Om eens te checken wat je zat te poepen, Maar dat van mij is – standaard – eersteklas. Ik leerde van mijn ouders bovendien Om wél te doen en nimmer om te zien.…

“De hele wereld zit nog na te hijgen Omdat ik naar dat joch mijn tong uitstak. Er was geen sprake van een hellend vlak, Veeleer dacht ik een pluim te zullen krijgen. Het moest een grapje zijn en bovendien Had men mijn tong uitstekend kunnen zien.”…

Ik heb van dorst en voetbal veel verstand, Dus had ik me drie biertjes ingeschonken En: “Op de overwinning” vast gedronken, Maar vlak voor tijd raakt plots de bal mijn hand. “Geen strafschop”, zei de scheids (een mensenmens), “Een schoolvoorbeeld van aangeschoten hands.”…

Niet dat ik van die snelheidspaal nog schrik, Per slot krijgt elk de paal die ze verdienen. Nu zit ik - uitgekiend - wat uit te kienen, Daar ik op nummertje 10000 mik. Dat het dan – na de bloemen – mag gebeuren: “Meneer, u mag één jaar lang gratis scheuren."…

De jeugd staat later nog veel moois te wachten, Dat is nu wetenschappelijk bepaald. Want wordt de vijfenzeventig gehaald, Dan wordt het seksen (met je laatste krachten). Nú uitgeblust en seksueel passief, De jeugd heeft wél een lonkend perspectief.…

Het moest het toppunt zijn van romantiek, Op de ‘Romantika’ haar hand gaan vragen, Maar aanlegkadeloos kon dat nooit slagen, Het werd voor hem het toppunt van tragiek. Hij weet nu ook waarvoor hij komt te staan, Door voor het “Ja” het schip al in te gaan.…