Alle inzendingen van c. ale

Als ik ooit ga wat ooit zal moeten dan hoop ik ze ooit weer terug te zien te begroeten Opa Moeder en zelfs pa iedereen die ik heb gemist Ook zij die ooit zorgden voor wondjes al onze fouten zijn dan immers weggewist maar alleen dan dan alleen als zij er ook zijn als hun aanwezigheid ook zeker is die van al mijn ooit gewezen hondjes…

Zullen we het nog een keertje doen zoals toen toen ik smoorverliefd vroeg hoe je heette en jij mij die avond laat zo verlegen als ik was liet weten komt ie nog die eerste te verwelkomen zoen Zullen we het nog eens overdoen net als toen gewoon voor dat gevoel zodat we nooit vergeten Laat ons nog eens in die vijver van verliefdheid…

Omstrengelde gedachten aftasten van wat wel wat niet wat mogen jij en ik van elkaar verwachten de mate waarin je elkaar doorziet? Nee geen denken voor misschien denken we met mekaar wat mee rijdend op hetzelfde spoor maar vooral denkend met z'n twee Misschien is liefde wel beter te omschrijven en zeggen daden meer dan woorden het zijn…

Hoor je diepste stem volg z’n wijze woorden wees een met hem en erken hij wijst de weg naar onbekende oorden waarin ik nog zoiets als paradijs herken je ware echte stem schat z’n waarde in heb vol vertrouwen in hem en wat ik hiermee win is dat hij mij toont wie ik werkelijk ben…

de wind heb ik zachtjes horen fluisteren de zon strooit over alles haar verklarend licht water betekent leven voor uitgedroogde aarden vuur vuurt gevoelens met enthousiasme aan ergo: de wind heeft mij doen luisteren de zon toont mij een helder inzicht water lest mijn zoektocht naar werkelijke waarden en het vuur het vuur wakkert…

Ik noemde jou ooit een dichter zonder woorden door een blik een houding een kop op schoot Ik mocht ze zo graag lezen je legde ze voor me open en bloot Helaas jouw laatste heb ik niet begrepen hij was zo wazig en zo vaag de uitleg heb ik nooit gekregen het was een hele diepe laag over laag maar toen ik hem doorzag in heel z’n wezen…

Geef mij een penseel en ik schilder je in woorden geef mij een beitel en ik hak je uit op een doek geef mij een pen en ik kalligrafeer je in marmer Nooitgedacht dat het kan geen echte vrouw geen echte man zal zich aan zoiets wagen geef mij slechts mijn fluit en ik zet het voor u op muziek spits uw oren en luister want echt het kan in…

Als de eerste felle kou in het gemoed van de liefhebber weer onrust zaait De sneeuw het land overrompelt en langzaam weer naar zich toe graait Glij ik de ultieme vrijheid tegemoet op het glad gespannen Wyde Wied Het blijft een prachtig plaatje een mooie onvervulde droom want helaas schaatsen – ik kan het niet…

Toen in de stad massa’s mensen om me heen maar nergens nergens voelde ik een grotere leegte nergens voelde ik me zo alleen En nu lopend in het bos met m’n honden om me heen zijn de volop omarmende natuur en wij onverbrekelijk samen een…

PAREN Sex kan zijn: Een vette hap bij de Mac bij kou een weldadig warme stroopwafel of een ordinaire erg foute snack maar het fijnste mooiste blijft toch het proeven van die prachtige rijk gedekte tafel En dan dat zalige na-relaxen een vrediger voldaner volmaakter gevoel kan er niet ontstaan na al dat uitgebreide sexen…

Vraag de vogels wat ze al trekkend daar beneden zien vraag de bijen om in geuren en kleuren te vertellen wat ze proeven vraag de mieren waarop ze toch hopen en waarom ze zo haastig lopen vraag ’t ze En als we hun verhalen in onze oren knopen kunnen onze ogen eindelijk echt alles zien en begrijpen we wat er werkelijk aan de hand is…

Hoe raadselachtiger mijn woorden die ik tot u richt hoe dichter ik kom tot het ultieme gedicht? Onzin probeer slechts een sfeer te creëren waarin je van alles tot waarheid kunt beweren gewoon omdat het klopt omdat het ware woorden zijn omdat er een kloppende hart wordt ingestopt omdat het zwelt van vreugde of van pijn en mochten…

jouw stem hoeft mij niets meer te zeggen ik hoorde je al jouw blik hoeft me niet te begrijpen dat voelde ik al jouw hand hoeft niet op mijn schouder te rusten hij lag er al jouw lippen hoeven me niet te kussen ik proefde ze al wees er en het is goed…

Nee ik ken de echte liefde niet geen adembenemende pieken geen bodemloze dalen ik heb ze nooit gekend De pijn van het verlaten de extase van het verlichte ken het in beperkte mate wil me bewust niet laten ontwrichten geen bitter misplaatst warme tranen aan mij besteed is zoiets niet ik zal er niet over gaan dichten ’k verzocht Eros niet…

Woorden zo stoer en machtig zo fluweel zacht en prachtig toch soms valt er eentje verkeerd of ontsnapt er een teveel zijn het er net een paar te weinig of is eentje raak en ben je bekeerd een gevoelige en een snaar die trilt een ongepaste en voor je ’t weet sla je op tilt woorden schilderen je gevoel soms met te uitbundige kleuren iets…

Ook een dichter kan verkeerd gaan kiezen zichzelf in wanstaltige theorieën verliezen Dichters zijn mensen hoewel sommigen zich anders wensen Mussolini Karadzic Lucebert namen noemen doet niet altijd zeer het één valt niet met het ander te rijmen of toch wel dichters zijn geneigd anders te kijken naar wat ze in de verte zien en zoals…

Water is ondeelbaar zelfs één druppel blijft water net als de zee een geheel Zo ook het heelal met z’n sterren en planeten De aarde en al wat zich daarop bevindt een geheel in het geheel God is als water alomvattende alle druppels ook ik ben van al die velen één Zo zijn ook wij allen ook al voelen we ons soms alleen allen zijn en…

Bladeren vallen zich niet dood ze dwarrelen naar benee hun lichtheid breekt hun val Wolken als lood – zo zwaar vallen nooit maar drijven voort heel tevree water moet stromen en ooit zal het stilstaand in een doodlopende sloot levenloosheid tegemoet dromen licht wordt afgewisseld door nacht tot de nieuwe dag haar weer weglacht de afspraak…

Nog snel een tedere aai dan de ommedraai een wanhopige zwaai een brede rug een afscheid een traantje pinken heel stiekem heel vlug kom je ooit bij mij terug? Een arm waaraan een vol gevulde tas de deur zwaait open naar het weten je weet weer waar ik naartoe was een intense welkomstzoen ach je was het even vergeten dat ik enkel boodschappen…

ALLES God beken het maar er is geen hemel en geen hel maar beter ook Dit besef zou heel wat oorlogen en andere ellende kunnen voorkomen Dat u bestaat kent geen twijfel u bent ik voel het in mijn hart u bent alles die struik die boom die libelle die mus dat kind en mij Laat ieder genieten van wat hij in z’n omgeving ziet en vindt…

Liefde is veel meer dan geslachten delen daarvan genieten kan met ieder willekeurig iemand met zo velen Liefde is niets minder dan meer elkaars harten beheren ze respectvol teder penetreren Het zijn eigenlijk juist de gevoelens die moeten gaan copuleren dan pas spreken we van liefde…

Vertel me wat je hoort fluisteren in de wind vertel me wat de regen je zo indringend toezingt vertel me wat je voor dreiging je in de voortglijdende luchten ziet vertel het me want ik zie het niet is het onbegrip is het verdriet? over waarin de mens zo schromelijk te kort schiet? vertel me wat de natuur vindt van ons menselijk…

Ik heb rozen zien verwelken mieren die bleven hopen bijen zich te buiten gaand aan rozenkelken en in gelukzaligheid onder dopen Heb me door wolken laten bedriegen me mooi weer voor laten liegen en gedurende al die tijden heeft het leven me stiekem van jong naar oud laten glijden In de gaten had ik het niet maar het was mooi en ik was blij…

Wat is de zin van diepzinnigheid in gedichten als je je eigen diepzinnigheid niet overziet De diepte niet meer kunt peilen en men vol bewondering maar zegt o wat is me dat toch diep En men zwijgt en durft niets te zeggen want men wil niet de onbegrijpende lijken niet gaan uitleggen dat de inhoud naar grote onzin riekt wees helder…

Ik wil soms ver voorbij de horizon verlaat geijkte wegen het lijkt onbezonnen dom maar ik wil weten wat er achter ligt Zo ook achter bijna elk gedicht zit een gedachte niet te bevroeden ook al is hij klaarblijkelijk nog zo licht vaak blijft het bij vermoeden de horizon zul je nooit bereiken altijd blijft het bij respectvol in of opgetogen…

Laat ons vergeten dat bossen zingen wolken fantasiefiguren tonen dat bergen dromen bloemen naar onze liefde dingen en rivieren klanken stromen laat ons even vergeten wat we weten hoe moeilijk benoembare verschijnselen heten en ze opnieuw ervaren laat ons weer opnieuw samen komen en weer woorden zoeken en doen of we elkaar voor het…

als ik met mezelf ben zo samen mezelf bekijk en steeds beter leren ken ben ik toch blij dat we bij elkaar kwamen Je zult maar met een ander in jezelf samenwonen iemand die je niet wil zijn met zo iemand tot overeenstemming moeten zien te komen kan lijden tot aversie en pijn Daarom ben ik met mezelf best wel blij ondanks mijn lichamelijke…

gloeiend verschroeiend hartverscheurend je ziel besmeurend zo moeilijk te keren ook al wil men anders beweren langzaam kan het je verteren Laat hem niet z’n zaad zaaien het zal zich in je verwaaien voor je het weet is het te laat wortelt het zich in je levenslust die alles verzengende haat wees je ervan bewust het is een valse…

Soms ben jij de draaikolk die ik moet ontwijken toch wil ik zwemmen in jouw zee of ik de ruimte daartoe krijg zal blijken vertrouw me en zwem maar met me mee Nee ik zal je niet gaan mijden daarvoor mag ik jou te zeer ooit komen er andere tijden en vindt de kolk z’n draai niet meer Tot dan blijft het een beetje lijden toch heeft het…

Ik verken jouw heuvels en jouw dalen jij bezoekt me op m’n top we fluisteren elkaar verhalen de leugens liggen er duimendik bovenop Toch hindert het ons beiden niet de helse vuren in jouw kloven zal ik met mijn vuren moet doven door Vesuvius die ze met z’n lava overgiet…