1870 resultaten.
[ Het is vaak de jeugd ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 Het is vaak de jeugd,
nou ja, een moeilijke jeugd --
Wie kan er zonder?…
Mens, ik houd van jou
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 Waar de drukte van alledag
stilvalt en ik iemand in zichzelf
zie keren, houdt alles op
ogenblikkelijk val ook ik
stil, heb ik geen plannen meer
niet eens een lichaam
ben ik niet meer op weg
alleen nog de zacht trillende
energie die liefde heet
verbonden met het gezicht
dat ik zie, zo mooi
in balans met het leven
Mens, ik houd van…
[ Mijn ouders lijken ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 15 Mijn ouders lijken
net zoals ik in de war –
hoe je moet leven.…
[ Moeder en dochter ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 33 Moeder en dochter
zien toekomst en verleden –
in elkaars ogen.…
Gerommel in de marge
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 24 Het jeukt in mijn hoofd
de wereld draait en buitelt
om de marges
van aanzien en wetten
en bekende kunstenaars
dansen mee
ze willen iets
maken voor duizenden
jaren, voor iedereen
een as van eeuwige waarheid
en schoonheid, beschermd
tegen…
[ Ze trekt haar jurk op ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 18 Ze trekt haar jurk op
tot haar gezicht en houdt het --
beschaamd verborgen.…
[ De lucht wordt donker ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 De lucht wordt donker,
de tegenwind maakt me moe –
was er maar een maan.…
Zonvlekken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 In de kronkel van de beek
zakken mijn gedachten weg
tussen zonvlekken verglijdend
water en zwevende tinten
groen. Er drijft niets
tegen de stroom in. Ik
voel onder de waterspiegel
ruimte voor geheimen
schuilplaatsen van wat
de toekomst wordt, misschien
Mijn vriendinnen steken kaarsen op
en zullen op de terugweg praten
over de jongens…
Lege handen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 43 De vlier draagt mijn bruidsjurk
lokt me dichterbij en tilt me terug
in Zijn armen, vlijt me weer
neer op het bed, vloeit uit
over mijn schoonheid
in de strandhut bij de waterval
die ijskoud mijn handen striemde
toen ik met Hem zijwaarts
achter het geraas langs schuifelde
over een richel van overgave
waarvan het vuur onzichtbaar was…
De oude rozentuin
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 42 In de tuin plukken de mensen
pruimen en peren, ze bakken taarten
van de bitterappels, ze spelen luit en fluit
in de oude, oude rozentuin
Op de steen brandt het licht
de buik van de lamp, boordevol
olie, is opgewreven, ik hark de paden
tot aan de steigers in de oude, oude sterrenzee
Er scharrelt een egel, eeuwen gaan voorbij
kinderen op…
[ Sneeuwvlokken zweven ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 33 Sneeuwvlokken zweven
tussen de appelbomen –
als bloesemblaadjes.…
Na de romantische jaren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 330 Zinloze boosheid laat ik maar
rondstormen in mijn hoofd
de deur dicht smijten
achter mijn verdriet
een weg zoeken
uit jouw onbegrip
dat ik niet verdraag
Ik lijd, wetend geen kind
te zijn, jij mijn moeder niet
die open of gesloten
mijn gezicht lezen kon
We moeten moeite doen:
getrouwde liefde, samen
onder een juk het leven door…
Wegglijden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 134 Ik denk dat opa wist wat sterven is
Zou hij als kind al begrepen hebben
hoe het gaat, wat het betekent?
Helaas lukte het hem niet om het me uit te leggen
Hij gleed weg, langzaam snel
In Rouen zag ik een schilderij
met geel licht: twee jongens
in een boot, een kaars
aan hun voeten
lamgesneden en verbonden
Hun verhaal is een beeld
van…
Liefde is het
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 90 Ik hoef niets te vragen
zijn verlegenheid op mijn borst
zegt genoeg, ademt zacht
over mijn huid naast
zijn warme wangen
er is niets mooiers
dan dit, liefde is het, helemaal
niets kan ik er aan doen
niets heb ik er voor gedaan
een cadeau is het, het mooiste
dat een mens voelen kan
de vrede van zijn overgave
aan mijn dankbaarheid…
Misschien nooit meer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 46 Ze bedoelen het goed
maar het is moeilijk
om gezelschap te zijn
en zelfs dan ben ik alleen
zonder jou
morgen kom je misschien
nooit meer thuis
uit het ziekenhuis
Ik heb geen rust
buren bellen aan
tussen de bezoekuren
ze willen iets doen
en iedereen vraagt antwoorden
die weer een dag geruststellen
Ik word bewonderd
ik ben…
De kluis van Dagobert McDuck
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 65 Ik had de meeste knikkers
bewaarde ze in een emmer op zolder
Bonken in alle kleuren metaal
en zeldzame marmeren
Niemand wilde van mij verliezen
dus speelde ik maar alleen
Een klasgenoot had een ivoren knikker
maar ivoor is verboden, en ik houd me
aan de regels, dat is het mooiste spel
Mensen hebben geen idee
hoe het werkt en wat ze verspillen…
Onze vaders
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 29 Als je niet wilt deugen
in de ogen van je ouders
zuchten ze
och, wat moet
er van jou terechtkomen?
Anderen zijn harder, ze schelden
je uit en eisen respect
voor het gezag
van geloof en gewoonten
Ze vinden je een nihilist
omdat ze je niet begrijpen
en omdat jij het wel begrijpt
kun je hen niet tegenspreken
Maar je probeert het
uit…
Opnieuw beginnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 32 Geld dat zich ophoopt verandert
in zorgen tot het teveel wordt
en in onbekende handen komt
die er vandoor gaan
met mijn motivatie
om door te gaan
Bevrijd van de maandagen
betreed ik de ruimte
en voel ik de tover
van mogelijkheden
waar ik vroeger van droomde
Liefste, pak je koffer
Op de rug van de draak
vliegen we door de poort…
Herfstzon
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 29 Omdat ik voel dat we op afstand
nog wel van elkaar houden
durf ik het
na het rondje door de tuin
de laatste kamperfoeliegeur
en in de herfstzon
samen troebel appelsap
drinkend aan jou te vragen:
Hoe is het
nu met ons, onze liefde
hoe dichtbij zijn we nog
van hart tot hart?
Zouden we ook in hetzelfde
huis wonend andere wegen
zijn…
Niet even tussendoor
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 96 Op de fiets kwam ik tot Poppel
en Kleef, het buitenland
Vrienden woonden in Gendt
Ik kreeg stevige dijen en kuiten
de school was in de stad
de hogeschool in een andere stad
Toen paste mijn wereld niet meer
in een cirkel van een uur gaans
maar in Amsterdam was het weer
zoals in mijn kindertijd, alles
dichtbij, de wereld groot genoeg…
Lofzang Zoals We Zijn
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 207 Misschien ben ik maar een meisje
in jouw ogen, zoals alle meisjes
zijn geweest, al was het soms
maar even en al ken je hen
anders
allemaal zo verschillend
de buurvrouw, de lerares
jouw oma, jouw moeder
jouw zus en ik, het meisje
op wie je verliefd werd
ik, de vrouw met wie je slaapt
en ons dochtertje, een prinsesje
in jouw fantasieën…
[ De wereld draait steeds ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 37 De wereld draait steeds
haar rad van de tijd vóór mij –
Ik word duizelig.…
[ We steken over ]
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 29 We steken over
van de schaduw naar het licht:
We bestaan! Maak plaats!…
Herschrijf de regels
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 44 Jouw huis kan mijn huis
ons huis, een fijn huis zijn
ik houd van jou
als jij niet méér wilt
zijn dan ik en méér wilt
zijn dan je bent, geen jongen
maar een man die durft
mij te zien zoals ík mij zie
dan zie je méér
van de werkelijkheid dan je denkt
te zien met je eigendunk
Kijk goed, kijk beter, ik ben
geen mindere man, ik ben
méér…
Zinnen eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 121 Wie zou ik zijn zonder woorden?
Hoe zou ik heten
als een woordwezen mij noemde?
Hoeveel woorden zijn er nodig
om te duiden dat ik net als jij
ben
dat we dus contact kunnen maken
kunnen vertellen wat we denken
en toen en toen
hebben meegemaakt –
alle vluchtige gebeurtenissen
die behouden zijn
zoals in een gedicht –
in steeds…
Ik ben gaan ruiken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 Papa blies bellen
tegen mijn buik
en tussen mijn benen
Papa maakte me wakker
om te plassen, en masseerde me
van binnen
....Op zijn kalender
....zet papa tekens
....voor de veilige tijden
....Ik ben gaan ruiken
....naar angst, aangestoken
....door de geur van mijn zussen
........Dat nodigde hem uit
........Kom maar, het is veilig…
Ik kan er niets aan doen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 26 Mensen zijn te kort oud
en te lang jong, ze worden
niet zo wijs als kabouters
Ze hebben weinig profijt
van de lessen die ze trekken
uit vreugde en verdriet, en
van de lessen die ze negeren
omdat ze liever geloven
in wat de wereld belooft
omdat ze liever geloven
dat het binnen bereik is
en het vooruitzicht het waard is
om te blijven…
Het verkeerde verhaal?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 31 Vroeger moest ik wennen
aan mezelf, wie ik was
op filmpjes van mijn moeder
nu aan jouw stem, aan jou
levensecht lachend alsof
je in de andere kamer bent
terug uit het verhaal
waarin ik achterbleef
Het is zo voorgoed voorbij
ook als jij samen met mij
terug zou horen en zien hoe
het was
en evenmin zou begrijpen
dat jij daar toen…
Mijn ziel heeft een tedere huid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 26 Hoe goed het ook is
zoals het is, toch verlang ik
te voelen en te laten voelen
dat we intieme vrienden zijn
Mijn ziel heeft een tedere huid
wanneer we lijfelijk de liefde
voelen die we voelen
en de heftige hartstocht
glimlachen we erbij
Mijn huid heeft handen
voor intimiteit, voor jou
stevig tegen mij aan
vingertoppen voor
het voorzichtig…
[ Ik nestel me graag ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 Ik nestel me graag
tussen mijn dikke poezen --
de divankussens.…