82 resultaten.
.....in cirkels
gedicht
4.3 met 66 stemmen 5.895 prachtig,
zoals je wegloopt,
zo oppermachtig
met in je kielzog
woede en gelijk.
nadat ‘waarheen…’
mij stamelend ontsnapt
blijft enkel onvermogen.
nu lange monologen
zijn vervlogen
kijken de honden op,
herkennen dit als
simple waste of time.…
Adelaarsvlucht
gedicht
4.6 met 93 stemmen 6.233 Dertig juni, hartje zomer,
bloedhete zomer in Irak.
Verstopt tussen kapotte dromen
zit een vogel op een tak.
Hij ziet de verwoeste wegen,
hoort de schoten, voelt de pijn,
het tekort aan werk en huizen,
schaamt zich adelaar te zijn.
Verlegen plukt hij aan zijn veren -
voor hij terugvliegt naar zijn ruif
denkt hij, moe en ontevreden:
liever…
Afrodisia
gedicht
4.0 met 355 stemmen 57.978 Wat wacht ik weer vertederd
tot de klok van thuiskomst.
Moet je mij zien, van stoot
naar sloof en andersom –
nu kinderlijk dom-blondjes lief:
Hoe was je dag, pak ik je jas,
maak snel je sleutels kwijt,
verberg je spullen.
Jij blijft nu hier en helemaal
tot morgenvroeg van mij alleen.
Ik denk de lakens boven al vast
in de plooi van wat…
Afstand
gedicht
3.6 met 58 stemmen 13.471 straks als ik wegga
reis ik door tot aan
de einder van
het allerlaatste land
verbonden door zo’n
sterke band
dat het zou knellen
als ik bleef
wacht ik bij bruisende
fonteinen
in het licht
van zon en maan
tot het kraaien
van de haan
mij laat voelen
hoe ik terug verlang
naar jou.
--------------------------
uit: 'Gaandeweg…
Aftelversje (uit Irak)
gedicht
4.6 met 89 stemmen 11.558 kennen kende herkend.
wennen wende gewend,
weten wist geweten,
zien zag en vergeten,
olie benzine geld,
macht onderdrukking geweld,
na angst komt verdriet en rouw,
is het nu mijn beurt of die van jou?…
Barst
gedicht
4.2 met 134 stemmen 20.222 Uit een voorbijgaand raam
kiert vaag een naam
word ik geroepen?
Wie, denk ik,
woekerend met heden en verleden.
Terwijl een glazenwasser
stuurs rechtlijnig lapt,
ik onder ladders stap,
gloort onverwacht
jouw stem weer op
en snerpt. Het raam
versplintert barstens
tot de randen
Ik sta versteend en voel
opnieuw de splinters branden.…
Bewezen liefde
gedicht
4.6 met 58 stemmen 4.390 Meten is weten, dus
kom maar eens hier
met meetlint en potlood
en een flink stuk papier
Nu ga je me meten
van top tot teen
want persoonlijke maten
die ken ik alleen.
Kom op, niet verlegen
ja, meet me ook daar ...
Heb je alles gehad
is het helemaal klaar
ook mijn huid en mijn haar,
ieder stukje gedaan,
dan kun je me nu
aan het optellen…
Brasserie
gedicht
4.5 met 85 stemmen 7.093 Niet ver verwijderd van het plein
Bevindt zich in de binnenstad
Het grensgebied van goed en kwaad
Ik aarzel om het te betreden
Toch zou voorbijgaan zinloos zijn
Zelfs in de drukke winkelstraat
En ook al voor op het terras
Was voelbaar dat ik werd verwacht.
Slechts even valt de stilte in
Terwijl de deur achter mij sluit;
Het kan verbeelding…
Breuklijn
gedicht
4.1 met 109 stemmen 11.774 lang na de winter
talmde de lente
jij man, ik een vrouw
eenzaam een paar
eenzaam als velen
steeds opnieuw delen
alles aanwezig
maar toch, iets ontbrak
tussen ons tweeën
wat langzaam maar zeker
de passie verstoorde
die soms weer ontstak
komen en gaan
net als de seizoenen
jij man, ik een vrouw,
ik, ik en jij, jij.…
Bushalte Bagdad
gedicht
4.2 met 257 stemmen 20.455 Zo’n dag waarop hier
jonge spreeuwen leren vliegen.
Ze kwetteren en landen
met z’n zessen op een tak.
Het is half negen, in Irak
vertrekt een stadsbus
voor zijn dagelijkse rit.
Gewone mensen onderweg,
een bus vervuld van eigen
doodse stilte.
De stilte van de misdaad
in de nacht, of van een
wisse dood die op z’n kansen wacht.
Achterin…
Dagdroom
gedicht
4.4 met 102 stemmen 19.281 Wat schaft de pot, zo vraag
je sleurrijk stipt in
wedloop met de klok van zes.
En als vanouds voel ik
mijn kruipend bloed, waar het niet
gaan kan, woedend kolken.
Als stomend stoofvlees hang
ik slovend boven pannen.
Dit is het dus geweest. Al jarenlang.
Maar nee, genoeg! Meer dan genoeg
jouw polonaise aan mijn lijf. Ik zing mijn…
De doos van Dora *)
gedicht
4.4 met 94 stemmen 10.570 Diep in de nacht vertrokken dienares
van ongekend verlangen, naar sluimerende
wensen onvermoed, daalde je godengoed
omgeven door Parnassusstof;
op zak alleen een enkeltje Olympus-aarde
en doos waarin je een geheim bewaarde.
Jij godsgeschenk voor monomannen, als drager
van de eeuwige hartstochtelijke gloed.
Was het nieuwsgierigheid of valkuil…
De mollenvanger
gedicht
4.7 met 87 stemmen 7.884 Ik woon vlak bij een lijkenhuis
Je ziet er niets
Ook is er niets te horen
Behalve het gezoem van ventilatoren
En van de doden niets dan goeds.
Daarachter licht het kerkhof
Je ziet er niets
Ook is er niets te merken
Behalve een paar scheefgezakte zerken
Als drempel voor de eeuwigheid.
Een mollenvanger lacht naar mij
In de nabijgelegen…
December haiku
gedicht
3.8 met 253 stemmen 27.848 op de kortste dag
zijn je dromen het langste
over zomertijd
bij kale takken
werken piepkleine knoppen
aan een nieuw begin
de noordenwind raast,
keukenramen klapperen,
het laatste blad valt…
Dood tij
gedicht
4.2 met 56 stemmen 3.834 Leeg - de brede lege
stilte van het strand.
Kriskras ontspoorde vogeltred
verspoelt in golfslag
de zilte zandloper dicteert
opnieuw, opnieuw
en eindeloos
tot plotseling
als laatste ademtocht
een vogel opwiekt
naar het land terwijl
het tij zich keert.…
El pueblo blanco*)
gedicht
4.7 met 95 stemmen 8.800 Hoog boven de oceaan
versmolten met de bergwand
’n Moorse uitkijkpost.
Ooit, witte schelp van Andalusië,
vlakten en zee aan je voeten,
droeg de tijd je op handen.
Met je blik op de kust
kwam de eer van de overwinning
steeds weer aan jou.
Nu het tij keert
alle strijd lijkt gestreden
wacht vergetelheid.
Wat witte scherven
tussen…
En weer vliegen de ganzen
gedicht
3.3 met 3 stemmen 5.326 En weer vliegen ganzen
de winter in
langs een hemel
met enkel wolken
ik hoor ze 's nachts
als ik slapeloos lig
jouw gemis in
gedachten vertolken.
En weer lichten bomen,
decembertijd,
met zingen en feest en cadeaus
dan kijk ik omhoog
naar het vleugelgordijn
en bedenk hoe anders het
dit jaar zal zijn
zo eenzaam en slapeloos…
Er gaat iets boven.
gedicht
4.5 met 56 stemmen 5.502 Beleef noord Nederland
waar iets gaat
boven niets,
geknutseld laagland reikt
van monnikshand tot
euro zeedijkhoogte,
waar herenboer zijn
zweep liet knallen
over dikke paardenbillen.
Manshoge terpen
afgeroomd tot
nederpolderpeil.
Bedijkt en veilig schurken
kleine eeuwenhuisjes
zich tot dorp langs
lang bedwongen
diepen, kaarsgelijnd…
Feestdagen
gedicht
3.4 met 334 stemmen 68.904 Vertrek laat sporen na
in heimwee.
Dood blad
zingt zich omhoog,
dwarrelt tot dikke laag
waar zwarte scharrelvogels
kwetterend verdrinken:
een nieuw seizoen.
Reuzenspar opgeleukt
tot in de hemel wachtend
op lichtmisfeest.
Terwijl pompoenkaars
schrikkeldroom voorspelt
meldt zich een diepe winterslaap.…
Finale
gedicht
4.3 met 98 stemmen 25.977 lege letters
rijgen zich
als kralen
aan een koord
langzaam
ontstaat wat ik
je zeggen wil:
het laatste woord.…
Gaandeweg
gedicht
4.3 met 123 stemmen 9.530 Zo’n verveloze deur
met afgesleten klink
de drempel
uitgehold door
eindeloze stappen
die kwamen en
weer gingen
en verdwenen
in het voetspoor
van de tijd –
gaande weg.…
Geen punt
gedicht
3.2 met 12 stemmen 2.947 Het ochtendgloren (rood dus regen,
regen dus rood) maakt ons weerbaar,
kwetsbaar door de nieuwe dag. Dat is
het punt ja, dat. Dat broze in die grijze
harde chaos waar de vlucht alleen maar
voorwaarts kan, terwijl wij terug willen,
samen hand in hand zoeken naar een
ommekeer. Dat is het punt: die hang naar
veilig heenkomen en onderdak in…
Gemis
gedicht
3.0 met 2 stemmen 8.172 Voor Leo
Het leven heeft je ingehaald
met grote, snelle passen,
nu zit ik eenzaam op de bank en
lig jij in je graf.
De foto op de kast vertelt
dat je toch hebt verloren
het leven haalt ons altijd in
al sinds we zijn geboren.
De wereld draait op kookpunt door
ook verder lijkt er niets veranderd
ik pak de telefoon en hoor
de voicemail…
Graniet
gedicht
4.2 met 68 stemmen 9.289 water slijpt steen
al eeuwen
druppelt
tel na tel
de bron zich
tot een beek
die eerst verborgen,
schuchter,
grillig,
zich een pad
zoekt naar
het meer
dan langzaam
verder nog
naar zee.
zo ebt graniet
zich terug
in de natuur
--------------------------
uit: 'Gaandeweg', 2007.…
Haast
gedicht
4.3 met 137 stemmen 14.365 Pak hersenspinsels in dik
touw en rollen bruin papier,
en nu je spullen in een tas,
vooruit, de deur staat op een kier.
Sluit alles af of berg het op
dat is van later zorg en
neem je toekomst bij de hand,
vlug, onderweg naar morgen!…
Het leven van alledag
gedicht
4.2 met 106 stemmen 27.884 Kerst in Irak is als iedere dag
patrouilles, mortieren, handgranaten,
geen water, geen elektriciteit,
tanks en geweren in de straten.
Kerst stelt er niet veel voor dit jaar
liederen bij een bomaanslag
slingers bij zelfmoordcommando’s
nee - kerst wordt dit jaar een gewone dag.
Kerst wordt een dag zoals iedere dag,
niemand kent immers vrede…
Hooi koorts
gedicht
4.4 met 79 stemmen 9.125 Warme zomerweide wandeling.
Kniehoog rijp gras kruipt waar het niet mag gaan.
Cirkelzaag zoemende insecten in de pollenlucht.
Ik loop met vreemde hoge stappen
en wil alleen nog kransen vlechten
of loom gaan liggen in het gras. Een dekentje? Nee,
dank je, hoeft niet, laat ik me vallen en daar
kriebelen al mieren als jouw vingers
en voel…
Jaargetijde
gedicht
2.5 met 130 stemmen 26.958 de loodgrijze lucht voorspelt vliegende storm
een enkele meeuw laat zich drijven
de vogels vertrokken al vroeg dit jaar
en slingerden zwermend weg met elkaar
maar de meeuwen, zij willen hier blijven.
de schemering valt en brengt sterren dichtbij
de feestdagen gaan weer beginnen
als zand door een zeef zo vergleed het jaar
zoveel moet er nog…
Kameraad
gedicht
4.1 met 179 stemmen 24.904 Wie is je trouwste kameraad,
die altijd op je wacht
je nooit verlaat
van ’s morgens vroeg tot dat
je ’s avonds weer naar bed toe gaat
of desnoods heel de nacht?
Ja inderdaad,
dat is de vaat!…
Keramiek
gedicht
4.3 met 98 stemmen 9.588 Zware zeeklei ingeklinkerd;
geschept, gekneed, gespoeld.
De strijd van land en water
eindelijk beslecht door
turf, het warme bruine goud
dat voetafdruk en plantenrest en
mensenhand verbindt
tot troostende, behaaglijke warmte.
Het uitgeklede veen blijft achter
en vertelt van dingen, voorbijgegaan
als trage platte schepen.
Vanuit de craquelé…