inloggen

Alle inzendingen van annemieke steenbergen

448 resultaten.

Sorteren op:

Serenade van het leven

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 71
Als zijn dagen korter worden, gedachten willen dalen wellicht hunkeren naar een diepere slaap en de dood, zal het dan voelen als iets wat in gemoed gaat neerdalen, zodat de hemel oplicht met een prachtig avondrood? Hij wil zo graag nog even leven, ademen valt hem zwaar wellicht nog eens luisteren naar klanken van een gitaarsnaar. Verder heeft…

Even boom zijn

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 77
Er zijn dagen dat ik een boom wil zijn dit even ervaren zonder noemenswaardige pijn. Geen mens of serafijn maar gewoon eik of een den ritselen op de wind, dat beschrijven met mijn pen. Ik hoef niet zo nodig een hele hoge kroon mijn benen als takken bewegen vast loom. Ik wil wel dansen op de wind gelijk een klein kind, ik heb geen behoefte als…

Wereldwijde rode vlag

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 63
Keer op keer verleidt de dag ons tot denken als een rivier die als een lint door de wereld stroomt, met associatieve omwegen door ons gedachten te schenken nu zee druppels met al het nieuwe en onbekende wenden. Al ademt het water regelmatig met heftig verlangen heeft het te kampen met windkracht ons soms goed gezind met overal volstrekte vermenging…

Zinderende warmte

netgedicht
4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 67
Wanneer gedachten bij tijd en wijle blokkeren je warmere hoofd en de natuur je van alles wil leren, de zon de wereld doet zinderen en leven de zee en haar golven en de duinen doet blinken hoe ver kun je dan in gedachten verzinken. De wolken de zee de zon en de zwoele wind ze spelen haasje over gelijk een kind. Met de kleuren en geuren en felle…

De nachten zijn zwoel de dagen heet

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 61
De boomtakken zitten vol kwinkelerende vogels al voelen sommige ook als werkelijke sloopkogels. Goudgeel beschenen nu de maan is verdwenen, maken mijn gedachten een zwerftocht op twee benen. Eenmaal namelijk door die dorst naar kennis gewekt voelt het of mijn gedachten met veerkracht zijn bedekt. In ons stemming geel met wit gekleurde kamervertrek…

Even slapeloos

netgedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 72
Als ik ontwaak in de stilte van de nacht overvalt mij soms die weemoed en tederheid. Ik denk aan onze tuin en het mos op steen zo zacht aan bomen, haar takken vanaf hun kruin uitgespreid. Aan die bekende geuren van ook het natte mos het gras als de eerste stralen haar beschenen heeft, dan denk ik weer aan oudere bossen en dat ene bos waar bramen…

Haiku reeks

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 68
Op een hoge tak beklemtoont nu de stilte dit wonderlijke. Een mens oogt engel als een handvol confetti hier plots neerdalend. Met mijn mond open teken ik wat ik hier zie als voorstelbare.…

Hoe lessen wij

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 85
Wij leven al jaren in een dichtregel, kennen beide de ruigheid van bestaan komen steeds op tijd of vroeg aan. Wij hoeven niets te parafraseren toch hebben wij elkaar nog veel te leren. Wat moedigt ons steeds aan met vriendelijkheid in het vaandel op te staan. Wat moedigt ons steeds aan? Moet je in leven eerst veel leren verliezen eer je voor…

Een ogenblik langslopend ben je te naakt

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 62
Je bent veranderd, geen lucht happende vis meer noch plant die een tekort aan water kreeg laat staan een man met lege blikken, iets glimt en glundert weer in je ooghoeken. Er is weer een deel ruggengraat dat zich recht, een boom die met al haar blad omhoog reikt, zijn armen uitstrekt naar het licht. Kijk er bouwt zelfs een vogel bijna een nest…

Vreedzaam bomen

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 66
Nu ik gestaag een hogere leeftijd heb bereikt in mijn stoel uitkijk over het talud en zwijg neig een projectiel te gaan worden voor een moment weet ik ook dat ik beter een schuur kan zijn. Een plaats waar opslag een plek heeft al mijn goede bedoelingen te bewaren, inspanningen voor goede dingen te sparen. Ik kan immers stoppen met denken,…

Zo gevoelig

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 53
De dagen verschillen in hun bestaan laten vooraf niet zien hoe ze vergaan. Zal het de dag worden van vertrekken die van nooit meer bestaan kunnen rekken. Zal het de dag worden van de laatste reis een laatste keer dat liedje van die kleine sijs. De dag van leven te overdenken achterstevoren alles nog een keer te voelen en te horen. De dagen verschillen…

Ja in de wolken dat voelt zo

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 40
Ja in de wolken dat voelt zo, het is prachtig je ogen te zien stralen helder en klaar voelt vertrouwd en ook raar. Ik zou liegen als ik zou zeggen je even nu niet te willen wiegen als kind domweg evenals vanouds zo zeer bemind. Even samen liggen wellicht op de hei gewoon even samen zij aan zij. Genieten als de wolken simultaan langsdrijven…

Ook nu heb ik je lief

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 49
Ook nu tijdelijk halfblind wandel ik naar je toe, ik wacht niet, ik volg de geuren van je aftershave die zal je verraden nu ik je met zoenen wil overladen. Je ogen blijven mij trouw, mooi bruin van kleur naast zo onverplicht licht dat ons tot niets verplicht. Ondanks nu mijn slechte zicht zal ik niet krampachtig doen jij niet geschokt om…

Eerste hulp bij twijfel

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 56
Er zullen altijd wel bladeren dwarrelen dagelijks vogels fluiten en elkaar nadoen. Wat dat betreft weet ik dat nu wel zeker. Er zullen natte en droge zelf gortdroge dagen zijn en onweer en plensbuien vallen na straatfeesten mensen dronkentaal lallen. De dag zal als een zee ons dan zacht wiegen ons witjes laten slapen tot de ochtendstond, nu…

Dat wachten is oerouds en uiterst spiritueel

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 43
Je had gelijk maar wat heb jij nodig. In voor- en tegenspoed is al een feit, eeuwige trouw spelden we niet op elkaars mouw. Zoete woordjes hebben we ook genoeg gefluisterd evenals steeds weer en weer naar elkander geluisterd. Dat wachten is oerouds en uiterst spiritueel. Wat gaat nu nog met lichtelijke ongeduld gepaard heeft leven toch alsnog…

Luister lief

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 65
Durf jij voorzichtig om je heen te kijken want alles blijft maar gaat ook voorbij. Zie ook jij de vergankelijkheid van dingen, al lopen wij nog op met elkaar zij aan zij. Zoals ooit in oktober ons samenzijn bij zee, we brachten samen mooie herinneringen schelpen, oud eikenhout en een zeester blootvoets al juttend naar huis weer mee. Durf…

De crematie

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 67
Het is opnieuw een donkere dag vandaag de berkenhaag draagt muisstil de mussen koolmeesjes sussen, zo oogt het, elkaar. Illusies zijn niet meer mogelijk. Ergens zweeft een meeuw opvallend raar wat heeft haar vandaag meegevoerd, kan zij ons met bepaalde angsten troost geven het mooie en mindermooie nu verweven. Ik ruik nog even aan de violen…

Heb ook jij die levensvragen sommige dagen

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 53
In de hete zomer van 2019 smolt veel, zoals ijs op een knisperende hoorn voor een deel daarnaast vele gedachten die spontaan welden aansluitende dagen die voor de hittegolf telden. De kinderen en de vele oude van dagen ze smolten zonder om clementie te vragen. Pas toen de hitte en hun plan weggetrokken was voelde menigeen zich weer beter…

Leven is zo kostbaar in mijn ogen

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 46
Wat heb ik in leven van mijn ouders veel geleerd, ook op latere momenten soms zaken weggeredeneerd. Is niet heel het leven een school als rijk gegeven dat wat je al lopend en lerend ook al hebt geschreven. Leven kent al vroeg plaatsen waar jij kinderen gaat krijgen jij stappen gaat zetten en waar jouw tafel lang zal staan, kent allang de plekken…

Rouwen kent geen tijd

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 164
In tijden van verlies leer jij jezelf goed kennen, kun je vaak maar moeilijk aan het besef echt wennen. Om je pad te kunnen lopen, ook rechtop te kunnen staan vraagt het ook uiten om ooit weer verder te kunnen gaan. Je zult vaak in oude mechanismen schieten vol gemis, laat mij maar even zeggen of je verstoppen in een nis. Openingen zoeken om…

Geboren liefdesmuziek

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 61
Vaak ogen we twee snaren op een instrument vormen wij een melodie die niet eenieder kent. Dan zijn wij weer twee haringen voor storm aan een tent een scheerlijn en het haakje of waslijn die meetrilt zeker bij stormkracht als wind het wasgoed optilt. Alleen al die gedachte brengt ons wellicht in streken waar ooit nog eens anderen over zullen…

De dood pleziert nog niet

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 74
Wat behelst onzegbaarheid, als je al naar de randen van de aarde bent geleid, daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht, alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht. Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen. Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…

Een nieuwe avond

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 60
De nacht die kwam was al een warme nacht een waar ik nog wel een tweede van verwacht. Buiten puft het gras en ook de stenen maar het is geen droeve nacht voor deze of gene. In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen. Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los deze week loste ik…

Visioenen en dromen bewaak ik

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 66
Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet. Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar. Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt. Toch hoor ik ook bij tijd…

Blij met de opkomende maan

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 50
Is het deel van de complexiteit van leven eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn, het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn. Ik leunde vandaag wat op de tijd en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt. Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader een lader van je gemoed…

Nee we huilen niet meer

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 42
Misschien dat andere dagen gewoon andere dagen zijn soms weet je ook even niet hoe alles is gegaan, enkel dat je wel door de grond kunt gaan van de pijn sneed de dag domweg gewoon helemaal verkeerd aan. Toch weet je ook hoeveel klinkende dagen er ooit waren het zijn tenslotte niet allemaal maandagochtenexemplaren. Vandaag was de aarde gewoon…

Ongeschoren leven

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 49
De dag is een soort ploeger die zaait, leven mag zetten schoffelt, ploegt en oogsten mag op een zekere dag. Zou daarboven ook een soort ploeger wonen in de wolken is dat wat soms ook de onweersbuien aan ons vertolken. Mijn leven lijkt op een hortensia of haag nog ongeschoren voor mijn gevoel ben ik weer gisteren opnieuw geboren. Ik leg vaak…

Natuurlijke omhelzing

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 137
Ik wil nog niet vertrekken voor de dag om is de week of deze maand laat staan dit jaar. Jij weet toch ook dat alle tarwe nog geen brood is geworden, mijn kleinkind nog geen gedichten kan schrijven. De landschappen zijn nog te mooi om niet te zien wellicht kan ook ik weer echt wandelen bovendien. Ik wil de natuur nog om mijn hals gaan dragen…

Als de avond is gevallen

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 79
De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…

Het beeld schudt en schuift en straalt

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 60
De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet om het een of ander de plek verander je niet zomaar, ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar. Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet. Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen. Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien, waar ik uit voortkwam bovendien. Ja…
Meer laden...