Alle inzendingen van jouke

Ergens ver van het donders moeten Grenzen diepe dalen hoge helling Weerbarstig het vervloeken begroeten Het versmijten van getergde kwelling Hoofden lichtgevoelig en onbedoeld Over de top van de diepe dalen De steiging van de helling gevoeld Gemakzuchtig in het verre verdwalen Daar wil ik zijn, onbetoverd en gewoon Zonder krachten van de…

In een broos en breekbaar leven Liet jij mij aan de spiegel kleven Jij zag mij in spiegelbeeld te klein Zodat mijn goedheid slecht te zien zou zijn Nadelig vuurde jij mij in bespottelijke schroom Waardoor jij mij zag in een dubbel spiegelbeelden-droom Jij kon links niet meer van rechts onderscheiden Zodat ik kansloos spiegels ging vermijden…

Wij bedekkken ons met dekens van steen onder de wind die zich niet laat vangen regens die uitspoelen en zon verlangen daar gaan de druppels duidelijk heen Overgoten met het hemelrijke vocht absorberen wij niet de wezenlijke dingen vruchtbaar zal de cyclus weer beginnen omdat het in de winter niet mocht…

In alles schuilt blinde ratio die de liefde vervuild door tekortkomingen verruild en in elk zieltje schuilt…

In de kom van de duin lagen wij verstrengeld, arm in arm waren wij lieve woordjes zingend, jij hield zo van mij. De geur van de zwoele zeewind doet me altijd aan je denken. Toen wij daar lagen, arm in arm, elkaar de liefde vragend, was ik meer dan verliefd.…

Het lijden van miljoenen levens Doet mij pijn in heel mijn wezen Zonden die de mensen begaan Laten de wereld in weemoed staan Die verrotte geesten zonder hart Verziekt moraal, die goedheid tart Elke dag weer de kwaadaardige mens Stralende liefde is mijn hartenwens Ik ontvlucht uit mijn zwarte coma We zien het wel, maar ophouden ho maar…

Stompzinnig en bot schelt ik luid Ongegeneerd kruip ik in ander's huid Ken mezelf niet en voel verloren Kan de krachten vloeien horen Het is zoeken naar uitlaatkleppen Liefst hard tegen een boksbal meppen Schreeuwen totdat m'n keel verschord Zo kwaad dat m'n geest verdord Alles lijkt een blokkade te zijn En verschaft m'n woede meer…

Spottend loopt ze met lange laarsen -in leer met lak verzegeld- -elke man met zwak ontregeld- Langdurig haar schoonheid verbazen Elke stap zacht de hakjes klikkend -met een rokje strak gevouwen- -zwoel de lippen gepruilt gehouden- Verbazing werkt licht verstikkend Haar ogen die subtiel de lust smeken -een verbeelding zo uiterlijk mooi-…

In een stemming van broosheid Eén wereld in tweeën delen Met verdiepte emotie spelen Het is uit met de verliefdheid Het is de winter in mijn buik Stollende prikkelingen Uit met de bindingen Ik ontsnap uit de fuik Ik adem weer de frisse lucht En mijn geest verscherpt zich Het is niet dat ik je beticht Maar het is die drang tot vlucht…

Spoedig komt men te weten, dat blauw en geel, zelfs door te mengen, niet tot groen wordt verweven. De mengeling van alle kleuren, zal zwart doen ontstaan. Zo zal spoedig gebeuren, dat blank in schuld zal vergaan. Het zwart-wit dilemma vergroot, omdat blank zich tot slavernij toe keerde en zo de macht genoot. Nu in alle ellende het…

Je laatste glimp ver voorbij, een wazig beeld broeit in mij. Spijt gutste door alles heen, lange duisternis toen jij verdween. Spijt zal mij altijd achtervolgen, jij was mijn eerste en mijn liefste die mij compleet heeft verzwolgen. Je laatste glimp ver voorbij, je wazig beeld verscherpt in mij. Hoe langer ik je niet kan zien, des te meer…

Gezond het sexspel plegen in donkere wollen dekens opzoek naar rijpe tekens die het karma doen verbleken Verpuurt je warmte stralen twee lichamen zondigen het sexspel doorgronden bezweet en gloeiend pralen Wanneer de glimlach gelijktijdig verschijnt heeft dat de afsluiting eeuwig verfijnd.…

Bijna drong het door dat wat er werd gezegd ellenlang achter elkaar opgerateld werd. Bijna klaar met het etentje dat hopeloos duurde en de vlinders gestalte gaf tot het moment bij de deur. Bijna de vraag om binnen te komen die de splinter van de avond werd maar uiteindelijk de hamer werd die mij op de vingers tikte. Bijna een kus die…

De zonnige kant van de psyche, is de kant van het verleden. Elke dag maken wij van liegen, een toekomst tot het heden. Eerlijkheid is altijd geweest, maar nooit op dit moment. Zo is het hoe Plato bewees; Dat een leugen de psyche verwent. Helaas moeten wij ons bekommeren, om de waarheden van het 'nu'. En de leugens niet verslommeren,…

In de begingroene lente zat, Een eik zijn knoppen uit te schudden, Zijn schorsachtige begingroene schubben, Barstten tegenstaandedat, De flauwgele zon gloeide evenmin, Ver onder haar stand te branden, Haar flauwgele oostelijke standen, Plantte hitte desalniettemin, De eik dronk zijn water gestaag, De zon kreeg een heldere kleur, Zo brachtten…

Een vlokje van koude sneeuw Smeltend in een warme hand Hoorbaar in elke eeuw En vloeibaar de palm omarmt Kristallen die helder verdwijnen De drup die de hand verlaat De regenboog die gaat schijnen En met volle schoonheid weer gaat Een vlokje van koude sneeuw Die alle kleuren draagt Hoorbaar in elke eeuw En ons met het prisma behaagt…

Vermoedens van de brandende lippen, die elke keer op het grensje wippen, behoren wijselijk op elkaar te zitten.…

Nooit een hand gevoeld die warmte straalt of liefs ophaalt maar liefde bedoelt Nooit een passie gehad die stralend bloeit of eeuwig boeit maar ben het zat Nooit de goedheid weten die overwint of altijd zingt maar ben versleten Nooit de waarheid zeggen die prachtig klinkt of zachtjes zingt maar verdraaid uitleggen Nooit de luchten…

Er zijn dan ook maar twee feiten, waarheid van de psyche zelf en dat het gezond is in een appel te bijten!…

Het huwelijk van dezelfde seksen Tussen acceptatie en mutatie Het gerechtshof geeft nu gratie Om zo democratie goed te kletsen Ergens in de verte klinkt Het woord van een christen Kortzichtig de homo te betwisten En zo acceptatie in een hoekje wringt De homo loopt verloren verder Een droevige stilte valt Totdat hij zijn vuisten balt…

Gevochten zwaard waar zijt gij mee ontdaan? Gestold bloed aan uw gesmeden ziel. Vrijuit kunt gij niet gaan, de heerser wekt de slaper. Noch zo fragiel, laat u niet verassen. Hij bewerkt zijn zwaard met precisie en zal u bekomstigen met het element van verassing. Sla daarom uw machtsijzer richting de oostelijke oever, toonbaar voor de slaper…

Elke dichter kent zijn dagen als een deken om je geest we zijn er allen wel geweest, waar woorden vervagen. Die plek is mijn zwetende droom het uitgebroken zilte voorhoofd in vroege uren steevast gepoogd, maar doorgaan zonder schroom. Tot het vertederende moment dat zinnen beginnen te zwijmelen en woorden gebogen tuimelen, zodat de geest…

Het elixer van het leven staat schuin op de dood van gevierde dagen komt tijd tot nood Bestrijd het einde met klinkende hamer met dorstige geest en elixer tezamen Voed het tijdperk met het suggestieve met verdrongen ideeen en het progressieve Hunker het uitstel dagen versmijten aftellen verwoesten en jeugd verspreiden…

Het tentje van die grijsaards zo lieflijk en zo knus zo spottend en gedrochtelijk, die oliebollen dus. Tandertergende meute allen om het tentje teveel betalend voor dat vette olliebollen-krentje.…

Vochtig spreekt hij erbarmelijk een taal van duizend woorden. Zijn ogen staan een beetje scheel en cijfers zijn uit z'n geest verloren. Dom noem ik hem zeer zeker niet. Dat klinkt té onbewimpeld. Een stempel wil ik hem niet geven, ondanks menigeen die al een oordeel hebben geveld. Quasimodo wordt hem nageroepen, iets wat ik nooit zal…

Jij onverlaat, vlinder, passioneel psychopaat. Ik oordeel machtig, hulpeloos, vervreemd, omdat jij in m'n verzen staat.…

Telkens als ik fluit, gedachten smoren en warme lucht eruit.…

Krampachtig gefluister na onze woordenwisseling. Met een kromme vinger wijs ik je richting de deur. Wegwezen met zachte stem, heb genoeg van je gezeur. Wat sta je daar nou te huilen? Je hebt het er zelf naar gemaakt! Elke dag maar zitten luieren, wetend dat ik dat haat. Je blijft schokkend staan, met de deur op een kier. Met getraande…

Van zaadje tot windvanger in koolzuurgassige luchten vanaf het maaiveld de lucht in vluchten.…

Een oog van glans telkens bij die lach, toch denk ik thans wat ik eerder niet zag. De glans verdunt, door mijn blikloze blik. Het is me misgund, omdat ik glans vertik.…