zo snel is het daar
jouw eerste kroonjaar
16 jaar is niet niks
dat is tien en zes
geen kind meer
maar ook nog geen man
hangend tussen wal en schip
soms gepaard met een dip
sleur jij jezelf door de pubertijd
ondernemend met soms wat spijt
waarvan ik weet,
het komt goed
daar troost ik mijn gedachten mee
tot ik jou weer ontmoet
en weer in…
na zo lang wachten
op dit moment
van het weer samen zijn
met mijn vent
zeg ik nu eerlijk
het valt mij tegen
te ver verwijderd
zijn onze wegen
voor `n gezamelijk leven
besef ik pijnlijk
maar heel oprecht
dat het beter
is voor beiden
als hier nu
onze wegen scheiden
na zoveel pogingen
ten spijt
verloor ik met deze
strijd kostbaar bezit…
kreeg ik vandaag
een compliment
en niet eens
van een vent
ze zei letterlijk tegen mij
wat zit jouw haar leuk ger
en dat terwijl ik zo
was geflipt
vanmorgen en dus
mijn eigen haar had geknipt
wel tien keer liep ik naar de schaar
en dacht ook steeds
daar gaat mijn haar
dit is iets dat komt nooit meer goed
als je dit zelf doet
maar tot…
soms glijden mijn gedachten
ver terug in de tijd..
dan kan ik bijna weer voelen
hoe ik was als kleine meid
vogels vlinders bloemen gras
maakten mij blij
was in mijn sas
bergen speelgoed waren overbodig
dat had ik echt niet nodig
dat ene vlindertje was er voor mij
dartelentd aan mijn zij
zo gelukkig als ik toen was
weet ik nu nog steeds…
mijn lieve kind
wat gaat het snel
jouw jongste zoon
1 jaartje al wel
mannetje in spe
zo mooi en olijk
een eigen wil
maar o zo vrolijk
een moment met hem
maakt mij al blij
een stukje geluk
voor ons allebei
laat ons samen
met hem genieten
hem beschermen van verdrieten
zijn grote broer zal zeker helpen
bij alle narigheid te stelpen
samen…
nooit heb ik haar
echt leren kennen
bij ieder bezoek
was het weer wennen
veel te jong
ging zij heen
was het pas tòen
dat mijn wrok verdween
daarvan heb ik
oprecht berouw
nooit zei ik haar
ik hou van jou
sloeg ik mij huilend
in de tehuizen
kranig overal door heen
heb jij me veel
te vroeg verlaten
maar nu voor goed
ben ik alleen.…
lieve teddy,
mooi was de tijd die
wij mochten delen
met jouw......
zo onvoorwaardelijk
lief en trouw
achttien jaar was jij hier
bij ons in huis
waren wij samen..
als ik huilde
troostte jij mij
dronk ik koffie
zat je bij mij
het voelt zo stil
in huis en mij....
langzaam zal slijten
dit verdriet
maar vergeten zal ik je niet.
ik mis…
zo druk en levendig
als jij bent
enorm aanwezig
maar ook attent
ben jij mijn
lieve kleine vent
en als het soms
wat minder gaat
voel ik mij even
heel alleen
met alle herrie
om mij heen
het liefst wil ik zijn
'gewoon' jouw oma
maar voel ik mij vaak
heel gemeen....
wèèr ingrijpen of corrigeren
jou dingen moeten leren
dat doe ik…