Alle inzendingen van josephine banens

prachtig, zoals je wegloopt, zo oppermachtig met in je kielzog woede en gelijk. nadat ‘waarheen…’ mij stamelend ontsnapt blijft enkel onvermogen. nu lange monologen zijn vervlogen kijken de honden op, herkennen dit als simple waste of time.…

groen is het gras van buurman's gazon, groener zijn klimop met slingers. verslagen kijk ik naar mijn kale beton o, als ik daar eens aan tippen kon.. maar ik heb alleen groene vingers.…

Bagdad brandt en blijft maar branden, vreemde namen op mijn tong Basra, Najaf, Karbala, angstzweet parelt in mijn handen. hoger kolkt de brandhaardhaat doorvechtend in adempauzes terwijl moeders van soldaten bidden dat het overgaat. Bagdad brandt en blijft maar branden, bijna met de grond gelijk Kirkuk, Mosul, Baqubah, angstzweet sijpelt…

alles is als steeds tevoren vrijdag, op de Nassermarkt totdat die raket ontploft zestig levens gaan verloren. acht divisies om de stad met daarbij nog moordcommandos zicht beperkt door blinde haat doden ieder op hun pad. woestijnratten in de val zandstorm tegen rookgordijn wie wordt baas in de woestijn doden - wie kent hun getal? wie…

De kranten vertellen: de oorlog is over - en hoe het gelukt is, dat wij zijn bevrijd. maar hier is geen water en niets meer te eten geroofd of gestolen zo zijn we bevrijd. ik bedel om drinken bij vreemde soldaten geweer in de aanslag want wij zijn bevrijd, verminkt en vernietigd. Hoe lang zal het duren voordat onze wonden geheeld…

Zelfs de zon komt niet tevoorschijn door de dikke zwarte lucht. Telkens weer om water vragen, iedereen is op de vlucht. ik heb blaren op mijn voeten, want we lopen al zo lang. als ik jou maar stevig vasthoud ben ik helemaal niet bang! Hoever gaan we nog vanavond – ik zie hier alleen maar puin. Zal ons huis er thuis nog staan – en de…

leeg de stad vol het land trillend stilt lucht zonder schaduw schroeiend vlees als water vertroebelt leeft de sloot op zie je na het stof van de oogst weer horizon…

een vliegtuig cirkelt letters in de lucht, de vlaggen klappen van plezier, hoog in hun masten. het volk dat lang boog onder oorlogslasten, viert dat de vijand vijf jaar later is gevlucht. dan dwalen mijn gedachten naar Irak.. na de dictator, die zijn volk lang heeft geknecht, nu vrijheid – maar daar is ook alles mee gezegd – en toekomst met…

Modaal gezin, een dagje met de trein. Een vader, die het niet echt zitten ziet, gemakkelijk in spijkerpak voor de vakantie, staart stug naar buiten waar het bakken giet. De moeder met haar kroost in praktisch plastic en een alerte blik op haar gezicht, kijkt licht verwilderd om zich heen: is dit die dure eerste klas, die haar verplicht veel…

Vanmorgen zag ik onverwacht, gewend aan rommel, vuilnis of een oude fiets, er drijft kastanjebloesem in de Lindengracht. Verrast wachtte ik even op de brug en zag het bloesemwater om de pijlers spoelen. soms kwam het, met de rondvaartboot, stroomopwaarts terug. Een carillon, ik kon niet langer blijven staan. Maar heel de dag bleef hangen…

Zoals wilde akelei in maanlicht aarzelt tussen wit en roze, een rode beuk bij zomerzonsondergang vonkt met zijn kroon, en de diepe fjord op mijn lange reis zich spiegelt in het blauwste grijs: zo zie ik nog je huid, haar en je ogen als ik de mijne sluit.…

Meten is weten, dus kom maar eens hier met meetlint en potlood en een flink stuk papier Nu ga je me meten van top tot teen want persoonlijke maten die ken ik alleen. Kom op, niet verlegen ja, meet me ook daar ... Heb je alles gehad is het helemaal klaar ook mijn huid en mijn haar, ieder stukje gedaan, dan kun je me nu aan het optellen…

Kom binnen in mijn paradijs, je weet niet wat je ziet mijn plastic gras is altijd groen geen parasol verschiet. De stenen heg hoeft niet geknipt het pad wordt nooit gewied. er is zo weinig onderhoud ga zitten en geniet! En zie je daar mijn glasfontein waar duiven van graniet als tuimelaars aan ’t spelen zijn samen met een parkiet?…

Vandaag de krant opengeslagen, de koppen vluchtig langs gescand, in hoofdzaak honger, armoede, ellende waarvan ik langzaam leerde dat het wende, leven gaat verder, zo is ons bekend. Maar kijk dan, onderweg naar school, een moeder met haar kind op straat vermoord. Ik zag hen liggen 's avonds laat bij het journaal. Een nieuwsflits met wat beelden…

lege letters rijgen zich als kralen aan een koord langzaam ontstaat wat ik je zeggen wil: het laatste woord.…

Maart is een zachte voorjaarsmaand bomen in bloesem vogels in nesten kinderen zingen met elkaar – wat is een dag, alweer een jaar… Mensen, blij dat de zomer komt, lopen buiten zonder jas zitten al even op een terras spreken vrolijk met elkaar – wat is een dag, alweer een jaar… Het lijkt of er niets veranderd is: zacht zwoele kruitlucht…

Beleef noord Nederland waar iets gaat boven niets, geknutseld laagland reikt van monnikshand tot euro zeedijkhoogte, waar herenboer zijn zweep liet knallen over dikke paardenbillen. Manshoge terpen afgeroomd tot nederpolderpeil. Bedijkt en veilig schurken kleine eeuwenhuisjes zich tot dorp langs lang bedwongen diepen, kaarsgelijnd…

mens zonder hoop, dag zonder licht, volk zonder recht, stem of gezicht, gebroken van angst, gemarteld kapot, wonden voor eeuwig, onbegrepen je lot. zag ik een vogel, vrij in de lucht, wist ik het zeker: ik vlucht! zeven jaar hier, veertig jaar daar, zeven jaar vrij, veertig in gevaar. vrijheid werd wachten – eindeloos wachten en wennen…

M.H. blond stoere kisten, stoere woorden, klein warm handje op mijn rug, tien jaar en in verwarring. T.T. ik ben veertien, lijk ik zestien? uiterlijk, vriendinnen, kleren graag de beste van de klas nu onzeker, maar de toekomst: rijk in Beverly Hills!…

zware koffer met kadootjes soms een rare, grote hoed. winkelen, veel nieuwe kleren, samen kaarten om een cent. waarom bleef je maar zo kort..?…

Dertig juni, hartje zomer, bloedhete zomer in Irak. Verstopt tussen kapotte dromen zit een vogel op een tak. Hij ziet de verwoeste wegen, hoort de schoten, voelt de pijn, het tekort aan werk en huizen, schaamt zich adelaar te zijn. Verlegen plukt hij aan zijn veren - voor hij terugvliegt naar zijn ruif denkt hij, moe en ontevreden: liever…

Wat wacht ik weer vertederd tot de klok van thuiskomst. Moet je mij zien, van stoot naar sloof en andersom – nu kinderlijk dom-blondjes lief: Hoe was je dag, pak ik je jas, maak snel je sleutels kwijt, verberg je spullen. Jij blijft nu hier en helemaal tot morgenvroeg van mij alleen. Ik denk de lakens boven al vast in de plooi van wat…

Open deuren en ramen laat binnen de wind, die piepkleine vogels neertuimelt uit nesten gevlochten met dode welvaartsresten van verre seizoenen verbleekt door de tijd. Laat binnen de regen die bollen doet groeien en bloesems vernevelt - confetti pastel, voor doldronken bruiloft waar voorjaarstrouw zingt die duurt tot de zomer de lente…

Vertrek laat sporen na in heimwee. Dood blad zingt zich omhoog, dwarrelt tot dikke laag waar zwarte scharrelvogels kwetterend verdrinken: een nieuw seizoen. Reuzenspar opgeleukt tot in de hemel wachtend op lichtmisfeest. Terwijl pompoenkaars schrikkeldroom voorspelt meldt zich een diepe winterslaap.…

Kerst in Irak is als iedere dag patrouilles, mortieren, handgranaten, geen water, geen elektriciteit, tanks en geweren in de straten. Kerst stelt er niet veel voor dit jaar liederen bij een bomaanslag slingers bij zelfmoordcommando’s nee - kerst wordt dit jaar een gewone dag. Kerst wordt een dag zoals iedere dag, niemand kent immers vrede…

Leeg - de brede lege stilte van het strand. Kriskras ontspoorde vogeltred verspoelt in golfslag de zilte zandloper dicteert opnieuw, opnieuw en eindeloos tot plotseling als laatste ademtocht een vogel opwiekt naar het land terwijl het tij zich keert.…

Oktober sombert aan mijn deur met windstille mistige dagen herinnert me met heftige vlagen dat alles van nu af verandert van kleur. Steeds troostelozer biedt de dag - terwijl ik mij met knusheid wapen maar me toch langzaam in voel slapen - een uitweg naar het zelfbeklag. Hoe loopt dit af, denk ik nog net, voordat de winterslaap me velt…

Ik vraag me af na zoveel jaar hoeveel jij nu nog van mij weet, nog voor mij voelt, weet hoe het in mij voelt. Het kan toch niet zo zijn dat jij van mij inmiddels alles bent vergeten? Ik zal veranderd zijn, vanzelf, maar wil zo graag nog één keer horen uit jouw mond wat je nog ziet, herkent, desnoods in haar of in een ander. Als…

Warme zomerweide wandeling. Kniehoog rijp gras kruipt waar het niet mag gaan. Cirkelzaag zoemende insecten in de pollenlucht. Ik loop met vreemde hoge stappen en wil alleen nog kransen vlechten of loom gaan liggen in het gras. Een dekentje? Nee, dank je, hoeft niet, laat ik me vallen en daar kriebelen al mieren als jouw vingers en voel…

kennen kende herkend. wennen wende gewend, weten wist geweten, zien zag en vergeten, olie benzine geld, macht onderdrukking geweld, na angst komt verdriet en rouw, is het nu mijn beurt of die van jou?…